Καρδιαγγειακές παθήσεις
| Καρδιαγγειακές παθήσεις | |
|---|---|
| Ειδικότητα | Καρδιολογία |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | I51.6 |
| ICD-9 | 429.2 |
| DiseasesDB | 28808 |
| MeSH | D002318 |
Οι καρδιαγγειακές παθήσεις (ή καρδιαγγειακά νοσήματα) είναι μια κατηγορία ασθενειών, η οποία αφορά τη καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία.[1] Οι καρδιαγγειακές παθήσεις περιλαμβάνουν τις στεφανιαίες καρδιακές νόσους (π.χ. στηθάγχη και έμφραγμα του μυοκαρδίου). Άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις είναι οι ακόλουθες: εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια, υπερτασική καρδιοπάθεια, ρευματική καρδιοπάθεια, μυοκαρδιοπάθεια, αρρυθμίες, συγγενής καρδιακή νόσος, βαλβιδική καρδιακή νόσος, καρδίτιδα, ανεύρυσμα της αορτής, περιφερική αρτηριοπάθεια, θρόμβωση και φλεβική θρόμβωση.[2]
Οι ευθυνόμενοι μηχανισμοί ποικίλουν ανά νόσο.[1] Η αθηροσκλήρωση μπορεί να προκαλέσει στεφανιαία καρδιακή νόσο, εγκεφαλικό επεισόδιο και περιφερική αρτηριακή νόσο. Η αθηροσκλήρωση προκαλείται από διάφορους παράγοντες, όπως: υπέρταση, κάπνισμα, σακχαρώδη διαβήτη, έλλειψη άσκησης, παχυσαρκία, υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, κακή διατροφή, υπερκατανάλωση αλκοόλ κ.ά.. Εκτιμάται ότι η υπέρταση ευθύνεται για το 13% των θανάτων από καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ το κάπνισμα αντιπροσωπεύει ένα 9%, ο διαβήτης 6%, η έλλειψη άσκησης 6% και η παχυσαρκία 5%. Η αθεράπευτη στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα προκαλείται από ρευματική καρδιοπάθεια.
Εκτιμάται ότι έως και το 90% των καρδιαγγειακών νοσημάτων μπορούν να προληφθούν.[3][4] Τα μέτρα πρόληψης των καρδιαγγειακών νοσημάτων περιλαμβάνουν: υγιεινή διατροφή, άσκηση, αποφυγή καπνίσματος και περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ.[1] Η θεραπεία των παραγόντων κινδύνου (υπέρταση, λιπίδια του αίματος, διαβήτης) ωφελεί στην πρόληψη και αποτροπή της μόλυνσης από καρδιαγγειακά νοσήματα. Η θεραπεία ατόμων που πάσχουν από στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα με αντιβιοτικά μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης ρευματικής καρδιοπάθειας.[5] Η χρήση της ασπιρίνης σε άτομα, που είναι κατά τα άλλα σε καλή ιατρική κατάσταση, δεν έχει ξεκαθαριστεί αν ωφελεί.[6][7]
Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου σε όλες της ηπείρους, εξαιρουμένης της Αφρικής.[1] Τα καρδιαγγειακά νοσήματα προκάλεσαν 17.9 εκατομμύρια θανάτους (32.1%) το 2015, εκπροσωπώντας μια σημαντική αύξηση από τους 12.3 εκατομμύρια θανάτους (25.8%) το 1990.[8][2] Οι θάνατοι από καρδιαγγειακά νοσήματα έχουν αυξηθεί στο μεγαλύτερο μέρος του αναπτυσσόμενου κόσμου, ενώ ξεκινώντας από την δεκαετία του 1970 οι θάνατοι από καρδιαγγειακά νοσήματα έχουν μειωθεί στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες.[9][10] Η στεφανιαία καρδιακή νόσος και το εγκεφαλικό επεισόδιο προκαλούν το 80% των θανάτων από καρδιαγγειακά νοσήματα στους άνδρες και το 75% των θανάτων από καρδιαγγειακά νοσήματα στις γυναίκες. Οι περισσότερες καρδιαγγειακές παθήσεις προσβάλλουν ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 11% των ατόμων μεταξύ 20 και 40 ετών νοσούν από καρδιαγγειακά νοσήματα. Το ποσοστό των ατόμων που νοσούν από καρδιαγγειακά νοσήματα αυξάνεται με την ηλικία: στις ηλικίες 40-60 ετών νοσεί από καρδιαγγειακά νοσήματα το 37%, στις ηλικίες 60-80 ετών νοσεί το 71% και, και στις ηλικίες άνω των 80 νοσεί το 85%.[11] Η μέση ηλικία θανάτου από στεφανιαία καρδιακή νόσο στον αναπτυγμένο κόσμο είναι γύρω στα 80, ενώ είναι περίπου 68 στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Η καρδιαγγειακή πάθηση διαγνώσκεται επτά με δέκα χρόνια νωρίτερα στους άνδρες απ'ότι στις γυναίκες..[12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Mendis, Shanthi· Puska, Pekka (2011). Global Atlas on Cardiovascular Disease Prevention and Control (PDF). World Health Organization in collaboration with the World Heart Federation and the World Stroke Organization. σελίδες 3–18. ISBN 978-92-4-156437-3.
- ↑ 2,0 2,1 «Global, regional, and national age-sex specific all-cause and cause-specific mortality for 240 causes of death, 1990-2013: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013». Lancet 385 (9963): 117–71. January 2015. doi:. PMID 25530442.
- ↑ «Preventing heart disease in the 21st century: implications of the Pathobiological Determinants of Atherosclerosis in Youth (PDAY) study». Circulation 117 (9): 1216–27. March 2008. doi:. PMID 18316498.
- ↑ «Global and regional effects of potentially modifiable risk factors associated with acute stroke in 32 countries (INTERSTROKE): a case-control study». Lancet 388 (10046): 761–75. August 2016. doi:. PMID 27431356.
- ↑ «Antibiotics for sore throat». The Cochrane Database of Systematic Reviews 11 (11): CD000023. November 2013. doi:. PMID 24190439.
- ↑ «Aspirin in primary prevention of cardiovascular disease and cancer: a systematic review of the balance of evidence from reviews of randomized trials». PLOS ONE 8 (12): e81970. 2013. doi:. PMID 24339983. Bibcode: 2013PLoSO...881970S.
- ↑ «Aspirin for prophylactic use in the primary prevention of cardiovascular disease and cancer: a systematic review and overview of reviews». Health Technology Assessment 17 (43): 1–253. September 2013. doi:. PMID 24074752.
- ↑ «Global, regional, and national life expectancy, all-cause mortality, and cause-specific mortality for 249 causes of death, 1980-2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015». Lancet 388 (10053): 1459–1544. October 2016. doi:. PMID 27733281.
- ↑ Institute of Medicine of the National Academies (2010). «Epidemiology of Cardiovascular Disease». Στο: Fuster. Promoting cardiovascular health in the developing world : a critical challenge to achieve global health. Washington, DC: National Academies Press. ISBN 978-0-309-14774-3.
- ↑ «Temporal trends in ischemic heart disease mortality in 21 world regions, 1980 to 2010: the Global Burden of Disease 2010 study». Circulation 129 (14): 1483–92. April 2014. doi:. PMID 24573352.
- ↑ «Heart disease and stroke statistics--2013 update: a report from the American Heart Association». Circulation 127 (1): e6–e245. January 2013. doi:. PMID 23239837.
- ↑ Mendis, Shanthi· Puska, Pekka (2011). Global atlas on cardiovascular disease prevention and control (1 έκδοση). Geneva: World Health Organization in collaboration with the World Heart Federation and the World Stroke Organization. σελ. 48. ISBN 978-92-4-156437-3.
|