Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εδμόνδος Μόρτιμερ (1376 - 1409)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σερ
Εδμόνδος Μόρτιμερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Edmund Mortimer (Αγγλικά)
Γέννηση9  Νοεμβρίου 1376
Λάντλοου
ΘάνατοςΦεβρουάριος 1411
Γκουίνεθ
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
Οικογένεια
ΣύζυγοςCatrin ferch Owain Glyndŵr[1]
ΤέκναLionel de Mortimer[2]
unknown daughter de Mortimer[2]
unknown daughter de Mortimer[2]
ΓονείςΕδμόνδος Μόρτιμερ, 3ος κόμης του Μαρς[2] και Φιλίππη, 5η κόμισσα του Άλστερ[2]
ΑδέλφιαΡότζερ Μόρτιμερ, 4ος κόμης του Μαρς
Ελισάβετ Μόρτιμερ
ΟικογένειαΟικογένεια Μόρτιμερ

Ο σερ Εδμόνδος Μόρτιμερ (κάστρο του Λάντλοου, Σροπσάιρ, 10 Δεκεμβρίου 1376 - 1409) Άγγλος ευγενής ήταν μικρότερος γιος του Εδμόνδου Μόρτιμερ, 3ου κόμη του Μαρς και της Φιλίππης, 5ης κόμισσας του Όλστερ.[3] Η μητέρα του ήταν μοναδική κόρη και παιδί του Λάιονελ της Αμβέρσας, δεύτερου γιου του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας και της Φιλίππης του Αινώ. Ο Εδμόνδος είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Ρότζερ Μόρτιμερ 4ο κόμη του Μαρς, και δυο αδελφές, την Ελισάβετ Μόρτιμερ που παντρεύτηκε τον Χότσπερ, και τη λαίδη Φιλίππη Μόρτιμερ που παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Τζων Χέιστινγκς, 3ο κόμη του Πέμπροκ, σε δεύτερο γάμο τον Ριχάρδο ΦίτςΆλαν 11ο κόμη του Άρουντελ, και σε τρίτο γάμο τον σερ Τόμας Πόινινγκς του Μπέιζινγκ.[4] Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εξεγέρσεις του Ουαλού πολέμαρχου Ογουάιν Γκλύντυρ και στην συγκρούσεις ανάμεσα στην Οικογένεια Πέρσι και τον Ερρίκο Δ΄ της Αγγλίας στις αρχές του 15ου αι. Σε μια από τις συγκρούσεις απεβίωσε στην πολιορκία του Χάρλεχ. Είχε ισχυρή χρηματοδότηση από τον πατέρα του, που πέθανε όταν ο Εδμόνδος ήταν 5 ετών, και κατόπιν από τον μεγαλύτερο αδελφό του Ρότζερ.[5]

Συμμαχία με τον Ερρίκο Δ΄

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ ήταν οπαδός του Ερρίκου Μπόλινμπροκ, που ανέβηκε στον θρόνο σαν Ερρίκος Δ΄ μετά την ανατροπή του Ριχάρδου Β΄ της Αγγλίας, παρά το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος αδελφός του Ρότζερ είχε ισχυρά δικαιώματα στον θρόνο, και είχε οριστεί διάδοχος.[5] Ο ίδιος ήταν εγγονός από μητέρα του Λάιονελ της Αμβέρσας, δεύτερου γιου του Εδουάρδου Γ΄, ενώ πατέρας του Ερρίκου Μπόλινμπροκ ήταν ο Ιωάννης της Γάνδης, τρίτος γιος του Εδουάρδου Γ΄.

Ο μεγαλύτερος αδελφός του Ρότζερ έπεσε σε μάχη στο Κελλς στην Ιρλανδία (20 Ιουλίου 1398), και ο Εδμόνδος ήταν υποχρεωμένος να προστατεύσει τα δικαιώματα τού μικρού του γιου Εδμόνδου Μόρτιμερ, 5ου κόμη του Μαρς στον Αγγλικό θρόνο.[3][5] Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ και ο γαμπρός του Χότσπερ πολέμησαν στο πλευρό του Ερρίκου Δ΄, εναντίον του Ουαλού επαναστάτη Ογουάιν Γκλύντυρ στην μάχη του Μπριν Γκλάς (22 Ιουνίου 1402). Ηττήθηκε και συνελήφθη αιχμάλωτος.[5]

Συμμαχία με τον Ογουάιν Γκλύντυρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βασιλιάς Ερρίκος υποπτεύθηκε ότι ο Μόρτιμερ αιχμαλωτίστηκε με δικό του σχέδιο, απαγόρευσε στους Πέρσι να συγκεντρώσουν τα λύτρα για την απελευθέρωσή του και έκανε κατάσχεση στα εδάφη και την περιουσία του. Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ απαρνήθηκε την πίστη του στον Ερρίκο Δ΄, συμμάχησε με τον Ογουάιν Γκλύντυρ και νυμφεύτηκε την κόρη του Αικατερίνη (13 Δεκεμβρίου 1402), υποστήριξε την επαναφορά στον θρόνο τού Ριχάρδου Β΄, αν ήταν ζωντανός· σε αντίθετη περίπτωση υποστήριξε τα δικαιώματα τού ανιψιού του Εδμόνδου Μόρτιμερ, 5ου κόμη του Μαρς.[5] Το καλοκαίρι του 1403 οι Πέρσι επαναστάτησαν εναντίον του βασιλιά· σύμφωνα με τον ιστορικό Μπιν είναι σαφές ότι συμμάχησαν με τον Γκλύντυρ. Ο γαμπρός του Μόρτιμερ, Χότσπερ και ο θείος του Τόμας Πέρσι, 1ος κόμης του Γούστερ βάδισαν γρήγορα με τον στρατό τους νότια· αντίθετα ο πατέρας του Χένρι Πέρσι, 1ος Κόμης του Νορθάμπερλαντ για άγνωστο λόγο καθυστέρησε. Ο Χότσπερ και ο Γούστερ συνάντησαν τον στρατό τού Ερρίκου στη μάχη του Σρούσμπερυ (21 Ιουλίου 1403) χωρίς την στήριξη του Νορθάμπερλαντ, και ηττήθηκαν· ο Χότσπερ έπεσε στην μάχη, και ο Γούστερ εκτελέστηκε σε δύο ημέρες.[6]

Η συμμαχία του Γκλύντυρ, του Εδμόνδου Μόρτιμερ και των Πέρσι συνεχίστηκε και μετά την μάχη του Σρούσμπερυ. Τον Φεβρουάριο του 1405 ο Γκλύντυρ, ο Μόρτιμερ και ο Νορθάμπερλαντ μπήκαν σε τριπλή συμμαχία για την διαίρεση του βασιλείου στα τρία· ο Μόρτιμερ θα έπαιρνε το μεγαλύτερο τμήμα στα νότια. Η συμμαχία συνδέθηκε με την απόπειρα απαγωγής τού ανιψιού του Μόρτιμερ Εδμόνδου, και τη δεύτερη άνοδο του Νορθάμπερλαντ μέσα στον ίδιο μήνα τον Μάιο του 1405.[5]

Μετά την ήττα του Σρούσμπερυ, οι επιθέσεις του Μόρτιμερ εναντίον των βασιλικών δυνάμεων ήταν συνέχεια ανεπιτυχείς· σύμφωνα με τον ιστορικό Τόμας Φρέντερικ Τάουτ (1855 - 1929) "έπεσε σε μεγάλη κατάθλιψη". Απεβίωσε (1409) αμέσως μετά την οκτάμηνη πολιορκία τού κάστρου του Χάρλεχ, που ανήκε στο Γκλυντύρ από τον διάδοχο Ερρίκο, πρίγκιπα της Ουαλίας.[5] Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ απέκτησε με τη σύζυγό του Αικατερίνη έναν γιο, τον Λάιονελ και τρεις κόρες. Η σύζυγός του και οι κόρες του κλήθηκαν από τον βασιλιά στο Λονδίνο μετά το τέλος του, και μπήκαν στην συνοδεία του. Η Αικατερίνη με δυο από τις κόρες της τάφηκαν στο Σαιν Σουιθίν του Λόντον Στόουν.[3]

Τα γεγονότα για την ζωή του Εδμόνδου Μόρτιμερ εμφανίζονται στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ "Ερρίκος Δ΄, Μέρος Α΄", όπου παρουσιάζεται σαν κουνιάδος του Χότσπερ, αλλά τον συσχετίζει παράλληλα και με τον ανιψιό του σαν "κόμη του Μαρς".

  1. p10293.htm#i102923. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. 3,0 3,1 3,2 Richardson III 2011, p. 195.
  4. Cokayne 1932, p. 448; Richardson II 2011, pp. 190–1; Richardson III 2011, pp. 193–5, 307, 335, 341; Holmes 2004; Tout & Davies 2004.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Tout & Davies 2004.
  6. Bean 2004.
  • Bean, J.M.W. (2004). "Percy, Henry, first earl of Northumberland (1341–1408)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Burke, B. (1883). Burke's Dormant & Extinct Peerages. London: Harrison.
  • Cokayne, G. (1932). H.A. Doubleday, ed. The Complete Peerage. 8 (2nd ed.). London: St. Catherine Press.
  • Holmes, G. (2004). "Mortimer, Edmund (III), third earl of March and earl of Ulster (1352–1381)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Mortimer, Ian (2003). The Greatest Traitor: The Life of Sir Roger Mortimer, Ruler of England 1327–1330. New York: St. Martin's Press.
  • Richardson, D. (2011). Kimball G. Everingham, ed. Magna Carta Ancestry. 2 (2nd ed.). Salt Lake City.
  • Richardson, D. (2011). Kimball G. Everingham, ed. Magna Carta Ancestry. 3 (2nd ed.). Salt Lake City.
  • Tout, T. & Davies, R. (2004). "Mortimer, Sir Edmund (IV) (1376–1408/9)". Oxford Dictionary of National Biography (online).
  • Weir, Alison (2008). Britain's Royal Families, The Complete Genealogy. London: Vintage Books.
  • Davies, R.R. (2004). "Mortimer, Roger (VII), fourth earl of March and sixth earl of Ulster (1374–1398)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Tout, T. (1894). "Mortimer, Sir Edmund (III) de (1376–1409?)". In Lee, Sidney. Dictionary of National Biography. 39. London: Smith, Elder & Co.
  • Walker, Simon (2004). "Percy, Sir Henry (1364–1403)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.