Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1828
Η τρίτη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, η πρώτη σαν ανεξάρτητο κράτος, έγινε το 1828 από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια με το Ι' ψήφισμα της 13ης Απριλίου 1828[1].
Ορίστηκαν δεκατρία θέματα ή τμήματα ή επιτροπίες με επιμέρους επαρχίες και έκτακτους επιτρόπους για κάθε ένα[2].
Η διοικητική αυτή διαίρεση διατηρήθηκε μέχρι το 1833, όταν η Αντιβασιλεία άλλαξε τη διοικητική διαίρεση και εφάρμοσε την Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1833 με τη δημιουργία δέκα νομαρχιών και 42 επαρχιών και επιμέρους δήμων.
Παρακάτω φαίνεται η διοικητική διαίρεση του 1828 και οι έκτακτοι επίτροποι[2]:
Έκτακτος επίτροπος Αχαΐας: Γεώργιος Μαυρομμάτης
Έκτακτος επίτροπος Ήλιδος: Σπυρίδων Καλογερόπουλος
Έκτακτος επίτροπος Άνω Μεσσηνίας: Αντώνιος Τσούνης
Έκτακτος επίτροπος Άνω Μεσσηνίας: Γεώργιος Ψύλλας
- Επαρχία Νησίου
- Επαρχία Καλαμάτας
- Επαρχία Εμπλάκια ή Επαρχία Εμπλακίων
- Επαρχία Ανδρούτσας
- Επαρχία Λεοντάριον
- Επαρχία Μικρομάνης
- Επαρχία Δυτικής Σπάρτης
Έκτακτος επίτροπος Λακωνίας: Ιωάννης Γενοβέλης
Έκτακτος επίτροπος Αργολίδος: Νικόλαος Καλλέργης
Έκτακτος επίτροπος Αρκαδίας: Αλεξάκης Βλαχόπουλος
Έκτακτος επίτροπος Βορείων Σποράδων: Αναστάσιος Λόντος[3]
Τμήμα Ανατολικών Νήσων ή Τμήμα Ανατολικών Σποράδων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έκτακτος επίτροπος Ανατολικών Σποράδων: Ιωάννης Κωλέττης
Τμήμα Δυτικών Νήσων ή Τμήμα Δυτικών Σποράδων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έκτακτος επίτροπος Δυτικών Σποράδων: Βιάρος Καποδίστριας , Γεώργιος Μαυρομμάτης
Έκτακτος επίτροπος Βορείων Κυκλάδων: Κωνσταντίνος Μεταξάς, Νικόλαος Καλλέργης
- Επαρχία Σύρου
- Επαρχία Σερίφου
- Επαρχία Θερμιάς
- Επαρχία Κέας
- Επαρχία Άνδρου
- Επαρχία Τήνου
- Επαρχία Μυκόνου
Έκτακτος επίτροπος Κεντρικών Κυκλάδων: Ρίζος Ιακωβάκης
με τα νησιά
- Επαρχία Νάξου
- Επαρχία Πάρου
- Επαρχία Ίου
- Επαρχία Συκίνου
- Επαρχία Φολεγάνδρου
- Επαρχία Μήλου
- Επαρχία Κιμώλου
- Επαρχία Σίφνου
Έκτακτος επίτροπος Νοτίων Κυκλάδων: Μιχαήλ Σούτσος
Πληθυσμός και αναλυτικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πληθυσμός της Πελοποννήσου ήταν περίπου 400.000 άνθρωποι και των νησιών 169.000 άνθρωποι από την απογραφή του 1828 που έκανε ο Καποδίστριας. Στοιχεία για την κατανομή του πληθυσμού στην Πελοπόννησο υπάρχουν στην απογραφή της Γαλλικής Αποστολής στο Μωριά (Ελληνική απογραφή 1829 από την εκστρατεία του Μωριά).
Στην απογραφή της Γαλλικής αποστολής υπάρχουν αναλυτικά δημοσιευμένα στοιχεία για όλα τα χωριά που απαρτίζουν την κάθε επαρχία[4].
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Διοικητικοί και Αυτοδιοικητικοί Θεσμοί στην Κέρκυρα. Πρόσωπα και Γεγονότα (1817‐1951).[νεκρός σύνδεσμος] Νίκος Γ. Ασπιώτης, Κέρκυρα 2009, σελ. 8
- ↑ 2,0 2,1 Ιστορία του Ιωάννου Καποδιστρίου κυβερνήτου της Ελλάδος: (1828-1831). Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης, Εκδοτικόν βιβλιοπωλείον Π. Ε. Ζαννουδάκη, Εν Αθήναις 1894, σελ. 174
- ↑ Πελοποννησιακά, Τόμ. 12, σελ. 96, Εταιρεία Πελοποννησιακών Σπουδών, 1976
- ↑ Bory de Saint-Vincent (1834). «Expedition scientifique de Moree: Section des Sciences physiques, Tome 2, 1ere Partie: Geographie». F. G. Levrault. σελ. 58. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2011.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |