Το Βελανίδι είναι μικρός ημιορεινός οικισμός της Ηλείας και βρίσκεται κτισμένος σε υψόμετρο περίπου 125 μέτρων, κοντά στις νότιες-νοτιοανατολικές όχθες του φράγματος Πηνειού. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 19,5 χιλιομέτρων βορειοανατολικά της πόλης της Αμαλιάδας, περίπου 25,5 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πύργου και περίπου 66,5 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Πάτρας (μέσω Πορτών). Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είναι 172 μόνιμοι κάτοικοι[2]. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Αναγνωρίστηκε ως οικισμός την 20η Απριλίου 1835 και υπήχθη στον τότε δήμο ΕφύραςΑχαιοήλιδος ενώ με το ΦΕΚ 5Α της 8ης Μαρτίου 1841, και την κατάργηση του δήμου Εφύρας, υπήχθη στον τότε δήμο Πηνειίων[3]. Με το ΦΕΚ 256Α της 28ης Αυγούστου 1912, και την κατάργηση των δήμων, υπήχθη στην τότε Κοινότητα Βελανιδίου μέχρι την κατάργηση των κοινοτήτων και την επαναθέσπιση των δήμων σύμφωνα με το «Σχέδιο Καποδίστριας»[3][4]. Αποτελούσε συνεχώς την έδρα της Κοινότητας Βελανιδίου εκτός της χρονικής περιόδου 28/11/1929-11/4/1942, όταν αυτή είχε μεταφερθεί στον γειτονικό οικισμό του Σουλίου[3][4]. Επί της διοικητικής μεταρρύθμισης «Καποδίστριας» αποτελούσε οικισμό και έδρα του Δημοτικού διαμερίσματος Βελανιδίου του Δήμου Πηνείας[5]. Σήμερα αποτελεί οικισμό και έδρα της Τοπικής Κοινότητας Βελανιδίου του «καλλικρατικού» δήμου Ήλιδας[6].
