Δημήτριος Παπατσώνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτριος Παπατσώνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1798 (περίπου)
Εύα Μεσσηνίας
Θάνατος24  Ιουνίου 1825
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΟικογένειαΟικογένεια Παπατσώνη
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
δεδομένα

Ο Δημήτριος Παπατσώνης (περ. 1798 - 24 Ιουνίου 1825) ήταν αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από την Πελοπόννησο. Σκοτώθηκε σε ηλικία 27 ετών[1], τον Ιούνιο του 1825 κατά τη μάχη των Τρικόρφων εναντίον των αιγυπτιακών δυνάμεων του Ιμπραήμ.

Ο Δημήτρης Παπατσώνης περιλαμβάνεται στους Ελευθερωτές της Καλαμάτας[2].

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγόταν από το Ναζήρι Μεσσηνίας (σήμερα χωριό Εύα)[3] και η οικογένειά του ήταν προεπαναστατικά από τις σημαντικότερες της Μεσσηνίας[4]. Ήταν γιος του Αναγνώστη Παπατσώνη[3], προεστού της επαρχίας της Ανδρούσης που πέθανε από δηλητηρίαση το 1811 και αδερφός του Ιωάννη Παπατσώνη.

Ο Δημήτριος Παπατσώνης μετείχε στον αγώνα από την πρώτη μέρα της Επανάστασης και έπαιξε εξέχοντα ρόλο στην απελευθέρωση της Καλαμάτας στις 23 Μαρτίου 1821, ως επικεφαλής ενός σώματος άνω των χιλίων Μεσσήνιων αγωνιστών, ανάμεσα στους οποίους και σπουδαίοι οπλαρχηγοί όπως ο Μήτρος Πέτροβας και ο Παναγιώτης Κεφαλάς[2][5][6][7].

Στις 26 Μαρτίου, συμμετείχε στην κατάληψη της Κυπαρισσίας, την οποία είχαν ενδιάμεσα εγκαταλείψει οι ντόπιοι Οθωμανοί[8] και έπειτα μετέβη, μαζί με άλλους προκρίτους και οπλαρχηγούς, στο στρατόπεδο της Καρύταινας που συστάθηκε εκείνες τις ημέρες[9].

Τον Μάιο του 1821 έλαβε μέρος στην καθοριστική μάχη του Βαλτετσίου[10][11][12][13][14] και τον Ιούλιο του ίδιου έτους ορίστηκε ως ένας εκ των υπαρχηγών των μεσσηνιακών σωμάτων που συμμετείχαν στον αποκλεισμό της Τριπολιτσάς[13][14][15][7]. Κατά την άλωση της Τριπολιτσάς, οι άνδρες του εισήλθαν στην πόλη από την πύλη του Μυστρά, μαζί με τους άνδρες του Κρεββατά, των Γιατράκων, του Κεφάλα και του Θεοδώρητου Βρεσθένης[16]. Μετά την άλωση της Τριπολιτσάς διετέλεσε μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας και αντιπρόσωπος της επαρχίας Εμπλακίων ή Ιμπλακίων[13][14].

Το επόμενο έτος, συμμετείχε στην καταστροφή του εκστρατευτικού σώματος του Μαχμούτ Δράμαλη, έχοντας μαζί με τους Κεφάλα και Μητροπέτροβα τη διοίκηση 600 ενόπλων από την Ανδρούσα και το Λεοντάρι[13][14][17][18].

Τον Ιούλιο του 1823 κατηγορήθηκε από μερίδα κατοίκων της επαρχίας για κατάχρηση εξουσίας[19]. Αργότερα, κατά τη διάρκεια των εμφύλιων συγκρούσεων της περιόδου 1823 - 1825, όντας στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, φυλακίστηκε για ένα διάστημα στην Ύδρα από την κυβέρνηση Κουντουριώτη[13][14][20][21][22].

Αργότερα έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον του αιγυπτιακού εκστρατευτικού σώματος του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Συγκεκριμένα, συμμετείχε στη μάχη της Τραμπάλας, έχοντας υπό τις διαταγές του 767 άνδρες[23]. Μετά την αρνητική, για τα ελληνικά όπλα, έκβαση της μάχης, κατέφυγε μαζί με τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Πλαπούτα και Κανέλλο Δεληγιάννη στο Χρυσοβίτσι Αρκαδίας[24].

Στις 24 Ιουνίου του 1825 έλαβε μέρος στη φονική μάχη των Τρικόρφων[25][26], όντας επιφορτισμένος με τη διανομή πυρομαχικών προς τους στρατιώτες. Η μάχη ολοκληρώθηκε με ήττα των Ελλήνων, ενώ ο Παπατσώνης ήταν μεταξύ των νεκρών[13][14][27][28]. Μάλιστα, το πτώμα του βεβηλώθηκε από τους αντιπάλους, οι οποίοι του αφαίρεσαν τα όπλα, την χρυσοκέντητη ενδυμασία του καθώς και χρηματικό ποσό 350 λιρών που έφερε πάνω του[29].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Βακαλοπούλου, 1986, Ζ΄, 158.
  2. ↑ 2,0 2,1 Παπατσώνης, Παναγιώτης (1960). Απομνημονεύματα. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 11. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Αρχείο Παπατσώνη, από το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο
  4. ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. σελ. 98. 
  5. ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. σελ. 98-101. 
  6. ↑ Φραντζής, Αμβρόσιος (1839). Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, Τόμος Πρώτος. Αθήνα: Εκ της Τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας. σελ. 330-331. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Φραντζής, Αμβρόσιος (1839). Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, Τόμος Πρώτος. Αθήνα: Εκ της Τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας. σελ. 337. 
  8. ↑ Κόκκινου, 1974, Α΄, σ. 506.
  9. ↑ Κόκκινου, 1974, Α΄, σ. 360.
  10. ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1858). Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Τόμος Α. Αθήνα: Τύποις και βιβλιοπολείω Π.Δ Σακελλάριου. σελ. 120. 
  11. ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1858). Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Τόμος Α. Αθήνα: Τύποις και βιβλιοπολείω Π.Δ Σακελλάριου. σελ. 143. 
  12. ↑ Κόκκινου, 1974, Α΄, σ. 433 - 436.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. σελ. 99. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 Δρανδάκης, Παύλος (1934). Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ.19. Αθήνα: Π. Γ. Μακρής. σελ. 580. 
  15. ↑ Κόκκινου, 1974, Β΄, σ. 77.
  16. ↑ Κόκκινου, 1974, Β΄, σ. 218.
  17. ↑ Κόκκινου, 1974, Β΄, σ. 566 - 574.
  18. ↑ Βακαλοπούλου, 1982, ΣΤ΄, 229, 245 - 247.
  19. ↑ Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, 1821 - 1832, 1976, τ. 9ος, σ. 5, 144 - 145.
  20. ↑ Φωτάκος, 1888, σ. 99.
  21. ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1858). Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Τόμος Β. Αθήνα: Τύποις και βιβλιοπολείω Π.Δ Σακελλάριου. σελ. 19. 
  22. ↑ Φραντζής, Αμβρόσιος (1839). Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, Τόμος Πρώτος. Αθήνα: Εκ της Τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας. σελ. 356. 
  23. ↑ Βακαλοπούλου, 1986, Ζ΄, 127.
  24. ↑ Βακαλοπούλου, 1986, Ζ΄, 129.
  25. ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1858). Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως. Αθήνα: Τύποις και βιβλιοπολείω Π.Δ Σακελλάριου. σελ. 131. 
  26. ↑ Φραντζής, Αμβρόσιος (1839). Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, Τόμος Πρώτος. Αθήνα: Εκ της Τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας. σελ. 368. 
  27. ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1858). Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Τόμος Α. Αθήνα: Τύποις και βιβλιοπολείω Π.Δ Σακελλάριου. σελ. 144. 
  28. ↑ Φραντζής, Αμβρόσιος (1839). Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, Τόμος Πρώτος. Αθήνα: Εκ της Τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας. σελ. 370. 
  29. ↑ Βακαλοπούλου, 1986, Ζ΄, 155 - 158.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δημήτριος_Παπατσώνης&oldid=8938496"