Κατάλογος δημάρχων Πατρέων

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Δήμαρχος του Δήμου Πατρέων)

Ο Δήμαρχος Πατρέων προΐσταται του Δήμου και των Δημοτικών Υπηρεσιών, των οργανισμών και φορέων που ανήκουν σε αυτόν. Εν ενεργεία Δήμαρχος Πατρέων είναι ο Κωνσταντίνος Πελετίδης.

Δημαρχείο Πάτρας

Οι πρώτες δημοτικές εκλογές της Πάτρας ως πόλη του ελεύθερου πια Ελληνικού κράτους πραγματοποιήθηκαν στις 30 Νοεμβρίου του 1828 με την εκλογή Δημογερόντων σύμφωνα με το Οθωμανικό σύστημα διοίκησης. Με τον νόμο που ψηφίστηκε στις 30 Απριλίου του 1822 από την Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου οι δημογέροντες εκλέγονταν με ετήσια θητεία[1].

Τον Οκτώβριο του 1828 η Πάτρα είχε απαλλαγεί οριστικά από την κυριαρχία των Τούρκων με την βοήθεια του Μαιζώνος, ο οποίος εκδίωξε τους τελευταίους Τούρκους που είχαν μείνει στο κάστρο της πόλης και του Ρίου. Έτσι το 1836 διεξήχθησαν οι πρώτες εκλογές για ανάδειξη Δημάρχου. Η Πάτρα είχε ανακηρυχθεί σε Δήμο με Βασιλικό διάταγμα του 1835, το οποίο δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Αρχικά ο δήμαρχος είχε αρκετές δικαιοδοσίες με καθήκοντα αστυνομικά, εκλογικά, εκπαιδευτικά και διάφορα άλλα, τα οποία όμως σταδιακά του αφαιρέθηκαν.

Δημογέροντες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1829 - 1831

1831 - 1836

  • Θάνος Μανζαβίνος
  • Μήτρος Παναγόπουλος
  • Γεώργιος Μπουκαούρης
  • Α. Χρυσανθόπουλος
  • Γ. Ζουμπανιώτης
  • Δημήτριος Ρετινιώτης

Δήμαρχοι Πατρέων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογος Δημάρχων Πατρέων
Διορισμένοι από την κυβέρνηση
1836-1866
Εκλεγμένος ή διορισμένος Δήμαρχος Γέννηση - Θάνατος Διάρκεια Κόμμα Σημειώσεις
Ιωάννης Ζαΐμης[2] 1797 - 1882 26 Ιουνίου 1836 – 25 Ιουνίου 1837 Επιλέχθηκε μεταξύ τριών υποψηφίων από την Αντιβασιλεία.
Ιωάννης Μπουκαούρης[2] 17?? - 1852 26 Ιουνίου 1837 - 5 Μαΐου 1841 Αντικατέστησε τον Ιωάννη Ζαΐμη, ύστερα από την παραίτηση του.
Ανδρέας Χ. Λόντος[2] 1811 - 1881 6 Μαΐου 1841-1843 Αγγλικό κόμμα Στις εκλογές δήμαρχος αναδείχθηκε ο Αντώνιος Καλαμογδάρτης, αλλά ύστερα από καταγγελίες για νοθεία διορίστηκε ο Ανδρέας Λόντος.
Κωνσταντίνος Σκουρλέτης 18?? - 1888 1843 – 1847 Δημαρχεύων σαν Α΄ Δημαρχιακός Πάρεδρος μετά την εκλογή Λόντου σε βουλευτή[2].
Αντώνιος Αντωνόπουλος 1805 - 1887 1847 – 1847 Εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων αλλά η κυβέρνηση εναντιώθηκε στην εκλογή του με αποτέλεσμα την καθαίρεση του από το αξίωμα του δημάρχου. Ήταν ο πλέον βραχύβιος δήμαρχος Πατρέων αφού παρέμεινε στην θέση για μία μόλις μέρα.
Κωνσταντίνος Σκουρλέτης[2] 18?? - 1888 2 Μαΐου 1847 - 1851 Υποψήφιος ήταν και ο έμπορος Μήτρος Παναγόπουλος[3].
Ιωάννης Αντωνόπουλος[2] 1810 - 1882 23 Νοεμβρίου 1851 – 1855
Μπενιζέλος Ρούφος 1795 - 1868 13 Σεπτεμβρίου 1855 – 30 Σεπτεμβρίου 1858 Ρουφικό Ο μοναδικός δήμαρχος Πατρέων που κατάφερε να αναδειχθεί πρωθυπουργός της Ελλάδας. Παραιτήθηκε από το αξίωμα του δημάρχου εξαιτίας διαφωνίας του με την κυβέρνηση για την ανάπλαση των Υψηλών Αλωνίων[2].
Περικλής Καλαμογδάρτης[2] 18?? - 18?? 1 Οκτωβρίου 1858 - 1862 Απολύθηκε από τον Όθωνα γιατί έλαβε μέρος στην αντιδυναστική εκστρατεία.
Σπυρίδων Χρυσανθακίδης[2] 18?? - 1??? 1862 – 1866 Αντικατέστησε τον Περικλή Καλαμογδάρτη ως δημαρχιακός πάρεδρος που ήταν.
Εκλεγμένοι
1866-1941
Περικλής Καλαμογδάρτης[2] 18?? - 18?? 4 Απριλίου 1866 – 1870 Ήταν ο πρώτος εκλεγμένος Δήμαρχος Πατρέων. Κέρδισε την δημαρχία με υπεροχή 500 ψήφων.
Γεώργιος Ρούφος 1841 - 1891 1870 - 1874 Ρουφικό Στις εκλογές οι Πατρινοί ψήφισαν, εν αγνοία του, τον Περικλή Γερούση, ο οποίος διέμενε μόνιμα στο Λονδίνο. Εκείνος όμως δεν αποδέχτηκε την εκλογή του γι' αυτό και χρίστηκε δήμαρχος ο Γεώργιος Ρούφος, γιος του πρώην δημάρχου Μπενιζέλου Ρούφου. Παρόλα αυτά, σε αφιερώματα του τοπικού τύπου αναφέρεται δήμαρχος για μια ημέρα, 19 Μαρτίου 1870[2].
Γεώργιος Ρούφος[2] 1841 - 1891 1874 – 5 Απριλίου 1875 Ρουφικό Καθαιρέθηκε από τον νομάρχη Αχαΐας-Ήλιδος Η. Αθηνάδη γιατί θεωρήθηκε αντιπολιτευόμενος της Κυβέρνησης[4].
Π. Ρουπακιώτης 18?? - 1??? 6 Απριλίου 1875 – 7 Ιουνίου 1875 Αντικατέστησε τον Γεώργιο Ρούφο ως πρώτος δημαρχιακός πάρεδρος[4].
Περικλής Καλαμογδάρτης[2] 18?? - 18?? 8 Ιουνίου 1875 - 7 Απριλίου 1879
Αθανάσιος Κανακάρης-Ρούφος[2] 1830 - 1902 8 Απριλίου 1879 – 2 Ιουλίου 1883
Δημήτριος Πατρινός [2][5]. 18?? - 1903 3 Ιουλίου 1883 – 30 Σεπτεμβρίου 1887 Κατά τη διάρκεια της θητείας του εισηγήθηκε την δημιουργία μυστικής δημοτικής αστυνομίας. Πήρε 2.467 ψήφους, 2ος ήταν ο Θάνος Κανακάρης με 2.288 ψήφους. Υποψήφιοι ήταν και οι : Ανδρέας Μ. Κόλλας, Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος, Αριστομένης Κοντογούρης και ο Γεώργιος Παναγόπουλος[6].
Γεώργιος Ρούφος[2] 1841 - 1891 1 Οκτωβρίου 1887 - 7 Ιουλίου 1891 Ρουφικό Ήταν πρώτος με 3.609 ψήφους, 2ος ο Θεοφίλου με 2.447 ψήφους. Υποψήφιοι ήταν και οι Χρήστος Κορύλλος, Αριστομένης Κοντογούρης, Δημήτριος Πατρινός, Θεόδωρος Τζίνης, Νικολόπουλος και ο Γεώργιος Παναγόπουλος[7].
Αριστομένης Κοντογούρης[2] 1841 - 1904 8 Ιουλίου 1891 – 11 Σεπτεμβρίου 1895 Δηλιγιαννικό Ο Αριστομένης Κοντογούρης έλαβε 4.493 ψήφους έναντι των 2.861 ψήφων του Γεράσιμου Κόγκου. Η εκλογή του Αριστομένη Κοντογούρη θεωρήθηκε ως δικαίωση του για τον αγώνα που κατέβαλε εναντίον των απαιτήσεων του μηχανικού Μανιάκ. Ο αντίπαλος υποψήφιος ήταν ο βιομήχανος Γεράσιμος Κόγκος, ο οποίος είχε την υποστήριξη του Ρουφικού κόμματος.
Αθανάσιος Κανακάρης-Ρούφος[2] 1830 - 1902 12 Σεπτεμβρίου 1895 – 5 Σεπτεμβρίου 1899 Ρουφικό Ο Αθανάσιος Κανακάρης-Ρούφος έλαβε 4.034 ψήφους έναντι των 3.507 ψήφων του Χρήστου Κορύλλου[8].
Δημήτριος Βότσης[2] 1848 - 1917 6 Σεπτεμβρίου 1899 - 7 Σεπτεμβρίου 1903 Ανεξάρτητος[9] Ο Δημήτριος Βότσης έλαβε 3.418 ψήφους έναντι των 3.190 ψήφων του Αλέξανδρου Στριφτόμπολα. Υποστηρίχθηκε κυρίως από τον Αχιλλέα Γεροκωστόπουλο αλλά είναι γεγονός ότι ευνοήθηκε από τις πολιτικές συγκυρίες, αφού δύο μέλη της οικογένειας Ρούφου, ο Άγγελος Ρούφος και ο Αθανάσιος Κανακάρης-Ρούφος, κατήλθαν ως αντίπαλοι στις δημαρχιακές εκλογές με αποτέλεσμα να διασπαστεί το Ρουφικό κόμμα[10]. Επί θητείας του, λειτούργησε το πρώτο ηλεκτροκίνητο τραμ, στην πριν του Α' Βαλκανικού Πολέμου, 2η πόλη της χώρας.
Δημήτριος Βότσης[2] 1848 - 1917 8 Σεπτεμβρίου 1903 – 1 Ιουλίου 1907 Ο Δημήτριος Βότσης έλαβε 5.688 ψήφους έναντι των 2.796 ψήφων του Αλέξανδρου Στριφτόμπολα[11].
Δημήτριος Βότσης[2] 1848 - 1917 2 Ιουλίου 1907 – 9 Φεβρουαρίου 1914[12] Ο Δημήτριος Βότσης έλαβε 4.880 ψήφους έναντι των 3.974 ψήφων του Ανδρέα Παπαγιαννακόπουλου. Η τελευταία του θητεία, εξαιτίας των Βαλκανικών πολέμων, πήρε παράταση μέχρι το 1914.
Δημήτριος Ανδρικόπουλος-Μπουκαούρης[2] 1867 - 1948 10 Φεβρουαρίου 1914 - 1 Αυγούστου 1920 Ο Δημήτριος Ανδρικόπουλος-Μπουκαούρης κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 47,78% έναντι του 26,36% του Δημητρίου Βότση. Ήταν ο πρώτος δήμαρχος Πατρέων που εκλέχτηκε με ψηφοδέλτιο. Παύθηκε από την κυβέρνηση[13].
Γεώργιος Τριάντης 18?? - 1954 2 Αυγούστου 1920 – 14 Αυγούστου 1920 Ο Γεώργιος Τριάντης ήταν πρώτος δημαρχιακός πάρεδρος. Η δημαρχιακή του θητεία οφείλεται σε παρερμηνεία του νόμου. Ο νόμος όριζε ότι η αναπλήρωση της κενής δημαρχιακής θέσης έπρεπε να γίνει από μέλος της δημαρχιακής επιτροπής που είχε πλειοψηφήσει και όχι από τον δημαρχιακό πάρεδρο.
Γεώργιος Τοπάλης 18?? - 1954 15 Αυγούστου 1920 – 5 Νοεμβρίου 1920 Ο Γεώργιος Τοπάλης ανέλαβε καθήκοντα δημάρχου, αμέσως μετά την επιστροφή του από την Κέρκυρα, όπου είχε πάει για προσωπικούς λόγους. Έτσι αντικατέστησε τον Γεώργιο Τριάντη ως νόμιμος διάδοχος.
Δημήτριος Ανδρικόπουλος-Μπουκαούρης[2] 1867 - 1948 6 Νοεμβρίου 1920 - 1 Δεκεμβρίου 1925 Το αξίωμα του δημάρχου επιστράφηκε στον Δημήτριο Ανδρικόπουλο-Μπουκαούρη χωρίς να γίνουν εκλογές, αφού η έκπτωση του θεωρήθηκε άδικη. Παρέμεινε δήμαρχος και μετά την λήξη της θητείας του λόγω πολιτικών συγκυριών.
Ιωάννης Βλάχος[2][14] 1880 - 1954 2 Δεκεμβρίου 1925 – 4 Αυγούστου 1929 Λαϊκό Ο Ιωάννης Βλάχος κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 37,09% έναντι του 32,27% του Κωνσταντίνο Γκότση. Η νίκη του ήταν πολύ σημαντική για το Λαϊκό κόμμα, αφού ήταν η πρώτη ύστερα από την εκτέλεση του Δημητρίου Γούναρη. Ο Ιωάννης Βλάχος ήταν πρώτος ξάδερφος του Γούναρη και ήταν παρών στην εκτέλεση του.
Ιωάννης Βλάχος[14] 1880 - 1954 5 Αυγούστου 1929 – 21 Μαρτίου 1934 Λαϊκό Ο Βασίλειος Ρούφος κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 50,04% έναντι του 49,96% του Κωνσταντίνο Γκότση. Ουσιαστικά υπερίσχυσε για μόλις 8 ψήφους.
Βασίλειος (Λαλάκης) Ρούφος[15] 1880 - 1960 22 Μαρτίου 1934 - 11 Ιουλίου 1941 Ο Βασίλειος Ρούφος κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 49,39% έναντι του 49,13% του Ιωάννη Βλάχου. Κατά την εκλογή του ψήφισαν για πρώτη φορά γυναίκες και για την ακρίβεια 68. Παρέμεινε δήμαρχος Πατρέων και μετά την επιβολή της 4ης Αυγούστου αλλά το 1941 παύθηκε από τις κατοχικές δυνάμεις.
Διορισμένοι από την κατοχική κυβέρνηση
1941-1944
Ανδρέας Γαλανάκης 1891 - 1967 12 Ιουλίου 1941 – 30 Σεπτεμβρίου 1941
Ιωάννης Βλάχος 1880 - 1954 1 Οκτωβρίου 1941 – 8 Οκτωβρίου 1942 Παραιτήθηκε από την θέση του δημάρχου, όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν όργανο των κατοχικών δυνάμεων.
Ανδρέας Ζωιόπουλος 1896 - 1968 9 Οκτωβρίου 1942 - 17 Μαρτίου 1943
Γεώργιος Πανταζής 18?? - 19?? 18 Μαρτίου 1943 – 3 Οκτωβρίου 1944 Παρέμεινε δήμαρχος μέχρι την απελευθέρωση της Πάτρας.
Διορισμένοι από την κυβέρνηση
1944-1951
Βασίλειος (Λαλάκης) Ρούφος 1880 - 1960 4 Οκτωβρίου 1944 – 19 Ιανουαρίου 1945 Επανήλθε προσωρινά μέχρι να αποκατασταθεί η τάξη.
Νικόλαος Γιαννακόπουλος 1894 - 1988 20 Ιανουαρίου 1945 - 4 Απριλίου 1945 Ήταν πρόεδρος στην νέα διοικούσα επιτροπή του Δήμου Πατρέων. Κατ' ουσία δηλαδή δήμαρχος[16].
Ηλίας Λάζαρης[17] 1899 - 1962 5 Απριλίου 1945 – 30 Μαΐου 1945
Χρήστος Φακής 1870 - 1954 31 Μαΐου 1945 – 28 Σεπτεμβρίου 1947
Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος 1890 - 1965 29 Σεπτεμβρίου 1947 - 24 Ιουλίου 1949 Απολύθηκε από τον υπουργό εσωτερικών με την κατηγορία ότι είχε ξανά προσλάβει στον Δήμο νεκροθάφτη που ήταν αριστερός[18].
Νικόλαος Βέτσος 1897 - 1979 25 Ιουλίου 1949 – 17 Αυγούστου 1950
Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος 1893 - 1965 18 Αυγούστου 1950 – 21 Φεβρουαρίου 1951 Αντικατέστησε τον Βέτσο, καθώς παραιτήθηκε, σύμφωνα με την τότε νομοθεσία που όριζε η αντικατάσταση να γίνεται από δικαστικό.
Φώτιος Παλαιολόγος 1885 - 1954 22 Φεβρουαρίου 1951 - 25 Φεβρουαρίου 1951 Αντικατέστησε τον Λαμπρινόπουλο, ο οποίος είχε παραιτηθεί για να ορκιστεί ισόβιο μέλος του Ελεγκτικού Συμβουλίου της Αθήνας, ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Παρέδωσε στον δικαστικό Κωνσταντίνο Μαρμαρά.
Κωνσταντίνος Μαρμαράς 1??? - 19?? 26 Φεβρουαρίου 1951 – 6 Ιουνίου 1951 Αντικατέστησε τον Φώτιο Παλαιολόγο σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία που όριζε η αντικατάσταση να γίνεται από δικαστικό.
Εκλεγμένοι
1951-1967
Βασίλειος (Λαλάκης) Ρούφος 1880 - 1960 7 Ιουνίου 1951 – 27 Νοεμβρίου 1954 Ο Βασίλειος Ρούφος κερδίζει τις εκλογές με ποσοστό 42,62& έναντι του 31,67% του Θεόδωρου Ζαφειρόπουλου.
Βασίλειος (Λαλάκης) Ρούφος 1880 - 1960 28 Νοεμβρίου 1954 - 15 Μαΐου 1959 Ο Βασίλειος Ρούφος κέρδισε τις εκλογές στον Β΄ γύρο με ποσοστό 59,94% έναντι του 40,46% του Γεώργιου Παπαγιαβή. Παραιτήθηκε από την θέση του δημάρχου για λόγους υγείας.
Κωνσταντίνος Γκολφινόπουλος 1925 - 1990 16 Μαΐου 1959 – 31 Μαΐου 1959 Αντικατέστησε τον Βασίλειο Ρούφο μέχρι να αναλάβει ο Νικόλαος Βέτσος, που είχε ήδη ψηφιστεί.
Νικόλαος Βέτσος 1897 - 1979 1 Ιουνίου 1959 – 15 Αυγούστου 1964 Υπερκομματικός[19]
Συνδυασμός "Δράσις"[20] 		Ο Νικόλαος Βέτσος κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 35,89% (12.468 ψήφοι) έναντι του 26,11% (9.072 ψήφοι) του Ασημάκη Φωτήλα, ΕΔΑ[21]. Ο Νικόλαος Βέτσος παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 1964.
Απόστολος Τσιτσάρας 1909 - 1986 16 Αυγούστου 1964 - 6 Σεπτεμβρίου 1964 Ανέλαβε, ως πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος, ύστερα από την παραίτηση του Νικολάου Βέτσου.
Θεόδωρος Άννινος 1923 - 2010 7 Σεπτεμβρίου 1964 – 2 Μαΐου 1967 Από τις πιο περίεργες εκλογικές αναμετρήσεις: Στις εκλογές πλειοψήφησε ο Νικόλαος Βέτσος (37,87%), ο οποίος όμως δεν υπερψηφίστηκε από το δημοτικό συμβούλιο. Ο Θρασύβουλος Κωνσταντίνου, αρχηγός της αντιπολίτευσης (34,02%), ο οποίος είχε και τη στήριξη του τρίτου των εκλογών, Κωνσταντίνου Φαρμακίδη (28,10%), φαινόταν ότι θα ψηφιζόταν για δήμαρχος. Όμως στις 31 Ιουλίου απεβίωσε αιφνιδίως. Την θέση του εκλιπόντος παίρνει ο Κωνσταντίνος Σερίφης, πρώτος σε ψήφους από τον συνδυασμό του, ο οποίος δεν τυγχάνει της αποδοχής του συνδυασμού του Φαρμακίδη. Εν τω μεταξύ ο Βέτσος παραιτείται (15 Αυγούστου) και δίνει την θέση του στον Τσιτσάρα έως ότου προκύψει νέος δήμαρχος. Τελικά ο Θεόδωρος Άννινος, 6ος κατά σειρά, εκλέγεται δήμαρχος αφού οι προηγούμενοι έχουν παραιτηθεί όλοι υπέρ του[22].
Διορισμένοι από τη Χούντα των Συνταγματαρχών
1967-1974
Νικόλαος Βέτσος 1897 - 1979 3 Μαΐου 1967 - 19 Αυγούστου 1967 Διορίστηκε από τον στρατιωτικό διοικητή Κωνσταντίνο Γεωργόπουλο, με αντιδήμαρχο τον Απόστολο Τσιτσάρα[23].
Διονύσιος Τσερώνης 1915 - 1999 20 Αυγούστου 1967 - 19 Ιανουαρίου 1970 Είχε αναπληρωτή τον Στυλιανό Γερακάρη.[24] Στην αυτοβιογραφία του έγραψε: «Σα δήμαρχος δεν έκανα τίποτα. Όχι πως μου δεν ήθελα ή δεν προσπάθησα ή μου 'φταιγε η Δικτατορία και οι Συνταγματαχαίοι. Τουναντίον με βοηθάγανε όσο μπορούσανε. Οι Πατρινοί είναι υπεύθυνοι για την κατάντια της πόλεως τους».
Κωνσταντίνος Γκολφινόπουλος 1925 - 1990 20 Ιανουαρίου 1970 – 22 Σεπτεμβρίου 1974
Εκλεγμένοι
1974-
Κωνσταντίνος Μπλέρης 1905 - 1987 23 Σεπτεμβρίου 1974 – 31 Μαρτίου 1975 Ο Κωνσταντίνος Μπλέρης δεν ήταν εκλεγμένος, απλώς αντικατέστησε τον Γκολφινόπουλο μετά το τέλος της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών.
Θεόδωρος Άννινος 1923 - 2010 1 Απριλίου 1975 - 31 Δεκεμβρίου 1978 Κ.Κ.Ε. Στις εκλογές του 1975 ο Θεόδωρος Άννινος συγκέντρωσε το 71,07% έναντι του 28,93% του Βασίλειου Πιλάλη. Η πιο ευρεία επικράτηση υποψηφίου δημάρχου στην ιστορία της πόλης.
Θεόδωρος Άννινος 1923 - 2010 1 Ιανουαρίου 1979 - 31 Δεκεμβρίου 1982 Κ.Κ.Ε.
Συνδυασμός
"Δημοκρατία Πρόοδος" 		Στις εκλογές του 1978 ο Θεόδωρος Άννινος συγκέντρωσε το 57,31% έναντι του 22,13% του Κωνσταντίνου Γκολφινόπουλου.
Θεόδωρος Άννινος 1923 - 2010 1 Ιανουαρίου 1983 - 31 Δεκεμβρίου 1986 Κ.Κ.Ε.
Συνδυασμός
"Δημοκρατία Πρόοδος" 		Στις εκλογές του 1982, στον Β΄ γύρο, ο Θεόδωρος Άννινος συγκέντρωσε το 52,28% έναντι του 47,72% του Γρηγόριου Σολωμού[25].
Ανδρέας Καράβολας[26] 1937 1 Ιανουαρίου 1987 - 31 Δεκεμβρίου 1990 ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Συνδυασμός
"Ενότητα Συμμετοχή Δημοκρατία" 		Στις εκλογές του 1986, στον Β΄ γύρο, ο Ανδρέας Καράβολας συγκέντρωσε το 57,26% έναντι του 42,74% του Κωνσταντίνου Γούδα.
Ανδρέας Καράβολας[26] 1937 1 Ιανουαρίου 1991 - 31 Δεκεμβρίου 1994 ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Συνδυασμός
"Συνεργασία για την Πάτρα" 		Στις εκλογές του 1990, στον Α΄ γύρο, ο Ανδρέας Καράβολας συγκέντρωσε το 58,47% έναντι του 37,11% του Νίκου Νικολόπουλου.
Ανδρέας Καράβολας[26] 1937 1 Ιανουαρίου 1995 - 31 Δεκεμβρίου 1998 ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Συνδυασμός
"Συνεργασία για την Πάτρα" 		Στις εκλογές του 1994, στον Β΄ γύρο, ο Ανδρέας Καράβολας συγκέντρωσε το 57,73% έναντι του 42,27% του Ανδρέα Ζαΐμη.
Ευάγγελος Φλωράτος[26] 1936 1 Ιανουαρίου 1999 - 31 Δεκεμβρίου 2002 Ν.Δ.
Συνδυασμός
"Φλωράτος για σύγχρονη πόλη" 		Στις εκλογές του 1998, στον Β΄ γύρο, ο Ευάγγελος Φλωράτος συγκέντρωσε το 52,20% έναντι του 47,80% του Ανδρέα Καράβολα[27].
Ανδρέας Καράβολας[26] 1937 1 Ιανουαρίου 2003 - 31 Δεκεμβρίου 2006 ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Συνδυασμός
"Συνεργασία για την Πάτρα" 		Στις εκλογές του 2002, στον Β΄ γύρο, ο Ανδρέας Καράβολας συγκέντρωσε το 51,40% έναντι του 48,60% του Ευάγγελου Φλωράτου[28].
Ανδρέας Φούρας[26] 1947 1 Ιανουαρίου 2007 – 31 Δεκεμβρίου 2010 ΠΑ.ΣΟ.Κ.,
Συνδυασμός
"Πάτρα Πρωτεύουσα Πόλη" 		Στις εκλογές του 2006, στον Β΄ γύρο, ο Ανδρεάς Φούρας συγκέντρωσε το 53,15 % έναντι του 46,85 % του Ευάγγελου Φλωράτου[29].
Γιάννης Δημαράς 1946 1 Ιανουαρίου 2011 – 31 Αυγούστου 2014 Ανεξάρτητος
Συνδυασμός: "Τώρα για την Πάτρα" 		Στις εκλογές του 2010, στον Β΄ γύρο, ο Γιάννης Δημαράς συγκέντρωσε 53,63 % έναντι του 46,37 % του Δημήτρη Κατσικόπουλου[30][31].
Κώστας Πελετίδης 1953 1 Σεπτεμβρίου 2014 - 31 Αυγούστου 2019 Κ.Κ.Ε.
Συνδυασμός: "Λαϊκή Συσπείρωση" 		Στις εκλογές του 2014, στον Β΄ γύρο, ο Κώστας Πελετίδης συγκέντρωσε 63,53% έναντι 36,47% του Κώστα Χριστόπουλου[32].
Κώστας Πελετίδης 1953 1 Σεπτεμβρίου 2019 - Κ.Κ.Ε.
Συνδυασμός: "Λαϊκή Συσπείρωση" 		Στις εκλογές του 2019, στον Β΄ γύρο, ο Κώστας Πελετίδης συγκέντρωσε 70,91% έναντι 29,09% του Γρηγόρη Αλεξόπουλου[33]. Η δεύτερη πιο ευρεία επικράτηση υποψηφίου δημάρχου στην ιστορία της πόλης.

Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Γ.Π. Παρασκευόπουλος, Οι Δήμαρχοι των Αθηνών (1835-1907): μετά προεισαγωγής περί δημογεροντίας, Τυπ. Ρουφτάνη-Παππαγεωργίου, Εν Αθήναις 1907. Από την "Ανέμη".
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 Νεολόγος, φύλλο 10 Σεπτεμβρίου 1930, άρθρο του Στ. Θωμόπουλου με τίτλο: "Οι Δήμαρχοι Πατρέων από το 1863 μέχρι του 1930". Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  3. ↑ Νίκος Μπακουνάκης, Πάτρα 1828-1860. Μια ελληνική πρωτεύουσα στον 19ο αιώνα, Αθήνα: Καστανιώτης, 1995 (2η έκδοση), σελ. 232. ISBN 960-03-0000-3 (1η έκδοση: 1988).
  4. ↑ 4,0 4,1 Φορολογούμενος, φύλλο 11 Απριλίου 1875. Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  5. ↑ Επί τα Πρόσω, Τα πλήρη εκλογικά αποτελέσματα Αρχειοθετήθηκε 2020-09-18 στο Wayback Machine. φύλλο 13 Ιουλίου 1883. Από το ψηφιακό Αρχείο της Βουλής των Ελλήνων.
  6. ↑ Φορολογούμενος, φύλλο 8 Ιουλίου 1883, αποτελέσματα των εκλογών στον Δήμο Πατρέων. Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  7. ↑ Φορολογούμενος, φύλλο 10 Ιουλίου 1887, αποτελέσματα των εκλογών στον Δήμο Πατρέων. Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  8. ↑ ΣΚΡΙΠ, φύλλο 14/9/1895.
  9. ↑ Εμπρός, φύλλο 2 Σεπτεμβρίου 1899.
  10. ↑ Εμπρός, φύλλο 6/9/1899.
  11. ↑ ΣΚΡΙΠ, φύλλο 8/9/1903.
  12. ↑ Υπήρξαν πολλές συμπλοκές, μία από αυτές στο εκλογικό κέντρο Αγίου Δημητρίου είχε και νεκρούς. Εμπρός, φύλλο 2/7/1907.
  13. ↑ Τρίτος ήταν ο Χαϊδάς, σύμφωνα με τον τύπο πήρε το λιγότερο τους μισούς ψήφους σε όλα σχεδόν τα εκλογικά τμήματα. Εμπρός, φύλλο 10/2/1914.
  14. ↑ 14,0 14,1 Νεολόγος, φύλλο 12 Φεβρουαρίου 1934, ανασκόπηση εκλογικών αναμετρήσεων 1925 & 1929 στον Δήμο Πατρέων. Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  15. ↑ Νεολόγος, φύλλο 14 Φεβρουαρίου 1934, αποτέλεσμα εκλογών στον Δήμο Πατρέων. Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  16. ↑ Τα υπόλοιπα μέλη της εννεαμελής επιτροπή ήταν οι Κων. Στεφανόπουλος, Ζωγόπουλος, Φαρμακίδης, Δεκής, Σταθόπουλος, Παπαδημητρίου, Γκότσης και Κουλουμπής. Πηγή: Βασίλης Κ. Λάζαρης, Ο εμφύλιος πόλεμος στην Αχαΐα, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2006. ISBN 960-451-017-7.
  17. ↑ Η Σημερινή (Των Πατρών), φύλλο 6 Απριλίου 1945. Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  18. ↑ Πηγή: Βασίλης Κ. Λάζαρης, Ο εμφύλιος πόλεμος στην Αχαΐα, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2006, σελ. 144. ISBN 960-451-017-7.
  19. ↑ εφημ. Ελευθερία, φύλλο 7/4/1959. Από το ψηφιακό Αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
  20. ↑ εφημ. Ελευθερία, φύλλο 8/4/1959. Από το ψηφιακό Αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
  21. ↑ 3ος ήταν ο Φαρμακίδης με 7.674 ψήφους και 4ος ο Κοτρωνόπουλος με 5.528 ψήφους. Πηγή: εφημ. Ελευθερία, φύλλο 7/4/1959. Από το ψηφιακό Αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης
  22. ↑ Βλ. Τσιλίρας 2014, σελ. 68-69.
  23. ↑ Πελοπόννησος, φύλλο 4 Μαΐου 1967. Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Τύπου Πατρών.
  24. ↑ Επιθεώρησις Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, τχ. ΙΒ΄ (Δεκέμβριος 1967), σελ. 1122.
  25. ↑ Ο Γρηγόρης Σολωμός υποστηριζόταν από το ΠΑΣΟΚ. Επίσης υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές ήταν και ο Αντώνιος Φίλιας, που υποστηριζόταν από την Νέα Δημοκρατία. Βλ. Η Ημέρα, φύλλο 6 Νοεμβρίου 2007.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 26,4 26,5 Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Ε.Τ.Α.Α.) - Η Αυτοδιοίκηση σήμερα / Αποτελέσματα Εκλογών Δ. Πατρέων N. Αχαΐας[νεκρός σύνδεσμος].
  27. ↑ ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α., Αποτελέσματα Δημοτικών & Νομαρχιακών Εκλογών 1998. Ανακτήθηκε: 03/06/2019.
  28. ↑ ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α., Αποτελέσματα Δημοτικών & Νομαρχιακών Εκλογών 2002. Ανακτήθηκε: 03/06/2019.
  29. ↑ ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α., Αποτελέσματα Δημοτικών & Νομαρχιακών Εκλογών 2006. Ανακτήθηκε: 03/06/2019.
  30. ↑ Υπουργείο Εσωτερικών, εκλογικά αποτελέσματα 2010. Ανακτήθηκε: 03/06/2019.
  31. ↑ Γιάννης Δημαράς: έγινε η μεγάλη αλλαγή, η νίκη είναι της κοινωνίας, thebest.gr, 14/11/2010. Ανακτήθηκε: 04/09/2016.
  32. ↑ Υπουργείο Εσωτερικών, εκλογικά αποτελέσματα 2014. Ανακτήθηκε: 03/06/2019.
  33. ↑ «Υπουργείο Εσωτερικών, εκλογικά αποτελέσματα 2019». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2019. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμοι Α'-Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση.
  • Ανδρέας Τσιλίρας (επιμέλεια), Δημοτικές εκλογές στην Πάτρα, Εκδόσεις Πελοπόννησος, Πάτρα 2014. ISBN 978-960-88372-9-4.
  • Πέτρος Ψωμάς, Δήμαρχοι Πατρέων 1836-2006, Εκδόσεις "Το Δόντι", Πάτρα 2007. ISBN 978-960-88046-2-3.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κατάλογος_δημάρχων_Πατρέων&oldid=9801308"