Γκεβόργκ Εμίν
.png)
Ο Γκεβόργκ Εμίν (αρμενικά: Գևորգ Էմին, φιλολογικό ψευδώνυμο του Καρλέν Γκριγκορίεβιτς Μουραντιάν[3], Ασταράκ, 30 Σεπτεμβρίου 1919 – Γερεβάν, 11 Ιουνίου 1998) ήταν σημαντικός Αρμένιος ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής που άκμασε κυρίως κατά τη σοβιετική περίοδο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1919 στο Ασταράκ της Αρμενίας ως Γκεβόργκ Μουραντιάν, ωστόσο σε μικρή ηλικία άλλαξε το όνομά του σε Καρλέν[4]. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός (με ειδίκευση στην υδραυλική μηχανική[5]) στο Πολυτεχνείο του Γερεβάν, αποφοιτώντας το 1940 και το ίδιο έτος πραγματοποίησε την παρθενική του εμφάνιση στη λογοτεχνία, δημοσιεύοντας την ποιητική συλλογή «Το μονοπάτι»[6], ενώ τα επόμενα χρόνια παρακολούθησε μαθήματα λογοτεχνίας στη Μόσχα[4]. Ως πολιτικός μηχανικός εργάστηκε στην κατασκευή του Ματενανταράν στο Γερεβάν. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με αρμενικά λογοτεχνικά έντυπα[7], ενώ εργάστηκε επί σειρά ετών στο Ινστιτούτο Τεχνών του Γερεβάν[4]. Παράλληλα, ήταν από το 1958 μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης[6].
.jpg)
Τα γραπτά του Εμίν περιστρέφονται γύρω από θέματα όπως η Αρμενική Γενοκτονία, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (κατά τη διάρκεια του οποίου υπηρέτησε στον Κόκκινο Στρατό[6][7]), αλλά και διάφορους προβληματισμούς που προέκυψαν από καταστάσεις όπως ο Ψυχρός Πόλεμος, η ανθρώπινη αποξένωση και η πρόοδος της τεχνολογίας. Στην ποίησή του διακρίνονται στοιχεία ειρωνείας, σαρκασμού, χιούμορ, καθώς και υπερηφάνειας για την αρμενική του καταγωγή[8]. Σημαντικά έργα του θεωρούνται, μεταξύ άλλων, οι συλλογές «Νέος δρόμος» (1949)[9], «Αναζητήσεις» (1955)[6], «Δύο δρόμοι» (1962)[9], «Επτά τραγούδια για την Αρμενία» (1974), «Γη, Αγάπη, Αιώνας» (1974) κ.ά[6].
Για το λογοτεχνικό του έργο, ο Εμίν τιμήθηκε δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο της ΕΣΣΔ (τα έτη 1951 και 1976) και έλαβε διάφορες ακόμη διακρίσεις όπως το Λογοτεχνικό Βραβείο Χαρέντς το 1979[4], το Βραβείο της Φιλίας των Λαών κατά το ίδιο έτος κ.ά. Επιπλέον αναφέρεται μεταξύ των σημαντικότερων Αρμενίων ποιητών της εποχής του[10]. Ποιήματά του μεταφράστηκαν για πρώτη φορά στη ρωσική γλώσσα από τον Μπορίς Παστερνάκ[5], ενώ έργα του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ακόμη γλώσσες όπως τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά, τα ισπανικά[11], τα πολωνικά, τα αραβικά κοκ[12].
Απεβίωσε στις 11 Ιουνίου του 1998 στο Γερεβάν[7]. Γιος του είναι ο συγγραφέας και μεταφραστής Αρτάσης Εμίν[13] (γεν. 1961) και αδελφός του ήταν ο συνθέτης Βαζγκέν Μουραντιάν (1921-2018).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1974.
- ↑ «Ով ով է. հայեր» (Aρμενικά) Armenian Encyclopedia Publishing House. Γερεβάν. 2005.
- ↑ Room, Adrian (2010). Dictionary of Pseudonyms. 13,000 Assumed Names and Their Origins (5η έκδοση). McFarland. σελ. 164.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Bardakjian, Kevork B., επιμ. (2000). A Reference Guide to Modern Armenian Literature, 1500-1920. With an Introductory History. Detroit: Wayne State University Press. σελ. 342.
- ↑ 5,0 5,1 Holding, Nicholas (2006). Armenia. With Nagorno Karabagh. Bradt Travel Guides. σελ. 40.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 10ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979. σελ. 706-707.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Gevorg Emin». writers.am. Writers.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020.
- ↑ Bardakjian (2000). σελ. 229-230.
- ↑ 9,0 9,1 Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 3ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979. σελ. 673.
- ↑ Tololyan, Khachig (May 1990). «Gevorg Emin, Land, Love, Century (Selected Poems), trans. Martin Robbins and Tatul Sonentz-Papazian (Washington, D.C.: Three Continents Press). Pp. 99.». International Journal of Middle East Studies 22 (2): 254-255. https://www.cambridge.org/core/journals/international-journal-of-middle-east-studies/article/gevorg-emin-land-love-century-selected-poems-trans-martin-robbins-and-tatul-sonentzpapazian-washington-dc-three-continents-press-pp-99/EA76A9A29F3778F9D46755A6047215C2. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020.
- ↑ Bardakjian (2000). σελ. 343-344.
- ↑ Emin, Gevorg (1986). For You on New Year's Day. Ohio University Press. σελ. 67.
- ↑ Journal of the Society for Armenian Studies. Vol. 11-13. Society for Armenian Studies. 2000. σελ. 28.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. τόμοι 3ος, 10ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979
- Bardakjian, Kevork B., επιμ. (2000). A Reference Guide to Modern Armenian Literature, 1500-1920. With an Introductory History. Detroit: Wayne State University Press.
- Holding, Nicholas (2006). Armenia. With Nagorno Karabagh. Bradt Travel Guides.
- Room, Adrian (2010). Dictionary of Pseudonyms. 13,000 Assumed Names and Their Origins (5η έκδοση). McFarland.
|