Γιώργος Συμπιλίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιώργος Συμπιλίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γεώργιος Συμπιλίδης (Ελληνικά)
Γέννηση
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (έως 1973)
Πληροφορίες ασχολίας
ΕργοδότηςΑντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης Θεαγένειο
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΝέα Δημοκρατία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (1989–1993, εκλογική περιφέρεια Κιλκίς)[1]

Ο Γεώργιος Συμπιλίδης του Θεοδώρου (1949-) είναι Έλληνας ιατρός και πολιτικός που διετέλεσε βουλευτής Κιλκίς με τη Νέα Δημοκρατία. Έγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν στις 9 Σεπτεμβρίου 1993 ανέτρεψε την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη καταθέτοντας δήλωση ανεξαρτητοποίησης και προσχωρώντας στην Πολιτική Άνοιξη, που είχε ιδρύσει τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς ο φίλος του Αντώνης Σαμαράς. Η απώλεια της δεδηλωμένης για την κυβέρνηση είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών, που έγιναν στις 10 Οκτωβρίου 1993, και επανέφεραν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η πορεία του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιώργος Συμπιλίδης γεννήθηκε το 1949 στην Ευκαρπία Κιλκίς. Σπούδασε ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και εργάστηκε ως ιατρός-χειρουργός στην πόλη του Κιλκίς.

Έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989, στις οποίες έλαβε 9.095 σταυρούς προτίμησης και απέτυχε να εκλεγεί.[2] Πέντε μήνες αργότερα, στις εκλογές του του Νοεμβρίου του 1989 έλαβε 12.161 σταυρούς και κατάφερε αυτή τη φορά να εκλεγεί. Επανεκλέχθηκε στις εκλογές του 1990, με τις οποίες η ΝΔ κατάφερε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, συγκεντρώνοντας 12.460 σταυρούς (δεύτερος πίσω από τον Νίκο Αυγερινίδη).[2]

Είχε έντονη ευαισθησία στα ζητήματα της Μακεδονίας, και, ανήκοντας στην «παραδοσιακή» πτέρυγα του κόμματος, δεν ήταν ικανοποιημένος από τους χειρισμούς της ηγεσίας Μητσοτάκη στην εξωτερική πολιτική. Έτσι, βρέθηκε κοντά στον Αντώνη Σαμαρά, ιδίως μετά την αποπομπή του τελευταίου από το υπουργείο Εξωτερικών τον Απρίλιο του 1992. Όμως, η παρουσία του στη Βουλή ήταν εξαιρετικά περιορισμένη, και ελάχιστες φορές είχε λάβει το λόγο σε συζητήσεις. Θεωρούνταν «χαμηλού προφίλ βουλευτής της περιφέρειας» και ήταν μεγάλη έκπληξη ότι τελικά αυτός είχε το θάρρος να ανατρέψει ολόκληρη κυβέρνηση.[2]

Η ΝΔ είχε σχηματίσει κυβέρνηση τον Απρίλιο του 1990 με 151 βουλευτές, ενώ το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς είχε κερδίσει και μία επιπλέον έδρα στο εκλογοδικείο. Μετά την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση Κοσκωτά τον Ιανουάριο του 1992 και τις επαναληπτικές εκλογές της Β΄ Αθηνών τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, ο Μητσοτάκης βρισκόταν συνεχώς σε θέση άμυνας. Τα προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις της χώρας και η σύγκρουση της κυβέρνησης με τα ΜΜΕ και τους συνδικαλιστές επέτειναν την εικόνα διάλυσης.[3]

Από τον Ιούνιο του 1993 που είχε ιδρυθεί η Πολιτική Άνοιξη είχε προηγηθεί η ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Ηλείας Στ. Στεφανόπουλου που είχε ακολουθήσει τον Αντώνη Σαμαρά (μειώνοντας έτσι την δύναμη της κυβερνητικής πλειοψηφίας από 152 σε 151 βουλευτές), ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Λαλιώτης, καλούσε τους βουλευτές της ΝΔ να ανατρέψουν την κυβέρνηση για να απαλλαγούν από «το άγος του Μητσοτακισμού» και να «σώσουν την τιμή της ιστορικής παράταξής τους».[3]

Ο Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του κατηγόρησαν τον Συμπιλίδη ότι χρηματίστηκε από επιχειρηματίες για να ρίξει την κυβέρνηση, και συγκεκριμένα από τον Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος (κατά τον Μητσοτάκη) επιθυμούσε τη ματαίωση της σχεδιαζόμενης ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, του οποίου ήταν ο κύριος προμηθευτής.[4] Ο δημοσιογράφος Γιώργης Μασσαβέτας, που δημοσίευσε σε βιβλίο («Ανατρέψατε Μητσοτάκη») μακροσκελή συνέντευξη που του έδωσε ο Μητσοτάκης, στην οποία ισχυρίστηκε ότι ο Συμπιλίδης πήρε σε τσάντα 320 εκατομμύρια δραχμές μετρητά, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών για συκοφαντική δυσφήμηση μετά από μήνυση που υπέβαλε ο Συμπιλίδης.[5][6][7] Επιπλέον, οι ισχυρισμοί του Μητσοτάκη δεν κατάφεραν να πείσουν την κοινή γνώμη, καθώς ενώ πράγματι ο Κόκκαλης είχε προσωπική φιλία με τον Ανδρέα Παπανδρέου, είχε πάρει δουλειές και από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με κυριότερο παράδειγμα την ανάθεση 1.000.000 ψηφιακών παροχών του ΟΤΕ κόστους 70 δισεκατομμυρίων δραχμών ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη είχε φιλοξενηθεί πολλάκις στη θαλαμηγό «Γκουανταλαχάρα» του Κόκκαλη.[8]

Ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε για τους υπαινιγμούς Μητσοτάκη για τον Συμπιλίδη:

«Είναι πολιτική ανανδρία ο αρχιερέας της διαπλοκής στην Ελλάδα κ. Μητσοτάκης, με την ομπρέλα της βουλευτικής του ασυλίας, να ισχυρίζεται ότι εξαγοράστηκα τάχα από συμφέροντα για να ρίξω την κυβέρνησή του, ενώ γνωρίζει καλά ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο κατ' επάγγελμα, συστηματικά με συκοφαντεί, είναι ότι υπερασπίστηκα τον πατριωτικό χαρακτήρα μιας ιστορικής παράταξης»[5]

Τον Μάιο του 2012, με τον Αντώνη Σαμαρά να έχει αναλάβει την προεδρία της ΝΔ, ο Συμπιλίδης επρόκειτο να είναι και πάλι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στο Κιλκίς, αλλά μετά από εσωκομματικές αντιδράσεις, αναγκάστηκε να αποσύρει την υποψηφιότητά του.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βουλή των Ελλήνων. b9f7044c-8df2-4ab1-8b1a-f5fb09ce99c8. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 Η Καθημερινή, 10 Σεπτεμβρίου 1993
  3. 3,0 3,1 Τα Νέα, 10 Σεπτεμβρίου 1993
  4. Αντί, Τεύχος 720, 9 Σπετεμβρίου 2000
  5. 5,0 5,1 «Ενταση από την κόντρα Μητσοτάκη - Σαμαρά». Ριζοσπάστης. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2015. 
  6. «Δίκη Μασαβέτα». Ριζοσπάστης. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2015. 
  7. Γιώργης Μασσαβέτας, Ανατρέψατε Μητσοτάκη, Τα παρασκήνια μιας πολιτικής συνωμοσίας, 1996
  8. Αντί, Τεύχος 720, 9 Σεπτεμβρίου 2000
  9. «Απέσυρε την υποψηφιότητά του ο Γ. Συμπιλίδης». Ημερησία. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2015.