Γιώργος Κωνσταντίνου (ηθοποιός)
| Γιώργος Κωνσταντίνου | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 26 Οκτωβρίου 1934 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης (1958) |
| Ιδιότητα | ηθοποιός, σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων και ηθοποιός τηλεόρασης |
| Γονείς | Μιχάλης Κωνσταντίνου[1] και Νίτσα Φιλοσόφου |
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου (Αθήνα, 26 Οκτωβρίου 1934) είναι Έλληνας ηθοποιός , σεναριογράφος και σκηνοθέτης της τηλεόρασης και του κινηματογράφου καθώς και συγγραφέας θεατρικών κειμένων.
Πίνακας περιεχομένων
Πρώιμα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην πλατεία Βάθη, μια υποβαθμισμένη περιοχή γεμάτη οίκους ανοχής.[2]
Είναι γιος του τενόρου Μιχαήλ Κωνσταντίνου και της ηθοποιού Νίτσας Φιλοσόφου. Ακολουθούσε τη μητέρα του, Νίτσα, και τον πατέρα του, Μιχάλη, σπουδαίους καλλιτέχνες της οπερέτας προπολεμικά, σε μπουλούκια στην επαρχία.[3][4] Ο ίδιος είχε παίξει σε πολλούς ερασιτεχνικούς θιάσους προτού αποφασίσει να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός μετά από προτροπή της μητέρας του.[2]
Έδωσε εξετάσεις για την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ωστόσο απορρίφθηκε ως "εντελώς ατάλαντος".[5] Τελικά τον κράτησε ο Κάρολος Κουν στο Θέατρο Τέχνης.[2]
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1974 έπαιξε, έγραψε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική σειρά Ανθρώπινες ιστορίες της ΥΕΝΕΔ.[6] Το 1975 έπαιξε και έγραψε το Άσε τον κόσμο να γελάσει για το ίδιο κανάλι.[7]
Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιανός το αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο Showtime.[8][9]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κωνσταντίνου έκανε τρεις γάμους, ο ένας με την Μαρία Δουρή.[10] Έχει δύο παιδιά, την Άννα-Μαρία και τον Γιώργο, πιανίστα στο επάγγελμα.[2]
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1961 | Η Λίζα και η άλλη |
| 1962 | Οι γυναίκες θέλουν ξύλο |
| 1963 | Ο καθώς πρέπει |
| 1964 | Η σωφερίνα |
| 1965 | Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα |
| 1966 | 5000 ψέματα |
| 1967 | Καλώς ήλθε το δολάριο |
| 1968 | Η ζηλιάρα |
| 1969 | Ξύπνα, Βασίλη |
| 1972 | Μπουμ ταραταζούμ |
| 1973 | Η γυναικοκρατία |
| 1980 | Γεύση από Ελλάδα |
| 1986 | Καυτά θρανία |
| 1988 | The ΚΟΠΑΝΟΙ |
| 1989 | Κύριε καθηγητά πού κοιμηθήκατε χτες |
| 2012 | Αν... |
Τηλεοπτικές σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι | Διάφορα |
|---|---|---|---|
| 1973 | Έτσι είναι η ζωή | ΥΕΝΕΔ | |
| 1974 | Ανθρώπινες ιστορίες | ΥΕΝΕΔ | Σεναριογράφος,
Σκηνοθέτης |
| 1975 | Άσε τον κόσμο να γελάσει | ΥΕΝΕΔ | Σεναριογράφος |
| 1983 | Τα καθημερινά | ΕΡΤ1 | |
| 1986 | Τρεις κι ο κούκος | ΕΡΤ2 | |
| 1987 | Η αλεπού και ο μπούφος | ΕΡΤ2 | |
| 1989 | Πατήρ, υιός και πνεύμα | Mega | |
| 1991 | Τα 7 κακά της μοίρας μου | Mega | |
| 1994 | Αξιολάτρευτος μπελάς | Mega | |
| 2002 | Tα φιλαράκια | ΑΝΤ1 | |
| 2005 | Οδός παραδείσου 7 | Alpha | |
| 2007 | Το κόκκινο δωμάτιο | Mega | |
| 2015 | Μη με σκας | Alpha | |
| 2018 | Μην αρχίζεις τη μουρμούρα | Alpha |
Θεατρικές παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 2018-19 | Η νεράιδα και το παλικάρι |
| 2019 | Το δικό μας σινεμά |
| 2019-20 | Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια |
Σενάριο και σκηνοθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1988 | Μια Παρθένα για Μένα | Βιντεοταινία |
| 1995 | Άλλη το πρωί άλλη το βράδυ | Mega |
| 1996 | Σοφία Ορθή | ΑΝΤ1 |
| 1997 | Δανεικός πατέρας | ΑΝΤ1 |
| 2005 | Οδός παραδείσου 7 | Alpha |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 www
.google .gr /search?client=opera&q=%CE%B7%CE%B8%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85+%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85%2C+%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%B9&sourceid=opera&ie=UTF-8&oe=UTF-8. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 ««Γεννήθηκα σε γειτονιά με κόκκινα φανάρια»!». Espresso. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Η εξομολόγηση του Γιώργου Κωνσταντίνου για τα παιδιά του: «Ο γιος μου είναι ίδιος με εμένα όταν ήμουν νέος, η κόρη μου...» (Video)». www.entertv.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ fani (26 Οκτωβρίου 2015). «Γιατί ο Γιώργος Κωνσταντίνου, όταν είδε για πρώτη φορά τον εαυτό του στον κινηματογράφο, σηκώθηκε να φύγει. Απορρίφθηκε από το Εθνικό Θέατρο ως "εντελώς ατάλαντος". Η σχέση του με την Έλενα Ναθαναήλ». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Οι Αθηναίοι - Γιώργος Κωνσταντίνου». LiFO. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Ανθρώπινες ιστορίες - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Άσε τον κόσμο να γελάσει - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ ««Showtime» - Ένα σημαντικό μάθημα ζωής και ευπρέπειας από τον Γιώργο Κωνσταντίνου». RadioAlchemy. 24 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Συγκλονιστική εξομολόγηση του Κωνσταντίνου για τον τζόγο & τους τοκογλύφους |thetoc.gr». The TOC. 28 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ Team, Gossip-tv. «Γιώργος Κωνσταντίνου: Η πρώην σύζυγος του μιλάει για το χωρισμό τους». Gossip-tv.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η χρονολογία γέννησης αντλήθηκε από την μηχανή αναζήτησης "Που Ψηφίζω" του Υπουργείου Εσωτερικών
|
