Βουλή των Αντιπροσώπων της Βραζιλίας
Βουλή των Αντιπροσώπων Câmara dos Deputados | |
|---|---|
| 56η Συνέλευση του Εθνικού Κογκρέσου | |
 | |
| Είδος | |
| Τύπος | Κάτω βουλή |
| Διάρκεια θητείας | 4 έτη |
| Ιστορία | |
| Ίδρυση | 6 Μαΐου 1826 |
| Ξεκίνημα νέας συνεδρίασης | 1 Φεβρουαρίου 2020 |
| Ηγεσία | |
| Πρόεδρος | Ροντρίγκο Μάια, ΔΗΜ Από 14 Ιουλίου 2016 |
| Δομή | |
| Έδρες | 513 |
 | |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες | Κυβέρνηση (257) [1] 39 Προοδευτικοί
14 Αλληλεγγύη
11 Ρεπουμπλικανικό της Κοινωνικής Τάξης
9 Κοινωνικό Χριστιανικό Κ.
6 Αβάντε
6 Πατριώτης
Ανεξάρτητοι (125)[1] 28 Δημοκράτες
11 Μπορούμε
8 ΝΕΟ
8 Πολίτες
4 Πράσινο Κόμμα
Αντιπολίτευση (131)[1] 53 Εργαζόμενοι
10 Σοσιαλισμός και Ελευθερία
1 Δίκτυο Βιωσιμότητας
|
| Εκλογές | |
| Αναλογική εκπροσώπηση με ανοιχτές λίστες | |
Τελευταία εκλογή | 7 Οκτωβρίου 2018 |
| Τόπος συνεδριάσεων | |
 | |
| Αίθουσα Ουλίσις Γκιμάραες Κτίριο του Εθνικού Κογκρέσου Μπραζίλια, Ομοσπονδιακό Διαμέρισμα, Βραζιλία | |
| Ιστοσελίδα | |
| www.camara.gov.br | |
Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Βραζιλίας ( πορτογαλικά: Câmara dos Deputados) είναι η κάτω βουλή του Βραζιλιάνικου Εθνικού Κογκρέσου. Είναι ένα ομοσπονδιακό νομοθετικό σώμα. Αποτελείται από 513 μέλη, που εκλέγονται με σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης για τετραετή θητεία. Ο τρέχων Πρόεδρος της Βουλής είναι ο Ροντρίγκο Μάια ( ΔΗΜ - ΡΤζ ).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Βραζιλιάνικη Βουλή των Αντιπροσώπων ιδρύθηκε με το πρώτο Σύνταγμα της Βραζιλιάνικης Αυτοκρατορίας, το 1824. Βάσει αυτού, ο Αυτοκράτορας Πέτρος Α' ίδρυσε τη Νομοθετική Γενική Συνέλευση, ένα διθάλαμο κοινοβούλιο που περιλάμβανε μία Βουλή των Αντιπροσώπων, με 102 μέλη που εκλέγονταν έμμεσα για τετραετή θητεία, και μία Γερουσία, με 50 ισόβια μέλη: ευγενείς, κληρικοί και δικαστές. Η πρώτη συνεδρίαση της Α' Συνέλευσης διεξήχθη στις 6 Μαΐου 1826, τριάμισι χρόνια μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Βραζιλίας (7 Σεπτεμβρίου 1822).[2]
Μετά την κατάλυση της μοναρχίας και την διακήρυξη της Δημοκρατίας, το 1889, το πρώτο Σύνταγμα έχασε την ισχύ του. Με το Σύνταγμα του 1891, η Δημοκρατία της Βραζιλίας εδραιώθηκε ως ομοσπονδιακό κράτος. Βάσει αυτού, το Βραζιλιάνικο κοινοβούλιο ονομάστηκε Εθνικό Κογκρέσο. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων η θητεία έγινε τριετής, ενώ στη Γερουσία εννεαετής, και όσον αφορά τον αριθμό των γερουσιαστών, κάθε κρατίδιο της Βραζιλιάνικης ομοσπονδίας αντιπροσωπευόταν από τρεις.[2]
Με το Σύνταγμα του 1988, που ήταν το έβδομο Βραζιλιάνικο Σύνταγμα, εδραιώθηκε η σημερινή μορφή του νομοθετικού σώματος. Τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων εκλέγονται με αναλογική εκπροσώπηση σε όλη την επικράτεια, για τετραετή θητεία, και ο αριθμός τους είναι ανάλογος του πληθυσμού. Καθορίζεται με νόμο, έτσι ώστε κάθε κρατίδιο να εκλέγει 8-70 βουλευτές. Οι γερουσιαστές εκλέγονται με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, για οκταετή θητεία. Κάθε κρατίδιο εκλέγει 3 γερουσιαστές. Ανά τετραετία, με την εκλογή της νέας Συνέλευσης, ανανεώνεται το ένα ή τα δύο τρίτα του συνόλου των γερουσιαστών.[3]
Τρέχουσα σύσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κόμμα | Κοινοβουλευτικός αρχηγός |
Έδρες μετά τις εκλογές[4] |
Έδρες τώρα[5] |
% |
|---|---|---|---|---|
| Εργαζόμενοι | Ένιο Βέρι | 56 | 53 | 10,3 |
| Κοινωνικό Φιλελεύθερο | Τζόις Χάσελμαν | 52 | 41 | 8,0 |
| Προοδευτικοί | Άρθουρ Λίρα | 37 | 39 | 7,6 |
| Φιλελεύθερο | Ουέλιγκτον Ρομπέρτο | 33 | 39 | 7,6 |
| Σοσιαλδημοκρατικό | Ντιέγκο Αντράντε | 34 | 36 | 7,0 |
| Βραζιλιάνικο Δημοκρατικό Κίνημα | Μπαλία Ρόσι | 34 | 35 | 6,8 |
| Βραζιλιάνικη Σοσιαλδημοκρατία | Κάρλος Σαμπαίο | 29 | 31 | 6,0 |
| Ρεπουμπλικανοί | Τζόναταν ντε Τζέσους | 30 | 32 | 6,2 |
| Βραζιλιάνικο Σοσιαλιστικό | Αλεσάντρο Μόλον | 32 | 31 | 6,0 |
| Δημοκρατικό Εργατικό | Βόλνεϊ Κέιροζ | 28 | 28 | 5,5 |
| Δημοκράτες | Εφραίμ Φίλιο | 29 | 28 | 5,5 |
| Αλληλεγγύη | Χοσέ Σίλβα Σοάρες | 13 | 14 | 2,7 |
| Βραζιλιάνικο Εργατικό | Πέδρο Λούκας Φερνάντες | 10 | 12 | 2,3 |
| Μπορούμε | Λέο Μοράες | 11 | 11 | 2,1 |
| Ρεπουμπλικανικό της Κοινωνικής Τάξης | Ακάσιο Φαβάσο | 8 | 11 | 2,1 |
| Σοσιαλισμός και Ελευθερία | Φερνάντα Μελχιόνα | 10 | 10 | 1,9 |
| Κοινωνικό Χριστιανικό | Αντρέ Φερέιρα | 8 | 9 | 1,8 |
| Πολίτες | Αρνάλντο Ζαρντίμ | 8 | 8 | 1,6 |
| Κομμουνιστικό Βραζιλίας | Περπέτουα Αλμέιντα | 9 | 8 | 1,6 |
| ΝΕΟ | Πάουλο Γκάνιμι | 8 | 8 | 1,6 |
| Αβάντε | Λουί Τιμπέ | 7 | 6 | 1,2 |
| Πατριώτης | Φρεντ Κόστα | 5 | 6 | 1,2 |
| Πράσινο | Ενρίκο Μισάσι | 4 | 4 | 0,8 |
| Δίκτυο Βιωσιμότητας | Ζοένια Ουαπισάνα | 1 | 1 | 0,2 |
| Ανθρωπιστικό της Αλληλεγγύης | 6 | |||
| Προοδευτικό Ρεπουμπλικανικό | 4 | |||
| Εθνικής Κινητοποίησης | 3 | |||
| Χριστιανικό Εργατικό Κόμμα | 2 | |||
| Ελεύθερη Πατρίδα | 1 | |||
| Χριστιανοδημοκρατία | 1 | |||
| Βουλευτές του ΚΦΚ σε διαθεσιμότητα για 12 μήνες[6] | 0 | 12 | 2,3 | |
| Σύνολο | 513 | 513 | 100 | |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «A configuração da Câmara após a investida de Bolsonaro». Nexo (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 «História e Arquivo da Câmara». Portal da Câmara dos Deputados (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2020.
- ↑ «ICL - Brazil - Constitution». www.servat.unibe.ch. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2020.
- ↑ «New Parline Brazil 2018». New Parline: the IPU’s Open Data Platform (beta) (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Líderes e vice-líderes na Câmara». Portal da Câmara dos Deputados (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Diario da Camara» (PDF).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Chamber of Deputies of Brazil στο Wikimedia Commons
|