Βουαντίσουαφ Σκοτσίλας
| Βουαντίσουαφ Σκοτσίλας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Władysław Skoczylas (Πολωνικά) |
| Γέννηση | 4 Απριλίου 1883[1][2][3] Βιελίτσκα[4][5] |
| Θάνατος | 8 Απριλίου 1934[4][2][6] Βαρσοβία[4][5] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ποβόνσκι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[7] |
| Σπουδές | Ακαδημία Καλών Τεχνών «Γιαν Ματέικο» |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[8] χαράκτης καθηγητής καλλιτεχνικών[9] |
| Περίοδος ακμής | 1903[10] - 1934[10] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[11] Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[11] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βουαντίσουαφ Σκοτσίλας (πολωνικά: Władysław Skoczylas) (4 Απριλίου 1883, Βιελίτσκα – 8 Απριλίου 1934, Βαρσοβία) ήταν Πολωνός υδατογράφος, ξυλογράφος, γλύπτης και δάσκαλος τέχνης.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πατέρας του ήταν επιστάτης στα αλατωρυχεία.[12] Αποφοίτησε από το γυμνάσιο της Μπόχνια, στη συνέχεια παρακολούθησε την Ακαδημία Καλών Τεχνών «Γιαν Ματέικο» στην Κρακοβία, όπου σπούδασε ζωγραφική με τους Τεόντορ Αξεντόβιτς και Λέον Βιτσουουκόφσκι και γλυπτική με τον Κονστάντι Λάστσκα.[13] Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ελαιογραφία και να επικεντρωθεί στις υδατογραφίες, λόγω αλλεργίας που του προκάλεσε εξάνθημα στα χέρια.[14]
Για δύο χρόνια δίδαξε σχέδιο στη «Παγκόσμια Σχολή Γλυπτικής» στο Ζακοπάνε, στη συνέχεια, από το 1910 έως το 1913, συνέχισε τις γλυπτικές του σπουδές στο Παρίσι με τον Αντουάν Μπουρντέλ, ακολουθούμενες από μαθήματα ξυλογραφίας στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Λειψίας.[13]
Το 1914, οι ξυλογραφίες του κέρδισαν βραβείο στον δεύτερο Διαγωνισμό Χένρικ Γκρόμαν.[14] Μετά τον πόλεμο, έγινε καθηγητής στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας και έλαβε την έδρα γραφιστικής στη Σχολή Καλών Τεχνών το 1922.[13] Στους διαγωνισμούς Τέχνης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ, του απονεμήθηκε το χάλκινο μετάλλιο για υδατογραφίες με θέμα την τοξοβολία.[15]
Κατά τη δεκαετία του 1920, ήταν συνιδρυτής πολλών ομάδων αφιερωμένων στην προώθηση της πολωνικής τέχνης και παρείχε εικονογραφήσεις για πολλά περιοδικά. Το 1929 του απονεμήθηκε το Τάγμα της Αναγέννησης της Πολωνίας.[13] Από το 1930 έως το 1931 διετέλεσε Διευθυντής του Τμήματος Τέχνης του Υπουργείου Θρησκευμάτων.[14]
Η μεγαλύτερη συλλογή των έργων του και των προσωπικών του αναμνηστικών φυλάσσεται αυτή τη στιγμή στο Μουσείο Αλυκών της Κρακοβίας στη Βιελίτσκα. Δρόμοι έχουν πάρει το όνομά του στις Μπόχνια, Τσενστοχόβα, Βρότσουαφ και Βαρσοβία.
Επιλεγμένα έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Πομπή συμμοριτών -
Τοξότης, Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας -
Άποψη του Καζίμιες Ντόλνι, Μουσείο Τέχνης του Λοτζ -
Γκουράλοι, Μουσείο των Τάτρα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 459829. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00170549. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6dc0pn4. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 psb.30131.1.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 459829. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013744683. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /83032. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013744683. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 459829. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ 11,0 11,1 Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021.
- ↑ Brief biography Αρχειοθετήθηκε 2016-06-18 στο Wayback Machine. @ the Kraków Saltworks Museum.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 Brief biography @ Culture.pl
- ↑ 14,0 14,1 14,2 Brief biography and appreciation by Stanisław Woźnicki @ Zwoje-Scrolls.
- ↑ «Władysław Skoczylas». Olympedia. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Στανίσουαφ Βοζνίτσκι, Władysław Skoczylas, Gebethnera i Wolffa, 1925.
- Μάρια Γκρόνσκα, Władysław Skoczylas, Ossolineum, 1966.
- Έβα Λίσκα και Μαρίλα Σιτκόφσκα, Władysław Skoczylas – mistrz Pawła Stellera, Μουσείο Ιστορίας στο Κατοβίτσε, 2014 (ISBN 83-643-5601-1)
