Μουσείο των Τάτρα «Τίτους Χαουμπίνσκι» (Ζακοπάνε)
Συντεταγμένες: 49°19′N 19°58′E / 49.317°N 19.967°E
| Μουσείο των Τάτρα «Τίτους Χαουμπίνσκι» (Ζακοπάνε) | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | μουσείο |
| Διεύθυνση | ul. Krupówki 10 34-500 Zakopane |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 49°17′41″N 19°57′0″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ζακοπάνε |
| Τοποθεσία | Ζακοπάνε |
| Χώρα | Πολωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 1888 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μουσείο των Τάτρα «Τίτους Χαουμπίνσκι» (πολωνικά: Muzeum Tatrzańskie im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem) είναι μουσείο της ιστορίας, του πολιτισμού, της φύσης και της εθνογραφίας των πολωνικών Τάτρα. Το κύριο παράρτημα του βρίσκεται στο Ζακοπάνε της Πολωνίας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μουσείο ιδρύθηκε από την Κοινωνία Μουσείου των Τάτρα και το κτίριο που σήμερα λειτουργεί ως το κύριο παράρτημα, που βρίσκεται στο κέντρο του Ζακοπάνε, στην οδό Κρουπύφκι 10, σχεδιάστηκε ειδικά για αυτόν τον σκοπό από τους Στανίσουαφ Βιτκιέβιτς και Φραντσίσεκ Ματσίνσκι. Το κτίριο είναι ένα παράδειγμα μιας ποικιλίας αρχιτεκτονικής «τούβλου και πέτρας» σε στυλ του Ζακοπάνε.[1] Το σχέδιο εκπονήθηκε το 1913 και το κτίριο ξεκίνησε μεταξύ 1913 και 1914. Ο Κόμης Βουαντίσουαφ Ζαμόισκι, μέλος της Κοινωνίας Μουσείου των Τάτρα, δώρισε τις πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος είχε επιβραδύνει την ολοκλήρωση του κτιρίου, τα υπόλοιπα έργα και προετοιμασίες εκθέσεων ήταν δυνατά χάρη σε ένα δάνειο από τη Μαρία Σκουοντόφσκα-Κιουρί.[1]
Συλλογές και παραρτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από το κεντρικό παράρτημα στο Ζακοπάνε, στην Κρουπούφκι 10, το μουσείο διαθέτει άλλα 7 παραρτήματα στο Ζακοπάνε και 4 άλλα παραρτήματα, τα οποία βρίσκονται στις Τσάρνα Γκούρα, Γιούργκουφ, Χοχόουουφ και Γουοπούσνα.
Το μουσείο διαθέτει και παρουσιάζει:
- πολιτιστικά και εθνογραφικά αντικείμενα, ιστορικά ρούχα, έπιπλα, οικιακά αντικείμενα, διακοσμητικά αντικείμενα, ζωγραφική σε γυαλί και χειροτεχνίες.
- φυσική ιστορία, χλωρίδα και πανίδα των Τάτρα και γεωλογικά εκθέματα.
- καλές τέχνες, κυρίως ζωγραφική και γλυπτική που δημιουργήθηκαν στην περιοχή Ποντχάλε.[2]
Εκτός από το κύριο παράρτημα, εντός του Ζακοπάνε υπάρχουν 11 παραρτήματα του Μουσείου των Τάτρα:
- Μουσείο του Στυλ του Ζακοπάνε στη Βίλα Κολίμπα
- Έκθεση Βουαντίσουαφ Χάσιορ στο Ζακοπάνε
- Έκθεση τέχνης του 20ου αιώνα στη Βίλα Όκσα
- Μουσείο του Κόρνελ Μακουσίνσκι
- Πινακοθήκη στο Κοζίνιετς
- Μουσείο του Στυλ του Ζακοπάνε στη Βίλα Ντεμπόφσκι[3]
Μόνιμες εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιστορική έκθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κεντρικό κτίριο στεγάζει μια έκθεση που παρουσιάζει την ιστορία των πολωνικών Τάτρα. Φωτογραφίες, αρχειακά έγγραφα και δημοσιεύσεις παρουσιάζουν μια ιστορία της περιοχής Ποντχάλε από τους προϊστορικούς χρόνους, μέχρι τους πρώτους ανθρώπινους οικισμούς, την ανάπτυξη πόλεων και χωριών, την ανάπτυξη του Ζακοπάνε από ένα μικρό χωριό σε θέρετρο υγείας και κέντρο τεχνών και πολιτισμού στην περίοδος του μεσοπολέμου.[4] Η έκθεση παρουσιάζει την εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης του Ζακοπάνε και την εμφάνιση μιας κοινωνίας ενεργών καλλιτεχνών και κοινωνικών ακτιβιστών στο Ποντχάλε στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού αιώνα. Οι Τίτους Χαουμπίνσκι, Στανίσουαφ Βιτκιέβιτς και πολλοί άλλοι Πολωνοί καλλιτέχνες είχαν επιλέξει το Ζακοπάνε ως θέρετρο της επιλογής τους, γοητευμένοι από την τοπική λαογραφία και τη φύση.[4] Η έκθεση παρακολουθεί τις περαιτέρω εξελίξεις της πόλης και της περιοχής μέχρι τις μέρες μας.
Εθνογραφική έκθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εθνογραφική έκθεση παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, ένα εσωτερικό μιας τυπικής εξοχικής κατοικίας στο Ποντχάλε του 19ου αιώνα, με δύο χώρους – το «λευκό» και το «μαύρο» δωμάτια που χωρίζονται από έναν προθάλαμο. Μια πρωτότυπη πόρτα εισόδου διακοσμημένη με διαγώνια ξύλινα πασαλάκια – αρχικά μέρος του σπιτιού του Στανίσουαφ Βούιτσιακ στην Κοστσιελίσκα – αγοράστηκε από το μουσείο το 1905 και τώρα οδηγεί στην ανακατασκευή του εξοχικού σπιτιού. Το εσωτερικό της εξοχικής κατοικίας παρουσιάζει τον τρόπο ζωής των οικογενειών του Ποντχάλε του 19ου αιώνα. Η καθημερινή ζωή συγκεντρώνεται στον «μαύρο» θάλαμο, με τους τοίχους του μαυρισμένους από τον καπνό από τη σόμπα.[4]
Άλλα εκθέματα περιλαμβάνουν τα ιστορικά ρούχα των Γκουράλων του Ποντχάλε και τις τέχνες και χειροτεχνίες τους. Το εθνογραφικό τμήμα είναι το δεύτερο παλαιότερο στο μουσείο και η εθνογραφική συλλογή του περιλαμβάνει περίπου 10.750 αντικείμενα. Πολλοί λάτρεις της κουλτούρας των Γκουράλων του Ποντχάλε δώρησαν ιστορικά αντικείμενα και ρούχα στο Μουσείο των Τάτρα: η Κόμισσα Ρούζα Κρασίνσκα, ο Μπρονίσουαφ Ντεμπόφσκι και ο Ζίγκμουντ Γκνατόφσκι. Το 1949, μετά την εθνικοποίηση του μουσείου, προσλήφθηκαν εθνογράφοι για να αποκτήσουν αντικείμενα που λείπουν από την ήδη πλούσια και πολύτιμη συλλογή. Τα νέα αποκτήματα ήταν κυρίως πίνακες ζωγραφικής και μια μεγάλη συλλογή από ζωγραφική σε γυαλί, καθώς και λαϊκή γλυπτική και χειροτεχνία, ειδικά κατασκευασμένη από μέταλλο και δέρμα. Πολλά από αυτά τα αντικείμενα εκτίθενται στο κεντρικό κτίριο.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Μόζντζιες, Ζμπίγκνιεφ (2014). A Guide: The Zakopane Style Trail. The Tatra Museum in Zakopane. σελ. 28. ISBN 978-83-60982-52-5.
- ↑ Στάσελ, Ζμπίγκνιεφ. «The Tatra Museum - Main building». www.muzeumtatrzanskie.pl. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Στάσελ, Ζμπίγκνιεφ. «The Tatra Museum - Permanent exhibitions». muzeumtatrzanskie.pl. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Στάσελ, Ζμπίγκνιεφ. «The Tatra Museum - Main building». www.muzeumtatrzanskie.pl. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Στάσελ, Ζμπίγκνιεφ. «The Tatra Museum - The Ethnographic Department». www.muzeumtatrzanskie.pl. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|