Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα κράτη με βασιλευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία (κόκκινο).

Η Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι μια μορφή αντιπροσωπευτικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που αποτελεί τη σύγχρονη εξέλιξη της Απόλυτης Μοναρχίας.

Βασιλευόμενη Δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πολίτευμα αυτό οι εξουσίες ασκούνται γενικά από το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση, η οποία και φέρει την απόλυτη ευθύνη όλων των πράξεων της και εφόσον απολαύει της εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου. Στον Βασιλιά ανήκουν μόνο αντιπροσωπευτικές αρμοδιότητες και κυρίως οι επικυρώσεις νόμων και διαταγμάτων. Η θέση του συνήθως είναι κληρονομική.[1][2]

Το πολίτευμα ιστορικά αποτελεί εξέλιξη της Απόλυτης Μοναρχίας. Οι μονάρχες μέσα στο πέρασμα των αιώνων, είτε ειρηνικά, είτε λόγω επαναστάσεων, παραχώρησαν σταδιακά τις εξουσίες τους στους αντιπροσώπους των υπηκόων τους. Έτσι τα Κοινοβούλια ως έκφραση της λαϊκής βούλησης έγιναν ο μοναδικός πόλος εξουσίας εγκαθιδρύοντας την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία (ο λαός κυβερνά δια των αντιπροσώπων του).[3][4]

Συνταγματική Μοναρχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Συνταγματική Μοναρχία είναι το πολίτευμα όπου ο ρόλος του μονάρχη δεν είναι συμβολικός, καθώς διαθέτει αρκετές και σημαντικές πολιτικές αρμοδιότητες αν και οι εξουσίες του περιορίζονται σε έναν βαθμό. Η Ελλάδα είχε συνταγματική μοναρχία την περίοδο 1844 έως το 1862 όπου αντικαταστάθηκε από το πολίτευμα της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας.[5] Στις μέρες μας υπάρχουν λίγες συνταγματικές μοναρχίες (π.χ. Ιορδανία, Μαρόκο, Κουβέιτ, Μπαχρέϊν κ.α.) στις οποίες υπάρχει εκλεγμένο κοινοβούλιο, κυβέρνηση και πρωθυπουργός, αλλά ο βασιλιάς έχει ενεργό ρόλο στην πολιτική ζωή και διαθέτει εκτελεστικές αρμοδιότητες σε ορισμένα θέματα π.χ. δυνατότητα διάλυσης του κοινοβουλίου, επιλογή πρωθυπουργού ή και υπουργών, αρνησικυρία στα νομοσχέδια, καθώς και σε ορισμένες περιπτώσεις προώθηση νομοσχεδίων στη Βουλή.[6] Στο Νεπάλ η Συνταγματική Κοινοβουλευτική Μοναρχία καταργήθηκε τον Μάιο του 2008. Στην Ευρώπη Συνταγματική Κοινοβουλευτική Μοναρχία είναι το Μονακό και εν' μέρει το Λιχτενστάϊν. [εκκρεμεί παραπομπή]π

Βασιλευόμενες Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε ακόμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Blum, Jerome· Cameron, Rondo E (1970). The emergence of the European world [by] Jerome Blum, Rondo Cameron [and] Thomas G. Barnes. Boston: Little, Brown. 76819. 
  2. «Monarchy». politics.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  3. Kurian, George (2011). The Encyclopedia of Political Science. 2300 N Street, NW, Suite 800, Washington DC 20037 United States: CQ Press. ISBN 978-1-933116-44-0. 
  4. «Semi presidential systems and semi constitutional monarchies: A historical assessment of executive power-sharing». ecpr.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  5. «ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ». www.elora.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  6. «Η συνταγματική οργάνωση του κράτους» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Μαρτίου 2020. 
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 Βασίλειο της Κοινοπολιτείας, Σύστημα Γουεστμίνστερ
  8. Βασίλειο της Κοινοπολιτείας, Σύστημα Γουεστμίνστερ Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να θέσει ζήτημα Μοναρχίας όσο ζεi η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄
  9. Βασίλειο της Κοινοπολιτείας, Σύστημα Γουεστμίνστερ. Τον Νοέμβριο του 1999 έγινε δημοψήφισμα και οι Αυστραλοί με 55% των ψήφων -και όλες οι πολιτείες- επέλεξαν τη βασιλευομένη δημοκρατία και καταψήφισαν την ιδέα η Αυστραλία να γίνει Προεδρευόμενη Δημοκρατία.