Βαγγέλης Αθανασόπουλος
| Βαγγέλης Αθανασόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βαγγέλης Αθανασόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1946[1] Πειραιάς |
| Θάνατος | 2011[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[3][4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής μεταφραστής συγγραφέας κριτικός λογοτεχνίας[5] φιλόλογος[5] ιστορικός[5] διδάσκων πανεπιστημίου[5] |
Ο Βαγγέλης Αθανασόπουλος (Πειραιάς, 1946 - Αθήνα, 2011) υπήρξε Έλληνας νεοελληνιστής, πεζογράφος, ποιητής, κριτικός, και μεταφραστής.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βαγγέλης Αθανασόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε αρχικά στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε ις σπουδές του στο Κολλέγιο Κίνγκς (King's College) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ασχολήθηκε με τη γραφή τόσο από τη μεριά του λογοτέχνη όσο και από αυτή του φιλόλογου και κριτικού.[6]
Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 1964 με κριτικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στη Φιλολογική Βραδινή [7] ενώ τα πρώτα του λογοτεχνικά έργα που εκδόθηκαν ήταν τα διηγήματα "Επαφή και αποστροφή" και "Οι τρόποι του κάλλους". Το πρώτο του πλήρες λογοτεχνικό βιβλίο, το Εαυτόν τιμωρούμενος, του 1976, του χαρισε το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα. Δεν ήταν το μοναδικό του βραβείο καθώς τιμήθηκε και με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής (1991) για το βιβλίο "Ο λογοτέχνης"και με το Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής της Ακαδημίας Αθηνών (1992) για το βιβλίο "Οι μύθοι της ζωής και του έργου του Γ. Βιζυηνού". Πέρα από τα λογοτεχνικά του έργα ήταν δραστήριος κριτικός κυρίως λογοτεχνίας και δοκιμίων με τακτική αρθρογραφία σε εφημερίδες.[8]
Παράλληλα με το συγγραφικό του έργο ακολούθησε πανεπιστημιακή καριέρα. Εργάστηκε ως καθηγητής Συγκριτικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έφυγε από τη ζωή από καρκίνο στις 27 Νοεμβρίου 2011. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011 στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.[9] Στη μνήμη του διοργανώθηκε επιστημονικό συνέδριο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τον Ιανουάριο του 2013.[8]
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αιτίες θανάτου, Αθήνα, Εκδόσεις των Φίλων, 1984.
- Η θεωρία και η πράξη της αφηγηματικής τέχνης του Φώτη Κόντογλου, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1985.
- Η ιεροτελεστία της επανάστασης, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1986.
- Ο λογοτέχνης ως πρότυπο δημιουργικής δράσης, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1990.
- Ο ναρκωμένος αρχάγγελος: S. T. Coleridge, Το όνειρο και οι εφιάλτες ενός ναρκομανούς ποιητή, Αθήνα, Χατζηνικολή, 1991.
- Η πολιτική διάσταση της «μυθικής μεθόδου»: Στρατής Μυριβήλης - Στρατής Τσίρκας, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1992.
- Το ποιητικό τοπίο του ελληνικού 19ου και 20ού αιώνα [τ.1]. Αθήνα, Καστανιώτη, 1995.
- Το ποιητικό τοπίο του ελληνικού 19ου και 20ού αιώνα [τ.2]. Αθήνα, Καστανιώτη, 1995.
- Οι μύθοι της ζωής και του έργου του Γ. Βιζυηνού, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1996.
- Οι μάσκες του ρεαλισμού: Εκδοχές του νεοελληνικού αφηγηματικού λόγου [τ.1]. Αθήνα, Καστανιώτη, 2003.
- Οι μάσκες του ρεαλισμού: Εκδοχές του νεοελληνικού αφηγηματικού λόγου [τ.2]. Αθήνα, Καστανιώτη, 2003.
- Οι μάσκες του ρεαλισμού: Εκδοχές του νεοελληνικού αφηγηματικού λόγου [τ.3]. Αθήνα, Καστανιώτη, 2003.
- Οι ιστορίες του κόσμου, Αθήνα, Πατάκη, 2005.
- Το ποιητικό τοπίο του ελληνικού 19ου και 20ού αιώνα [τ.3]. Αθήνα, Καστανιώτη, 2007.
Μεταφράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Claude Lévi-Strauss, Μύθος και νόημα, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1986.
- Paul Ricoeur, Η αφηγηματική λειτουργία, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1990. Jean *Baudrillard, Η έκσταση της επικοινωνίας, Αθήνα, Καρδαμίτσα, 1991.
- William Blake, Προφητικά. Αθήνα, Χατζηνικολή, 1999.
- Samuel Taylor Coleridge, Η μπαλλάντα του γέρου ναυτικού. Αθήνα, Χατζηνικολή, 1999.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 LIBRIS. 347573. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ biblionet
.gr /%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF /?personid=12262. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13478985b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20201073095. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20201073095. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Βαγγέλης Αθανασόπουλος». Βιβλιονετ.
- ↑ Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας: Πρόσωπα - Έργα - Ρεύματα - Όροι, Αθήνα : Πατάκη, 2007, σελ. 20
- ↑ 8,0 8,1 Κουζέλη, Λαμπρινή (17 Ιανουαρίου 2013). «Λογοτεχνικές διαδρομές: Στη μνήμη του Βαγγέλη Αθανασόπουλου». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=493459.
- ↑ «Απεβίωσε ο καθηγητής Βαγγέλης Αθανασόπουλος». Το Βήμα. 27 Νοεμβρίου 2011. http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=432327.