Βίκτορ Μπρέγκι
| Βίκτορ Μπρέγκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Wiktor Brégy (Πολωνικά) |
| Γέννηση | 3 Σεπτεμβρίου 1903[1] Κίεβο |
| Θάνατος | 19 Μαΐου 1976 Βαρσοβία |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ποβόνσκι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μουσικός παιδαγωγός διδάσκων πανεπιστημίου μονωδός |
| Εργοδότης | Μουσικό Πανεπιστήμιο «Φρεντερίκ Σοπέν» |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας |
Ο Βίκτορ Μπρέγκι (πολωνικά: Wiktor Brégy) (3 Σεπτεμβρίου 1903, Κίεβο - 20 Μαΐου 1976, Βαρσοβία) ήταν Πολωνός τραγουδιστής (τενόρος) και σκηνοθέτης όπερας, γαλλικής καταγωγής.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Γάλλου Λεόν Μπρεζί, που εργαζόταν στη Ρωσία, και της Ελληνίδας Αλεξάνδρας Διαμαντίδη. Είχε γαλλική υπηκοότητα. Το 1920 μετακόμισε με την οικογένειά του στη Βαρσοβία, όπου αποφοίτησε από το 41o Λύκειο Βαρσοβίας «Γιόαχιμ Λελέβελ». Σπούδασε τα έτη 1923–1925 στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, ενώ σπούδασε φωνητική με την Αντέλα Βιλγκότσκα και στη συνέχεια με τη Μάρια Γουμπκόφσκα. Τα έτη 1925-1927 υπηρέτησε στο Γαλλικό Στρατό. Έκανε το ντεμπούτο του το 1927 με τον ρόλο του Τζόντεκ στην όπερα «Χάλκα», σε ένα περιοδεύον θέατρο. Το 1929 παντρεύτηκε τη Ζόφια, το γένος Σουχάνκουφ, παιδαγωγό της φωνητικής. Το 1928 ξεκίνησε να εργάζεται στην Όπερα της Βαρσοβίας, όπου εμφανίστηκε σε πάνω από 20 ρόλους σε τέσσερις σεζόν. Από το 1931 έως το 1933 ήταν σολίστ της Opéra Comique στο Παρίσι, από το 1934 έως το 1939 έπαιξε σε ελβετικές όπερες (στη Ζυρίχη, στη Βασιλεία και στη Βέρνη) και σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Χάρη στις προσπάθειές του, το 1934, η «Χάλκα» του Στανίσουαφ Μονιούσκο ανέβηκε στην Όπερα της Βέρνης.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, διεξήγαγε διδακτικές δραστηριότητες στη Βαρσοβία. Έλαβε μέρος στο αντιστασιακό κίνημα. Το 1940 συνελήφθη ως Γάλλος πολίτης. Φυλακίστηκε στη Φυλακή Πάβιακ, μετά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Στούτχοφ και στο Αλτβόρβερκ, κοντά στο Γκρούντζιοντς, από όπου δραπέτευσε και έφτασε στην Κρακοβία.
Μετά τον πόλεμο, παρακολούθησε μαθήματα σόλο τραγουδιού και όπερας στη Μουσική Σχολή «Φρεντερίκ Σοπέν» στη Βαρσοβία. Το 1948 έγινε μόνιμος διευθυντής της Όπερας της Βαρσοβίας. Οργάνωσε το Opera Studio στο Γκντανσκ, το οποίο αργότερα μετατράπηκε σε Όπερα της Βαλτικής. Από το 1957 ήταν λέκτορας στην Κρατική Ανώτατη Μουσική Σχολή της Βαρσοβίας.
Με διαταγή του Προέδρου της Δημοκρατίας της Πολωνίας της 22ας Ιουλίου 1952, κατόπιν αιτήματος του Υπουργού Πολιτισμού και Τέχνης, τιμήθηκε με τον Σταυρό του Ιππότη του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας για τα προσόντα του στον τομέα του πολιτισμού και της τέχνης. Το 1952 του απονεμήθηκε ομαδικά το Εθνικό Βραβείο 2ου Βαθμού.[2]
Πέθανε στη Βαρσοβία και είναι ενταφιασμένος στο Κοιμητήριο Ποβόνσκι στη Βαρσοβία (τμήμα 227-1-7,8).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βίκτορ Μπρέγκι: Elements of Vocal Technique, National Music Publishing House, Κρακοβία, 1974.
- Βίκτορ Μπρέγκι στο Culture.pl.
- Great Universal Encyclopedia PWN, τόμος II, σ. 132, PWN, Βαρσοβία 1963.
|