Αυτοκράτορας Χορικάβα
Αυτοκράτορας Χορικάβα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | 堀河天皇 (Ιαπωνικά) |
Γέννηση | 8 Αυγούστου 1079 |
Θάνατος | 9 Αυγούστου 1107 |
Αιτία θανάτου | ελονοσία |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Ryōan-ji |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Tokushi-naishinnō Empress Dowager Fujiwara no Ishi d:Q108179606 d:Q106460837 d:Q108179785 |
Τέκνα | Αυτοκράτορας Τόμπα Saiun-hosshinnō Kishi-naishinnō Sōshi-naishinnō |
Γονείς | Αυτοκράτορας Σιρακάβα και Fujiwara no Kenshi |
Αδέλφια | Kanshi-naishinnō Junshi-naishinnō Reishi-naishinnō Yasuko-naishinnō Shōe-hosshinnō Gyōkei Kakuhō-hosshinnō Kakugyō-hosshinnō |
Οικογένεια | Αυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1087–1107) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αυτοκράτορας Χορικάβα (堀河天皇, Horikawa-tennō, 8 Αυγούστου 1079 – 9 Αυγούστου 1107) ήταν ο 73ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας,[1] σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[2]
Η βασιλεία του Χορικάβα διήρκεσε από το έτος 1087 έως το 1107. [3]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πριν από την άνοδό του στον Θρόνο των Χρυσανθέμων, το προσωπικό του όνομα (ιμίνα ) [4] ήταν Ταρουχίτο-σιννό (善仁親王). [5] Ήταν επίσης γνωστός ως Γιοσιχίτο-τεννό. [6]
Ο Χορικάβα ήταν γιος του Αυτοκράτορα Σιρακάβα. Η μητέρα του ήταν η Φουτζιβάρα νο Κένσι (藤原賢子), υιοθετημένη κόρη του Φουτζιβάρα Μοροζάνε (藤原師実). Η τροφός του ήταν μία διαφορετική Φουτζιβάρα νο Κένσι (藤原兼子).
Γεγονότα της ζωής του Χορικάβα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έγινε διάδοχος και έγινε Αυτοκράτορας την ίδια ημέρα, που ο πατέρας του παραιτήθηκε από τον θρόνο. Η βασιλεία του επισκιάστηκε από την από το μοναστήρι κυριαρχία του πρώην Αυτοκράτορα Σιρακάβα.
- 3 Ιανουαρίου 1087 (Ότοκου 3, 26η ημέρα του 11ου μήνα ): Το 14ο έτος της βασιλείας του Αυτοκράτορα Σιρακάβα-τεννό (白河天皇十四年), ο Αυτοκράτορας παραιτήθηκε και τη διαδοχή (σένσο) παρέλαβε ο δεύτερος γιος του. Λίγο αργότερα, ο Αυτοκράτορας Χορικάβα λέγεται ότι ανέβηκε στον θρόνο (σοκούι). [7]
Ο καμπάκου του πατέρα του, ο Γουτζιβάρα Μοροζάνε, έγινε σεσσό (αντιβασιλιάς), αλλά ο Σιρακάβα κατείχε την πραγματική εξουσία ως μοναστηριακός Αυτοκράτορας. Ο Χορικάβα γέμισε τη βασιλεία του με σπουδές, ποίηση και μουσική.
Όταν απεβίωσε η αυτοκράτειρα-σύζυγός του (κόγκο), ο γιος του, αυτοκρατορικός πρίγκιπας Mουνεχίτo, ο οποίος είχε γίνει διάδοχος (και αργότερα έγινε Αυτοκράτορας Tόμπα) ανατράφηκε από τον πατέρα του Χορικάβα, τον συνταξιούχο Αυτοκράτορα Σιρακάβα.
- 1105 (Τσότζι 2, 6ος μήνας): Ένα κόκκινο χιόνι έπεσε σε μία μεγάλη περιοχή στην Ιαπωνία. [8]
- 9 Αυγούστου 1107 (Kατζό 2, 19η ημέρα του 7ου μήνα): Ο Χορικάβα απεβίωσε σε ηλικία 29 ετών [9]
Ο Χορικάβα απεβίωσε σε ηλικία 29 ετών στο Kατζό 2, τη 19η ημέρα του 7ου μήνα 1107. Είχε βασιλεύσει 20 χρόνια—επτά χρόνια στην περίοδο νενγκό Kάντζι, δύο χρόνια στην Kαχό, ένα έτος στην νενγκό Εϊτσό, δύο χρόνια στην Τζότοκου, πέντε χρόνια στην νενγκό Κόβα, δύο χρόνια στο Τσότζι και δύο χρόνια στο νενγκό Κατζό. [10]
Η πραγματική τοποθεσία του τάφου του Χορικάβα είναι γνωστή. [1] Αυτός ο Αυτοκράτορας λατρεύεται παραδοσιακά σε ένα μνημείο Σιντοϊσμού (μισασάγκι) στο Κιότο.
Η Υπηρεσία Αυτοκρατορικής Οικίας ορίζει αυτήν την τοποθεσία ως το μαυσωλείο τού Χορικάβα. Ονομάζεται επίσημα Nότσι νο Γιενκγιό-τζι βο μισασάγκι. [11]
Ο Χορικάβα είναι θαμμένος ανάμεσα στους "Επτά Αυτοκρατορικούς Τάφους" στο Ργιόαν-τζι στο Κιότο. [12] Ο τύμβος που τιμά τη μνήμη του Αυτοκράτορα Χορικάβα σήμερα ονομάζεται Kινουγκάσα-γιάμα. Ο τόπος ταφής του Αυτοκράτορα θα ήταν αρκετά ταπεινός την περίοδο μετά το τέλος τού Χορικάβα. Αυτοί οι τάφοι έφτασαν στη σημερινή τους κατάσταση ως αποτέλεσμα της αποκατάστασης των αυτοκρατορικών τάφων (μισασάγκι) τον 19ο αι., που παραγγέλθηκαν από τον αυτοκράτορα Mέιτζι. [13]
Τον Αυτοκράτορα Χορικάβα διαδέχθηκε ο γιος του, Μουνεχίτο, ο οποίος θα έπαιρνε το όνομα Αυτοκράτορας Τόμπα. [10]
Kουγκγιό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εποχές της βασιλείας του Χορικάβα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτοκράτειρες και σύζυγοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας
- Κατάλογος Αυτοκρατόρων της Ιαπωνίας
- Αυτοκρατορική λατρεία
- Αυτοκράτορας Γκο-Χορικάβα
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Imperial Household Agency (Kunaichō): 堀河天皇 (73)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 78.
- ↑ Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 317–320; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. p. 202; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 171–178., σ. 171, στα Google Books
- ↑ Brown, pp. 264; prior to Emperor Jomei, the personal names of the emperors were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
- ↑ Varley, p. 202.
- ↑ Titsingh, p. 172; Brown, p. 317.
- ↑ Titsingh, p. 172; Brown, p. 317; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
- ↑ Titsingh, p. 177.
- ↑ Brown, p. 319; Titsingh, p. 178.
- ↑ 10,0 10,1 Titsingh, p. 178.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 421.
- ↑ The "Seven Imperial Tombs" at Ryoan-ji are the burial places of Uda, Kazan, Ichijō, Go-Suzaku, Go-Reizei, Go-Sanjō, and Horikawa.
- ↑ Moscher, G. (1978). Kyoto: A Contemplative Guide, pp. 277–278.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, επιμ. (1979). Gukanshō: Το μέλλον και το παρελθόν. Berkeley: University of California Press.(ISBN 978-0-520-03460-0)ISBN 978-0-520-03460-0 ; OCLC 251325323
- Mosher, Gouverneur. (1978). Κιότο: Ένας στοχαστικός οδηγός.(ISBN 9780804812948)ISBN 9780804812948 ; OCLC 4589403
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon . (1959). Ο Αυτοκρατορικός Οίκος της Ιαπωνίας. Κιότο: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran ; ou, Annales des empereurs du Japon. Παρίσι: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, Η. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. Νέα Υόρκη: Columbia University Press.(ISBN 978-0-231-04940-5)ISBN 978-0-231-04940-5 ; OCLC 59145842