Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό
| Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 後三条天皇 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 3 Σεπτεμβρίου 1032 ή 3 Σεπτεμβρίου 1034 Κιότο |
| Θάνατος | 15 Ιουνίου 1073 Κιότο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Kaoruko-naishinnō Fujiwara no Shigeko Horikawa (Minamoto) Motoko Fujiwara no Akiko d:Q108178880 |
| Τέκνα | Αυτοκράτορας Σιρακάβα Tokushi-naishinnō Sanehito-shinnō Imperial Prince Sukehito Yoshiko-naishinnō Sōshi-naishinnō Toshiko-naishinnō d:Q108178895 Fujiwara no Arisuke |
| Γονείς | Αυτοκράτορας Γκο-Σουζάκου και Teishi-naishinnō |
| Αδέλφια | Go-Reizei Yūshi-naishinnō Baishi-naishinnō Kenshi-naishinnō Masako-naishinnō Nagako-naishinnō |
| Οικογένεια | Αυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1068–1073) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό (後三条天皇, Go-Sanjō-tennō, 3 Σεπτεμβρίου 1034 – 15 Ιουνίου 1073)[1] ήταν ο 71ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας,[2] σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[3] Το όνομα που του δόθηκε στη γέννηση ήταν Tακαχίτo (尊仁、たかひと).[4]
Η βασιλεία του γκο-Σαντζό διήρκεσε τα έτη από το 1068 έως το 1073. [5]
Αυτός ο ηγεμόνας του 11ου αι. πήρε το όνομά του από Αυτοκράτορα Σαντζό. Το γκo- (後), μεταφράζεται κυριολεκτικά ως "αργότερα" και έτσι, μερικές φορές αποκαλείται «Μεταγενέστερος Αυτοκράτορας Σαντζό», ή, σε ορισμένες παλαιότερες πηγές αναφέρεται ως «Σαντζό ο δεύτερος» ή ως «Σαντζό Β΄».
Ήταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του και λόγω της διακυβέρνησής του, που έσπασε η ισχύς των Φουτζιβάρα στην εξουσία: μετά τη διακυβέρνηση του Γκο-Σαντζό, η δύναμή τους συνέχισε να μειώνεται μέχρι το 1150, όπου κάθε όψη της δύναμής τους εξαφανίστηκε.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν από την ανάληψή του στον θρόνο των Χρυσανθέμων, το προσωπικό του όνομα (諱, ιμίνα) [6] ήταν Τακαχίτο -σινό (尊仁親王,たかひとしんのう). [4]
Ο Τακαχίτο-σιννό ήταν ο δεύτερος γιος του Αυτοκράτορα γκο-Σουζάκου. Μητέρα του ήταν η Αυτοκράτειρα (κόγκο) Σαντάκo (禎子内親王), η τρίτη κόρη του Αυτοκράτορα Σαντζό, καθιστώντας τον τον πρώτο Αυτοκράτορα σε 170 χρόνια (από τον Αυτοκράτορα Ούντα), του οποίου η μητέρα δεν ήταν από πατρική καταγωγή από τους Φουτζιβάρα. Ο πατέρας και η μητέρα του ήταν εκ μητρός εγγόνια του Φουτζιβάρα νο Μιτσινάγκα. Η αυτοκράτειρα μητέρα του μελλοντικού Αυτοκράτορα γκο-Σαντζό ήταν επίσης γνωστή ως Tίσι και ως Γιόμεϊ-μον Ιν (1012–94). [7] Η έλλειψη σύνδεσης του με τους Φουτζιβάρα σήμαινε ότι δεν τους χρωστούσε ιδιαίτερη πίστη: αυτό σήμαινε ότι είχε την πολυτέλεια να τους εναντιωθεί.
Γεγονότα της ζωής του Γκο-Σαντζό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επειδή ο πρίγκιπας Tακαχίτo δεν ήταν καταγωγής Φουτζιβάρα, ο καμπάκου Φουτζιβάρα νο Γιοριμίτσι τον παραμέλησε, αλλά ο Αυτοκράτορας Γκο-Σουζάκου αποφάσισε ότι μετά την ενθρόνιση του μεγαλύτερου αδελφού του Τσικαχίτo (ως Αυτοκράτορα Γκο-Ρεϊζέι), ότι ο Tακαχίτo θα γινόταν ο κληρονόμος (κόταϊτεϊ). Καθώς ο Αυτοκράτορας Γκο-Ρεϊζέι δεν είχε δικά του παιδιά, μετά το τέλος του, ο Tακαχίτo έγινε Αυτοκράτορας.
- 22 Μαΐου 1068 (Τζιργιάκου 4, 19η ημέρα του 4ου μήνα ): Το 4ο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Go-Reizei (後冷泉天皇四年), πέθανε σε ηλικία 44 ετών. και τη διαδοχή ( senso ) παρέλαβε ο μικρότερος ετεροθαλής αδελφός του. Λίγο αργότερα, ο αυτοκράτορας Go-Sanjo λέγεται ότι ανέβηκε στο θρόνο ( sokui ). [8]
Ο μικρότερος αδελφός του Yorimichi, Norimichi, έγινε kampaku, αλλά ο Go-Sanjō ήταν αποφασισμένος να κυβερνήσει προσωπικά.
- 1069 (Eνκγιού 1): Ο Γκο-Σαντζό εξέδωσε το Κανονιστικό Διάταγμα Eνκγιού Σόεν ( Eνκγιού είναι το όνομα της εποχής, κατά την οποία εκδόθηκε το διάταγμα) και ο Αυτοκράτορας ζήτησε την ίδρυση ενός κυβερνητικού γραφείου για την πιστοποίηση των αρχείων Σόεν.
- 1070 (Eνκγιού 2): Ο Γκο-Σαντζό διέταξε ένα προκαταρκτικό σύστημα νόμων και μια γραφειοκρατία για τη ρύθμιση του μεταξιού.
- 1072 (Eνκγιού 4): Καθώς το σύστημα Ριτσουριό της κεντρικής εξουσίας είχε αποτύχει σε μεγάλο βαθμό μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Γκο-Σαντζό άρχισε να ενδιαφέρεται για την ενίσχυση των οικονομικών της Αυτοκρατορικής Οικίας.
- 18 Ιανουαρίου 1073 (Eνκγιού 4, 8η ημέρα του 12ου μήνα ): Το 6ο έτος της βασιλείας του Αυτοκράτορα Γκο-Σαντζό (桓武天皇六年), ο Αυτοκράτορας παραιτήθηκε υπέρ του γιου του και ελήφθη η διαδοχή (σένσο) από τον γιο του. Λίγο αργότερα, ο Αυτοκράτορας Σιρακάβα λέγεται ότι ανέβηκε στο θρόνο (σοκούι). [9]
- 11 Μαΐου 1073 (Eνκγιού 5, 21η ημέρα του 4ου μήνα): Ο Γκο-Σαντζό εισήλθε στο βουδιστικό ιερατείο και το νέο του ιερατικό όνομα έγινε Κνγκό-γκγιό. [10]
- 15 Ιουνίου 1073 (Eνκγιού 5, 7η ημέρα του 5ου μήνα): Ο πρώην Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό απεβίωσε σε ηλικία 40 ετών [10]
Ο Γκο-Σαντζό είναι θαμμένος ανάμεσα στους "Επτά Αυτοκρατορικούς Τάφους" στο Ργιόαν-τζι στο Κιότο. [11]
Η πραγματική τοποθεσία του τάφου του Γκο-Σαντζό είναι γνωστή. [2] Αυτός ο Αυτοκράτορας τιμάται παραδοσιακά σε ένα μνημείο Σιντοϊσμού (μισασάγκι) στο Κιότο.
Η Υπηρεσία Αυτοκρατορικής Οικίας ορίζει αυτήν την τοποθεσία ως το μαυσωλείο του Γκο-Σαντζό. Ονομάζεται επίσημα γιενσό-τζι νο μισασάγκι. [12]
Ο τύμβος που τιμά τη μνήμη του Χοσοκάβα Αυτοκράτορα Γκο-Σαντζό ονομάζεται σήμερα Σού-ζαν. Ο τόπος ταφής του Αυτοκράτορα θα ήταν αρκετά ταπεινός την περίοδο μετά το τέλος του γκο-Σαντζό. [13]
Αυτοί οι τάφοι έφτασαν στη σημερινή τους κατάσταση ως αποτέλεσμα της αποκατάστασης των αυτοκρατορικών τάφων (μισασάγκι) τον 19ο αι., που παραγγέλθηκαν από τον αυτοκράτορα Mέιτζι. [13]
Kουγκγιό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εποχές της βασιλείας του Γκο-Σαντζό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύζυγοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γκο-Σαντζό είχε τρεις συζύγους. [10]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας
- Κατάλογος Αυτοκρατόρων της Ιαπωνίας
- Αυτοκρατορική λατρεία
- ΜΙΝΑΜΟΤΟ Τακαχίτο
- Οικογένεια MINAMOTO
- Αυτοκράτορας Go-Reizei
- Αυτοκράτορας Shirakawa
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Go-Sanjō | emperor of Japan | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά).
- ↑ 2,0 2,1 Imperial Household Agency (Kunaichō): 陽成天皇 (71)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959).
- ↑ 4,0 4,1 Titsingh, p. 166; Brown, p. 314; Varley, p. 198.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834).
- ↑ Brown, pp. 264; prior to Emperor Jomei, the personal names of the emperors were very long and people did not generally use them.
- ↑ Brown, p. 314.
- ↑ Titsingh, p. 166; Brown, p. 313; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
- ↑ Titsingh, p. 169; Brown, p. 314; Varley, p. 44.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Brown, p. 315.
- ↑ The "Seven Imperial Tombs" at Ryoan-ji are the burial places of Uda, Kazan, Ichijō, Go-Suzaku, Go-Reizei, Go-Sanjō, and Horikawa.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 421.
- ↑ 13,0 13,1 Moscher, G. (1978).
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, επιμ. (1979). Gukanshō: Το μέλλον και το παρελθόν. Berkeley: University of California Press.(ISBN 978-0-520-03460-0)ISBN 978-0-520-03460-0 ; OCLC 251325323
- Moscher, Gouverneur. (1978). Κιότο: Ένας στοχαστικός οδηγός.(ISBN 9780804812948)ISBN 9780804812948 ; OCLC 4589403
- Ponsonby-Fane, Richard . (1959). Ο Αυτοκρατορικός Οίκος της Ιαπωνίας. Κιότο: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran ; ou, Annales des empereurs du Japon. Παρίσι: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, Η. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. Νέα Υόρκη: Columbia University Press.(ISBN 978-0-231-04940-5)ISBN 978-0-231-04940-5 ; OCLC 59145842
|