Ασωπός Λακωνίας
Συντεταγμένες: 36°43′47″N 22°51′16″E / 36.72972°N 22.85444°E
Ασωπός | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
Δημοτική Ενότητα | Ασωπού |
Δημοτική Κοινότητα | Ασωπού |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Λακωνίας |
Υψόμετρο | 55 μέτρα |
Έκταση | 24,281 (η κοινότητα) |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 1.195 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Κοντεβιάνικα |
Ταχ. κώδικας | 230 52 |
Τηλ. κωδικός | 2732 |
Ο Ασωπός, έως το 1940 γνωστός ως Κοντεβιάνικα[2], είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Ασωπού, του δήμου Μονεμβασιάς, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [3][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Επιδαύρου Λιμηράς του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [4] [5].
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ασωπός είναι μεγάλο χωριό στο ανατολικό τμήμα του νομού Λακωνίας, στην χερσόνησο της Λιμηράς. Βρίσκεται σε πεδινή περιοχή στο δυτικό τμήμα της χερσονήσου και κοντά στις ανατολικές ακτές του Λακωνικού κόλπου, νότια των Μολάων και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 55. Απέχει 72 χλμ. περίπου ΝΑ. της Σπάρτης. [4][5][6][7][8]
Τοπική κοινότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τοπική κοινότητα Ασωπού είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 24,281 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τον οικισμό Γλυφάδα. [3]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 1.165 (1.172) |
2001 | 1.128 (1.136) |
2011 | 1.023 (1.031) |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 1.322 |
1971 | 1.262 |
1981 | 1.153 (1.153) |
1991 | 1.178 (1.185) |
2001 | 1.253 (1.272) |
2011 | 1.011 (1.019) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Κοντεβιάνικα και προσαρτήθηκε στον δήμο Ασωπού του νομού Λακωνίας. Το 1899 εντάχθηκε στον, τέως, νομό Λακεδαίμονος και το 1909 υπήχθη οριστικά στον νομό Λακωνίας. Το 1940 μετονομάστηκε σε Ασωπός. Το 1996 αποσπάστηκε από την κοινότητα Ασωπού και προσαρτήθηκε στον δήμο Ασωπού. Με το ΦΕΚ 87Α – 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Ασωπού και προσαρτήθηκε στον δήμο Μονεμβασιάς. [2]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός ταυτίζεται με την αρχαία πόλη του Ασωπού Λακωνίας που, ωστόσο, βρίσκεται νοτιότερα, κοντά στον σημερινό παράκτιο οικισμό της Πλύτρας. Η πόλη ήταν αυτόνομη και ανήκε στο Κοινό των Ελευθερολακώνων, ενώ διατηρήθηκε και στα βυζαντινά χρόνια. [5] Η παλαιότερη ονομασία του οικισμού, Κοντεβιάνικα, έχει τις ρίζες του πιθανότατα στον ερχομό Κρητών από την περιοχή του Βιάννου, κατά την εποχή των πολέμων με τους Τούρκους στη μεγαλόνησο.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο ναός του Αγίου Γεωργίου στο κεντρικό τμήμα του οικισμού, κτίσμα του 1836, με μαρμάρινο σκαλιστό τέμπλο
- Η εκκλησία της Παναγίας Γοργοεπηκόου στην ανατολική είσοδο του οικισμού, κτίσμα του 1896
Εκδηλώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ετήσια γιορτή της Γοργοεπηκόου λαμβάνει χώρα στις 8 Σεπτεμβρίου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -814735.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12830
- ↑ 3,0 3,1 3,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 3:818-9
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 ΠΛΜ 12:127
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Google Earth
- ↑ «Διακοπές», σ. 507, 528
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)