Αποκρισάριος
Ο αποκρισάριος ή αποκρισιάριος (σε λατινοποιημένη μορφή apokrisiarios) ήταν υψηλόβαθμος διπλωματικός αξιωματούχος κατά την Ύστερη Αρχαιότητα και τον πρώιμο Μεσαίωνα. Ο αυθεντικός αντίστοιχος λατινικός όρος ήταν responsalis («ο απαντών»[1] ). Ο τίτλος χρησιμοποιούνταν από Βυζαντινούς πρεσβευτές, καθώς και από εκπροσώπους επισκόπων στις κοσμικές αρχές[2]. Το πλησιέστερο σύγχρονο αντίστοιχο αξίωμα είναι ο παπικός νούντσιος. Ο τίτλος apocrisiarius εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από την Αγγλικανική Εκκλησία.
Βυζαντινοί αποκρισιάριοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο αποκρισιάριος ήταν ένας κληρικός που υπηρετούσε ως εκπρόσωπος (περιγραφόμενος επίσης ως λεγάτος, λιγότερο ακριβής όρος) ενός πατριάρχη ή άλλου επισκόπου στη βυζαντινή αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης. Το αξίωμα υπήρχε από τον 5ο αιώνα, αλλά θεσμοθετήθηκε με νόμο για πρώτη φορά επί αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' (527–565). Αρκετές από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές έδρες διατηρούσαν μόνιμους αποκρισάριους στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα[1]. Οι σημαντικότεροι από αυτούς ήταν οι παπικοί (περίπου από το 452 έως το 743). Ο τίτλος χρησιμοποιούνταν επίσης για τον αντιπρόσωπο ενός μητροπολίτη στην αυλή του «επιχώριου» πατριάρχη του είτε στην Κωνσταντινούπολη, στην Αλεξάνδρεια, στην Αντιόχεια ή στα Ιεροσόλυμα και για κοσμικούς αξιωματούχους που μετέφεραν αλληλογραφία του Βυζαντινού αυτοκράτορα[3].
Φράγκοι αποκρισιάριοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τη βασιλεία του Καρλομάγνου (768–814), η αυλή του Φράγκου βασιλιά/αυτοκράτορα περιλάμβανε κληρικούς ως μέλη, οι οποίοι ονομάζονταν apocrisiarii. Ωστόσο, ήταν απλώς βασιλικοί αρχιερείς που έφεραν τον τιμητικό τίτλο των αρχαίων παπικών απεσταλμένων, αφού δεν εκτελούσαν διπλωματικά καθήκοντα.
Αγγλικανική Εκκλησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη σύγχρονη Αγγλικανική Κοινωνία, οι εκπρόσωποι του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ σε διάφορες εκκλησίες ονομάζονται apocrisiarioi[4].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Kazhdan 1991.
- ↑ Kazhdan 1991; Parry & Hinnells 1999.
- ↑ Parry & Hinnells 1999.
- ↑ Diocese in Europe (20 Μαΐου 2011). «Partners - Apocrisiaroi». Diocese in Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2011.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kazhdan, Alexander Petrovich, επιμ. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. New York, New York and Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Parry, Ken· Hinnells, John R. (1999). The Blackwell Dictionary of Eastern Christianity. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishing. ISBN 0-631-18966-1.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ekonomou, Andrew J. (2007). Byzantine Rome and the Greek Popes: Eastern Influences on Rome and the Papacy from Gregory the Great to Zacharias, A.D. 590-752. Lanham, Maryland and Plymouth, UK: Lexington Books (Rowman & Littlefield Publishers, Inc.). ISBN 978-0-7391-1978-5.
- Larousse, Pierre· Augé, Claude (1906). Petit Larousse Illustré: Nouveau Dictionnaire Encyclopédique. Paris, France: Librairie Larousse.