Αντώνιος Μηλιαράκης
| Αντώνιος Μηλιαράκης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 7 Απριλίου 1841 Αθήνα |
| Θάνατος | 8 Απριλίου 1905 |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | ιστορικός και γεωγράφος |
| δεδομένα () | |
Ο Αντώνιος Μηλιαράκης (Αθήνα, 7 Απριλίου 1841 - Αθήνα, 8 Απριλίου 1905) ήταν Έλληνας γεωγράφος, πανεπιστημιακός και ιστορικός του 19ου αιώνα. Διακρίθηκε για τις ιστορικές και γεωγραφικές μελέτες του.[1]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Απριλίου του 1841.[1] Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο αποφοίτησε το 1864.[2] Αργότερα εργάστηκε ως ιστορικός, γεωγράφος και καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών[2] και παράλληλα, διετέλεσε από το 1862 στενογράφος στo κοινοβούλιο,[3] θέση την οποία κράτησε μέχρι το θάνατό του.
Το διάστημα 1867 - 68, διετέλεσε γραμματέας της «Κεντρικής Επιτροπής» που διηύθυνε την Κρητική Επανάσταση που βρισκόταν σε εξέλιξη[1] ενώ το 1879 συμμετείχε στην ακολουθία της τριμερούς επιτροπής που στάλθηκε από την Ελλάδα στην οθωμανική, τότε, Πρέβεζα για να διαπραγματευτεί τον καθορισμό των νέων συνόρων μεταξύ των δύο κρατών.[1]
Το 1882, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος[4], στην οποία διετέλεσε έφορος του αρχείου και αργότερα ισόβιος γραμματέας, αναπτύσσοντας ποικίλο και σημαντικής σημασίας ερευνητικό έργο μέσω μελετών που κάλυπταν ζητήματα ιστορικού και γεωγραφικού περιεχομένου.[2]
Απεβίωσε στις 8 Απριλίου του 1905 στην Αθήνα όπου και κηδεύτηκε.
Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μηλιαράκης συνέγραψε μια πληθώρα αξιόλογων ιστορικών και γεωγραφικών έργων τα οποία διακρίνονται για την επιστημονική μεθοδολογία και την έμφαση στα ιστορικά, δημογραφικά, εθνολογικά, πολιτισμικά, λαογραφικά στοιχεία.[5] Τρία από αυτά τα έργα, τα «Κυκλαδικά» ( 1874 ), η «Νεοελληνική γεωγραφική φιλολογία, ήτοι, κατάλογος των από του 1800-1889 γεωγραφηθέντων υπό Ελληνών» ( 1889 ) και η «Ιστορία του βασιλείου της Νικαίας και του Δεσποτάτου της Ηπείρου» βραβεύτηκαν από τον Σύλλογο προς προαγωγήν των ελληνικών σπουδών του Παρισιού.[5]
Άλλα συγγράμματα του Μηλιαράκη είναι τα «Υπομνήματα περιγραφικά των Κυκλάδων νήσων κατά μέρος» ( 1880, 1901 ), το εκδοθέν το 1876 «Ολίγαι λέξεις περί της καταγωγής του Σκενδέρμπεη» με το οποίο προσπάθησε να αντικρούσει τα επιχειρήματα Γερμανών ιστορικών περί σλαβικής καταγωγής του Γεωργίου Καστριώτη, η «Γεωγραφία Πολιτική Νέα και Αρχαία του Νομού Κεφαλληνίας» κ.ά.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Εμπρός, Κυριακή 10 Απριλίου 1905, σ. 4». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Δερμιτζάκη, Αικατερίνη (2013), σελ. 213.
- ↑ Π. Δρανδάκη, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. ΙΖ' σελ. 132
- ↑ «Εθνικό Ιστορικό Μουσείο: Ιστορικό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 Δερμιτζάκη, Αικατερίνη (2013), σελ. 214.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αδαμάντιος Αδαμαντίου, «Αντώνιος Μηλιαράκης », Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. ΣΤ', σελ.676-681
- Αικατερίνη Δερμιτζάκη (2013). Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος: ίδρυση, συλλεκτική πολιτική και άλλες δράσεις (1882-1926). Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
- Εμπρός, 10 Απριλίου 1905.
- Νέος Ελληνομνήμων, 1905, Τεύχος Β, σελ. 251-255
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Ελλάδος.
- Αντώνιος Μηλιαράκης βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Παύλος Διομήδης (1894). Εικονογραφημένη Εστία. Αθήνα: Γεώργιος Δροσίνης, Τυπογραφείο της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2010.
|