Αντώνιος Μηλιαράκης
| Αντώνιος Μηλιαράκης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 7 Απριλίου 1841[1] Αθήνα |
| Θάνατος | 8 Απριλίου 1905[1] |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | ιστορικός και γεωγράφος |
| δεδομένα () | |
Ο Αντώνιος Μηλιαράκης (Αθήνα, 7 Απριλίου 1841 - Αθήνα, 8 Απριλίου 1905) ήταν Έλληνας γεωγράφος, πανεπιστημιακός και ιστορικός του 19ου αιώνα. Διακρίθηκε για τις ιστορικές και γεωγραφικές μελέτες του.[2]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Απριλίου του 1841.[2] Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο αποφοίτησε το 1864.[3] Αργότερα εργάστηκε ως ιστορικός, γεωγράφος και καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών[3] και παράλληλα, διετέλεσε από το 1862 στενογράφος στo κοινοβούλιο,[4] θέση την οποία κράτησε μέχρι το θάνατό του.
Το διάστημα 1867 - 68, διετέλεσε γραμματέας της «Κεντρικής Επιτροπής» που διηύθυνε την Κρητική Επανάσταση που βρισκόταν σε εξέλιξη[2] ενώ το 1879 συμμετείχε στην ακολουθία της τριμερούς επιτροπής που στάλθηκε από την Ελλάδα στην οθωμανική, τότε, Πρέβεζα για να διαπραγματευτεί τον καθορισμό των νέων συνόρων μεταξύ των δύο κρατών.[2]
Το 1882, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος[5], στην οποία διετέλεσε έφορος του αρχείου και αργότερα ισόβιος γραμματέας, αναπτύσσοντας ποικίλο και σημαντικής σημασίας ερευνητικό έργο μέσω μελετών που κάλυπταν ζητήματα ιστορικού και γεωγραφικού περιεχομένου.[3]
Απεβίωσε στις 8 Απριλίου του 1905 στην Αθήνα όπου και κηδεύτηκε.
Συγγράμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μηλιαράκης συνέγραψε μια πληθώρα αξιόλογων ιστορικών και γεωγραφικών έργων τα οποία διακρίνονται για την επιστημονική μεθοδολογία και την έμφαση στα ιστορικά, δημογραφικά, εθνολογικά, πολιτισμικά, λαογραφικά στοιχεία.[6] Τρία από αυτά τα έργα, τα «Κυκλαδικά» ( 1874 ), η «Νεοελληνική γεωγραφική φιλολογία, ήτοι, κατάλογος των από του 1800-1889 γεωγραφηθέντων υπό Ελληνών» ( 1889 ) και η «Ιστορία του βασιλείου της Νικαίας και του Δεσποτάτου της Ηπείρου» βραβεύτηκαν από τον Σύλλογο προς προαγωγήν των ελληνικών σπουδών του Παρισιού.[6]
Άλλα συγγράμματα του Μηλιαράκη είναι τα «Υπομνήματα περιγραφικά των Κυκλάδων νήσων κατά μέρος» ( 1880, 1901 ), το εκδοθέν το 1876 «Ολίγαι λέξεις περί της καταγωγής του Σκενδέρμπεη» με το οποίο προσπάθησε να αντικρούσει τα επιχειρήματα Γερμανών ιστορικών περί σλαβικής καταγωγής του Γεωργίου Καστριώτη, η «Γεωγραφία Πολιτική Νέα και Αρχαία του Νομού Κεφαλληνίας» κ.ά.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. n88221506. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Εμπρός, Κυριακή 10 Απριλίου 1905, σ. 4». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Δερμιτζάκη, Αικατερίνη (2013), σελ. 213.
- ↑ Π. Δρανδάκη, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. ΙΖ' σελ. 132
- ↑ «Εθνικό Ιστορικό Μουσείο: Ιστορικό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 Δερμιτζάκη, Αικατερίνη (2013), σελ. 214.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αδαμάντιος Αδαμαντίου, «Αντώνιος Μηλιαράκης », Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. ΣΤ', σελ.676-681
- Αικατερίνη Δερμιτζάκη (2013). Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος: ίδρυση, συλλεκτική πολιτική και άλλες δράσεις (1882-1926). Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
- Εμπρός, 10 Απριλίου 1905.
- Νέος Ελληνομνήμων, 1905, Τεύχος Β, σελ. 251-255
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Ελλάδος.
- Αντώνιος Μηλιαράκης βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Παύλος Διομήδης (1894). Εικονογραφημένη Εστία. Αθήνα: Γεώργιος Δροσίνης, Τυπογραφείο της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2010.