Αντίπαπας Νοβατιανός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντίπαπας Νοβατιανός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση220[1]
Φρυγία
Θάνατος258[2][1]
Ρώμη
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[3][4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεολόγος
καθολικός ιερέας
συγγραφέας[3]
Περίοδος ακμής3ος αιώνας[5]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑντιπάπας (251–258, Πάπας Κορνήλιος)

Ο Νοβατιανός, Ναυάτος ή και Νοουάτος[6] (περ. 220258) ήταν εκκλησιαστικός συγγραφέας και ιερέας που διετέλεσε αντίπαπας μεταξύ των ετών 251 και 258.[7]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγόταν από την Βόρεια Αφρική ή τη Φρυγία. Γεννήθηκε σε ειδωλολατρικό περιβάλλον και λέγεται ότι βαπτίστηκε Χριστιανός αφού πρώτα είχε προσβληθεί από σοβαρή ασθένεια. Μάλιστα μετά την ανάρρωσή του χειροτονήθηκε πρεσβύτερος[8]. Λόγω της μόρφωσής του απέκτησε γρήγορα σημαντική θέση ανάμεσα στη χριστιανική κοινότητα της Ρώμης και θεωρείτο το 251 ένα από τα επικρατέστερα πρόσωπα για την κατάληψη της θέσης του επισκόπου Ρώμης, την οποία τελικά κατέλαβε ο Κορνήλιος.[8]

Υπήρξε σημαντικός θεολόγος και συγγραφέας, ο πρώτος Ρωμαίος θεολόγος που χρησιμοποίησε τη λατινική γλώσσα, σε μια εποχή που υπήρχε συζήτηση για το πώς να να αντιμετωπισθούν οι χριστιανοί που είχαν ολισθήσει και ήθελαν να επιστρέψουν, και το θέμα της μετάνοιας. Χειροτονήθηκε πάπας από τρεις επισκόπους το 251, υιοθέτησε μια πιο αυστηρή θέση από τον επίσημο Πάπα, τον Κορνήλιο. Ο Νοβατιανός λίγο μετά αφορίσθηκε: η σχισματική εκκλησία την οποία ίδρυσε επέζησε για αρκετούς αιώνες (βλέπε Νοβατιανισμός). Ο Νοβατιανός πέθανε, ίσως μαρτύρησε, κατά τη διάρκεια ενός διωγμού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Catalogue of the Library of the Pontifical University of Saint Thomas Aquinas. 24731.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118786474. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Ιταλικά) Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
  4. CONOR.SI. 166832739.
  5. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990006177. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2022.
  6. Ν. Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β', 2009, Πουρναράς, σσ. 389, 390.
  7. «Novatian». Encyclopædia Britannica. 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2008. 
  8. 8,0 8,1 Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, Πατέρες και θεολόγοι του Χριστιανισμού, εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, τόμος Α', σ. 137.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]