Αμισός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°19′8.821″N 36°19′25.205″E / 41.31911694°N 36.32366806°E / 41.31911694; 36.32366806

Αμισός
Χάρτης
Είδοςαρχαία πόλη, πόλις[1] και αρχαιολογική θέση
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°19′9″N 36°19′25″E
Διοικητική υπαγωγήΣαμψούντα
ΧώραΤουρκία
Commons page Πολυμέσα

Η Αμισός ή Σαμισός (σήμερα Σαμψούντα απο το εις την Αμισό) ήταν ο αμέσως μετά τη Σινώπη ακμαιότερος ελληνικός λιμένας στη νότια ακτή του Ευξείνου Πόντου, λίγα μίλια δυτικά των εκβολών του Λυκάστου. Αποικίστηκε αρχικά από Μιλησίους, στη συνέχεια παρήκμασε και αποικήθηκε εκ νέου από τους Αθηναίους πιθανώς στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. και μετονομάστηκε Πειραιεύς. Στα χρόνια των βασιλέων του Πόντου επανήλθε το αρχαίο όνομα της πόλης. Στα χρόνια της ρωμαϊκής κυριαρχίας οι αντιστράτηγοι Κ. Παπίριος Κάρβων και Κ. Καικίλιος Κορνούτος (56 π.Χ.) έκοψαν νόμισμα που έφερε το όνομά τους. Μετά την ήττα του Φαρνάκου, γιου του Μιθριδάτη στη μάχη των Ζήλων (47 π.Χ.), ο Καίσαρας χάρισε στην πόλη την ελευθερία της. Η Αμισός εφάρμοσε χρονολογικό σύστημα (από το 33 π.Χ.) όταν η πόλη απελευθερώθηκε υπό τον Αύγουστο από κάποιον τύραννο.

Η Αμισός ήταν ιδιαίτερη πατρίδα του Γραμματικού Τυραννίωνα που αιχμαλωτίσθηκε κατά τη διάρκεια των Μιθριδατικών Πολέμων και μεταφέρθηκε από τον Ρωμαίο Στρατηγό Λεύκιο Λύκινο Λούκουλλο στη Ρώμη

Εξήγαγε ιδιαίτερα φημισμένο καπνό και αποτελούσε ένα από τα κυριότερα λιμάνια για το διαμετακομιστικό εμπόριο κατά τον 19ο αιωνα μέχρι το 1869 [2],οπότε και κατασκευάστηκε η διώρυγα του Σουέζ και αρχησε να παρακμάζει. Επίσης, Έλληνες της Σαμψούντας προσέφεραν το 1912, 12.000 λίρες στο ελληνικό ναυτικό. Η ελληνική παρουσία στην Αμισό ήταν τέτοιαν ώστε από το 1869 οι 156 από τις 214 επιχειρήσεις στην περιοχή ανήκαν σε Έλληνες.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]