Κωνστάντζα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 44°10′24″N 28°38′18″E / 44.17333°N 28.63833°E / 44.17333; 28.63833

Κωνστάντζα
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
χάρτης
ΧώραΡουμανία
ΠεριφέρειαΝοτιοανατολική
ΕπαρχίαΚωνστάντζα
ΔήμαρχοςVergil Chițac
Πληθυσμός254.693
Έκταση ( km²)124,89
Τηλεφωνικός κωδικός241
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την πόλη

Η Κωνστάντζα ή Κωνστάντια (ρουμ.: Constanţa), ιστορικά γνωστή ως Τόμις ή Τόμοι της Μαύρης Θάλασσας, είναι η αρχαιότερη συνεχώς κατοικημένη πόλη της Ρουμανίας. Ιδρύθηκε γύρω στα 600 π.Χ. Η πόλη βρίσκεται στην περιφέρεια Δοβρουτσά στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Είναι πρωτεύουσα της περιοχής Κωνστάντζα και η μεγαλύτερη πόλη της περιφέρειας.

Με την απογραφή του 2011 η Κωνστάντζα είχε πληθυσμό 283.872, που την καθιστά την πέμπτη πολυπληθέστερη πόλη της Ρουμανίας. Η Μητροπολιτική περιοχή της περιλαμβάνει 14 κοινότητες σε ακτίνα 30 χλμ. από την πόλη και με 425.916 κατοίκους είναι η δεύτερη μεγαλύτερη της Ρουμανίας.

Το Λιμάνι της Κωνστάντζας έχει έκταση 39,26 τ.χλμ. και μήκος περίπου 30 χλμ. Είναι το μεγαλύτερο λιμάνι στη Μαύρη Θάλασσα και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη.

Στην περιοχή της πόλης υπάρχουν φρέατα μεταλλικού νερού. Η κύρια βιομηχανική δραστηριότητα στην πόλη επικεντρώνεται στη βυρσοδεψία, τη βιομηχανία διύλισης και τη βιομηχανία τροφίμων.

Βόρεια της Κωνστάντζας βρίσκεται το παράκτιο θέρετρο Μαμάγια.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τόμις, ερείπια
Πανόραμα της Κωνστάντζας το 1910
Νομαρχία της Κωνστάντζας (σήμερα Στρατιωτική Λέσχη) που καταστράφηκε κατά την κατοχή της πόλης από τις Κεντρικές Δυνάμεις (1916-1918)
Το Λιμάνι της Κωνστάντζας το 1941

Σύμφωνα με τον Ιορδάνη (μετά τον Κασσιόδωρο) η ίδρυση της πόλης αποδιδετο στην Τόμυρι, βασίλισσα των Μασσαγετών (Περί της αρχής και των πράξεων των Γετών)

«Αφού πέτυχε αυτή τη νίκη (κατά του Κύρου του Μέγα) και απέσπασε τόσο πολλά λάφυρα από τους εχθρούς της η Βασίλισσα Τόμυρις διέσχισε το τμήμα εκείνο της Μοισίας, που τώρα ονομάζεται Μικρά Σκυθία- όνομα δανεισμένο από τη Μεγάλη Σκυθία - και έχτισε στις ακτές της Μοισίας στη Μαύρη Θάλασσα την πόλη Τόμις, που πήρε το όνομά της».

Το 29 π.Χ. οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή από τους Οδρύσες και την προσάρτησαν μέχρι τον Δούναβη, υπό το όνομα Limes Scythicus («Σκυθική Μεθόριος»).

Το 8 μ.Χ. ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος (43 π.Χ.- 17 μ.Χ.) εξορίσθηκε από τον Αύγουστο εδώ, όπου και πέρασε τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του. Θρηνεί για την εξορία του στην Τόμι στα ποιήματά του Tristia (Θρήνοι) και Epistulae ex Ponto (Επιστολές από τον (Εύξεινο) Πόντο).

Αγαλμα του Οβίδιου, μπροστά από το Ιστορικό Μουσείο

Αγαλμα του Οβίδιου βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία (Piața Ovidiu) της Κωνστάντζας, μπροστά από το Ιστορικό Μουσείο (πρώην Δημαρχείο).

Μια σειρά από επιγραφές που βρέθηκαν στην πόλη και την περιοχή της δείχνουν ότι η Κωνστάντζα βρίσκεται στη θέση της Τόμις. Μερικές από αυτές φυλάσσονται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο. Στη συνέχεια η πόλη περιελήφθη στην Επαρχία της Μοισίας και, από την εποχή του Διοκλητιανού στη Μικρά Σκυθία, της οποίας ήταν η μητρόπολη. Μετά τον 5ο αιώνα η Τόμις περιήλθε στην κυριαρχία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κατά τις Βαλκανικές εκστρατείες του Μαυρικίου η Τόμις πολιορκήθηκε από τους Αβάρους τον χειμώνα 597/598.

Αργότερα η Τόμις μετονομάστηκε Κωνσταντιάνα προς τιμή της Κωνσταντίας, ετεροθαλούς αδελφής του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μέγα (274-337). Η αρχαιότερη γνωστή χρήση του ονόματος αυτού ήταν «Κωνστάντια» το 950. Η πόλη βρισκόταν στην απόληξη στη θάλασσα του Μεγάλου Τείχους του Τραϊανού και όπως φαίνεται είχε περιβληθεί και από δικά της οχυρωματικά έργα. Αφού έγινε τμήμα της Πρώτης και της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας για πάνω από 500 χρόνια και στη συνέχεια του ανεξάρτητου πριγκιπάτου του Ντομπροτίτσα και της Βλαχίας υπό τον Μίρτσεα Α΄, η Κωνστάντζα περιήλθε στην Οθωμανική κυριαρχία γύρω στα 1419.

Το 1860 λειτούργησε μια σιδηροδρομική που συνέδεε την Κωνστάντζα με την Τσερνάβοντα. Παρά τις ζημιές που έγιναν κατά τη διάνοιξή της σώζονται σημαντικά λείψανα τοίχων αρχαίας τοιχοποιίας, κολόνες κ.α. Εχει ανασκαφεί ένα εντυπωσιακό δημόσιο κτίριο, που πιστεύεται ότι αρχικά ανήκε στο λιμάνι, και περιέχει τα σημαντικά λείψανα ενός από τα πιο επιμήκη ψηφιδωτά δάπεδα στον κόσμο.

Το 1878, μετά τον Ρουμανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, η Κωνστάντζα και η υπόλοιπη Βόρεια Δοβρουτσά παραχωρήθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη Ρουμανία. Η πόλη έγινε το κύριο λιμάνι και κόμβος για το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών της Ρουμανίας.

Στις 22 Οκτωβρίου 1916 (κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) οι Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανικά, Τουρκικά και Βουλγαρικά στρατεύματα) κατέλαβαν την Κωνστάντζα. Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (άρθρο 10.β) τον Μάιο του 1918 (συνθήκη που δεν κυρώθηκε ποτέ από τη Ρουμανία) η Κωνστάντζα παρέμεινε υπό τον κοινό έλεγχο των Κεντρικών Δυνάμεων. Οι Συμμαχικές δυνάμεις απελευθέρωσαν την πόλη το 1918 όταν η επιτυχής αντεπίθεση στο Μέτωπο της Θεσσαλονίκης έθεσε εκτός μάχης τη Βουλγαρία.

Στα χρόνια του μεσοπολέμου η πόλη έγινε ο κύριος εμπορικός κόμβος της Ρουμανίας, έτσι ώστε τη δεκαετία του 1930 πάνω από το μισό των εξαγωγών της χώρας διακινούντο από το λιμάνι της. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Ρουμανία εντάχθηκε στις δυνάμεις του Άξονα η Κωνστάντζα ήταν ένας από τους κύριους στόχους στη χώρα των Συμμαχικών βομβαρδισμών. Ενώ η πόλη παρέμεινε σχετικά ανέπαφη, το λιμάνι υπέστη εκτεταμένες ζημιές, ανακάμπτοντας μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1950.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαμάια, θέα προς την Κωνστάντζα

Η Κωνστάντζα είναι το διοικητικό κέντρο της ομώνυμης επαρχίας και η μεγαλύτερη πόλη της Νοτιοανατολικής Περιφέρειας της Ρουμανίας. Η πόλη βρίσκεται στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας με παραλία μήκους 13 χλμ. Η Μαμάια, διοικητική περιοχή της Κωνστάντζας, είναι το μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο θέρετρο στις Ρουμανικές ακτές. Το καλοκαίρι οι ιαματικές πηγές στη γύρω περιοχή και τα θαλάσσια λουτρά προσελκύουν πολλούς επισκέπτες.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα στην Κωνστάντζα -παρά την παραθαλάσσια θέση της- είναι μέτρια ηπειρωτικό με ψυχρούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια. Η υψηλότερη θερμοκρασία φτάνει τους 39°C και η απόλυτα ελάχιστη τους -25°C. Οι βροχοπτώσεις είναι αραιές καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.


Κλιματικά δεδομένα Κωνστάντζας
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 18.3 24.5 30.8 31.9 36.9 36.9 38.5 36.8 34.8 31.0 26.5 21.0 38,9
Μέση Μέγιστη °C (°F) 3.7 4.9 8.1 13.8 19.3 23.8 25.9 25.8 22.4 17.0 11.6 6.4 15,23
Μέση Μηνιαία °C (°F) 0.5 1.6 4.6 9.9 15.5 20.0 22.0 21.8 18.3 13.1 8.0 3.2 11,54
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −2.3 −1 2.1 6.9 12.1 16.2 18.0 17.9 14.6 9.8 5.0 0.5 8,32
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −24.7 −25 −12.8 −4.5 1.8 6.4 7.6 8.0 1.0 −12.4 −11.7 −18.6 −25
Υετός mm (ίντσες) 30 29 26 30 38 40 30 33 29 31 42 38 396
Χιονόπτωση cm (ίντσες) 7 7 4,2 0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
5,5 3,4 27,1
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 1.0 mm) 5 5 5 5 6 6 5 3 3 4 6 6 59
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 83.7 87.6 133.3 180.0 263.5 282.0 319.3 313.1 240.0 182.9 102.0 80.6 2.268
Πηγή #1: Hong Kong Observatory[1], (extremes 1901-2000)[2]
Πηγή #2: NOAA (snow only)[3]

Δημογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πληθυσμός της Κωνστάντζας
Έτος Πληθυσμός
1853 5,204
1879 5,430[4] 4.3%
1900 12,725[5] 134.3%
1912 απογραφή 27,201[6] 113.7%
1930 απογραφή 59,164 117.5%
1948 απογραφή 78,586 32.8%
1956 απογραφή 99,676 26.8%
1966 απογραφή 150,276 50.7%
1977 απογραφή 256,978 71%
1992 απογραφή 350,581 36.4%
2002 απογραφή 310,471 −11.4%
2011 απογραφή 283,872 −8.6%

Σύμφωνα με τη Ρουμανική απογραφή του 2002 στην πόλη της Κωνστάντζας ζούσαν 310.471 άνθρωποι, καθιστώντας τη την πέμπτη πολυπληθέστερη της Ρουμανίας.

Το 2011 ζούσαν στην πόλη 283.872 άνθρωποι, μειωμένοι από την απογραφή του 2002.

Το 2014 άρθρο του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής ανέφερε ότι ο πληθυσμός της Κωνστάντζας αυξανόταν με 319.678 μόνιμους κατοίκους στο τέλος του χρόνου.

Μετά την πρωτεύουσα Βουκουρέστι η Ρουμανία έχει μερικές πόλεις σχεδόν ισομεγέθεις : Κωνστάντζα, Ιάσιο, Κλουζ-Ναπόκα, Τιμισοάρα.

Εθνικότητα 1853[7] 1896[8] 1912[9] 2002[10] 2011[11]
Σύνολο 5,204 10,419 27,201 310,471 283,872
Ρουμάνοι 279 (5.4%) 2,519 (24.1%) 15,663 (57.6%) 286,332 (92.2%) 235,925 (83.11%)
Τάταροι 1,853 (35.6%) 2,202 (21.1%) 277 (1%) 8,724 (2.8%) 7,367 (2.6%)
Τούρκοι 104 (2.0%) 2,451 (9%) 9,018 (2.9%) 6,525 (2.3%)
Έλληνες 1,542 (29.6%) 2,460 (23.6%) 3,170 (11.6%) 546 (0.17%) 231 (0.08%)
Βούλγαροι 342 (6.5%) 1,060 (10.1%) 940 (3.4%) 48 (0.01%) 18 (0.01%)
Εβραίοι 344 (6.6%) 855 (8.2%) 1,266 (4.6%) 44 (0.01%) 31 (0.01%)
Ρομά 127 (2.5%) n/a n/a 2,962 (0.97%) 2,225 (0.78%)

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέα προς τα ναυπηγεία της Κωνστάντζας

Το 1878 η Κωνστάντζα οριζόταν ως «φτωχό Τουρκικό ψαροχώρι». Το 1920 ονομαζόταν «ακμάζουσα» και ήταν γνωστή για τις εξαγωγές λαδιού και σιτηρών.

Η Κωνστάντζα είναι ένα από τα κύρια βιομηχανικά, εμπορικά και τουριστικά κέντρα της Ρουμανίας. Το πρώτο εξάμηνο του 2008 ιδρύθηκαν στην Κωνστάντζα και τα περίχωρά της 3144 νέες επιχειρήσεις, λιγότερες μόνο από εκείνες στο Βουκουρέστι και την Επαρχία του Κλουζ. Το λιμάνι της Κωνστάντζας είναι το μεγαλύτερο στη Μαύρη Θάλασσα και το τέταρτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Η πόλη διαθέτει επίσης ένα αρκετά μεγάλο ναυπηγείο. Ο τουρισμός είναι μια ολοένα σημαντικότερη οικονομική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια. Αν και η Κωνστάντζα έχει προωθηθεί ως παραθαλάσσιο θέρετρο από την εποχή του Κάρολου Α΄ η ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας είχε αρνητικές συνέπειες για τις παραλίες της πόλης. Εντούτοις, λόγω της γειτνίασής της με άλλους μείζονες τουριστικούς προορισμούς, η Κωνστάντζα δέχεται σημαντικό αριθμό επισκεπτών όλο τον χρόνο, που ανακαλύπτουν και επισκέπτονται τα μνημεία και τα αξιοθέατα της πόλης. Η Κωνστάντζα είναι επίσης κέντρο εμπορίου και εκπαίδευσης, που συμβάλλουν και τα δύο σημαντικά στην τοπική οικονομία.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτοκινητόδρομος Α2, επίσης γνωστός ως «Αυτοκινητόδρομος του Ήλιου»

Η λειτουργία, το 1895, του σιδηρόδρομου προς το Βουκουρέστι, που διασχίζει τον ποταμό Δούναβη στη γέφυρα στην Τσερνάβοντα έφερε στην Κωνστάντζα σημαντικό διαμετακομιστικό εμπόριο σιτηρών και πετρελαίου, που κυρίως εξάγονται, και άνθρακα και κοκ επικεφαλής των εισαγωγών μαζί με μηχανήματα, προϊόντα σιδήρου και βαμβακερά και μάλλινα υφάσματα.

Ο Αυτοκινητόδρομος Α2 παρέχει ταχεία οδική σύνδεση με το Βουκουρέστι ενώ ο Αυτοκινητόδρομος Α4 λειτουργεί ως εξωτερικός κυκλοφοριακός δακτύλιος της πόλης, εκτρέποντας τη βαριά κυκλοφορία προς και από το Λιμάνι της Κωνστάντζας και τη Μαγκάλια.

Το Λιμάνι της Κωνστάντζας περιλαμβάνει το Βόρειο και το Νότιο Λιμάνι και είναι το τέταρτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Προστατεύεται από κυματοθραύστες με φάρο στην είσοδο. Το λιμάνι προστατεύεται από τους βόρειους ανέμους αλλά οι νότιοι άνεμοι μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα επικίνδυνοι κατά καιρούς. Εδώ σταθμεύει η Μοίρα της Μαύρης Θάλασσας του Ρουμανικού Στόλου. Μια μεγάλη διώρυγα (Διώρυγα Δούναβη-Μαύρης Θάλασσας) συνδέει τον Δούναβη με τη Μαύρη Θάλασσα στην Κωνστάντζα.

Η πόλη εξυπηρετείται από το Διεθνές Αεροδρόμιο Μιχαήλ Κογκιλνιτσεάνου, 26 χλμ. Β-ΒΔ της πόλης.

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ευρισκόμενη στο σταυροδρόμι αρκετών εμπορικών δρόμων, η Κωνστάντζα βρίσκεται στις δυτικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας, 298 χλμ. από τα Στενά του Βοσπόρου. Αρχαία μητρόπολη και το μεγαλύτερο λιμάνι της Ρουμανίας, η Κωνστάντζα έχει ιστορία περίπου 2.500 ετών. Αρχικά ονομαζόταν Τόμις και κατά τη μυθολογία ο Ιάσονας αποβιβάσθηκε εδώ με τους Αργοναύτες μετά την εύρεση του Χρυσόμαλλου Δέρατος.

Η «καθήμενη γυναίκα» και ο «σκεπτόμενος» της χαμάγκια. 5η χιλιετία π.Χ.. Εθνικό Ιστορικό και Αρχαιολογικό Μουσείο, Κωνστάντζα

Μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ρουμανίας, η Κωνστάντζα είναι σήμερα σημαντικό πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο, που αξίζει να την εξερευνήσει κανείς για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της και την ατμόσφαιρα του κέντρου της παλιάς πόλης. Τα ιστορικά της μνημεία, τα αρχαία ερείπια, το μεγάλο Καζίνο, μουσεία και καταστήματα και η γειτνίασή της με τα παραλιακά θέρετρα την καθιστούν επίκεντρο του τουρισμού των ακτών της Μαύρης Θάλασσας. Υπαίθρια εστιατόρια, νάιτ κλαμπ και καμπαρέ προσφέρουν μεγάλη ποικιλία ψυχαγωγίας. Τα αξιοθέατα της περιοχής περιλαμβάνουν παραδοσιακά χωριά, αμπελώνες, αρχαία μνημεία και το Δέλτα του Δούναβη, το καλύτερα διατηρημένο δέλτα στην Ευρώπη.

Το Εθνικό Ιστορικό και Αρχαιολογικό Μουσείο βρίσκεται στο παλιό Δημαρχείο και έχει πολύ μεγάλη συλλογή αρχαίας τέχνης.

Κύρια αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Καζίνο το ηλιοβασίλεμα
Ο Γενοβέζικος Φάρος
Το Τζαμί Καρόλου Α΄ της Κωνστάντζας είναι το κέντρο του Ισλάμ στη Ρουμανία
Λεπτομέρειες από το Σπίτι με τους Λέοντες
Καθεδρικός των Αγίων Πέτρου και Παύλου
Το Οθωμανικό τζαμί Χουνκιάρ χρησιμοποιείται ακόμη από την Τουρκική κοινότητα

Πλατεία Οβιδίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχεδιασμένο από τον γλύπτη Ετορε Φεράρι το 1887, το άγαλμα το αφιερωμένο στον Ρωμαίο ποιητή Πόπλιο Οβίδιο Νάσωνα έδωσε στην πλατεία το όνομά της. Ο Αυτοκράτορας Αύγουστος εξόρισε τον Οβίδιο στην Τόμι το 8 μ.Χ.

Τα Ρωμαϊκά Ψηφιδωτά (Edificiul Roman cu Mozaic)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενα τεράστιο συγκρότημα σε τρία επίπεδα συνέδεε κάποτε την άνω πόλη με το λιμάνι. Σήμερα σώζεται μόνο περίπου το ένα τρίτο του αρχικού οικοδομήματος, περιλαμβάνοντας πάνω από 850 τετ. μετ. πολύχρωμων ψηφιδωτών. Κατασκευασμένο προς το τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ. και αναπτυχθέν ανά τους αιώνες, ήταν το εμπορικό κέντρο της πόλης μέχρι τον 7ο αιώνα. Αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν την ύπαρξη εργαστηρίων, αποθηκών και καταστημάτων στην περιοχή. Ερείπια των Ρωμαϊκών δημόσιων λουτρών είναι ακόμη ορατά. Υδραγωγείο έφερνε νερό από απόσταση 10 χλμ.

Ο Γενοβέζικος Φάρος (Farul Genovez)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υψους 7,9 μέτρων ο Γενοβέζικος Φάρος κατασκευάσθηκε το 1860 από την Εταιρεία Δούναβη και Μαύρης Θάλασσας προς τιμή των Γενοβέζων εμπόρων που εγκατέστησαν μιαν ακμάζουσα εμπορική κοινότητα εδώ τον 13ο αιώνα.

Το Καζίνο (Cazinoul)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχεδιασμένο από τους αρχιτέκτονες Ντανιέλ Ρενάρ και Πέτρε Αντονέσκου και ολοκληρωμένο μεταξύ των δύο Παγκόσμιων Πολέμων, το ρυθμού αρ νουβό Καζίνο της Κωνστάντζας έχει εξεζητημένη αρχιτεκτονική και υπέροχη θέα στη θάλασσα. Η πεζοδρομημένη περιοχή γύρω από το Καζίνο είναι περιζήτητος προορισμός για ζευγάρια και οικογένειες, ιδίως το ηλιοβασίλεμα.

Το Σπίτι με τους Λέοντες (Casa cu Lei)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνδυάζοντας προ-ρομαντικό και Γενοβέζικο αρχιτεκτονικό ρυθμό, το κτίριο αυτό του τέλους του 19ου αιώνα διαθέτει τέσσερις κολόνες διακοσμημένες με επιβλητικά γλυπτά λιοντάρια. Τη δεκαετία του 1930 τα κομψά σαλόνια του φιλοξενούσαν τη Μασονική Στοά της Κωνστάντζας.

Το Αρχαιολογικό Πάρκο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πάρκο περιέχει κολόνες και κομμάτια κτιρίων του 3ου και του 4ου αιώνα και ένα πύργο του 6ου αιώνα.

Εθνική Όπερα και Θέατρο Μπαλέτου Ολέγκ Ντανόβσκι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορθόδοξος Καθεδρικός των Αγίων Πέτρου και Παύλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατασκευασμένη σε Ελληνορωμαϊκό ρυθμό μεταξύ 1883 και 1885, η εκκλησία υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αποκαταστάθηκε το 1951. Οι εσωτερικές τοιχογραφίες είναι νεο-Βυζαντινού ρυθμού συνδυασμένου με Ρουμανικά στοιχεία, περισσότερο εμφανή στο τέμπλο και στα στασίδια, στους πολυελαίους και στα κηροπήγια (από κράμα μπρούντζου και ορείχαλκου), σχεδιασμένα όλα από τον Ιον Μίντσου και ολοκληρωμένα στο Παρίσι.

Το Μεγάλο Τζαμί Μαχμούντιγιε (Moscheea Mare Mahmoud II)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατασκευασμένο το 1910 από τον Βασιλιά Κάρολο Α΄, το τζαμί είναι η έδρα του μουφτή, πνευματικού ηγέτη των 55.000 Μουσουλμάνων (Τουρκικής και Ταταρικής καταγωγής), που ζουν στις ακτές της περιοχής της Δοβρουτσάς. Το κτίριο συνδυάζει Βυζαντινά και Ρουμανικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, καθιστώντας ένα από τα πιο ξεχωριστά τζαμιά της περιοχής. Κεντρικό στοιχείο του εσωτερικού είναι ένα μεγάλο Τουρκικό χαλί, δώρο του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ. Υφασμένο στο Κέντρο Χειροτεχνίας Χέρεκε στην Τουρκία, είναι ένα από τα μεγαλύτερα χαλιά στην Ευρώπη, ζυγίζοντας 490 κιλά. Το κύριο αξιοθέατο του τζαμιού είναι ο ύψους 50 μέτρων μιναρές που προσφέρει εκπληκτική θέα του κέντρου της παλιάς πόλης και του λιμανιού. Πέντε φορές την ημέρα ο μουεζίνης ανεβαίνει 140 σκαλιά στην κορυφή του μιναρέ για να καλέσει τους πιστούς να προσευχηθούν.

Τζαμί Χουνκιάρ (Geamia Hunchiar)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τζαμί κατασκευάσθηκε μεταξύ 1867-1868 από τον Οθωμανό Σουλτάνο Αμπντούλ Αζίζ για τους Τούρκους που υποχρεώθηκαν να φύγουν από την Κριμαία μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο (1853–56) και εγκαταστάθηκαν στην Κωνστάντζα. Το τζαμί έχει μιναρέ ύψους 24 μέτρων και έχει υποστεί εργασίες αποκατάστασης το 1945 και το 1992.

Το Θέατρο Φαντάζιο (Teatrul Fantasio)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατασκευασμένο το 1927 από τον Δημοσθένη Τρανούλη, ντόπιο ευεργέτη Ελληνικής καταγωγής, το θέατρο ονομαζόταν «Τρανούλης» πριν το 1947 από το όνομα του δωρητή του. Είναι ωραίο κτίριο, που χαρακτηρίζεται από στοιχεία νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, και βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, στη Λεωφόρο Φερδινάνδου.

Ρουμανικό Ναυτικό Μουσείο (Muzeul marinei române)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μουσείο είναι το μεγαλύτερο του είδους του στη Ρουμανία και στεγάζει πολύτιμα αντικείμενα σχετικά με την εξέλιξη του πολεμικού και πολιτικού ναυτικού της χώρας. Η ιδέα ίδρυσης του μουσείου διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 1919 αλλά υλοποιήθηκε μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με πρωτοβουλία του Νικολάε Τσαουσέσκου, όταν το Ρουμανικό Ναυτικό Μουσείο εγκαινιάστηκε επίσημα στις 3 Αυγούστου 1969. Οι συλλογές του μουσείου περιέχουν μοντέλα πλοίων, ναυτικούς κόμπους, άγκυρες και ναυτικές στολές. Εχει επίσης μια ειδική συλλογή αφιερωμένη σε σημαντικές μορφές, που έγραψαν ιστορία στο Ρουμανικό ναυτικό.

Διεθνείς σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αδελφοποιήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προξενεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γενικό της Κίνας
  • Γενικό της Ρωσίας
  • Γενικό της Ελλάδας
  • Γενικό της Τουρκίας
  • Επίτιμο Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας
  • Επίτιμο Ηνωμένου Βασιλείου
  • Επίτιμο Γαλλίας
  • Επίτιμο Ιταλίας
  • Επίτιμο Νορβηγίας
  • Επίτιμο Φινλανδίας
  • Επίτιμο Ουγγαρίας
  • Επίτιμο Λιβάνου
  • Επίτιμο Συρίας

Άνθρωποι από την Κωνστάντζα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σιμόνα Αμανάρ (γ. 1979), Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο στη γυμναστική
  • Έλενα Μπασέσκου (γ. 1980), μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
  • Ράζβαν Βλορέα (γ. 1980), Ολυμπιακό χάλκινο μετάλλιο στην κολύμβηση
  • Νίκολας Γκεοργκέσκου-Ρέγκεν (1906–1994), μαθηματικός
  • Σιμόνα Χάλεπ (γ. 1991), τενίστρια
  • Ραμόνα Μανέσκου (γ. 1972), μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
  • Βασίλε Μολντοβεάνου (γ. 1935), τενόρος της όπερας
  • Αντρέι Πάβελ (γ. 1974) τενίστας
  • Καταλίνα Πόνορ (γ. 1987), Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο στη γυμναστική
  • Μίτιτσα Πρίκοπ (γ. 1977), Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο στο κανό
  • Αλεξάντρα Σταν (γ. 1989), τραγουδίστρια και μοντέλο
  • Σεμπάστιαν Σταν (γ. 1982), ηθοποιός
  • Νικολέτα Ντανιέλα Σοφρόνιε (γ. 1988), Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο στη γυμναστική

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανεπιστήμια
    • Ναυτική Ακαδημία Μιρτσέα τσελ Μπατράν
    • Ναυτικό Πανεπιστήμιο της Κωνστάντζας
    • Πανεπιστήμιο Οβίδιου
    • Πανεπιστήμιο Αντρέι Σαγκούνα
    • Πανεπιστήμιο Τόμις
    • Πανεπιστήμιο Δημήτριου Καντεμίρη


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Climatological Information for Constanta, Romania». Hong Kong Observatory. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2012. 
  2. «AIR TEMPERATURE (monthly and yearly absolute maximum and absolute minimum)» (PDF). Romanian Statistical Yearbook: Geography, Meteorology, and Environment. Romanian National Statistic Institute. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2012. 
  3. «Constanta Climate Normals 1961-1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2012. 
  4. The history of Constanța Αρχειοθετήθηκε 2011-09-14 στο Wayback Machine. (Ρουμανικά)
  5. Encyclopædia Britannica Eleventh Edition
  6. «A Handbook of Roumania». Archive.org. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2012. 
  7. Robert Stănciugel and Liliana Monica Bălașa, Dobrogea în Secolele VII-XIX. Evoluție istorică, Bucharest, 2005; pg. 202
  8. Lucian Boia, History and Myth in Romanian Consciousness, Central European University Press, 2001, p. 182
  9. Ioan N Roman, La population de la Dobrogea d'après le recensement du 1er janvier 1913 in La Dobrogea Roumaine, Bucharest, 1919
  10. 2011 census results per county, cities and towns «Structura Etno-demografică a României». Edrc.ro. 28 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2012. 
  11. «Populația stabilă după etnie – județe, municipii, orașe, comune» (στα Ρουμανικά). Institutul Național de Statistică. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (XLS) στις 18 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]