Αλουίζιου Αζεβέντου
| Αλουίζιου Αζεβέντου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Απριλίου 1857[1][2][3] Σάο Λουίς[2] |
| Θάνατος | 21 Ιανουαρίου 1913[1][2][3] Μπουένος Άιρες[2] |
| Τόπος ταφής | Σάο Λουίς |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βραζιλία[2][4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Πορτογαλικά[2] |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά[1][2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[2] διπλωμάτης[2] δημοσιογράφος[2] μυθιστοριογράφος[2] διηγηματογράφος χρονικογράφος γελοιογράφος[2] σκιτσογράφος ζωγράφος[2] θεατρικός συγγραφέας |
| Αξιοσημείωτο έργο | O Cortiço O Mulato Casa de Pensão |
| Επηρεάστηκε από | Εμίλ Ζολά |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Artur Azevedo |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλουίζιου Τανκρέντου Γκονσάλβις ντε Αζεβέντου (Aluísio Tancredo Gonçalves de Azevedo, 14 Απριλίου 1857 – 21 Ιανουαρίου 1913) ήταν Βραζιλιανός μυθιστοριογράφος και διπλωμάτης, που έγραψε επίσης θεατρικά έργα και διηγήματα. Αρχικώς προσκείμενος στο λογοτεχνικό ρεύμα του ρομαντισμού, προσκολλήθηκε αργότερα στον νατουραλισμό, τον οποίο και εισήγαγε στη βραζιλιάνικη λογοτεχνία με το μυθιστόρημά του O Mulato το 1881. Κατείχε την 4η έδρα της Ακαδημίας Γραμμάτων της Βραζιλίας από την ίδρυση της Ακαδημίας το 1897 μέχρι τον θάνατό του.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αζεβέντου γεννήθηκε στο Σάου Λουίς της βόρειας Βραζιλίας. Γονείς του ήταν ο Πορτογάλος υποπρόξενος στη Βραζιλία Νταβίντ Γκονσάλβις ντε Αζεβέντου και η Εμίλια Αμάλια Πίντου ντε Μαγκελάες. Ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Αρτούρ Αζεβέντου, ήταν ονομαστός θεατρικός συγγραφέας.
Ως παιδί ο Αλουίζιου εργάσθηκε ως πλανόδιος πωλητής. Από τότε του άρεσε η ζωγραφική και το σχέδιο, και το 1876 μετακόμισε στο Ρίο ντε Τζανέιρο (όπου ζούσε ήδη ο αδελφός του) για να σπουδάσει στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών. Μετά την αποφοίτησή του από εκεί, σχεδίαζε γελοιογραφίες για εφημερίδες.
Ο θάνατος του πατέρα του το 1878 τον έκανε να επιστρέψει στο Σάου Λουίς, προκειμένου να φροντίσει την οικογένειά του. Τότε ξεκίνησε τη συγγραφική σταδιοδρομία του, δημοσιεύοντας το 1880 ένα τυπικό ρομαντικό μυθιστόρημα, το Uma Lágrima de Mulher. Βοήθησε επίσης στην έκδοση ενος περιοδικού με τίτλο O Pensador, όπου έγραφε άρθρα υπέρ της καταργήσεως της δουλείας. Το 1881 δημοσιεύει το πρώτο στην ιστορία βραζιλιανικό νατουραλιστικό μυθιστόρημα, το O Mulato (= «Ο μιγάς»), με θεματική απτόμενη του ρατσισμού. Εδραιώνοντας και με αυτό το έργο τη συγγραφική του σταδιοδρομία, μπορούσε πλέον να επιστρέψει στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ο Αλουίζιου Αζεβέντου έγραφε συνεχώς την περίοδο 1882-1895, με αρκετά έργα γραμμένα σε συνεργασία με τον αδελφό του ή με τον Εμίλ Ρουέντ.
Το 1895 έγινε διπλωμάτης, τερματίζοντας ουσιαστικά τη συγγραφική του δραστηριότητα. Υπηρέτησε ως επικεφαλής διπλωματικής αντιπροσωπίας στην Ισπανία, την Ιαπωνία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και την Αργεντινή, και στην τελευταία αυτή χώρα, στο Μπουένος Άιρες, τον βρήκε ο θάνατος, σε ηλικία 55 ετών.
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μυθιστορήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Uma Lágrima de Mulher (= «Δάκρυ μιας γυναίκας», 1880)
- O Mulato (1881)
- Mistérios da Tijuca, ou Girândola de Amores (1882)
- Memórias de um Condenado, ou A Condessa Vésper (1882)
- Casa de Pensão (= «Οικογενειακή σύνταξη», 1884)
- Filomena Borges (1884)
- O Homem (= «Ο άνθρωπος», 1887)
- O Cortiço (= «Η φτωχογειτονιά», 1890)
- O Coruja (= «Η κουκουβάγια», 1890)
- A Mortalha de Alzira (= «Το πέπλο της Αλζίρα», 1894)
- O Livro de uma Sogra (= «Το βιβλίο μιας πεθεράς», 1895)
Θεατρικά έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Os Doidos (= «Οι παράφρονες», 1879)
- Flor-de-lis (1882)
- Casa de Orates (= «Ο οίκος των προσευχών», 1882)
- O Caboclo (1886)
- Fritzmack (1889), από κοινού με τον αδελφό του
- A República (= «Η Δημοκρατία», 1890)
- O Adultério (= «Η μοιχεία», 1891)
- Em Flagrante (1891)
Διάφορα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- O Japão (= «Η Ιαπωνία», 1894), χρονικό
- Demônios (= «Διάβολοι», 1895), συλλογή διηγημάτων
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 118897353. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 194. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Itaú Cultural: (Πορτογαλικά) Enciclopédia Itaú Cultural. Itaú Cultural. Σάο Πάολο. pessoa5628/aluisio-azevedo. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-85-7979-060-7.
- ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 29 Οκτωβρίου 2012. 42gjm5xn2tpxxbp. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το λήμμα «Αζεβέδο Λουδοβίκος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2 (1968), σελ. 285
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τα άπαντα του Αζεβέντου (στην πορτογαλική)