Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλέξανδρος της Βυρτεμβέργης (1771-1833)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλέξανδρος της Βυρτεμβέργης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Απριλίου 1771[1][2][3]
Μονμπελιάρ
Θάνατος4  Ιουλίου 1833[1][2][3]
Γκότα
Τόπος ταφήςProtestant Church (Gotha)[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Βυρτεμβέργης
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Περίοδος ακμής1791
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑντουανέτα της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ (από 1798)[5]
ΤέκναΑλέξανδρος της Βυρτεμβέργης
Μαρία της Βυρτεμβέργης[6]
Παύλος της Βυρτεμβέργης.[6]
Ερνέστος της Βυρτεμβέργης.[6]
Φρειδερίκος της Βυρτεμβέργης.[6]
ΓονείςΦρειδερίκος Β΄ Ευγένιος της Βυρτεμβέργης και Φρειδερίκη του Βρανδεμβούργου-Σβετ
ΑδέλφιαΣοφία Δωροθέα της Βυρτεμβέργης
Ελισάβετ της Βυρτεμβέργης
Φρειδερίκη της Βυρτεμβέργης
Φρειδερίκος Α΄ της Βυρτεμβέργης
Λουδοβίκος της Βυρτεμβέργης
Ευγένιος της Βυρτεμβέργης
Γουλιέλμος Φρειδερίκος Φίλιππος της Βυρτεμβέργης
Φερδινάνδος Φρειδερίκος Αύγουστος της Βυρτεμβέργης
Ιωάννης Γεώργιος του Σόντχαϊμ
Ερρίκος Κάρολος της Βυρτεμβέργης
ΟικογένειαΟίκος της Βυρτεμβέργης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαντιστράτηγος
Πόλεμοι/μάχεςΝαπολεόντειοι Πόλεμοι, Πόλεμος του Α΄ Συνασπισμού, Πόλεμος του Β΄ Συνασπισμού, Γαλλική εισβολή στη Ρωσία και Πόλεμος του ΣΤ΄ Συνασπισμού
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαmember of the State Council of the Russian Empire
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι
Τάγμα του Μαύρου Αετού
Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, 1η τάξη
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Γ΄ Τάξη
Τάγμα του Ερυθρού Αετού, 1η τάξη,
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Β΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ στη Ρωσική Αυτοκρατορία
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου
Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι
Τάγμα του Ερυθρού Αετού
Military Order of Max Joseph
τάγμα του στέμματος της Βυρτεμβέργης
Commander of the Military Order of Merit (Württemberg)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλέξανδρος (γερμ. Alexander, 5 Μαΐου 1771 - 4 Ιουλίου 1833) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν στρατηγός στη Ρωσία. Είναι ιδρυτής του νεότερου κλάδου του Οίκου, που από τον εγγονό του και μετά ήταν Καθολικοί.

Ο Αλέξανδρος Φρειδερίκος Κάρολος ήταν ο έβδομος γιος του Φρειδερίκου Β΄ Ευγενίου της Βυρτεμβέργης και της Φρειδερίκης των Χοεντσόλλερν, κόρης του Φρειδερίκου Γουλιέλμου του Βρανδεμβούργου-Σβετ. Γεννήθηκε στο Μονμπελιάρ, που τότε ανήκε στη Γερμανία με την ονομασία Μέμπελγκαρτ. Είχε δέκα αδέλφια: τον Φρειδερίκο Α΄ της Βυρτεμβέργης, τη Σοφία Δωροθέα (Μαρία Φιόντοροβνα), σύζυγο του Παύλου της Ρωσίας[7], κ.ά.

Στρατιωτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπηρέτησε στον ρωσικό στρατό ως συνταγματάρχης το 1791 και μετά στον αυστριακό στρατό, τον οποίο ακολούθησε στην εκστρατεία εναντίον της Γαλλίας (1796-99). Συμμετείχε σε πέντε μάχες[7]. Το 1796 έγινε υποστράτηγος και το 1798 αντι-στρατάρχης της Αυστρίας.

Το έτος εκείνο συνάντησε τον Αλεξάντρ Σουβόροφ και ακολούθησε τη σύστασή του να επιστρέψει στο ρωσικό στρατό. Ως αντιστράτηγος ήταν διοικητής του Συντάγματος Θωρακοφόρων (μετέπειτα Δραγώνων) της Ρίγα. Έγινε στρατηγός του Ιππικού και το 1811 διοικητής της Λευκορωσίας[7]. Στην εκστρατεία του 1812 υπηρέτησε στο Στρατηγείο της Α΄ Δυτικής Στρατιάς και έδωσε επτά μάχες[7]· πολιόρκησε και κατέλαβε το Ντάντσιχ (νυν Γκντανσκ). Του απονεμήθηκε η διάκριση του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου και επέστρεψε στη Λευκορωσία και στο Σύνταγμά του.

Το 1822 έγινε επικεφαλής των Επικοινωνιών και ξεκίνησε τη δημιουργία μεγάλης κλίμακας αρδευτικών έργων στη Δυτική Ρωσία, όπως το κανάλι του Βίννταβσκι[7][8]. Το 1826 έγινε μέλος του Συντάγματος Θωρακοφόρων του Αικατερινοσλάβ (νυν Ντνιπρό) και μέλος του Συμβουλίου του Κράτους, αλλά επέστρεψε στη Λευκορωσία και στο Σύνταγμά του το 1827. Πέντε έτη μετά αποσύρθηκε και επέστρεψε στη Γερμανία[7].

Είναι ιδρυτής του νεότερου κλάδου του Οίκου, του λεγομένου δουκικού, που από τον εγγονό του Φίλιππο και μετά ήταν καθολικοί· είναι ο μόνος κλάδος, που έχει άρρενες απογόνους ως τις ημέρες μας. Οι (τέσσερις) πρεσβύτεροι κλάδοι είτε εξέλιπαν είτε, λόγω μοργανατικών γάμων, δεν μπορούσαν να διαδεχθούν.

Ο Αλέξανδρος απεβίωσε το 1883 στο Γκότα της Θουριγγίας σε ηλικία 62 ετών[7].

Νυμφεύτηκε το 1798 την Αντωνία των Βέττιν, κόρη του Φραγκίσκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Ζάαλφελντ, και είχε πέντε τέκνα:

  • Μαρία (1799 - 1860), παντρεύτηκε τον Ερνέστο Α΄ της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα.
  • Παύλος Κάρολος Κωνσταντίνος (1800 - 1802).
  • Αλέξανδρος (1804 - 1881), Δούκας της Βυρτεμβέργης.
  • Ερνέστος Αλέξανδρος Κωνσταντίνος (1807 - 1868), Δούκας της Βυρτεμβέργης. Νυμφεύτηκε μοργανατικά και στη σύζυγό του, Ναταλί Έσμπορν, και στους απογόνους τους δόθηκε το επώνυμο φον Γκρύνχοφ.
  • Φρειδερίκος Γουλιέλμος Φερδινάνδος (1810 - 1815).
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10367.htm#i103662. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Württemberg, Alexander Friedrich Karl Herzog» (Γερμανικά) σελ. 237.
  4. 4,0 4,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 28  Νοεμβρίου 2024.
  5. p10367.htm#i103662. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 p.448, Mikaberidze
  8. «Александр герцог Виртембергский». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017. 
  • Mikaberidze, Alexander, The Russian officer Corps in the Revolutionary and Napoleonic wars 1792-1815, Savas Beatie, New York, 2005