Αδαλβέρτος Άττο της Κανόσα
| Αδαλβέρτος Άττο της Κανόσα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10ος αιώνας[1] |
| Θάνατος | 13 Φεβρουαρίου 988 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ildegarda dei Supponidi |
| Τέκνα | Gottifredo I Τένταλ της Κανόσα Πρανγάρδα της Κανόσα |
| Γονείς | Σιγιφρέδος της Λούκκα |
| Οικογένεια | Οίκος της Κανόσα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | κόμης |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αδαλβέρτος Άττο ή Άτσο (ιταλ.: Adalbert Atto ή Adalberto Azzo, απεβίωσε στις 13 Φεβρουαρίου 988) από τον Οίκο της Κανόσα ήταν ο πρώτος κόμης της Κανόσσα και ιδρυτής αυτού του ευγενούς Οίκου, που τελικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική διευθέτηση του Λομβαρδικού βασιλείου και της Έριδας της Περιβολής στον 11ο και 12ο αι.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αδαλβέρτος εμφανίζεται για πρώτη φορά ως γιος του Σιγιφρέδου της Λούκκα, κυρίου εδαφών γύρω από την Πάρμα και τη Μπρέσια. Ήταν αρχικά ένας υποτελής του Λοθάριου Β΄ της Λοθαριγγίας και λεγεωνάριος του Αδελάρδου επισκόπου του Ρέτζιο. Ανέβηκε γρήγορα σε υπεροχή, όταν έδωσε καταφύγιο στην Αδελαΐδα της Λομβαρδίας στο κάστρο του στην Κανόσσα, όταν αυτή είχε διαφύγει από το κάστρο της Γκάρντα (951), όπου η Βερεγγάριος Β΄ της Λομβαρδίας την είχε φυλακίσει.
Αφού ο Όθων Α΄ της Γερμανίας νυμφεύτηκε την Αδελαΐδα, απένειμε στον Αδαλβέρτο τις κομητείες του Ρέτζιο νελ' Εμίλια και Μόντενα. Σύμφωνα με το Χρονικό της Νοβαλέζα, στον Aδαλβέρτο δωρίστηκαν οι κομητείες επειδή είχε βοηθήσει την Aδελαΐδα.[2]
Με την Αδελαΐδα διαπραγματεύτηκε μία κατανομή εξουσίας με τον επίσκοπο του Ρέτζιο, σύμφωνα με την οποία ο επίσκοπος επιβεβαιώθηκε ως comes civitatis (κόμης της πόλης) και ο Αδαλβέρτος ως comes comitatus (κόμης της κομητείας), όπου λέγεται ότι η κομητεία ξεκινούσε τρία ή τέσσερα μίλια έξω από τα τείχη της πόλης. Εμφανίζεται με παρόμοιο τίτλο, comes comitatus Mantuanensis, στη Μάντοβα σε μία επιστολή της μονής της Σάντα Τζούλια με ημερομηνία 10 Ιουνίου 977.
Το 984 ο Aδαλβέρτος εμφανίζεται στις πηγές ως μάργραβος. Όταν ο Ερρίκος Β΄ δούκας της Βαυαρίας ανακηρύχθηκε βασιλιάς εκείνη τη χρονιά, πρόσθεσε την Πάρμα, την κομητεία της Πιατσέντσα, το Μπέργκαμο, την Κρεμόνα και τη Μπρέσια στα εδάφη του Αδαλβέρτου. Ωστόσο ο σφετερισμός του θρόνου από τον Ερρίκο Β΄ ήταν σύντομος.
Ο Aδαλβέρτος έκτισε ένα μοναστήρι στην Κανόσσα το 961, αφιερωμένο στον Άγ. Απολλώνιο το 971. Έφτιαξε επίσης ένα μοναστήρι στο Μπρεστσέλο. Αυτός και η οικογένειά του τάφηκαν όλοι στο Άγ. Απολλώνιο.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Aδαλβέρτος νυμφεύτηκε τη Χιλδεγάρδα (Ιλδεγάρδα) των Σουπονιδών και απέκτησε τρεις γιους:
- Γοδεφρείδος, επίσκοπος της Μπρέσια.
- Tένταλντ, που έγινε επίσκοπος το 970, και κόμης της Μπρέσια το 1101.
- Ροδόλφος, απεβ. πριν τον πατέρα του.
- Πρανγάρδα, παντρεύτηκε τον Mάνφρεντ Α΄ μαρκήσιο της Σούζα.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. adalberto-azzo-di-canossa.
- ↑ Jestice, Phyllis G. (2018). Imperial Ladies of the Ottonian Dynasty: Women and Rule in Tenth-Century Germany. Springer International Publishing. σελίδες 151–152. ISBN 9783319773063.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Wickham, Chris . Πρώιμη μεσαιωνική Ιταλία: Κεντρική δύναμη και τοπική κοινωνία 400-1000 . MacMillan Press: 1981.
- Duff, Nora (1909). Matilda of Tuscany: La Gran Donna d'Italia. London: Methuen & Co.
- Caravale, Μάριο. (επιμ.) Dizionario Biografico degli Italiani . Ρώμη.
|