Αυτοδύναμο Κίνημα Επαναστατικής Πολιτικής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από ΑΚΕΠ)

Το Αυτοδύναμο Κίνημα Επαναστατικής Πολιτικής, γνωστότερο ως ΑΚΕΠ, είναι μια ιδεολογικο-πολιτική συλλογικότητα με κομματική συγκρότηση. Ασπάζεται το διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό, τον ηθικό ιδεαλισμό και τον πολιτικό δημοκρατισμό, και απορρίπτει τον φιλοσοφικό ιδεαλισμό και τον χυδαίο και μηχανιστικό υλισμό. Εμπνέεται από τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ειρήνης και της φιλίας των λαών.

Το ΑΚΕΠ έχει συλλογική ηγεσία, με Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής τον Σεραφείμ (Μάκη) Παπαπέτρου[1] του Λουκά –οικονομολόγο, γραφείο τύπου της Κεντρικής Επιτροπής τη Δήμητρα (Μίκα) Στάθη του Δημητρίου –δικηγόρο, και οργανωτικό συντονιστή της Κεντρικής Επιτροπής τον Εμμανουήλ Γρηγοριάδη του Γρηγορίου –γιατρό, ο οποίος υπήρξε επίσης μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β[2] και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.

Το ΑΚΕΠ ταυτίζεται πολιτικά, οργανωτικά, ιδεολογικά με την ΑΚΕΠ (Αυτοδύναμη Κίνηση Εργατικής Πολιτικής) που είναι προσωνυμία του επίσημου τίτλου του κόμματος.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΑΚΕΠ ιδρύθηκε από πρώην μέλη και στελέχη πολιτικών φορέων του δημοκρατικού, προοδευτικού και ριζοσπαστικού, κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού πολιτικού χώρου, με πρωτοβουλία του Αντώνη Χάλαρη του Πέτρου, επίτιμου Προέδρου του ΑΚΕΠ. Η ίδρυση του ΑΚΕΠ ολοκληρώθηκε ουσιαστικά με την ολοκλήρωση του πολιτικού προγράμματος και του καταστατικού του που εγκρίθηκε από την πλειοψηφία των μελών και των στελεχών του κόμματος σε καθολική μυστική ψηφοφορία.

Το ΑΚΕΠ, κατά την πρώτη περίοδο της ύπαρξής του, έδρασε ουσιαστικά και πρακτικά σαν όμιλος ιδεολογικο-πολιτικού προβληματισμού και σαν ομάδα σκέψης για την επεξεργασία θέσεων και απόψεων, τις οποίες παρουσίαζε και διέδιδε με εφημερίδες τοίχου, μπροσούρες κλπ., αλλά και με τη συμμετοχή του σε εθνικές εκλογές και σε εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο.

Το ΑΚΕΠ πρωτοεμφανίστηκε σαν επίσημο πολιτικό κόμμα, αναγνωρισμένο από τον Άρειο Πάγο και τη Βουλή των Ελλήνων, στις τριπλές επαναληπτικές εθνικές εκλογές της περιόδου 1989-1990 (18 Ιουνίου 1989, 5 Νοεμβρίου 1989, 8 Απριλίου 1990), και στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο 18 Ιουνίου 1989. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές 7-14 Νοεμβρίου 2010 υποστήριξε το συνδυασμό «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΤΤΙΚΗ»[3]. Στις Ευρωεκλογές 25 Μαΐου 2014 μετείχε στο ψηφοδέλτιο του Σχεδίου Β' (με επικεφαλής τον Αλέκο Αλαβάνο), στις δε εθνικές εκλογές 20 Σεπτεμβρίου 2015 υποστήριξε το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Ενότητας (με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη).

Το ΑΚΕΠ υπήρξε συνιστώσα του πολιτικού μετώπου της Λαϊκής Ενότητας[4], μετείχε στο ψηφοδέλτιο της στις Ευρωεκλογές 26 Μαΐου 2019, διατηρώντας ωστόσο την οργανωτική και πολιτική του αυτοτέλεια.

Ιδεολογικός προσανατολισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέσεις - προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΑΚΕΠ, σύμφωνα με το καταστατικό του, ονομάζει «επαναστατική μια πολιτική όταν δίνει νόημα και περιεχόμενο στην έννοια της κοινωνικής ελευθερίας. Όταν ενσωματώνει την ιστορική εμπειρία και κατευθύνεται από τη διαλεκτική και επιστημονική γνώση. Όταν θέτει ρεαλιστικούς στόχους και επιδιώκει εφικτές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Όταν υπηρετεί το κοινό συμφέρον της πλειοψηφίας του ταξικά διαρθρωμένου λαού». Το ΑΚΕΠ έχει τη γνώμη ότι στις σημερινές συνθήκες οι θέσεις και οι προτάσεις του για την έξοδο από τη κρίση συνιστούν επαναστατική πολιτική:

1. επαναφορά σε εθνικό νόμισμα[5]

2. στάση πληρωμών και διευθέτηση δημοσίου χρέους

3. σεισάχθεια ιδιωτικού χρέους σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις

4. δημιουργική αξιοποίηση αντικειμενικών και υποκειμενικών δυνατοτήτων της Ελλάδας, έτσι ώστε «να μην υπάρχει στη χώρα ούτε ένας φτωχός, ούτε ένας δυστυχισμένος, ούτε ένας καταπιεστής»,

Το ΑΚΕΠ υποστηρίζει πως στα καθεστώτα του κρατικού καπιταλισμού που κατέρρευσαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν εφαρμόστηκαν και δεν υλοποιήθηκαν οι αρχές της κοσμοθεωρίας του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού και, σίγουρα, δεν καταργήθηκαν οι εκμεταλλευτικές κοινωνικές σχέσεις (σύστημα της μισθωτής εργασίας)

Όπως το ίδιο το ΑΚΕΠ υποστηρίζει, έχει σαν όραμα και στόχο προοπτικής τη δημιουργία των υποκειμενικών προϋποθέσεων για μία ευημερούσα και δημοκρατική κοινωνία όπου το εμπόρευμα εργατική δυνάμη και το σύστημα της μισθωτής εργασίας θα έχουν καταργηθεί, θα ηγεμονεύει ο πολιτικός οικονομικός δημοκρατισμός και η γενικευμένη αυτοδιάθεση θα είναι αρχή αναγκαία, καθολική και απαραβίαστη.

Πολιτικός - Οικονομικός Δημοκρατισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΑΚΕΠ ονομάζει πολιτικό-οικονομικό δημοκρατισμό την πολιτική θεωρία που ενοποιεί, εμμεσοποιεί και εκδηλώνει τις αρχές της άμεσης οικονομικής και πολιτικής δημοκρατίας και την νομοτέλεια «στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του, από τον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του».

Γενικευμένη αυτοδιάθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΑΚΕΠ ονομάζει γενικευμένη αυτοδιάθεση το πολιτικό αίτημα να είναι ο κάθε κοινωνικός άνθρωπος ελευθερόφρων, αυτοπροαίρετος, αυτεπίτακτος και αυτεξούσιος, να απολαμβάνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις τα πολιτικοθεσμικά και τα οικονομικοκοινωνικά μέσα που τον καθιστούν ικανό να μετέχει στον ιστορικά κατακτημένο βαθμό ελευθερίας και στην πολιτισμική ακεραιότητα της ιστορικής ολότητας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]