Όραμα της Κοιλάδας των Ξηρών Οστών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χαρακτική, "Το Όραμα της Κοιλάδας των Ξηρών Οστών" του Γκυστάβ Ντορέ.

Το Όραμα της Κοιλάδας των Ξηρών ΟστώνΚοιλάδα των Ξηρών Οστών ή Όραμα των Ξηρών Οστών) είναι μια προφητεία στο κεφάλαιο 37 του βιβλίου του Ιεζεκιήλ, το οποίο μπορεί να βρεθεί στην Χριστιανική Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου αλλά ακόμα και στην Εβραϊκή Τανάκ. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο περιγράφει λεπτομερώς ένα όραμα, το οποίο αποκαλύφθηκε στον προφήτη Ιεζεκιήλ, μεταφέροντας μια ονειρική ρεαλιστική-φυσιολογική απεικόνιση.[1] Κατά την Εβραϊκή εσχατολογία, είναι η πρώτη ρητή αναφορά της ανάστασης, ωστόσο, αυτή η αφήγηση προοριζόταν ως μεταφορά για την εθνική αναγέννηση, υποσχόμενη στους Εβραίους την επιστροφή τους στο Ισραήλ και την ανοικοδόμηση του Ναού, και όχι ως περιγραφή της προσωπικής ανάστασης.[2]

Το 597 π.Χ., ο Βαβυλώνιος βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ Β΄ κατέκτησε το βασίλειο του Ιούδα και την πρωτεύουσά του Ιερουσαλήμ και εκτόπισε τμήματα του πληθυσμού στη Μεσοποταμία (Βαβυλώνια αιχμαλωσία). Ο Ιεζεκιήλ ήταν ένας από τους απελαθέντες Εβραίους. Μετά την απομάκρυνση του υποτελούς βασιλιά της Ιερουσαλήμ Σεδεκία, η πόλη και ο Ναός του Σολομώντα καταστράφηκαν ολοσχερώς το 586 π.Χ.[3]

Όπως και οι παλαιότεροι προφήτες, ο Ιεζεκιήλ ερμήνευσε την καταστροφή του Ισραήλ ως θεϊκή απάντηση στην ανυπακοή του λαού του. Σε αυτό το πλαίσιο, το όραμα της ανάστασης είναι αρχικά μόνο μια ισχυρή παραβολή: σημαίνει το ξύπνημα των ανθρώπων από το θάνατο της απώλειας σπιτιού και ταυτότητας. Το κείμενο έγινε κατανοητό από νωρίς με την αποκαλυπτική και υπερβατική έννοια.[3]

Στο όραμά του, ο προφήτης βλέπει τον εαυτό του να στέκεται σε μία κοιλάδα γεμάτη από ξηρά ανθρώπινα οστά. Του δίνεται διαταγή να μεταφέρει μια προφητεία. Μπροστά του, τα οστά συνδέονται, ώστε να δημιουργήσουν ανθρώπινες φιγούρες, μετά καλύπτονται με ιστούς τένοντα, σάρκα και δέρμα. Τότε ο Θεός αποκαλύπτει τα οστά στον προφήτη ως τον εξορισμένο λαό του Ισραήλ και διατάζει τον προφήτη να μεταφέρει μια άλλη προφητεία για να αναζωογονήσει αυτές τις ανθρώπινες μορφές, να τις αναστήσει και να τις φέρει πίσω στη γη του Ισραήλ.[1]

Λογοτεχνικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μυθιστοριογράφος Άντονι Πάουελ ονόμασε το έβδομο μυθιστόρημα της σειράς τού A Dance to the Music of Time "The Valley of Bones" (Η Κοιλάδα των Οστών), βασισμένο στο μέρος, το οποίο αναφέρεται στο 37ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ιεζεκιήλ. Το μυθιστόρημα αφορά τις πρώτες ημέρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το σύνολο του σχετικού μέρους του Ιεζεκιήλ 37 διαβάζεται από τον άμβωνα στο τέλος του Κεφαλαίου 1 από έναν πάστορα της Εκκλησίας της Αγγλίας σε μια ετερόκλητη ομάδα κυρίως Ουαλών ανθρακωρύχων και τραπεζίτων, καθώς και ορισμένων αξιωματικών από τα ανώτερα τάγματα της Αγγλίας, καθώς αρχίζουν να σχηματίζουν μια εταιρεία. Ο πάστορας προτείνει ότι όχι μόνο αυτοί, αλλά και ολόκληρος ο βρετανικός στρατός, καθώς προετοιμάζεται για τον πόλεμο, πρέπει να πάρουν αυτήν την εικόνα ως τρόπο σκέψης για το πώς πρέπει να έρθουν κοντά σαν αδέρφια. Σε αντίθεση με το Ιεζεκιήλ, ωστόσο, καθώς ξεδιπλώνεται το μυθιστόρημα, «Το χέρι και το πνεύμα του Θεού απουσιάζουν · αντ' αυτού, υπάρχουν άνθρωποι - ποτέ πολύ δυνατοί, συχνά αναποτελεσματικοί, σπάνια ασφαλείς, πάντα προβληματικοί.... Η αφήγηση του Πάουελ απεικονίζει τη μερική βλάβη μιας διμοιρίας πεζικού: η προσωπική οστεοποίηση ορισμένων ανδρών, το σπάσιμο του καλουπιού σε άλλους, η αποτυχία (και ακόμη και ο θάνατος) άλλων ανθρώπων.».[4]

Στην λαϊκή κουλτούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη χριστιανική τέχνη, η σκηνή απεικονίστηκε κυρίως σε τοιχογραφίες, σε κρύπτες και μαυσωλεία, με αποκορύφωμα την εποχή του Πολέμου των Τριάντα Χρόνων.[5]

Στο HaTikwa, τον εθνικό ύμνο του Ισραήλ, ο Βιβλικός στίχος του Ιεζεκιήλ 37:11 («Χάθηκε κάθε ελπίδα») ερμηνεύεται εκ νέου ως «... η ελπίδα μας δεν έχει ακόμα χαθεί».[6]

Ο Πολωνός συνθέτης Κρίστοφ Πεντερέκι έθεσε το όραμα στη μουσική στο τραγούδι Επτά Πύλες της Ιερουσαλήμ (1996).[7]

Το γνωστό πνευματικό / γκόσπελ τραγούδι "Dem Bones" (Αυτά τα Οστά) του Τζέιμς Ουέλντον Τζόνσον, επίσης γνωστό ως "Dry Bones" (Ξηρά Οστά), είναι εμπνευσμένο από το όραμα του Ιεζεκιήλ για την κοιλάδα των ξηρών οστών.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Ιεζεκιήλ / Ezekiel 37 - Παλαιά Διαθήκη». www.wordproject.org. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  2. Segal, Alan F. (2004). Life after death : a history of the afterlife in the religions of the West. New York : Doubleday. σελ. 255-256. ISBN 978-0-385-42299-4. 
  3. 3,0 3,1 «Ezechiel/Hesekiel :: bibelwissenschaft.de». www.bibelwissenschaft.de. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  4. Powell, Anthony· Morris, Robert K. (1968). The Novels of Anthony Powell. University of Pittsburgh Press. σελ. 218-230. 
  5. «Valley of Dry Bones ~ 6». focusonjerusalem.com. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  6. «How "Hatikvah" (The Hope) Became Israel's National Anthem». My Jewish Learning (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  7. «Seven Gates of Jerusalem - Symphony No. 7». englisch (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  8. Lunn, Riley H. (2015-04-01). «Dem bones» (στα English). CRANIO: The Journal of Craniomandibular Practice 33 (2): 89–91. https://go.gale.com/ps/i.do?p=AONE&sw=w&issn=08869634&v=2.1&it=r&id=GALE%7CA414574548&sid=googleScholar&linkaccess=abs.