Ντιλιντζάν
Συντεταγμένες: 40°44′27″N 44°51′47″E / 40.74083°N 44.86306°E
| Ντιλιτζάν | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Ντιλιτζάν | ||
| Χώρα | Αρμενία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Ταβούς | |
| Έκταση | 13 km² | |
| Υψόμετρο | 1.500 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 16.600 (2016) | |
| Ζώνη ώρας | UTC+04:00 | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το Ντιλιτζάν (αρμενικά: Դիլիջան, παλαιότερα γνωστό ως Χοβκ[1]) είναι πόλη της Αρμενίας, ευρισκόμενη εντός του μαρζ του Ταβούς. Ευρισκόμενη σε απόσταση 99 χιλιομέτρων από το Ερεβάν, η συγκεκριμένη πόλη, της οποίας η οικονομία βασίζεται κυρίως στη βιοτεχνική βιομηχανία, το 2008, αριθμούσε 15.656κατοίκους[2].
Συνήθως ονομάζεται Αρμένικη Ελβετία ή Μικρή Ελβετία από τους ντόπιους, είναι ένα από τα πιο σημαντικά θέρετρα της Αρμενίας, που βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο Ντιλιτζάν. Η δασωμένη και απομονωμένη πόλη είναι γενέθλιος τόπος για πολλούς Αρμένιους καλλιτέχνες, συνθέτες, σκηνοθέτες και διαθέτει παραδοσιακή αρμενική αρχιτεκτονική. Η οδός Σαραμπεγιάν στο κέντρο, έχει συντηρηθεί και να διατηρηθεί ως "παλιά πόλη", γεμάτη εργαστήρια τεχνιτών, γκαλερί και ένα μουσείο. Πεζοπορία, ορεινή ποδηλασία και πικ-νικ είναι δημοφιλείς ψυχαγωγικές δραστηριότητες.
Η αρμενική κυβέρνηση σχεδιάζει να μετατρέψει Ντιλιτζάν σε ένα περιφερειακό οικονομικό κεφάλαιο, αρχίζοντας με την μετακίνηση των περισσότερων δραστηριοτήτων της Κεντρικής Τράπεζας στο Ντιλιτζάν το 2013.[3]
Το Ντιλιτζάν σήμερα είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο αστικό οικιστικό συγκρότημα στην Αρμενία.[4]
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο γλωσσολόγος Hrachia Adjarian ανέφερε μια εξήγηση για το Ντιλιτζάν στο "Λεξικό της Κυρίων Ονομάτων της αρμενικής γλώσσας", όπου έγραψε: "Dilijan (αρσενικό) από την περσική φόρμα "η καρδιά της ψυχής", που επίσης αναφέρεται μια φορά ως Tilijan σε έγγραφο του 1544. Το ίδιο ισχύει για το όνομα του οικισμού κοντά στην λίμνη Σεβάν, επίσης ένα χωριό στο δρόμο από το Γκουμ στο Σεπαχάν στο Ιράν".
Σε μια αρχαία λαϊκή παράδοση, το όνομα της η πόλη το πήρε από το όνομα ενός βοσκού που ονομάζονταν Ντίλι. Ο βοσκός Ντίλι ήταν ερωτευμένος με την κόρη του αφέντη, ωστόσο ο πατέρας της ήταν εναντίον του και διέταξε να σκοτώσει τον ποιμένα. Για πολλές μεγάλες και σκοτεινές μέρες, η δύστυχη μητέρα ήταν στο πένθος αναζητώντας τον μοναδικό υιό της σε όλη την περιοχή και κλαίγοντας απεγνωσμένα φώναζε, "Ντίλι τζαν, Ντίλι τζαν .. " ("Jan είναι ένα περσικός όρος στοργής που προστίθεται στο όνομα ενός φίλου ή μέλους της οικογένειας). Σύμφωνα με το μύθο η περιοχή που έγινε αργότερα γνωστή από το όνομά του.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών που διεξήχθησαν στη δεκαετία του 1870, πολλά πολύτιμα αντικείμενα βρέθηκαν, χρονολογούμενα από την Ύστερη εποχή του Χαλκού και την Πρώιμη του Σιδήρου (το τέλος του 2000 π.χ.-αρχές του 1000). Μερικές από τις ανασκαφικές συλλογές μεταφέρθηκαν σε μουσεία της Μόσχας, της Αγίας Πετρούπολης, της Τιφλίδας, του Μπακού και του Γερεβάν, ενώ η υπενθύμιση κρατήθηκε στο Γεωλογικό Μουσείο Ντιλιτζάν.
Κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου, η περιοχή του Ντιλιτζάν ήταν γνωστή ως Hovk. Το Hovk ήταν ένα από τα αγαπημένα δάση και καλοκαιρινό θέρετρο για τους Αρσακίδες βασιλείς που ήθελαν να δείξουν τις ικανότητές τους στο κυνήγι. Ο οικισμός Μπουγιούρ Ντίλι ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα, κοντά στην περιοχή της σύγχρονης πόλης του Ντιλιτζάν. Τα μοναστήρια του Χαγαρτσίν και Γκοσαβάνκ χτίστηκαν μεταξύ του 10ου και του 13ου αιώνα. Το μοναστηριακά συγκροτήματα έχουν αναπτυχθεί και έχουν υπηρετήσει ως πολιτιστικά και εκπαιδευτικά κέντρα. Το Χαγαρτσίν είναι ένα από τα εμβληματικά παραδείγματα για την ανάπτυξη της αρμενικής αρχιτεκτονικής κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Πολλά άλλα σημαντικά θρησκευτικά και εκπαιδευτικά κέντρα του Μεσαίωνα έχουν διασωθεί στο Ντιλιτζάν, όπως το μοναστήρι Τζουχτάκ Βανκ και το μοναστήρι Ματοσαβάνκ.
Στο 1666, το όνομα Ντιλιτζάν αναφέρθηκε για πρώτη φορά στις σημειώσεις του γάλλου περιηγητή Ζαν Σαρντέν. Από τότε η πόλη περιήλθε κάτω από την ρωσική κυριαρχία στο 1801, ο πληθυσμός είχε αυξηθεί σταδιακά. Το 1868 άνοιξε το πρώτο δημόσιο σχολείο στο Ντιλιτζάν.
Ευοίωνες συνθήκες για την πολιτιστική ανάπτυξη, εμφανίστηκαν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Πολλές θεατρικές ομάδες οργανώθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1890 και η πρώτη βιβλιοθήκη της πόλης άνοιξε το 1908.
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, το Ντιλιτζάν έγινε γνωστό ορεινό θέρετρο και η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται σταδιακά. Από το τέλος του 19ου αιώνα, πολλά από τα διασκεδαστικά κέντρα άνοιξαν στην πόλη, και το περίφημο υπαίθριο θέατρο - γνωστό ως Ροτόντα κτίστηκε το 1900. Το θέατρο έγινε ένα αγαπημένο μέρος για τους ντόπιους και από τις επισκέψεις Ρώσων διανοουμένων.
Εκείνη την περίοδο, πολλά σύγχρονα σπίτια είχαν κατασκευαστεί μ' ένα μοναδικό παραδοσιακό αρχιτεκτονικό ύφος. Πολλοί πλούσιοι Αρμένιοι από την Τιφλίδα και σε άλλες περιοχές της Υπερκαυκασίας άρχισαν να χτίζουν τις δικές τους βίλες στο Ντιλιτζάν. Η αρχιτεκτονική στο Ντιλιτζάν έχει χαρακτηριστεί με δίρριχτη κεραμοσκεπή, ευρέως διαμορφωμένη προεξοχή και ασβεστωμένους τοίχους. Το στυλ γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλα τα χωριά στην κοιλάδα του ποταμού Αγστέβ.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, πολλές παραδοσιακές τέχνες που έχουν αναπτυχθεί στο Ντιλιτζάν, συμπεριλαμβανομένης της σιδηρουργίας, της ύφανση χαλιών, των καλών τεχνών, της ξυλογλυπτικής και άλλα είδη λαϊκής χειροτεχνίας.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Το Ντιλιτζάν βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Αγστέβ με μήκος πάνω από 20 χλμ. και σε ύψος 1.500 μ. πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Η κοιλάδα περιβάλλεται από τα βουνά του Μικρού Καύκασου από το βορρά, και το ορεινό πέρασμα Σεμιονόβκα από το νότο. Οι ορεινές περιοχές είναι όλες καλυμμένες με πυκνά δάση που καταλαμβάνουν περιοχή άνω των 34.000 εκταρίων. Φτάνοντας μέχρι τις υψηλότερες κορυφές των βουνών, τα δάση μετατρέπονται σε Αλπικά λιβάδια. Εκτός από τον ποταμό Αγστέβ, πολλοί άλλοι παραπόταμοι ρέουν μέσα από την πόλη.
Το κλίμα στο Ντιλιτζάν είναι δροσερό το καλοκαίρι και κρύο με χιόνια το χειμώνα. Με το Αλπικό κλίμα του, το Ντιλιτζάν είναι μια πόλη θέρετρο, με ευνοϊκό καθεστώς οξυγόνου, τα μοναδικά χαρακτηριστικά του τοπίου του και το θεραπευτικό μεταλλικό νερό.
Εθνικό Πάρκο του Ντιλιτζάν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα δάση του Ντιλιτζάν καλύπτουν περιοχή μεγαλύτερη από 34.000 εκτάρια. Για τον εμπλουτισμό της φυσικής ζωής γύρω από το Ντιλιτζάν, το κρατικό δασικό απόθεμα ιδρύθηκε το 1958 για να γίνει γνωστό ως Εθνικό Πάρκο Ντιλιτζάν αργότερα, το 2002. Δάση καλύπτουν το 94% της περιοχής του πάρκου με περίπου 40 είδη δέντρων και 18 είδη θάμνων, κυρίως βελανιδιές, οξιές, γαύρος, σφεντάμια, φτελιές, ιτιές, κ.λπ.
Το εθνικό πάρκο είναι επίσης πλούσιο σε πανίδα, συμπεριλαμβανομένων της καφέ αρκούδας, του λύκου, το κουνάβι, η βίδρα, ο λύγκας, sylvan γάτα, ο περσικός σκίουρος, sylvan ποντίκι, ο σκαντζόχοιρος, το αγριόγιδο, το κόκκινο ελάφι, ο αγριόχοιρος, ο φασιανός, το ορτύκι, η πέρδικα, η κασπιανή γαλοπούλα, η περιστερίδα, ο φαλακρός αετός, ο γυπαετός, οι πυγμαίοι αετοί, ο χρυσαετός και άλλα.
Δημογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πλειοψηφία του πληθυσμού σε Ντιλιτζάν είναι Αρμένιοι στην εθνικότητα που ανήκουν στην αρμενική Αποστολική Εκκλησία. Ανήκουν στην Επισκοπή του Ταβούς της αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας με έδρα το Ιτζεβάν.
Εδώ είναι το χρονοδιάγραμμα του πληθυσμού του Ντιλιτζάν από το 1976:
| Έτος | 1976 | 1989 | 2001 | 2011 | Το 2016 |
|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός |
24,056 | 30,433 | 16,202 | 17,712 | 17,600 |
Πολιτισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ντιλιτζάν έχει μια πλούσια ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά. Κατά τη διάρκεια της των ανασκαφών σε κοντινές περιοχές στα προϊστορικά νεκροταφεία του Golovino και Papanino, βρέθηκαν χάλκινα αντικείμενα από σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια παλιά, μαζί με πανοπλίες, μαχαίρια, στάμνες, δαχτυλίδια και άλλα. Όλα αυτά τα αντικείμενα μπορείτε να τα βρείτε είτε στο Ντιλιτζάν είτε στο Μουσείο Ερμιτάζ.
Το 1932 το Κρατικό Θέατρο ιδρύθηκε στο Ντιλιτζάν, υπό την επίβλεψη του τιμημένου από την ΕΣΣΔ καλλιτέχνη Hovhannes Sharambeyan, ενώ το σχολείο της μουσικής ιδρύθηκε το 1946.
Στις 26 Ιανουαρίου 2013, το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Αρμενίας και η Κεντρική Τράπεζας της Αρμενίας , εγκαινίασε μια νέα state-of-the-art βιβλιοθήκη στο Κέντρο Ανάπτυξης της Γνώσης στο Ντιλιτζάν.[5] την ίδια ημέρα, το υποκατάστημα στο Ντιλιτζάν της Tumo Center for Creative Technologies άνοιξε τις πόρτες του στο κέντρο ανάπτυξης.[6]
Διεθνείς σχέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αδελφοποιημένες πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ντιλιτζάν είναι αδελφοποιημένη πόλη με:
|
Διάσημοι γηγενείς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σερίκ Νταβτιάν: ήταν διάσημος Αρμένιος εμπειρογνωμόνων στα κεντήματα και στην τέχνη των χαλιών, ιδρυτής της βιβλιοθήκης του Ντιλιτζάν.
- Γκαγκίκ Νταβτιάν: ήταν καθηγητής, επιστήμονας και ακαδημαϊκός που πρωτοστάτησε στην υδροπονία.
- Αρσαβίρ Τοροσιάν: ήταν ο καθηγητής, ιατρός και ειδικός σε φαρμακευτικά φυτά της Αρμενίας.
- Ασότ Πετροσιάν: ήταν μαθηματικός, ένας από τους ιδρυτές της κυβερνητικής και της πληροφορικής στην Αρμενία
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Αγγλικά) Rick Ney (2007). «Dilijan» (PDF). ArmeniaNow.com. σελ. 4.
- ↑ (Αγγλικά) ArmStat, Marzes of the Republic of Armenia in figures, 2008, «RA Tavush Marz» (PDF). 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2009.
- ↑ "Αρμενία Για Να Μετακινήσετε Το Κεντρικό Πίσω Του Κεφαλαίου".
- ↑ «Κεντρικό σχολείο Ντιλιτζάν, το σχολείο είναι ανοιχτό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ AUA και την Κεντρική Τράπεζα να Εγκαινιάσει το State-of-the-Art Βιβλιοθήκη στο Ντιλιτζάν είναι η Ανάπτυξη Γνώσεων Κέντρο
- ↑ «Tumo Επεκτείνεται σε Dilijan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Dilijan στο Wikimedia Commons
