Γιαν Σιμπέλιους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιαν Σιμπέλιους
Προφορά
ΨευδώνυμοJean Sibelius
Γέννηση8  Δεκεμβρίου 1865[1][2][3]
Χεμεενλίνα[4][5][6]
Θάνατος20  Σεπτεμβρίου 1957[7][1][2]
Αϊνόλα
Αιτία θανάτουενδοεγκεφαλική αιμορραγία και cerebral infarction
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΚατοικίαΑϊνόλα (από 1904)
Χώρα πολιτογράφησηςΦινλανδία[8][9][10]
ΣπουδέςΑκαδημία Σιμπέλιους (1885, 1889) και Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι
Ιδιότητασυνθέτης[11]
ΣύζυγοςΆϊνο Σιμπέλιους (1892–1957)
ΤέκναΡουθ Σνέλμαν, Χάϊντι Μπλόμστεντ και Katarina Ilves
ΓονείςChristian Gustaf Sibelius[12] και Maria Charlotta Sibelius[12]
ΑδέλφιαChristian Sibelius
ΣυγγενείςJaakko Ilves (δισέγγονος)
Όργαναβιολί και πιάνο
Είδος τέχνηςκλασική μουσική[13][14], όπερα[15][16][17], συμφωνία, θεατρική μουσική[18][19][20], σύγχρονη κλασική μουσική και art song
Σημαντικά έργαFinlandia, Kullervo, Valse triste, Violin Concerto και Andante Festivo
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (8  Δεκεμβρίου 1950)[21], Βραβείο Βιχούρι Σιμπέλιους (1953), χρυσό μετάλλιο της Βασιλικής Φιλαρμονικής Εταιρείας (1935), Finnish Music Hall of Fame (2018)[22][23], Goethe Medal for Art and Science (1935), Ταξιάρχης του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ[24], Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (8  Δεκεμβρίου 1925)[25], Ταξιάρχης 1ης κλάσης του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (30  Απριλίου 1920)[26], Commander 1st class of the Order of Vasa (26  Φεβρουαρίου 1923)[27], Ταξιάρχης του Τάγματος του Αγίου Όλαφ[28], Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ[28], Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής[28] και Μεγαλόσταυρους ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας[28]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Γιαν Σιμπέλιους το 1913

Ο Γιαν (ή Ζαν) Σιμπέλιους (Jean Sibelius, 8 Δεκεμβρίου 186520 Σεπτεμβρίου 1957) ήταν Φινλανδός συνθέτης.

Ξεκίνησε να σπουδάζει νομικά, αλλά γρήγορα τα παράτησε και άρχισε μουσικές σπουδές στο Ελσίνκι, και μετά στο Βερολίνο και στη Βιέννη. Τα έργα του αρχικά ήταν εμπνευσμένα από τη γερμανική μουσική, γρήγορα όμως στράφηκε προς τους μύθους της πατρίδας του και έγινε το σύμβολο του φινλανδικού εθνικισμού. Το 1892 έγραψε το συμφωνικό του ποίημα «Κούλερβο», για το οποίο πήρε ισόβια επιχορήγηση από τη φινλανδική κυβέρνηση. Σπουδαία έργα του είναι οι 7 συμφωνίες του, τα συμφωνικά ποιήματά του: «Μια σάγα», «Καρελία», «Ο κύκνος της Τουονέλας», «Φινλανδία», με το οποίο ο Σιμπέλιους έγινε γνωστός σ' όλο τον κόσμο. Όμως, παρόλη την επιτυχία του, το 1904 αποσύρθηκε σε ένα χωριό, όπου συνέθεσε τα πιο πολλά κομμάτια του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb138997587. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jean-Sibelius. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. filmportal.de. a89a63b0d7614f80b85a61bea0c9197d. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Зибелиус» (Ρωσικά)
  5. www.bbc.co.uk/orchestras/pdf/bbcnow_programmes/4June11_programmenotes_eng.pdf.
  6. www.bbc.co.uk/orchestras/pdf/bbcnow_programmes/18_19March11_programmenotes_eng.pdf.
  7. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  8. www.nytimes.com/2000/01/09/magazine/finland-s-forte.html.
  9. www.nytimes.com/2011/04/08/arts/music/yale-glee-club-at-150-at-carnegie-hall.html.
  10. www.nytimes.com/aponline/2009/09/17/arts/AP-US-Maestros-Debut.html.
  11. www.nndb.com/people/330/000093051/.
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  13. beatzone.cz/component/kapela/Izumi+Tateno.
  14. bachtrack.com/find-concerts/work=violin-concerto-in-d-minor-op47-sibelius.
  15. www.allmusic.com/artist/rainer-maria-rilke-mn0001776480/credits.
  16. www.classicalarchives.com/composer/3353.html.
  17. english.ahram.org.eg/NewsContent/5/33/120962/Arts--Culture/Music/Art-Alert-Cairo-Symphony-Orchestra-to-celebrate-Si.aspx.
  18. www.classicalarchives.com/work/481030.html.
  19. www.classicalarchives.com/work/466997.html.
  20. www.classicalarchives.com/work/480949.html.
  21. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 488. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  22. musiikkimuseofame.fi/en/hall-of-fame/.
  23. www.kansallismuseo.fi/fi/ajankohtaista/musiikkimuseo-fame-kunniagallerian-isannaksi-suomen-musiikille-oma-hall-of-fame.
  24. www.londonfirebird.com/2019/06/01/sibelius-the-symphonist/. Ανακτήθηκε στις 2  Ιουνίου 2023.
  25. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 489. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  26. «Korkeimpien suomalaisten kunniamerkkien haltijat 1918–1969». (Φινλανδικά) d:Q118976675. d:Q102045575. 1970. σελ. 30.
  27. sok.riksarkivet.se/bildvisning/E0000844_00161#?c=&m=&s=&cv=160&xywh=-1017%2C-1%2C8633%2C4774. Ανακτήθηκε στις 7  Μαρτίου 2024.
  28. 28,0 28,1 28,2 28,3 Who's who in Finland. 1954. σελ. 792.