Roy of the Rovers

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Roy of the Rovers
Το πρώτο τεύχος του περιοδικού Roy of the Rovers (Σεπτέμβριος 1976)
Πληροφορίες έκδοσης
ΕκδότηςFleetway
IPC
ΈκδοσηΕβδομαδιαία (αρχικά)
Μηνιαία (μετέπειτα)
ΜορφήΑυθεντικό υλικό της σειράς δημοσιεύτηκε ως comic strip στο περιοδικό Tiger
Συνεχής σειρά αργότερα
Πρώτη κυκλοφορίαΣεπτέμβριος 1954
ΕίδοςΑθλητικό
Δημιουργική ομάδα
Δημιουργός/οίΦρανκ Σ. Πέπερ
Συγγραφέας/είςΦρανκ Σ. Πέπερ
Τζο Κολκάχουν
Ντέρεκ Μπέρνεϊτζ
Τομ Τάλι
Ίαν Ρίμερ
Στιούαρτ Γκριν
Καλλιτέχνης/εςΤζο Κολκάχουν
Πολ Τρεβιγιόν
Υβόν Χάτον
Ντέιβιντ Σκιου
Μάικ Γουάιτ
Μπάρι Μίτσελ
Ντέιβιντ Τζουκς
Σον Λόνγκροφτ
Γκάρι Μάρσαλ
ΕπιμέλειαΜπάρι Τόμλινσον
Ίαν Βόσπερ
Ντέιβιντ Χαντ
Πληροφορίες ιστορίας
Κύριοι χαρακτήρεςΡόυ Ρέης


Ο Ρόυ, σε σχέδιο Ντέιβιντ Σκιου
Ο Ρόυ, σε σχέδιο Υβόν Χάτον

Roy of the Rovers είναι βρετανικό comic strip που εξιστορείται τη ζωή του ποδοσφαιριστή Roy Race (Ρόυ Ρέης), που παίζει για την φανταστική ομάδα Melchester Rovers (Μέλτσεστερ Ρόβερς).

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο ξανθομάλλης σέντερ φορ Ρόυ Ρέης, ένας εκπληκτικός ποδοσφαιριστής με κεραυνοβόλο σουτ ("Racey's rocket") που ηγείται των Ρόβερς της φανταστικής πόλης Μέλτσεστερ, μιας ομάδας που πρωταγωνιστεί στα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου της Αγγλίας, ενώ παράλληλα διακρίνεται και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, πρότυπο της οποίας αποτέλεσε η Άρσεναλ της δεκαετίας του 1950.[1] Το έμβλημα, ωστόσο, όπως και τα χρώματα της ομάδας, παραπέμπουν στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η φυσιογνωμία των ιστοριών έχει βασισθεί στο σενάριο μιας προηγούμενης δουλειάς του Φρανκ Σ. Πέπερ, με τίτλο Danny of the Dazzlers στο περιοδικό The Champion.[2]

Οι περιπέτειες είναι δομημένες γύρω από το ποδόσφαιρο το οποίο κρατάει τη μερίδα του λέοντος, ειδικά τις πρώτες δυο δεκαετίες, ενώ από το ’80 και μετά γίνεται προσπάθεια να επεκταθεί η θεματολογία και σε άλλα ευαίσθητα ζητήματα, όπως η βία, τα αναβολικά, η βωμολοχία, ο ρατσισμός, τα ναρκωτικά, η ρύπανση του περιβάλλοντος, πάντοτε όμως σε συσχετισμό με τον αθλητισμό.

Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρόυ Ρέης

Ο Ρόυ Ρέης, σε σχέδιο Υβόν Χάτον

Ο Ρόυ Ρέης (Roy Race) είναι ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής της Μέλτσεστερ Ρόβερς, αρχηγός, προπονητής, πρόεδρος και ιδιοκτήτης της, σε διάφορα χρονικά διαστήματα. Ήταν παντρεμένος από το 1976 έως το 1995 με την Πένυ Λέιν, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Η σύζυγός του απεβίωσε, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, όταν ο Ρόυ εργαζόταν ως προπονητής στην ιταλική ομάδα A.C. Monza. Σταθμούς στην καριέρα του Ρόυ Ρέης αποτέλεσαν η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του συλλόγου το 1975 και ο βαρύτατος τραυματισμός του το 1993, λόγω του οποίου αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Ο Ρόυ Ρέης γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1938 και πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση με τη φανέλα της Μέλτσεστερ στα 1954-55, κατόπιν εισήγησης του σκάουτερ του συλλόγου Alf Leeds. Σύντομα, το μεγάλο του ταλέντο οδήγησε στην καθιέρωσή του ως ενός από τους σπουδαιότερους σκόρερ της Α΄κατηγορίας Αγγλίας, ενώ το αριστερό του σουτ, αποκλήθηκε ο πύραυλος του Ρέης (Race's Rocket), ύστερα από την εκπληκτική του απόδοση στον Τελικό του Ευρωπαϊκού κυπέλλου του 1970. Ο Ρόυ Ρέης διέγραψε μια από τις μακροβιότερες καριέρες στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Κατάκτησε κάθε είδους τίτλο σε διασυλλογικό επίπεδο, ενώ υπήρξε και μέλος της Εθνικής Ομάδας της Αγγλίας. Το 1976 παντρεύτηκε τη γραμματέα του συλλόγου και κόρη του γενικού διευθυντή Μπεν Γκάλογουεϊ, Πένυ Λέιν, και ένα χρόνο αργότερα γεννήθηκαν τα δίδυμα παιδιά τους Ρόυ τζούνιορ και Μελίντα. Ένα ακόμη παιδί τους ήρθε στον κόσμο το 1982, το οποίο ονόμασαν Νταϊάνα, προς τιμή της πριγκίπισσας της Ουαλίας. Προηγουμένως, ο Ρόυ πυροβολήθηκε στο κεφάλι από έναν άγνωστο, που αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι ήταν ένας παράφρων ηθοποιός. Ο Ρέης συνήλθε αρκετές εβδομάδες αργότερα και αφού είχε παραμείνει σε κώμα. Ύστερα από μια διαφωνία του με τον πρόεδρο της Μέλτσεστερ ο Ρέης αποχώρησε το 1983 για τη Walford Rovers αλλά πολύ γρήγορα επέστρεψε στην ομάδα που τον ανέδειξε. Το 1986-87 αναγκάσθηκε να χτίσει από την αρχή το ρόστερ του συλλόγου, καθώς οκτώ παίκτες, μεταξύ των οποίων ο προστατευόμενός του Jimmy Slade, σκοτώθηκαν στο κρατίδιο Μπασράν του Περσικού Κόλπου, κατά τη διάρκεια τρομοκρατικής επίθεσης. Η κατάκτηση του Littlewoods Cup του 1987 από τη Ρόβερς αφιερώθηκε στα οκτώ εκείνα θύματα της ομάδας. Το 1989-1990 ο Ρόυ εξακολουθεί να οδηγεί τη Μέλτσεστερ σε διακρίσεις, κατακτώντας το Κύπελλο Αγγλίας. Η φήμη του σαν παίκτης-προπονητής έχει ξεπεράσει πια τα ευρωπαϊκά όρια, με αποτέλεσμα να δεχτεί πρόταση να αναλάβει για 5 χρόνια την τεχνική καθοδήγηση του Εθνικού συγκροτήματος των ΗΠΑ με αμοιβή 8 εκατομμυρίων δολαρίων, την οποία όμως απορρίπτει. Αντιθέτως, το καλοκαίρι του 1992 δέχεται να αναλάβει την ευθύνη της Β΄Ομάδας της Αγγλίας, με την οποία κερδίζει ένα τετραεθνές τουρνουά, έχοντας σαν αντιπάλους τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και τη Σεγκόβια. Στις 23 Μαρτίου του 1993 το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε συντρίβεται και ο ίδιος τραυματίζεται βαρύτατα, με αποτέλεσμα να ακρωτηριασθεί το αριστερό του πόδι. Μετά την ανάρρωσή του αναλαμβάνει προπονητής στη Monza, αλλά το 1995 μια ακόμη τραγωδία χτυπά την οικογένειά του, καθώς η σύζυγός του σκοτώνεται σε τροχαίο ατύχημα. Ο Ρόυ, συντετριμμένος, εγκαταλείπει την προπονητική. Δυο χρόνια αργότερα επιστρέφει στη Μέλτσεστερ και τη βοηθά να αποφύγει τον υποβιβασμό στη Β΄κατηγορία. Τα έτη 1997-2001 ο Ρόυ Ρέης εμφανίζεται ως ο ιδιοκτήτης του συλλόγου, με την κόρη του Μελίντα να κατέχει καίριο διοικητικό πόστο και το γιο του "Ρόκι" Ρέης να αγωνίζεται σαν σέντερ-φορ, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση. Συνολικά, ο Ρόυ Ρέης έλαβε μέρος σε 501 επίσημους αγώνες πρωταθλήματος με τη Μέλτσεστερ, από το 1954 έως το 1993 και σημείωσε 436 τέρματα. Επίσης, έπαιξε σε 21 αγώνες με τα χρώματα της Walford Rovers (1983), σκοράροντας 45 φορές. Με την Εθνική Ομάδα της Αγγλίας αγωνίσθηκε 43 φορές κατά το διάστημα 1963-1987 σημειώνοντας 52 τέρματα.

Λόφτυ Πικ

Ο Λόφτυ Πικ (δεξιά) με τον Τζεφ Τζάιλς (αριστερά)

Ο Λόφτι Πικ (Lofty Peak) είναι μέλος των Μέλτσεστερ Ρόβερς. Πρόκειται για έναν αγαθό γίγα, με ύψος 1,88-1,90 μ., που φέρει το προσωνύμιο "βουνό" και αγωνίζεται σαν σέντερ-μπακ ή αμυντικός χαφ. Ξανθός, με κοντοκουρεμένο μαλλί και ρωμαλέο παρουσιαστικό, ζυγίζει πάνω από 100 κιλά, θυμίζει πεζοναύτη και αποτελεί τον αμυντικό ογκόλιθο της ομάδας. Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στην εξέλιξη της ιστορίας τα Χριστούγεννα του 1968, ως πρωτοχρονιάτικο δώρο-έκπληξη του τεχνικού ηγέτη των Ρόβερς, Μπεν Γκάλογουεϊ, προς τους οπαδούς του συλλόγου. Μαζί με τον Τζεφ Τζάιλς, που υπόγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα λίγο νωρίτερα, αποτελούν μια αχώριστη δυάδα για πάρα πολλά χρόνια. Ο Πικ (ο οποίος προηγουμένως αγωνιζόταν στην Kingsbay) αντικατέστησε τον παλαιότερο άσσο του συλλόγου "Bomber" Reeves, ο οποίος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Το επάγγελμα του Πικ είναι δάσκαλος και η συμπεριφορά του εκτός γηπέδων, υποδειγματική. Είναι ο ουσιαστικός προστάτης του μικρότερου αδελφού του και πράος στη συμπεριφορά προς τους μαθητές του. Στον αγωνιστικό χώρο όμως, ενίοτε παρασύρεται από τις προκλήσεις των αντιπάλων του, κάτι που τον καθιστά, συχνά, έναν εύκολο στόχο. Ύστερα από την ολοκλήρωση της αγωνιστικής του καριέρας με τους Ρόβερς το 1979 ανέλαβε προπονητής, αρχικά στη Σκάνθορπ Γιουνάιτεντ και μετά στην Εθνική Ομάδα του Μπασράν, ενός μικρού σουλτανάτου στον Περσικό Κόλπο. Κατά τη διάρκεια της εκεί θητείας του, που διήρκεσε αρκετά χρόνια, η Μέλτσεστερ ταξίδεψε στο κρατίδιο για έναν φιλικό αγώνα επίδειξης ο οποίος όμως κατάληξε σε τραγωδία, ύστερα από βομβιστική επίθεση τρομοκρατών στο πούλμαν της ομάδας, γεγονός που στοίχισε τη ζωή οκτώ ποδοσφαιριστών του συλλόγου.

Τσάρλι Κάρτερ

Ο Τσάρλι Κάρτερ

Ο Τσάρλι Κάρτερ (Charlie "The Cat" Carter) αγωνίζεται στη θέση του τερματοφύλακα των Ρόβερς, με κύρια προσόντα του τα εξαιρετικά αντανακαστικά, η ευλυγισία και η ετοιμότητά του. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, οι οπαδοί της ομάδας, σύμφωνα με το σενάριο, του έχουν προσδώσει το προσωνύμιο "Ο Γάτος" ("The Cat"). Φυσιογνωμικά ο Κάρτερ (με ύψος 1,85 μ. και μακριά ξανθά μαλλιά), είναι πιστό αντίγραφο του βετεράνου γκολκίπερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Γκάρι Μπέιλι. Πρωτοεμφανίσθηκε στη σειρά την περίοδο 1973-74, όταν χρειάσθηκε να αντικαταστήσει τον προηγούμενο τερματοφύλακα της Ρόβερς Τάμπυ Μόρτον και έκτοτε καθιερώθηκε κάτω από τα γκολπόστ της ομάδας. Εκτός από τον αθλητισμό, έχει ασχοληθεί και με το τραγούδι.

Τζεφ Τζάιλς

Ο Τζεφ Τζάιλς

Ο Τζεφ Τζάιλς (Geoff Giles) εντάχθηκε στην ομάδα της Μέλτσεστερ Ρόβερς το φθινόπωρο του 1968 και παρέμεινε σε αυτήν, βασικός και αναντικατάστατος για 13 συνεχόμενα χρόνια, μέχρι και την περίοδο 1980-81, οπότε μεταπήδησε στη γειτονική και ανταγωνίστρια Μέλμπορο. Μικρόσωμος, ξανθός με πεταχτά δόντια και έντονο ταμπεραμέντο, ο Τζάιλς φορούσε τη φανέλα με το νο 4, αλλά αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή. Αεικίνητος, ακούραστος αλλά και ιδιαίτερα ευέξαπτος, αντιμετώπιζε συχνά προβλήματα με τους διαιτητές, οι οποίοι τον επιτηρούσαν στενά. Πολύ καλός φίλος με τον Λόφτι Πικ, στην πολιτική του ζωή υπήρξε καθηγητής εντομολογίας και έδινε πολλές διαλέξεις σε φοιτητές. Μετά το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας ανέλαβε βοηθός του Ρόυ Ρέης και μέλος του προπονητικού επιτελείου του συλλόγου.

Τάμπυ Μόρτον

Ο Τάμπυ Μόρτον

Ο Τάμπυ Μόρτον (Tubby Morton) είναι ο βασικός τερματοφύλακας των Ρόβερς, σχεδόν από το ξεκίνημα της σειράς και συγκεκριμένα από τη σεζόν 1958-59 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1970, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Τσάρλι Κάρτερ (Charlie "The Cat" Carter), για να αναλάβει καθήκοντα ως μέλος του προπονητικού τιμ του συλλόγου. Ωστόσο, οι υπεύθυνοι της έκδοσης τον έχουν επαναφέρει στην ενεργό δράση για περισσότερες από μια φορές, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80, για λίγα επεισόδια. Αποτελεί μια διαχρονική φιγούρα στην ιστορία των Ρόβερς αλλά και ιδιαίτερα αναγνωρίσιμος, αφού το (ευτραφές) παρουσιαστικό του παραπέμπει περισσότερο σε αθλητή πάλης και λιγότερο σε ποδοσφαιριστή. Κύριο προσόν του είναι η έξοδος με γροθιές, παρά τα πολλά κιλά του. Είναι μέλος της All-Star ενδεκάδας της ομάδας, όλων των εποχών.

Ρόκυ Ρέης

Ο Ρόκυ Ρέης

Ο Ρόκυ Ρέης (Roy "Rocky" Chester Race) είναι ο γιος του Ρόυ Ρέης. Ο Ρόκυ Ρέης γεννήθηκε στις 15 Μαΐου του 1977, δίδυμος αδελφός της Μελίντα Ρέης και γιος της συζύγου του Ρόυ Πένυ Ρέης. Ξεκίνησε τον αθλητισμό στην ερασιτεχνική Mel Lane. Από την ηλικία των 11 ετών εντάχθηκε στην ομάδα Νέων της Μέλτσεστερ και πολύ σύντομα έδειξε το μεγάλο του ταλέντο, εφάμιλλο με εκείνο του πατέρα και του παππού του. Το 1992 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με τους Ρόβερς και από την περίοδο 1993-94 προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα, φορώντας τη φανέλα με το Νο 9 στην πλάτη, την οποία είχε παλαιότερα ο πατέρας του.

Ουίλιαμ "Μπλάκι" Γκρέι

Ο Μπλάκι Γκρέι

Ο Μπλάκι Γκρέι (William "Blackie" Gray) είναι μέλος των Μέλτσεστερ Ρόβερς, ο πιο στενός φίλος του βασικού χαρακτήρα Ρόυ Ρέης και συμπαίκτης του από τα εφηβικά χρόνια. Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στη σειρά "Roy Race's Schooldays" στο Tiger comic (1970, για την Ελλάδα "Οι σχολικές μέρες ενός άσσου", περιοδικό "Αγόρι", 1975), η στην οποία η ηλικία του χαρακτήρα εμφανίζεται να προηγείται -χρονικά- της κύριας έκδοσης. Αγωνίζεται στη θέση του δεξιού μεσοεπιθετικού, είναι διεθνής και έχει πάρει μέρος σε όλες τις διαχρονικές επιτυχίες του συλλόγου. Είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής, μετά τον Ρόυ, που παραμένει επίσης στο ρόστερ της ομάδας καθόλη τη διάρκεια έκδοσης της σειράς και παράλληλα ο δεύτερος πιο σημαντικός ρόλος του σεναρίου. Στη βασική ενδεκάδα των Ρόβερς εμφανίζεται μάλιστα και ο γιος του, Μαρκ Γκρέι, κάτι που έχει συμβεί μόνο με το γιο του Ρόι, Roy "Rocky" Race Jr. Για ένα σύντομο διάστημα (1983) ο Μπλάκι Γκρέι έχει διατελέσει και προπονητής της Ρόβερς.

Δημιουργοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δικαιώματα της σειράς (copyright) ανήκαν στην εταιρεία Egmont UK. Από τους πιο γνωστούς εκδότες αυτού του κόμικς ήταν ο Μπάρι Τόμλινσον[3] (1963-1990).[1] Έπειτα, τα δικαιώματα της σειράς αγόρασε η εταιρεία Rebellion Publishing.[4] η οποία και προχώρησε στη δημιουργία νέων ιστοριών, το 2018[5]

Κυριότεροι συγγραφείς της εβδομαδιαίας έκδοσης ήταν οι Φρανκ Σ. Πέπερ (ως σύμβουλος σεναρίου και μόνο για τα τέσσερα πρώτα επεισόδια), Τζο Κολκάχουν (ο οποίος χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο "Stewart Colwyn") από την έναρξη έως και το Φεβρουάριο του 1959, Ντέρεκ Μπέρνεϊτζ (1913 - 2004) που ήταν και ο αρχικός εκδότης της σειράς (ανέλαβε τη συγγραφή της από το Μάρτιο έως και τον Αύγουστο του 1959 χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο "Mark Winsor"), Μπόμπι Τσάρλτον (1960) και Τομ Τάλι που ήταν και ο μακροβιότερος, ξεκινώντας κατά αραιά διαστήματα (αρχικά) από το 1969-1970 για να αναλάβει πλήρως από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 έως και την ολοκλήρωση της εβδομαδιαίας έκδοσης (1993). Καλλιτέχνες της εβδομαδιαίας περιόδου ήταν οι Τζο Κολκάχουν (έναρξη-Φεβρουάριος 1959, 1965-1966, 1966-1967), Μπερτ Βάντεπουτ (1959), Πολ Τρεβιγιόν (1963), Φρεντ Χολμς (τέλη 1959-αρχές 1963), Josep Marti I Capell (1964-1965), Υβόν Χάτον (1 Ιουλίου 1967-Σεπτέμβριος 1975), Ντέιβιντ Σκιου (Οκτώβριος 1975-Αύγουστος 1986), Μάικ Γουάιτ (Σεπτέμβριος 1986-Αύγουστος 1992)[6] και Μπάρι Μίτσελ (1992-93). Στα διάφορα Ετήσια (Annual) Roy of the Rovers από το 1976 έως το 1993 αρκετές ιστορίες του κόμικ εικονογράφησε ο Τόνι Χάρντινγκ, δημιουργός, επίσης, της σειράς Roy's Action Replay στο μηνιαίο έντυπο All Action Monthly (1987) που εξέδωσε η εταιρεία Fleetway. Ακόμη, σε έκτακτες περιπτώσεις, τη σειρά σχεδίασε ο Ιταλός καλλιτέχνης Angelo R. Todaro. Ακόμη, τα έτη 1970-1971 την αναδρομή "Roy Race's Schooldays" (περιοδικό Tiger) που δημοσιεύτηκε και στην Ελλάδα το 1975 από το περιοδικό "Δυναμικό Αγόρι" με τίτλο "Οι Σχολικές μέρες ενός άσσου", σχεδίασε ο Richard E. Jennings[7].

Κατά τη διάρκεια της μηνιαίας έκδοσης (Σεπτέμβριος 1993-1995) τα σχέδια της σειράς δημιούργησε μια πλειάδα εικονογράφων, όπως οι Μάικ Μακμάχον, Rob Davis (περιοδικό "Shoot")[8], Ντέιβιντ Τζουκς, Σον Λόνγκροφτ, Γκάρι Μάρσαλ, Τζέρι Φορντ, Ρας Κάρβελ και Σάιμον Φρέιζερ. Η σειρά εμφανίσθηκε, επίσης, σε δυο εφημερίδες. Επί μία δεκαετία (1986-1995) στην Today (σε σχέδιο του Kim Raymond)[9] και για αρκετό διάστημα (1989 - 1993) στην Daily Star, όπου μετά το θάνατο της Υβόν Χάτον το 1992, τη σχεδίαση ανέλαβε ο πολύπειρος Μάικ Ουέστερν.[10] Εκδόθηκαν, επίσης, μηνιαία τεύχη της σειράς, στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν τις ιστορίες σχεδίασε ο Neville Wilson. Τέλος, στην περίοδο του περιοδικού Match of the Day (Ιούλιος 1997 - Μάιος 2001) η εικονογράφηση ήταν του Μπάρι Μίτσελ και το σενάριο του Ian Rimmer.[11]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο strip δημοσιεύθηκε στη Μεγάλη Βρετανία στο εβδομαδιαίο περιοδικό Tiger (11 Σεπτεμβρίου 1954[12]-1975) και στη συνέχεια στο εβδομαδιαίο (και έπειτα μηνιαίο) περιοδικό Roy of the Rovers (1976-20 Μαρτίου 1993). Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 η σειρά εμφανίσθηκε σε μηνιαία έκδοση, για να κλείσει στο περιοδικό Match of the Day (του δικτύου BBC) το 2001.[13] Στο Tiger, με αρχή από το τεύχος της 12ης Σεπτεμβρίου του 1970 δημοσιεύθηκαν αρκετές συνέχειες της σειράς Roy Race's Schooldays σε σχέδιο του Richard E. Jennings, που ήταν μια εκ των υστέρων προσπάθεια να αναπαραχθεί η νεανική ηλικία των δυο βασικών χαρακτήρων του κυρίως κόμικ. Τον Ιούνιο του 2018, η ιστορία ξεκίνησε και πάλι στο ίδιο βρετανικό περιοδικό όπου είχε τερματισθεί πριν από 17 έτη, καθώς η εκδοτική εταιρεία Rebellion ανακοίνωσε την επανέναρξη της σειράς.[14]

Στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ελλάδα, το κόμικς κυκλοφόρησε σε τακτική βάση από τρία περιοδικά για αγόρια, αρχικά (και ταυτόχρονα) από το Ζαγκόρ του Στέλιου Ανεμοδουρά (1971-72) και το "Ντρεκ" του Ομίλου Δραγούνη[15] στη συνέχεια από το Δυναμικό Αγόρι του Νίκου Δεληγιώργη (1975-83 και 1985-92). Ανέκδοτες έως πριν στην Ελλάδα ιστορίες της σειράς, δημοσιεύθηκαν από τον Ιανουάριο του 2015[16] έως το Μάρτιο του 2016, στο περιοδικό Νέος Μπλεκ της εταιρείας Comics & Crosswords Publications (νυν Εκδόσεις Μικρός Ήρως), ενώ από τις 10 Μαρτίου μέχρι και τις 10 Μαΐου του 2018 κυκλοφόρησε ως αυτόνομη έκδοση για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μορφή άλμπουμ των 48 σελίδων, από τον προαναφερόμενο εκδοτικό οίκο, μέσω της εφημερίδας Τα Νέα (συνολικά 7 τεύχη).[17]

Επιρροή και κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξώφυλλο του περιοδικού Roy of the Rovers (Αύγουστος 1986), σε σχέδιο Μάικ Γουάιτ

Το κόμικς αυτό, γεννημένο σε εποχές που η πλήρης εμπορευματοποίηση ήταν ακόμη άγνωστη σαν έννοια, κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του δύο τουλάχιστον γενεές αναγνωστών σε ολόκληρο τον κόσμο (καθώς γνώρισε παγκόσμια επιτυχία), διδάσκοντας τα νέα παιδιά τις αρχές του fair play και της ευγενούς άμιλλας. [18]

Οι Άγγλοι σχολιαστές αγώνων ποδοσφαίρου χρησιμοποιούν τη φράση "Roy of the Rovers stuff", προκειμένου να περιγράψουν μία εντυπωσιακή ενέργεια ή φάση κατά τη διάρκεια της περιγραφής τους.[19][20]

Το κόμικς Roy of the Rovers ήταν βρετανικό περιοδικό αθλητικού περιεχομένου, στο comic strip Roy of the Rovers, που προηγουμένως δημοσιευόταν στο περιοδικό Tiger. Το Roy of the Rovers πρωτοεκδόθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1976 και τερματίσθηκε στις 20 Μαρτίου του 1993,[21] ύστερα από συνολικά 853 τεύχη. Στο αποκορύφωμα της εκδοτικής του πορείας το περιοδικό έφτασε να πουλάει 450.000 τεύχη εβδομαδιαίως.[22] Το Φεβρουάριο του 1989 συγχωνεύθηκε για ένα σύντομο διάστημα με το περιοδικό Hot Shot, ενώ το Σεπτέμβριο του 1993 επανεκδόθηκε σε μηνιαία βάση, έως και το Μάρτιο του 1995, συνολικά 19 τεύχη. Εκτός της βασικής ιστορίας, στο περιοδικό δημοσιεύονταν και πολλές άλλες σειρές.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 O'Meara, Tom (20 Σεπτεμβρίου 2004). «He shoots ... he scores!». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  2. «British Comic Characters Profiled: Roy of the Rovers» (στα αγγλικά). downthetubes.net. https://downthetubes.net/?page_id=98381. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Riach, James (8 Σεπτεμβρίου 2014). «Roy of the Rovers celebrates 60 years – football's comic-book role model». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  4. «Roy of the Rovers to be rebooted» (στα αγγλικά). BBC News. 2017-09-29. https://www.bbc.co.uk/news/uk-england-oxfordshire-41419268. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  5. «Μπάμπης Δούκας, "Η επιστροφή του Roy Of The Rovers" Ανακτήθηκε στις 24/10/2018». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2018. 
  6. «COMICDOM JOURNAL #30 | Comicdom» (στα αγγλικά). Comicdom. 2012-02-13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305042040/http://www.comicdom.gr/2012/02/13/comicdom-journal-30/. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  7. Richard Jennings Ανακτήθηκε στις 14/11/2019
  8. Αφιέρωμα Λευτέρης Ταρλαντέζος στο τεύχος 7 του ένθετου "Roy of the Rovers" με τίτλο "Ενάντια στη Βία" που κυκλοφόρησε με την εφημερίδα "Τα Νέα"
  9. «Kim Raymond». lambiek.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  10. «Mike Western (1925-2008)» (στα αγγλικά). UK Comics Wiki. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-15. https://web.archive.org/web/20170915091551/http://ukcomics.wikia.com/wiki/Mike_Western_(1925-2008). Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  11. «"Roy of the Rovers monthly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015. 
  12. Davies, Darren. «Tiger» (στα αγγλικά). British Comics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-07-02. https://web.archive.org/web/20180702150940/http://www.britishcomics.com/tiger-comic. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  13. «Roy of the Rovers» (στα αγγλικά). UK Comics Wiki. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-13. https://web.archive.org/web/20170313233757/http://ukcomics.wikia.com/wiki/Roy_of_the_Rovers. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  14. «Roy of the Rovers». royoftheroversofficial.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  15. «"Ο ιππότης πειρατής Ντρεκ" Ανακτήθηκε στις 14/11/2019». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021. 
  16. «Αφιέρωμα στο Ρόυ Ρέης. - Εκδόσεις Μικρός Ήρως». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-01. https://web.archive.org/web/20201001135740/https://www.mikrosiros.gr/nea-anakoinoseis/item/26-anafora-sto-roy-reis. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  17. «"Roy of the Rovers" από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως με την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ». GreekComics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  18. "Football may regret lost values of Roy Race"
  19. «Roy of the Rovers stuff Meaning in the Cambridge English Dictionary». dictionary.cambridge.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  20. "International Football: Profiles Of the Great and Good" Ανακτήθηκε στις 27/7/2018
  21. Roy of the Rovers Stories, Roy of the Rovers.com Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2010
  22. McDonald, Craig (2014-10-12). «Roy of the Rovers reveals all in autobiography». dailyrecord. http://www.dailyrecord.co.uk/news/scottish-news/comic-strip-football-hero-roy-4424979. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]