Ρούντολφ Σαμοϊλόβιτς
| Ρούντολφ Σαμοϊλόβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1ιουλ. / 13 Σεπτεμβρίου 1881γρηγ.[1][2] Αζόφ |
| Θάνατος | 4 Μαρτίου 1939[1] Μόσχα[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Εκπαίδευση | Doktor of Sciences in Geography |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο μεταλλευτικής και τεχνολογίας του Φράιμπεργκ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εξερευνητής γεωγράφος[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Λένιν τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρούντολφ Λαζάρεβιτς Σαμοϊλόβιτς (ρωσικά: Рудольф Лазаревич Самойлович, 13 Σεπτεμβρίου (παλιό ημερολόγιο: 1 Σεπτεμβρίου) 1881 - 4 Μαρτίου 1939) ήταν σοβιετικός εξερευνητής του Βόρειου Πόλου, καθηγητής και Διδάκτωρ γεωγραφικών επιστημών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σαμοϊλόβιτς γεννήθηκε στην οικογένεια ενός Εβραίου εμπόρου στο Αζόφ. Αφού αποφοίτησε από το Γυμνάσιο της Μαριούπολης, σπούδασε φυσική και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Ιμπέριαλ Νοβοροσίγια, όπου ασχολήθηκε με επαναστατικές δραστηριότητες και ήταν υπό την παρακολούθηση της αστυνομίας. Υπό την πίεση της μητέρας του, που ανησυχούσε, μετακόμισε στη Γερμανία και σπούδασε στην Ακαδημία Μεταλλευμάτων στο Φράιμπεργκ. Ενώ ήταν στη Γερμανία, παρέμεινε πολιτικά ενεργός, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής στο Αζόφ αντίγραφα της παράνομης εφημερίδας Ίσκρα. Αφού αποφοίτησε το 1904, επέστρεψε στο Αζόφ και εργάστηκε στην παράνομη εκτύπωση επαναστατικής λογοτεχνίας.
Το 1906, μετακόμισε στο Ροστόφ επί του Ντον. Ο Σαμοϊλόβιτς συμμετείχε σε συγκεντρώσεις και εκστρατείες για την οργάνωση εργατών των σιδηροδρόμων, Κοζάκων και στρατιωτών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν για άλλη μια φορά υπό αστυνομική επιτήρηση και συνελήφθη τον Ιούλιο του 1906. Έζησε στην Αγία Πετρούπολη για δύο χρόνια ως λογιστής με το ψευδώνυμο Σορόκιν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ασχολήθηκε με το Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα. Συνελήφθη και εξορίστηκε στην Πινέγκα. Το 1910, του επιτράπηκε να μετεγκατασταθεί στην κοντινή πόλη του Αρχάγγελσκ, όπου ασχολήθηκε με τις Αρκτικές μελέτες και συνάντησε τον Βλαντιμίρ Ρουσάνοφ.
Το 1912, συμμετείχε στη γεωλογική αποστολή του Ρουσάνοφ στη Σπιτσβέργη. Ο Σαμοϊλόβιτς ήταν ένας από τους εμπνευστές και ο πρώτος διευθυντής της Βόρειας Έρευνας και Εμπορίου. Το 1925, αυτό το ερευνητικό κέντρο αναδιοργανώθηκε στο Ινστιτούτο Βόρειων Σπουδών, στο οποίο ηγείτο ο Σαμοϊλόβιτς έως το 1930. Το Ινστιτούτο αναδιοργανώθηκε ως το Ινστιτούτο Αρκτικής στο οποίο ο Σαμοϊλόβιτς υπηρέτησε ως αναπληρωτής διευθυντής από το 1932 έως το 1938. Ο Σαμοϊλόβιτς ίδρυσε το Τμήμα Πολικών Χωρών στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ και διετέλεσε πρόεδρος από το 1934 έως το 1937.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Σαμοϊλόβιτς συμμετείχε επίσης σε πολλές αποστολές της Αρκτικής. Το 1928 διέταξε το παγοθραυστικό Κράσιν σε μια αποστολή να σώσει τους επιζώντες του αερόπλοιου Ιτάλια, που είχε συντριβεί κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στον Βόρειο Πόλο. Ηγήθηκε της επιστημονικής ομάδας στην αποστολή της Αρκτικής του αερόπλοιου Γκραφ Ζέπελιν (Graf Zeppelin) το 1931, η οποία μελέτησε τον μαγνητισμό και χαρτογράφησε τη Γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ. Στη συνέχεια ηγήθηκε των Αρκτικών αποστολών με αρκετά παγοθραυστικά: τον Βλαντιμίρ Ρουσάνοφ το 1932, τον Γκεόργκι Σεντόφ το 1934 και τον Σάντκο το 1936 και το 1937-1938.
Ο Σαμοϊλόβιτς συνελήφθη τον Μάιο του 1938 και πυροβολήθηκε στις 4 Μαρτίου 1939 στο Λένινγκραντ. Αποκαταστάθηκε μετά θάνατον το 1957.
Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα στενό και μια κορυφή παγετώνων στη Γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ, ένας κόλπος στη Νόβαγια Ζεμλιά, ένα νησί στη Σεβερνάγια Ζεμλιά, μια χερσόνησο και μία κορυφή βουνού σε έναν παγετώνα στην Ανταρκτική φέρουν το όνομα του Ρούντολφ Σαμοϊλόβιτς, όπως και ένα πλοίο υγροποιημένου φυσικού αερίου που κατασκευάστηκε το 2018. Του απονεμήθηκε το Τάγμα του Λένιν και το Τάγμα του Κόκκινου Πανό της Εργασίας.
Στην ερυθρή σκηνή, μια ταινία της Σοβιετικής-Ιταλίας του 1969 σχετικά με την εκστρατεία Ιτάλια, ο Σαμοϊλόβιτς ενσαρκώνεται από τον Grigori Gaj (ru).
Από το 1981, το σπίτι όπου ζούσε ο Σαμοϊλόβιτς στο Αζόφ λειτουργεί ως μουσείο.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτό το άρθρο περιλαμβάνει περιεχόμενο, που αντλήθηκε από τη Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, 1969–1978, που βρίσκεται εν μέρει στο public domain.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /144759. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 2,0 2,1 2,2 Russian geological society. www
.rgo .ru /ru /article /s-arktikoy-v-serdce-polyarnye-ekspedicii-rudolfa-samoylovicha. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2023.
|