Π.Σ. Καλαμάτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Π.Σ. Καλαμάτα
Επίσημη ονομασίαΠοδοσφαιρικός Σύλλογος «Η Καλαμάτα» 2019 Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία
Σύντομο όνομαΚαλαμάτα
ΠροσωνύμιοΜαύρη Θύελλα
Ίδρυση1967
ΈδραΚαλαμάτα, Ελλάδα
ΣτάδιοΔημοτικό Στάδιο Καλαμάτας, Δήμος Καλαμάτας
ΙδιοκτήτηςΓιώργος Πρασσάς
ΠρόεδροςΓιώργος Πρασσάς
ΠροπονητήςΑπόστολος Τερζής
ΠρωτάθλημαSuper League 2
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Instagram

Ο Ποδοσφαιρικός Σύλλογος «Η Καλαμάτα» είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος με έδρα την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας, Καλαμάτα. Ιδρύθηκε το 1967. Έχει συμμετάσχει επτά φορές στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής, ενώ τη σεζόν 1999–00 κέρδισε τη συμμετοχή της στο Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ 2000, που ήταν η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Παράλληλα την ίδια σεζόν, έκανε μεγαλειώδη πορεία στο Κύπελλο Ελλάδος, φτάνοντας ως τα ημιτελικά. Είναι η πιο δημοφιλής ποδοσφαιρική ομάδα του νομού. Επίτιμος πρόεδρος με ανυπολόγιστη προσφορά είναι ο Λυκούργος Γαϊτανάρος, με καταγωγή από τη Μεσσηνιακή Μάνη. Τα γραφεία της βρίσκονται στην οδό Φραντζή 14 στην Καλαμάτα.

Την αγωνιστική περίοδο 2022-23 αγωνίζεται στη Σούπερ Λιγκ 2 για δεύτερη συνεχόμενη φορά και εικοστή δεύτερη συνολικά στο 2ο επίπεδο, έχοντας είκοσι παρουσίες στην Β΄ Εθνική.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ποδοσφαιρικός Σύλλογος «Η Καλαμάτα» ιδρύθηκε το 1967, έπειτα από αναγκαστική συγχώνευση που επέβαλε το δικτατορικό καθεστώς στα ποδοσφαιρικά σωματεία της πόλης Απόλλωνα, Παμμεσσηνιακού (από προηγούμενη συνένωση ΑΕΚ Καλαμάτας και Όμιλου Καλαμάτας, ο οποίος ήταν επίσης προϊόν παλαιότερης συνένωσης των Πράσινων Πουλιών και του Ολυμπιακού Καλ.), Πράσινων Πουλιών (που είχαν επανιδρυθεί) και του Εθνικού Καλαμάτας. Όλα επανιδρύθηκαν αργότερα και μετέχουν έως σήμερα στις τοπικές διοργανώσεις της ΕΠΣ Μεσσηνίας. Αρχικά ως έμβλημα του σωματείου επιβλήθηκε από τη δικτατορία ο μυθικός φοίνικας, τον οποίο η ομάδα κατάργησε το 1974.

Κατά τη δεκαετία του '70 υπήρξε η πρώτη χρυσή περίοδος του συλλόγου, επί προεδρίας του εμπόρου Λυκούργου Γαϊτανάρου. Το 1972 και το 1974 κατέκτησε το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής και αγωνίστηκε για δύο περιόδους στην Α΄ Εθνική. Τις διακρίσεις αυτές ακολούθησε μια μακρά περίοδος παρακμής, κατά την οποία ο σύλλογος υποβιβαζόταν συνεχώς, φθάνοντας ως την Α΄ τοπική κατηγορία της Μεσσηνίας. Στη συνέχεια άρχισε να ανεβαίνει σταδιακά τις κατηγορίες και το 1995 επανήλθε στην Α΄ Εθνική, επί προεδρίας Σταύρου Παπαδόπουλου.

Μετά την αποχώρηση του Παπαδόπουλου πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ομάδας ανέλαβε ο Γιώργος Γρηγορόπουλος το Φεβρουάριο του 2000, όταν η ομάδα έκανε και τη χρυσή πορεία στο δεύτερο μισό της σεζόν 1999-2000. Ο Γρηγορόπουλος δεν κατάφερε να ανταποκριθεί οικονομικά στις υποχρεώσεις του συλλόγου, με αποτέλεσμα το 2010 η ομάδα να υποβιβαστεί από τη Β΄ Εθνική και την επόμενη σεζόν να μην καταφέρει να δηλώσει συμμετοχή ούτε στην Γ΄ Εθνική και η ΠΑΕ να διαλυθεί. Το καλοκαίρι του 2010 δεν υπέβαλε δήλωση συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής κατηγορίας στην Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου και υποβιβάστηκε μετά από έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΕΕΠ στις 13-08-2010 στη Δ’ Εθνική. Τις τύχες του συλλόγου ανέλαβε η διοίκηση του ερασιτεχνικού σωματείου, δηλώνοντάς το στη Δ΄ Εθνική για τη σεζόν 2010-11 με προπονητή τον παλιό ποδοσφαιριστή του συλλόγου Έλβιο Μάνα.

Η περίοδος 1967-1975[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία ανόδου[1][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τα μέσα της δεκαετίας του '60 στην Καλαμάτα κυριαρχούσε η ομάδα του Απόλλωνα, που είχε τερματίσει δύο συνεχόμενες σεζόν στην 4η θέση στη Β΄ Εθνική, το 1965-66 και το 1966-67. Έτσι όταν το καλοκαίρι του 1967 δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση ο Π.Σ. Καλαμάτα, οι προσδοκίες ήταν αυξημένες. Πράγματι τη σεζόν 1967-68 η νεοσύστατη Καλαμάτα διεκδίκησε ως το τέλος την άνοδο, αλλά τελικά τερμάτισε στην τρίτη θέση του νοτίου ομίλου. Είχε ένα σκληροτράχηλο σύνολο, παρέμεινε αήττητη στο γήπεδό της και συγκέντρωσε 65 β. (11 ν. - 13 ισ. - 6 ήτ., 33-25 γκολ), μόλις ένα βαθμό λιγότερο από τον ΟΦΗ, που ως δευτεραθλητής διεκδίκησε και τελικά κατάφερε να πάρει την άνοδο σε αγώνα μπαράζ με το δευτεραθλητή του βορείου ομίλου.

Τις επόμενες τρεις χρονιές η Καλαμάτα είχε πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά δεν κατάφερνε να διεκδικήσει την άνοδο μέχρι τέλους. Το 1968-69 ήταν 4η με 71 β. (13 ν. - 11 ισ. - 10 ητ., 36-31 γκολ), ισόβαθμη στην 3η θέση με τον Φωστήρα αλλά δέκα βαθμούς λιγότερους από τη δεύτερη προνομιούχο θέση. Πάλι τερμάτισε αήττητη εντός έδρας, ωστόσο παραχώρησε πολλές ισοπαλίες. Το 1969-70 ήταν 5η με 72 β. (15 ν. - 9 ισ. - 10 ήτ., 43-32 γκολ), ξανά αήττητη εντός έδρας, αλλά μακριά από τους 95 βαθμούς της κορυφής. Το 1970-71 ήταν μεταβατική χρονιά. Με νέα ομάδα τερμάτισε στη 10η θέση (13 ν. - 6 ισ. - 15 ήτ., 36-39 γκολ), αλλά κατάφερε να δημιουργήσει ένα αξιόμαχο σύνολο που την επόμενη σεζόν κατάφερε να κερδίσει την άνοδο.

1971-72[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περίοδος 1971-72 ήταν συναρπαστική. Με πρόεδρο τον Λυκούργο Γαϊτανάρο και μια σειρά από ταλαντούχους ντόπιους παίκτες, όπως τους Νίκο Παναγόπουλο (Μπατούνα), Ηλία Λαγογιάννη, Άγγελο Σκαφιδά, Νίκο Μουλατσιώτη, Δημήτρη Σπεντζόπουλο, Λεωνίδα Δαμιανάκο, Μανώλη Θεοδώρου, Δημήτρη Καλλιγέρη, Γιώργο Μπιστικέα, Τάκη Μάραντο, Καπαματζιάν, Μπατσακούτσα και Μελιγαλιώτη, πέτυχε να πάρει τον τίτλο συγκεντρώνοντας 89 β. (20 ν.-11 ισ- 7 ήτ., 59-25 γκολ). Ήταν ακατάβλητη εντός έδρας, όπου παραχώρησε μόλις δύο ισοπαλίες και πέτυχε πολλές εντυπωσιακές νίκες, όπως το 8-1 με το Λεωνίδα Σπάρτης, 4-1 με τον Παναργειακό, 4-2 με τον ΠΑΣ Γιάννινα, 3-0 με τα Χανιά, τον ΟΦΗ, τον Αίαντα, τον Ορφέα Αιγάλεω και τον Παναιτωλικό.

Στους εκτός έδρας αγώνες την ακολουθούσαν πλήθος φιλάθλων, οι οποίοι με τις ασπρόμαυρες σημαίες δημιουργούσαν εντυπωσιακή ατμόσφαιρα. Τότε δημιουργήθηκε το παρατσούκλι "Μαύρη Θύελλα", που φέρει ως σήμερα, το οποίο ανήκε στον Παναιγιάλειο από την δεκαετία του ’50. Στο λεκανοπέδιο της Αττικής οι αντίπαλοι σύλλογοι αναγκάζονταν να δώσουν τον αγώνα τους με την Καλαμάτα σε μεγαλύτερα γήπεδα για εισπρακτικούς λόγους, αφού τα δικά τους δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν την τεράστια ζήτηση εισιτηρίων. Έτσι η Καλλιθέα έπαιξε στο Στάδιο Νέας Σμύρνης, η Προοδευτική στο Στάδιο Καραϊσκάκη και ο Ίκαρος Ν. Ιωνίας στο παλιό γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Βασικός αντίπαλος στην διεκδίκηση του τίτλου ήταν ο Ίκαρος Ν. Ιωνίας. Ο αποφασιστικός αγώνας μεταξύ των δύο ομάδων δόθηκε στο τέλος του β΄ γύρου στο Στάδιο Ν. Φιλαδέλφειας. Η κοσμοσυρροή ήταν τέτοια ώστε χιλιάδες φίλαθλοι έμειναν έξω από το γήπεδο, αφού είχαν εξαντληθεί τα εισιτήρια και παρακολουθούσαν ραδιοφωνικά την εξέλιξη του ματς. Η Καλαμάτα ήταν μπροστά με διαφορά τριών βαθμών και το τελικό 1-1 της επέτρεψε να κρατήσει την πρωτοπορία και τελικά να πάρει τον τίτλο και την άνοδο.[2]

1973-74[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την επόμενη σεζόν η ομάδα υποβιβάστηκε από την Α΄ Εθνική και το 1973-74 διεκδίκησε πάλι την άνοδο. Βασικοί αντίπαλοί της αυτή τη φορά ήταν ο Ατρόμητος Αθηνών και η Προοδευτική. Τελικά ισοβάθμησε στη πρώτη θέση με τον Ατρόμητο με 57 β. (24 ν.- 9 ισ- 5 ήτ., 70-23 γκολ), 4 περισσότερους από την Προοδευτική. Πήρε τον τίτλο έπειτα από αγώνα μπαράζ, αλλά τελικά ανέβηκε και ο Ατρόμητος.

Σε όλη τη διάρκεια της σεζόν είχε εικόνα ομάδας Α΄ Εθνικής και οι εμφανίσεις της ήταν εντυπωσιακές. Στην έδρα της, το γήπεδο Μεσσηνιακού, παραχώρησε μόνο τρεις ισοπαλίες και οι νίκες της ήταν με μεγάλα σκορ, νικώντας 5-0 τον Απόλλωνα Μυτιλήνης και τον Φοίβο Ρόδου, 4-0 τον Ιωνικό, 4-1 τον Ολυμπιακό Λιοσίων και τον Α.Ο. Σύρου, 3-0 την Αναγέννηση Καρδίτσας, τα Χανιά και τον Αχαρναϊκό.

Οι δυο σεζόν στην Α΄ Εθνική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1972-73[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Καλαμάτα δεν μπόρεσε να παραμείνει πάνω από μια σεζόν στην ανώτερη κατηγορία. Την πρώτη της φορά, την περίοδο 1972-73, παρουσίασε μια δυναμική ομάδα, ενισχυμένη με πέντε νοτιαμερικανούς ποδοσφαιριστές (Βάλιαν, Μάνα, Εσπινόζα, Καντίχεβιτς, Τζιλιότι), οι οποίοι έδωσαν χαρακτήρα στην ομάδα, που όμως έχασε σε ομοιογένεια, με αποτέλεσμα να κάνει πολλές ήττες. Παρόλα αυτά πέτυχε μερικά καλά αποτελέσματα, όπως η ισοπαλία 2-2 εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό, το 2-1 επί της σπουδαίας Παναχαϊκής που τερμάτισε 4η εκείνη τη χρονιά, το 3-0 επί της Ομόνοιας Λευκωσίας, το 2-0 επί Αιγάλεω, Ατρόμητου και Τρικάλων. Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στις 17/9/1972 και παράλληλα στον πρώτο αγώνα στην ιστορία της για το πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής αντιμετώπισε εντός έδρας τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης,[3] με τον οποίο αναδείχθηκε ισόπαλη με 2-2.[4] Πάλεψε μέχρι τέλους για την παραμονή της και τερμάτισε στην 15η θέση. Συγκέντρωσε 60 β. (8 ν. - 10 ισ. - 16 ήτ., 30-45 γκολ), μόλις ένα λιγότερο από τον Πανσερραϊκό και δύο λιγότερους από το Φωστήρα που σώθηκαν. Είναι χαρακτηριστικό πως απείχε μόλις 4 βαθμούς από τη 10η θέση, δηλαδή μόλις δύο νίκες (με το τότε σύστημα 3-2-1).[5]

1974-75[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυο χρόνια αργότερα, την περίοδο 1974-75, ξαναβρέθηκε στην Α΄ Εθνική. Όμως αυτή τη φορά έχασε πιο καθαρά τη μάχη της σωτηρίας. Τερμάτισε στη 17η και προτελευταία θέση με 23 β. (8 ν. - 7 ισ. - 19 ήτ., 23-60 γκολ), πέντε βαθμούς από την 13η θέση,τελευταία που εξασφάλιζε την παραμονή. Η μοναδική καλή ανάμνηση από τη σεζόν είναι μια από τις πιο μεγάλες νίκες που πέτυχε στην ιστορία της, με 2-0 επί του Παναθηναϊκού.[6]

Οι παίκτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τις χρονιές στην Α΄ Εθνική η Καλαμάτα στηρίχτηκε σε ένα μείγμα παλιών ντόπιων παικτών και νεοφερμένων Ελλήνων, καθώς και των πέντε ξένων, οι τέσσερις από τους οποίους έκαναν τα επόμενα χρόνια καριέρα και σε άλλες ομάδες Α΄ Εθνικής. Ήταν οι εξής (σε παρένθεση ε/γ: εμφανίσεις και γκολ σε κάθε μια από τις δυο σεζόν στην Α΄ Εθνική):

  • Τερματοφύλακες: Καντίχεβιτς (16/0, 20/0), Λαγογιάννης (6/0, 13/0), Αργυρόπουλος (12/0, -), Παπανικολόπουλος (-, 1/0).
  • Αμυντικοί: Σκαφιδάς (32/0, 16/0), Μουλατσιώτης (16/2, 30/0), Μάνα (28/0, 29/2), Μπιστικέας (20/0, 18/2), Μάραντος (8/0, 25/0), Λαζαρακόπουλος (7/0, 27/0), Παντελόπουλος (-/-, 1/0), Παπαδόπουλος (-/-, 7/0).
  • Μέσοι: Κυριαζής (33/0, -/-), Εσπινόζα (25/5, 28/4), Δαμιανάκος (16/3, 8/1), Θεοδώρου (24/2, 15/1), Καπαματζιάν (18/0, 26/0), Γεωργόπουλος (17/0, 14/2), Σταματόπουλος (-/-, 33/4), Αντωνάκος (-/-, 29/3), Λαζάρου (-/-, 16/1), Χατζηογλίδης (-/-, 6/0).
  • Επιθετικοί: Σπεντζόπουλος (33/6, -/-), Μπατσακούτσας (16/2, -/-), Βάλιαν (25/6, 23/3), Καλιγέρης (17/0, 10/0), Χιώτης (14/0, -/-), Τζιλιότι (13/0, -/-), Αδελφίδης (10/2, -/-), Παναγόπουλος (Μπατούνας) (10/1, -/-), Ασημακόπουλος (7/1, -/-), Παντελόπουλος (7/0, -/-), Χάνιος (-/-, 21/1),

Η χρυσή σεζόν 1999-2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σεζόν 1999-00 θεωρείται η πιο επιτυχημένη στην ιστορία του συλλόγου. Στη διάρκεια της χρονιάς πέτυχε μερικές εντυπωσιακές νίκες, όπως το 5-2 επί του Άρη εντός έδρας και οι έξι νίκες εκτός έδρας επί των Απόλλωνα Αθ. (2-1), Ιωνικού (1-0), Παναχαϊκής (2-1), Καβάλας (1-0), Τρικάλων (2-0) και Προοδευτικής (2-1).

Τερμάτισε στην 9η θέση του πρωταθλήματος με 44 βαθμούς, χάνοντας μόλις για ένα βαθμό τη συμμετοχή της στους αγώνες μπαράζ για την έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Κέρδισε όμως τη συμμετοχή της στο Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ 2000, που ήταν η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το καλοκαίρι του 2000 αντιμετώπισε στον 3ο γύρο την Τσεχική Χμελ Μπλσάνι και αποκλείστηκε με δυο ήττες (0-5, 0-3).

Παράλληλα την ίδια σεζόν έκανε μεγαλειώδη πορεία στο Κύπελλο Ελλάδος, φτάνοντας ως τα ημιτελικά. Τερμάτισε πρώτη στον προκριματικό όμιλο με τέσσερις νίκες επί των Ναυπακτιακού Αστέρα (4-0 εντός), Πανελευσινιακού (1-0 εκτός), Λύκων Θεσσαλονίκης (2-0 εκτός) και Πιερικού (2-0 εντός) και μία ήττα από τον Απόλλωνα Αθ. (1-2 εντός). Στη συνέχεια απέκλεισε κατά σειρά την Προοδευτική με 3-2 (εντός) και τον ΟΦΗ στα προημιτελικά (0-1, 3-0), για να αποκλειστεί στα ημιτελικά από τον Ιωνικό (0-2, 2-4).

Οι παίκτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την ομάδα εκείνη αποτελούσαν οι:[7]

Αγωνιστική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαχρονική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίοδος Κατηγορία
1967-68
Β΄ Εθνική
1968-69
1969-70
1970-71
1971-72
1972-73
Α΄ Εθνική
1973-74
Β΄ Εθνική
1974-75
Α΄ Εθνική
1975-76
Β΄ Εθνική
1976-77
1977-78
Εθνική Ερασιτεχνική
(3ο επίπεδο)
1978-79
1979-80
1980-81
Α΄ Ε.Π.Σ. Μεσσηνίας
1981-82
Εθνική Ερασιτεχνική
(3ο επίπεδο)
1982-83
Εθνική Ερασιτεχνική
(4ο επίπεδο)
1983-84
1984-85
1985-86
Γ΄ Εθνική
1986-87
1987-88
1988-89
1989-90
1990-91
1991-92
1992-93
1993-94
Β΄ Εθνική
1994-95
Περίοδος Κατηγορία
1995-96
Α΄ Εθνική
1996-97
1997-98
1998-99
Β΄ Εθνική
1999-00
Α΄ Εθνική
2000-01
2001-02
Β΄ Εθνική
2002-03
2003-04
2004-05
2005-06
2006-07
2007-08
2008-09
2009-10
2010-11
Δ΄ Εθνική
2011-12
Φούτμπολ Λιγκ 2
(3ο επίπεδο)
2012-13
2013-14
Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική
(3ο επίπεδο)
2014-15
2015-16
2016-17
Α΄ Ε.Π.Σ. Μεσσηνίας
2017-18
Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική
(3ο επίπεδο)
2018-19
2019-20
Φούτμπολ Λιγκ
(3ο επίπεδο)
2020-21
2021-22
Σούπερ Λιγκ 2
2022-23

Σύνολα συμμετοχών στα εθνικά πρωταθλήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατηγορία Συμμετοχές
A΄ Εθνική 7
Β΄ Εθνική / Σούπερ Λιγκ 2 22
(20 / 2)
Εθνική Ερασιτεχνική / Γ΄ Εθνική / Φούτμπολ Λιγκ 2 / Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική / Φούτμπολ Λιγκ 21
(4 / 8 / 2 / 5 / 2)
Εθνική Ερασιτεχνική / Δ΄ Εθνική 4
(3 / 1)

Συμμετοχές στην Α΄ Εθνική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συμμετοχή στο Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2000: 3ος γύρος
    • 15/07/2000: Χμελ Μπλσάνι - Π.Σ. Καλαμάτα: 5-0
    • 21/07/2000: Π.Σ. Καλαμάτα - Χμελ Μπλσάνι: 0-3

Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγαλύτερος σύγχρονος ποδοσφαιριστής που έχει αναδείξει ο σύλλογος είναι ο

Τη δεκαετία του '70 στην Καλαμάτα αγωνίστηκαν ορισμένοι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, οι οποίοι έκαναν καριέρα και σε άλλους συλλόγους Α΄ Εθνικής. Σημαντικότεροι ήταν οι:

Τις δεκαετίες του '90 και του 2000 αναδείχθηκαν οι:

Άλλοι μεγάλοι ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα της Καλαμάτας είναι:

Παρατσούκλια - Φίλαθλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το παρατσούκλι της ομάδας είναι "Μαύρη Θύελλα" λόγω των χρωμάτων του συλλόγου
  • Σύλλογος Φιλάθλων "Μπουλντόγκς" (BULLDOGS 1991 Kalamata Fans Club).
  • ΘΥΡΑ 5 - GATE 5 2020
  • Συνδέσμος Παλαιμάχων Μαύρης Θύελλας.
  • Παραδοσιακή αγνή φίλαθλος του η συλλόγου υπήρξε η "Άγγέλω" (Αγγελική Σμυρνιού, 1948-2012)

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διοίκηση ΠΑΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέση Όνομα
Πρόεδρος Δ.Σ. Γιώργος Πρασσάς
Αντιπρόεδρος Γιώργος Ράλλης
Μέλη Βασίλης Παναγιωτόπουλος
Έκτορας Στέφανος
Θεολόγος Στρατής

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Greece - List of Second Level Final Tables
  2. Χαλέμος, Κώστας. «Ίκαρος-Καλαμάτα: Η μεγαλύτερη κοσμοσυρροή στην ιστορία της Β΄ Εθνικής». Fosonline.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2022. 
  3. εφ. Αθλητική Ηχώ, 17/9/1972, σελ. 3
  4. εφ. Αθλητική Φωνή, 18/9/1972, σελ. 1, 8
  5. Greece 1972/73
  6. Greece 1974/75
  7. Greece 1999/00

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]