Κυπριακές ομάδες στο ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η συμμετοχή κυπριακών συλλόγων στην ελληνική Α' Εθνική κατηγορία ήταν μια καινοτομία που εφαρμόσθηκε κατά το χρονικό διάστημα 1967-1974 ύστερα από πρωτοβουλία του δικτατορικού καθεστώτος των Αθηνών, την οποία υλοποίησε με επαφές που είχε στην Κύπρο με την Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ) στα τέλη Αυγούστου του 1967, ο τότε Γ.Γ. Αθλητισμού Κωνσταντίνος Ασλανίδης[1]. Πιο συγκεκριμένα, με έναρξη την ποδοσφαιρική περίοδο 1967-68 στο ελληνικό πρωτάθλημα έλαβε μέρος ο Ολυμπιακός Λευκωσίας, ενώ η κυπριακή Α΄ κατηγορία ουσιαστικά μετατράπηκε σε τέταρτο όμιλο της ελληνικής Β΄κατηγορίας, έτσι ώστε ο πρωταθλητής της να αποκτά το δικαίωμα συμμετοχής στο επόμενο ελληνικό πρωτάθλημα. Με τον τρόπο αυτό, επιδιώχθηκε η σταδιακή ενοποίηση των δυο διοργανώσεων, γεγονός όμως που δεν στάθηκε δυνατό να επιτευχθεί, αφού ο αριθμός των κυπριακών συλλόγων δεν αυξήθηκε, λόγω εμφανέστατης αγωνιστικής αδυναμίας τους, σε σχέση με τους αντίστοιχους ελληνικούς. Η μοναδική ομάδα που κατόρθωσε να κερδίσει το δικαίωμα να διατηρηθεί για δεύτερο συνεχή χρόνο στην ελληνική Α΄Εθνική ήταν ο ΑΠΟΕΛ της περιόδου 1973-74, ωστόσο τα γεγονότα που ακολούθησαν με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974 ματαίωσαν την περαιτέρω προοπτική του εγχειρήματος.

Βάσει των κανονισμών μόνο μία κυπριακή ομάδα θα συμμετείχε στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής και αυτή θα ήταν η πρωταθλήτρια Κύπρου. Σε περίπτωση που μια κυπριακή ομάδα εξασφάλιζε την παραμονή της στην Α΄ Εθνική, η νέα πρωταθλήτρια Κύπρου δεν είχε το δικαίωμα συμμετοχής στο νέο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής. Με την εξασφάλιση της παραμονής του ΑΠΟΕΛ την περίοδο 1973-74, η πρωταθλήτρια της Α΄ κατηγορίας 1973-74, Ομόνοια Λευκωσίας, δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής 1974-75.[2][3]

Οι κυπριακές ομάδες που αγωνίσθηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν κατά σειρά: Ολυμπιακός Λευκωσίας (1967-68), Α.Ε. Λεμεσού (1968-69), Ολυμπιακός Λευκωσίας (1969-70), Ε.Π.Α. Λάρνακας (1970-71), Ολυμπιακός Λευκωσίας (1971-72), Ομόνοια Λευκωσίας (1972-73) και Α.Π.Ο.Ε.Λ. (1973-74).

Αγωνιστικός απολογισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίοδος Σύλλογος Θέση Βαθμοί
1967-68 Ολυμπιακός Λευκωσίας 17η 57
1968-69 Α.Ε. Λεμεσού 18η 39
1969-70 Ολυμπιακός Λευκωσίας 17η 43
1970-71 Ε.Π.Α. Λάρνακος 18η 43
1971-72 Ολυμπιακός Λευκωσίας 18η 44
1972-73 Ομόνοια Λευκωσίας 18η 42
1973-74 Α.Π.Ο.Ε.Λ. 13η 27

Στατιστικά στοιχεία (ανά ομάδα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογος Συμμετοχές Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα
Ολυμπιακός Λευκωσίας 3 102 11 21 70 73-240
Α.Ε. Λεμεσού 1 34 2 1 31 20-125
Ε.Π.Α. Λάρνακος 1 34 3 4 27 23-76
Ομόνοια Λευκωσίας 1 34 1 7 26 22-71
Α.Π.Ο.Ε.Λ. 1 34 11 5 18 39-48

Ολυμπιακός Λευκωσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ολυμπιακός Λευκωσίας παρουσίασε, αντίστοιχα, 23, 27 και 30 ποδοσφαιριστές την κάθε μια από τις τρεις συμμετοχές του (1967-68, 1969-70 και 1971-72). Οι Ξυπολυτάς και Αβραμίδης δεν απουσίασαν ούτε μια φορά την πρώτη σεζόν λαμβάνοντας μέρος και στους 34 αγώνες που έδωσε η ομάδα τους, ο Ευθυμιάδης (με 33 συμμετοχές) ήταν ο πιο πιστός παίκτης τη δεύτερη χρονιά και ο Αριστείδου (με 30 παρουσίες) την τρίτη. Πρώτοι σκόρερ ήσαν, αντίστοιχα, ο Μάρκου (9 γκολ), ο Αβραμίδης (επίσης με 9 γκολ) και ο Ευθυμιάδης, με τρία τέρματα.

Α.Ε. Λεμεσού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Α.Ε. Λεμεσού παρουσίασε 24 ποδοσφαιριστές, εκ των οποίων οι δέκα είχαν το επώνυμο Παπαδόπουλος. Πρώτος σε συμμετοχές ήταν ο Τρ. Χαριλάου που έπαιξε σε όλα τα ματς (34), ενώ ο Χαρ. Παπαδόπουλος αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου με 7 τέρματα.

Ε.Π.Α. Λάρνακας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ε.Π.Α. Λάρνακας εμφάνισε 23 παίκτες. Οι Α. Θεοδώρου και Καντζιλιέρης έφτασαν τις 33 συμμετοχές και ο Κυθραιώτης ήταν ο πρώτος σκόρερ με 5 τέρματα.

Ομόνοια Λευκωσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

28 ποδοσφαιριστές παρέταξε συνολικά η Ομόνοια. Πρώτος σε παρουσίες ήταν ο Ροτσίδης (32 συμμετοχές) και πρώτος στα γκολ ο Χαραλάμπους με πέντε τέρματα.

Α.Π.Ο.Ε.Λ.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πιο ανταγωνιστική ομάδα ήταν, όπως προείπαμε, το Α.Π.Ο.Ε.Λ. Που σημείωσε σε μια χρονιά, τόσες νίκες όσες ο Ολυμπιακός Λευκωσίας σε τρεις (11). Παρουσίασε 23 παίκτες, με βασικό πρωταγωνιστή τον Στυλιανού (33 συμμετοχές, 11 γκολ).

Αναλυτικά η συμμετοχή του ΑΠΟΕΛ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα μέσα της δεκαετίας του '70, το ελληνικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής κατηγορίας πέρασε μερικές από τις κρισιμότερες στιγμές της ιστορίας του, με αλλαγές και ποικίλες αναταράξεις οι οποίες έθεσαν σε μεγάλο κίνδυνο την αξιοπιστία του σαν θεσμού. Όλα άρχισαν στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν 1973-74, με τα δραματικά γεγονότα της Κύπρου και τις επιπτώσεις που προκάλεσε η τουρκική εισβολή στη μεγαλόνησο.

Το δικτατορικό καθεστώς της "21ης Απριλίου", από την άνοιξη του 1967 όταν κατέλαβε δια της βίας των όπλων την εξουσία, είχε εφαρμόσει μια πολιτική που εξυπηρετούσε τις βαθύτερες επιδιώξεις του σε κάθε δυνατό επίπεδο. Με έναρξη λοιπόν την ποδοσφαιρική περίοδο 1967-68 και έχοντας εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου ("Κ.Ο.Π."), στο ελληνικό πρωτάθλημα εντάχθηκε και μια Κυπριακή ομάδα, που ήταν η πρωταθλήτρια Κύπρου της προηγούμενης χρονιάς. Την αρχή έκανε ο Ολυμπιακός Λευκωσίας, ο πρώτος σύλλογος από τη νήσο που έλαβε μέρος στη δική μας Α΄ Εθνική.

Το ποδόσφαιρο σαν μέσο προπαγάνδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν περισσότερο από εμφανές τότε, πως οι εμπνευστές εκείνου του τολμηρού εγχειρήματος έχοντας σαν πρωτοστάτη τον πανίσχυρο Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού της "χούντας" Κωνσταντίνο Ασλανίδη, προσέβλεπαν στη σταδιακή είσοδο αρκετών κυπριακών ομάδων, έτσι ώστε, σε βάθος χρόνου, το ελληνικό πρωτάθλημα να μετατραπεί σε Ελληνο-Κυπριακή διοργάνωση, στοιχείο που θα ενίσχυε τον πολιτικό στόχο της Ένωσης της Κύπρου με τη «μητέρα» Ελλάδα, τον οποίο προωθούσαν πάση θυσία οι «συνταγματάρχες», για να αποκτήσουν τα πολυπόθητα ερείσματα που τους έλλειπαν μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων.

Τα μετέπειτα γεγονότα όμως δεν δικαίωσαν τους εμπνευστές του εγχειρήματος. Και ναι μεν οι Κύπριοι ποδοσφαιρικοί ιθύνοντες δεν έφεραν αντίρρηση στο να αποστέλουν κάθε χρόνο την εκάστοτε πρωταθλήτρια της νήσου στο ελληνικό πρωτάθλημα, ωστόσο ήταν τόσο μεγάλη η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δυο χωρών, ώστε για έξι συνεχή χρόνια, καμία κυπριακή ομάδα δεν κατάφερνε να ανανεώσει την παραμονή της στην Α΄ Εθνική!

Τότε, το κυπριακό πρωτάθλημα λογιζόταν σαν ο 4ος όμιλος της ελληνικής Β΄ Εθνικής, αλλά λόγω της εμφανέστατης αδυναμίας των ομάδων της μεγαλονήσου, ο αριθμός των κυπριακών συμμετοχών στην ελληνική διοργάνωση δεν αυξανόταν. Οι θέσεις υποβιβασμού από την Α΄ Εθνική παρέμεναν από το 1970 σταθερά τέσσερις, με μια από αυτές (την τελευταία) να καταλαμβάνεται από τον κυπριακό σύλλογο.

Αυτή η αλυσίδα της υστέρησης των σωματείων της Κύπρου, έσπασε, αναπάντεχα, την έβδομη περίοδο εφαρμογής του μέτρου, δηλαδή την σεζόν 1973-74. Εκείνη τη χρονιά, ήταν ο ΑΠΟΕΛ, πρωταθλητής Κύπρου του 1973, που έδειχνε ιδιαίτερα υπολογίσημος, με αποτέλεσμα να διεκδικεί τη σωτηρία του από πολύ νωρίς! Η λήξη της χρονιάς βρήκε στις τρεις τελευταίες θέσεις το Φωστήρα Αθηνών, τον Απόλλωνα Σμύρνης και τον Απόλλωνα Θεσσαλονίκης που αυτοδίκαια υποβιβάσθηκαν. Για την τέταρτη ομάδα που θα έχανε την κατηγορία τα πράγματα περιπλέχθηκαν, καθώς ο ΑΠΟΕΛ, ο Ολυμπιακός Βόλου και ο Πανσερραϊκός ισοβάθμησαν στην "ηλεκτρική καρέκλα" της 13ης θέσης.

Το Σάββατο 29 Ιουνίου 1974 άρχισαν μονοί αγώνες κατάταξης στο ουδέτερο (για όλους τους εμπλεκόμενους) Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω, στην Αθήνα. Τότε είχαμε Πανσερραϊκός-Ολυμπιακός Βόλου 1-0 και με το αποτέλεσμα εκείνο η ομάδα των Σερρών είχε ήδη σωθεί. Ακόμη και αν ηττάτο στη συνέχεια από τον ΑΠΟΕΛ και ο Βόλος κέρδιζε το ΑΠΟΕΛ, ο Πανσερραϊκός θα συγκέντρωνε τους ίδιους βαθμούς με τους άλλους δυο, οπότε λόγω χειρότερης διαφοράς τερμάτων θα "έπεφτε" ο Βόλος!

Την Τετάρτη 3 Ιουλίου ο ΑΠΟΕΛ, τον οποίο προπονούσε ο σπουδαίος Πάνος Μάρκοβιτς, συνέτριψε με σκορ 5-1 τον Πανσερραϊκό και έτσι οι Κύπριοι έγιναν η πρώτη ομάδα της μεγαλονήσου που (θα...) κατόρθωνε να παραμείνει για δεύτερο χρόνο στην ελληνική διοργάνωση!

Την ίδια ημέρα, η ΕΠΟ ανακοίνωσε πρόγραμμα αγώνων κατάταξης μεταξύ των τριών δευτεραθλητών ομίλων της Β΄ Εθνικής (Ατρομήτου Αθηνών, Πιερικού και Κορίνθου) για την άνοδο μιας τέταρτης ομάδας στην Α΄ Εθνική!

Από τα μέσα του Μαΐου 1974 είχε διαφανεί πως ο Α.Π.Ο.Ε.Λ., πιθανότατα, θα πετύχαινε την αποφυγή του υποβιβασμού. Την ίδια περίπου περίοδο και συγκεκριμένα την Παρασκευή 7 Ιουνίου, 2 ημέρες μετά τη διεξαγωγή της 32ης αγωνιστικής, όταν η κυπριακή ομάδα, νικώντας 1-0 τον Εθνικό Πειραιώς αναρριχήθηκε στην 15η θέση της βαθμολογίας, συγκλίθηκε και η προγραμματισμένη τακτική Γενική Συνέλευση της Ε.Π.Ο., η οποία, μεταξύ άλλων αποφάσεων που έλαβε, διευκρίνησε ότι δεν θα επιδιωκόταν συμμετοχή και δεύτερης κυπριακής ομάδας στο ελληνικό πρωτάθλημα. Έτσι, σε περίπτωση που ο Α.Π.Ο.Ε.Λ. έμενε στην Α΄ Εθνική (όπως και έγινε), τότε την τέταρτη θέση ανόδου θα διεκδικούσαν οι δευτεραθλητές των τριών ομίλων της Β΄ Εθνικής. Ωστόσο, πίσω από αυτή τη φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια, κρυβόταν έντονο πολιτικό παρασκήνιο.

Πριν όμως φτάσουμε εκεί, ας δούμε πως παρουσιάσθηκε η σχετική είδηση στις εφημερίδες. Την Κυριακή 9 Ιουνίου 1974, η "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", τονίζει το γεγονός με έμφαση σε άρθρο της στην 4η σελίδα, με τίτλο "Υπάρχει ενδιαφέρον δια την β΄ θέσιν της Β΄ Εθνικής". Για να υπογραμμίσει στο κείμενο που ακολουθούσε: "Εδημιουργήθη δε το ενδιαφέρον αυτό, εις το εφετεινόν πρωτάθλημα, κυρίως λόγω της δυναμικότητας της πρωταθλητρίας Κύπρου, η οποία, δια πρώτην φοράν από της συμμετοχής ομάδος της Κύπρου εις το πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής κατηγορίας, διεκδικεί την παραμονήν της εις το πρωτάθλημα, απειλούσα μάλιστα να εκτοπίσει άλλα συγκροτήματα". Όμως και σε άλλο σημείο αναφέρει: "Πολλοί ενδιαφέρονται δια την β΄ θέσιν του Γ΄ ομίλου-Μετά την διευκρίνησιν της ΕΠΟ ότι οι δευτεραθλητές των τριών ομίλων της Β΄ Εθνικής κατηγορίας, θα διεκδικήσουν μίαν θέσιν εις την Α΄ Εθνικήν κατηγορίαν, το ενδιαφέρον για την κατάληψιν των προνομιούχων τούτων θέσεων έγινε τεράστιον..."

Το παρασκήνιο της υπόθεσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απόφαση για τη μη συμμετοχή δεύτερης ομάδας της μεγαλονήσου είχε να κάνει αφενός με το να μην δημιουργηθεί η εντύπωση στην Τουρκία πως η Ελλάδα θα προχωρούσε σε σταδιακή ποδοσφαιρική «Ένωση» (προσδοκώντας και την εδαφική ενσωμάτωση) με την Κύπρο, αφετέρου στο να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από την τρομερή ένταση που επικρατούσε στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας.

Στην αρχή εκείνης της μοιραίας χρονιάς, διάφορα γεγονότα είχαν οδηγήσει σε εκρηκτική κατάσταση τη ζωή της μεγαλονήσου. Από τη μία ήταν η ελληνική χούντα που με τον «αφανή δικτάτορα» ταξίαρχο Δημήτρη Ιωαννίδη είχε σκληρύνει τη στάση της και προετοίμαζε με γοργά βήματα το πραξικόπημα και την ανατροπή του προέδρου της, ανεξάρτητης από το 1960 Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπου Μακάριου Γ΄.

Από την άλλη, ο τουρκικός επεκτατισμός βρισκόταν, την ίδια περίοδο, στο αποκορύφωμά του. Έτσι, ήταν λογικό η Αθήνα να μην επιθυμεί, τουλάχιστον επιφανειακά, την κλιμάκωση της κρίσης. Όμως, τα γεγονότα δεν βοηθούσαν.

Είχαμε δει ότι ο Ολυμπιακός Βόλου, παρά τη νίκη του το Σάββατο 6 Ιουλίου 1974 επί του ΑΠΟΕΛ, θα έπρεπε να υποβιβασθεί στη Β΄ Εθνική. Η ομάδα της Μαγνησίας διαμαρτυρήθηκε εντονότατα προς όλες τις αρμόδιες αρχές, υποστηρίζοντας ότι διέθετε καλύτερη (συνολική) διαφορά τερμάτων από τον Πανσερραϊκό που έμενε στην Α΄ Εθνική, χάρις στη νίκη που πέτυχε την πρώτη ημέρα των μπαράζ. Ωστόσο, τα γεγονότα είχαν ήδη δρομολογηθεί. Την ίδια ημέρα που ο ΑΠΟΕΛ κέρδιζε τον Πανσερραϊκό, εξασφαλίζοντας και αυτό την παραμονή του (Σάββατο 3 Ιουλίου) η ΕΠΟ ανακοίνωνε το πρόγραμμα των συναντήσεων μεταξύ των τριών δευτεραθλητών της Β΄ Εθνικής που ήταν ο Ατρόμητος Αθηνών (ο οποίος είχε ηττηθεί σε αγώνα κατάταξης από την Καλαμάτα με 1-0, μόλις τρεις μέρες πριν στο Αγρίνιο, χάνοντας την πρωτιά του ομίλου του), ο Πιερικός και η Κόρινθος.

Πάντως, εκείνη η Τετάρτη (30 Ιουνίου 1974) αποδείχθηκε συμβολική για τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, αφού την ίδια μέρα ξεκινούσε το τελευταίο Θερινό Πρωτάθλημα ΟΠΑΠ, Α΄ και Β΄ Εθνικής, με τη διεξαγωγή συνολικά 15 αναμετρήσεων. Επίσης, δόθηκε ο αγώνας κατάταξης μεταξύ ΠΑΟ Αγίου Δημητρίου και Α.Ο. Μοσχάτου για την πρωτιά σε όμιλο του Ειδικού Πρωταθλήματος 1974, στο γήπεδο της Νέας Ιωνίας Αθηνών. Το δραματικό όπως εξελίχθηκε ματς κέρδισαν οι Πειραιείς με 6-5 στα πέναλτι (κανονική διάρκεια 0-0), που ανέβηκαν έτσι στη Β΄ Εθνική. Τέλος, είχαμε και τον Τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος Ερασιτεχνών στο γήπεδο Περιστερίου, με τον Ολυμπιακό Λουτρακίου να επικρατεί με 3-1 του ΠΑΟ Κορυφής Βεροίας και να κατακτά το τρόπαιο.

Την Κυριακή 7 Ιουλίου 1974 δόθηκε το πρώτο παιχνίδι μεταξύ των δυο εκ των τριών δευτεραθλητών της Β΄ Εθνικής, στο ουδέτερο γήπεδο της Λαμίας, όπου η ομάδα του Περιστερίου επικράτησε με σκορ 2-1 του Πιερικού. Τρεις μέρες μετά, έγινε το ματς του Ατρομήτου με την Κόρινθο στα Μέγαρα και οι Περιστεριώτες νίκησαν ξανά, πάλι με 2-1, εξασφαλίζοντας την άνοδό τους στην μεγάλη κατηγορία, σαν τέταρτη ομάδα, στη θέση του Βόλου. Άνευ σημασίας ήταν πλέον η τελευταία αναμέτρηση μεταξύ του Πιερικού και της Κορίνθου που όμως διεξήχθη κανονικά, την Κυριακή 14 Ιουλίου 1974 στη Χαλκίδα και έληξε με νίκη του συλλόγου της Κατερίνης (1-0). Αργότερα, η δεύτερη θέση που ο Πιερικός κατέλαβε σε εκείνα τα μπαράζ, δημιούργησε λόγω των εξελίξεων στην Κύπρο και τουλάχιστον προς στιγμή, μεγάλες προσδοκίες στους παράγοντές του, που όμως αποδείχθηκαν άκαρπες.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 15 Ιουλίου του 1974 στην Κύπρο εξεράγει προδοτικό πραξικόπημα με την υποκίνηση της χούντας των Αθηνών και την ενεργό συμμετοχή των μελών της "Ε.Ο.Κ.Α. Β'" και πολυπληθών αξιωματικών και οπλιτών της Εθνοφρουράς του νησιού. Η συνέχεια είναι γνωστή. Αφού στις 17 Ιουλίου η Τουρκία πρότεινε στη Μεγάλη Βρετανία (ως εγγυήτρια δύναμη της συνθήκης της Ανεξαρτησίας της Κύπρου) να επέμβουν από κοινού, αλλά συνάντησε την αδιαφορία της αγγλικής κυβέρνησης, τρεις μέρες αργότερα επιχείρησε εισβολή με τη χρήση αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων.

Στις 24 Ιουλίου τα ξημερώματα η δικτατορία του Ιωαννίδη κατέρρεε στην Ελλάδα, αντικαθιστώμενη από πολιτική κυβέρνηση "Εθνικής Σωτηρίας" υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Παράλληλα, ο "πρόεδρος" Σαμψών αναγκαζόταν σε παραίτηση στην Κύπρο, υπό το βάρος της ήδη συντελούμενης καταστροφής, με τους τούρκους να έχουν αποκτήσει ισχυρότατο στρατιωτικό προγεφύρωμα στην Κυρήνεια, προτού συμφωνηθεί η εκατέρωθεν κατάπαυση πυρός.

Μεταξύ των άμεσα εμπλεκόμενων πλευρών αλλά και της Βρετανίας άρχισαν ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη, οι οποίες όμως στα μέσα Αυγούστου κατέληξαν σε αδιέξοδο, για να ακολουθήσει η επιχείρηση "Αττίλας ΙΙ" που ολοκλήρωσε δραματικά τις συνέπειες σε βάρος του ελληνοκυπριακού λαού, με την απώλεια του 37%-42% των (ευφορότερων) εδαφών της μεγαλονήσου (μετέπειτα ψευδοκράτος του ηγέτη των τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς, αναγνωρισμένο επισήμως μόνο από την Τουρκία).

Δυο μόλις ημέρες πριν την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων και συγκεκριμένα στις 12 Αυγούστου του 1974, στα γραφεία της Ε.Π.Ο. στην Αθήνα, έφτανε τηλεγράφημα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, το οποίο ανέφερε με σαφήνεια ότι ο Α.Π.Ο.Ε.Λ. είχε την έγκριση της Κ.Ο.Π. προκειμένου να συμμετάσχει στο νέο πρωτάθλημα της ελληνικής Α΄ Εθνικής κατηγορίας, περιόδου 1974-75.

Η κατάληξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τηλεγράφημα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου περί συνέχειας της συμμετοχής του ΑΠΟΕΛ στην ελληνική Α΄ Εθνική και για την περίοδο 1974-75 έφτασε στα γραφεία της ΕΠΟ τη Δευτέρα 12 Αυγούστου 1974, δυο μόλις ημέρες πριν τα ολέθρια γεγονότα με την επέλαση του "Αττίλα ΙΙ" στη μεγαλόνησο. Οι συνομιλίες της Γενεύης ήταν ήδη σε αδιέξοδο, αλλά κανείς στην Ελλάδα δεν υποπτευόταν τι θα ακολουθούσε...

Οι παράγοντες της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας αντιμετώπισαν τη διαφαινόμενη επιστροφή του κυπριακού συλλόγου με σκεπτικισμό. Όπως αναφέρει η εφημερίδα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" στο φύλλο της Τρίτης 13 Αυγούστου "Σύμβουλοι της ΕΠΟ αναμένεται να θέσουν το θέμα κατά την κλήρωση του πρωταθλήματος Α΄ Εθνικής που θα διενεργηθεί την Παρασκευή 16 Αυγούστου 1974. Σε περίπτωση άρνησης των υπολοίπων συλλόγων να μεταβούν στην Κύπρο λόγω των προσφάτων γεγονότων, ο ΑΠΟΕΛ θα αποκλειστεί και τη θέση του θα καταλάβει ο Ολυμπιακός Βόλου".

Στις 10 Σεπτεμβρίου 1974 πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη εκπροσώπων της ΕΠΟ, της ΚΟΠ και του ΑΠΟΕΛ στην οποία αποφασίσθηκε η αναστολή της συμμετοχής του συλλόγου στην Α΄ Εθνική, λόγω της έκκρυθμης κατάστασης που επικρατούσε στην Κύπρο. Προτάθηκε ο ΑΠΟΕΛ να μετακόμιζε στην Αθήνα, αλλά η λύση αυτή θεωρήθηκε ότι θα δημιουργούσε δυσμενείς συνθήκες για τις ομάδες της επαρχίας, εν συγκρίσει με εκείνες της πρωτεύουσας και ως εκ τούτου απορρίφθηκε.

Ο ΑΠΟΕΛ θα έμπαινε λοιπόν σε "εφεδρεία" για έναν χρόνο, έως ότου ομαλοποιούνταν τα πράγματα και εν-συνεχεία το θέμα θα επανεξεταζόταν. Πράγματι, η ομάδα της Λευκωσίας δεν συμμετείχε επίσημα στο νέο κυπριακό πρωτάθλημα (1974-75), αλλά "εκτός συναγωνισμού" έδωσε ορισμένα παιχνίδια και η παρουσία της δεν καταγράφηκε στα επίσημα αρχεία της διοργάνωσης εκείνης της σεζόν. Σε περίπτωση μάλιστα που ο σύλλογος επιθυμούσε να επιστρέψει στην ελληνική Α΄ Εθνική, η ΕΠΟ δεν θα έφερνε καμμία αντίρρηση, εγγυούμενη τη θέση του ΑΠΟΕΛ, την οποία θα εξασφάλιζε με τον υποβιβασμό μιας επιπλέον ομάδας, από την τελική κατάταξη της σεζόν 1974-75.

Έτσι, ο Ολυμπιακός Βόλου είδε ξαφνικά τη θέση του να αναβαθμίζεται, σε αντίθεση με τον Πιερικό, που υποστήριζε ότι δικαιούταν εκείνος να καταλάβει τη θέση του αποχωρούντος ΑΠΟΕΛ, ως δεύτερος μεταξύ των τριών δευτεραθλητών της Β΄ Εθνικής. Ο Ατρόμητος Αθηνών είχε ούτως ή άλλως κερδίσει την άνοδό του σαν πρώτος, ελάχιστα προβληματισμένος για τον αν θα αντικαθιστούσε το Βόλο (όπως αρχικά διαφαινόταν) ή τον ΑΠΟΕΛ (όπως τελικά έγινε). Η ΕΠΟ, ανταπαντώντας στο αίτημα του συλλόγου της Κατερίνης, εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η απαίτηση του Πιερικού στερούνταν νομικής βάσης, καθώς τέτοιο ενδεχόμενο «δεν προβλεπόταν στην προκήρυξη του πρωταθλήματος».

Μέχρι να ολοκληρωθεί η αγωνιστική περίοδος 1974-75, η ενδεχόμενη επιστροφή του Α.Π.Ο.Ε.Λ., σε συνδυασμό με τη μείωση των συλλόγων της Α΄ Εθνικής από δεκαοκτώ σε δεκαέξι που είχε... σχεδόν αποφασισθεί (!), δημιουργούσαν τραγελαφικές συνθήκες. Τελικά, τον Ιούνιο του 1975, οπότε και ανακοινώθηκε η μη συμμετοχή πλέον κυπριακών ομάδων στο ελληνικό πρωτάθλημα, έληξε η τεράστια εκκρεμότητα που υπήρχε με την παραμονή ή όχι του Ατρόμητου Αθηνών.

Η ομάδα του Περιστερίου είχε μετά κόπων καταλάβει τη 13η θέση της τελικής βαθμολογίας και οι παράγοντές της -όπως και ολόκληρος ο φίλαθλος κόσμος της- είδαν με ιδιαίτερη ανακούφιση να οριστικοποιείται από την Ε.Π.Ο. ο υποβιβασμός των πέντε (και όχι των έξι τελευταίων ομάδων της κατάταξης κάτι που θα γινόταν αν επέστρεφε ο Α.Π.Ο.Ε.Λ.), πράγμα που σήμαινε ότι ο Ατρόμητος ανανέωνε τη συμμετοχή του στο πρωτάθλημα και για την επόμενη χρονιά.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Φύλλο εφημερίδας "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" της Πέμπτης 31 Αυγούστου 1967, σελ.4: "Ενοποιείται ο αθλητισμός Ελλάδος και Κύπρου"
  2. ΚΟΠ (Ιούλιος 2015). Το περιοδικό της ΚΟΠ. Λευκωσία: ΚΟΠ, σελ. 69. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-08-31. https://www.webcitation.org/6bCbr6E6X?url=http://www.cfa.com.cy/images/DownloadsGr/PERIODIKO%20KOP-T16.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-08-19. 
  3. «Μια κυπριακή ομάδα θα συμμετέχει στο πρωτάθλημα εθνικής κατηγορίας». Χαραυγή: σελ. 6. 30 Μαΐου 1968.