Ηθική της φροντίδας
| Τμήμα από μία σειρά για τον |
| Φεμινισμό |
|---|
 |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Η ηθική της φροντίδας είναι μια κανονιστική ηθική θεωρία που υποστηρίζει ότι η ηθική δράση επικεντρώνεται στις διαπροσωπικές σχέσεις και τη φροντίδα ή την καλοσύνη ως αρετή. Αποτελείται από ένα σύμπλεγμα κανονιστικών ηθικών αρχών που αναπτύχθηκαν από φεμινίστριες στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.[1] Ενώ οι συνεπειοκρατικές και δεοντολογικές ηθικές θεωρίες δίνουν έμφαση στα γενικευμένα πρότυπα και την αμεροληψία, η δεοντολογία της φροντίδας υπογραμμίζει τη σημασία των σχέσεων μεταξύ των ατόμων. Η ηθική αυτή θεωρία διακρίνεται από άλλες μεταξύ άλλων λόγω της διαφοράς των ερωτημάτων που θέτει: "τι είναι δίκαιο;" έναντι "ποια είναι η ορθότερη ανταπόκριση;" . [2] Η Κάρολ Γκίλιγκαν, η οποία θεωρείται η πρώτη θεωρητικός της ηθικής της φροντίδας, επέκρινε την εφαρμογή των γενικευμένων προτύπων ως "ηθικά προβληματική, καθώς γεννά ηθική τύφλωση ή αδιαφορία".[3]
Μερικές βασικές παραδοχές της θεωρίας είναι οι ακόλουθες:
- Τα άτομα θεωρείται ότι έχουν διαφορετικούς βαθμούς εξάρτησης και αλληλεξάρτησης το ένα από το άλλο.
- Άλλα άτομα που επηρεάζονται από τις συνέπειες των επιλογών κάποιου αξίζουν να ληφθούν υπόψη ανάλογα με την ευπάθειά τους.
- Οι λεπτομέρειες της κατάστασης καθορίζουν τον τρόπο προστασίας και προώθησης των συμφερόντων των εμπλεκομένων.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Care Ethics" Maureen Sander-Staudt, The Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002, http://www.iep.utm.edu/, 22/3/2016.
- ↑ Gilligan, Carol. "Moral Orientation and Moral Development." The Feminist Philosophy Reader. By Alison Bailey and Chris J. Cuomo. Boston: McGraw-Hill, 2008. N. pag. 469 Print.
- ↑ Gilligan, Carol. "Moral Orientation and Moral Development." In Alison Bailey and Chris J. Cuomo (eds.). The Feminist Philosophy Reader. Boston: McGraw-Hill, 2008. N. pag. 471 Print.