Αντίμπ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 43°34′48″N 7°7′23″E / 43.58000°N 7.12306°E / 43.58000; 7.12306

Αντίμπ

Σημαία

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΑλπ-Μαριτίμ, canton of Antibes-Biot, καντόνιο της Αντίμπ-Σαντρ, canton of Vallauris-Antibes-Ouest και διαμέρισμα της Γκρας
 • Mayor of AntibesΖαν Λεονετί (από 1995)
Ταχυδρομικός κώδικας06160[1] και 06600[1]
Κωδικός Κοινότητας06004[2]
Πληθυσμός75.130 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση26,48 km²[4]
Υψόμετρο0 μέτρο
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Αντίμπ
43°34′48″N 7°7′23″E
Ιστότοποςhttp://www.antibes-juanlespins.com[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram

Η Αντίμπ (γαλλικά Antibes, (προβ. οξιτανικά: Antíbol) είναι παραθαλάσσια πόλη στο διαμέρισμα Αλπ-Μαριτίμ στη νοτιοανατολική Γαλλία, στη μεσογειακή Κυανή Ακτή, ανάμεσα στις Κάννες και στη Νίκαια.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2006, ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 76.778 κατοίκους, το 25% των οποίων είναι κάτω των 25 ετών.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αντίπολις ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. ως ελληνική αποικία από τους Φωκαείς της Μασσαλίας[6]. Λόγω του φυσικού της λιμανιού, που βρισκόταν σε κλειστή θέση που «προστάτευε» την πόλη, σύντομα εξελίχτηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο.

Καθώς η εξουσία των Ελλήνων άρχισε να φθίνει, το 43 π.Χ. η Αντίπολις επίσημα προσαρτήθηκε από τη Ρώμη και παρέμεινε σε αυτή για τα επόμενα 500 χρόνια. Οι Ρωμαίοι τη μετέτρεψαν στη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής και κύριο σημείο εισόδου προς τη Γαλατία.

Όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαλύθηκε το 476, η Αντίμπ πέρασε στα χέρια διαφόρων βαρβαρικών φυλών. Το αποτέλεσμα ήταν κυρίως καταστροφικό και μια μεγάλη περίοδος αστάθειας. Το 10ο αιώνα, η πόλη βρήκε τον «προστάτη» της στο πρόσωπο του Ροδοάρτου, που έχτισε εκτεταμένα αμυντικά τείχη γύρω από την πόλη και ένα κάστρο. Τα επόμενα 200 χρόνια, η Αντίμπ πέρασε μια περίοδο ανανέωσης. Ωστόσο, η ευημερία της κράτησε λίγο, καθώς οι κάτοικοί της προσπαθούσαν να διασωθούν από διαδοχικούς πολέμους και επιδημίες της γαλλικής υπαίθρου. Μέχρι το τέλος του 15ου αιώνα, ολόκληρη η περιοχή πέρασε υπό την προστασία και τον έλεγχο του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΑ΄. Αποκαταστάθηκε η σταθερότητα, αλλά και πάλι το λιμάνι της Αντίμπ έπεσε στην αφάνεια.

Από την αφάνεια αυτή αναδύθηκε γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα, καθώς πλούσιοι από όλη την Ευρώπη ανακάλυψαν την ομορφιά του μέρους και έχτισαν πολυτελείς κατοικίες. Το 1926, το παλαιό κάστρο της Αντίμπ αγοράστηκε από την τοπική αυτοδιοίκηση και αργότερα αναστηλώθηκε για να λειτουργήσει ως μουσείο. Το 1946 κατέφτασε στην πόλη ο Πάμπλο Πικάσο και προσκλήθηκε να διαμείνει στο κάστρο. Κατά την εξάμηνη διαμονή του, ο Πικάσο παρήγαγε έργα ζωγραφικής, καθώς και κεραμικής και διακόσμησης. Όταν έφυγε, άφησε κάποια από αυτά για το δήμο και από τότε το κάστρο επίσημα έγινε Μουσείο Πικάσο.

Στην Αντιμπ έζησε για ένα διάστημα και έγραψε διάφορα έργα του ο Νίκος Καζαντζάκης.

Αδελφοποιημένες πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. (Γαλλικά) Code INSEE.
  3. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  4. 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  5. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  6. Freely, John (4 Σεπτεμβρίου 2004). The Western Shores of Turkey: Discovering the Aegean and Mediterranean Coasts. Tauris Parke Paperbacks. ISBN 9781850436188. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]