Ω-ντε-Φρανς
Συντεταγμένες: 49°37′45″N 3°03′26″E / 49.6292°N 3.0572°E
| Ω-ντε-Φρανς | |||
|---|---|---|---|
| Διοικητικές πληροφορίες | |||
| Χώρα |  Γαλλία | ||
| Έδρα | Λιλ | ||
| Νομοί | Αιν Νορ Ουάζ Πα-ντε-Καλαί Σομ | ||
| Διαμερίσματα | 26 | ||
| Καντόνια | 145 | ||
| Κοινότητες | 3.808 | ||
| ISO 3166-2 | FR-HDF | ||
| Δημογραφικά στοιχεία | |||
| Πληθυσμός | 6 006 870 hab. (2016) | ||
| Πυκνότητα | 189 κατ./km2 | ||
| Γεωγραφία | |||
| Έκταση (km²) | 31 806 km2 km2 | ||
| Τοποθεσία | |||
 | |||
| Συνδέσεις | |||
| Ιστότοπος | www | ||
| δεδομένα () | |||
Τα Ω-ντε-Φρανς (γαλλικά:Hauts-de-France)[1], είναι μια από τις 18 Διοικητικές Περιοχές της Γαλλίας που δημιουργήθηκε μετά την εδαφική μεταρρύθμιση των γαλλικών περιοχών του 2014, από τη συγχώνευση δύο περιοχών, του Νορ-Πα-ντε-Καλαί και της Πικαρδίας. Βρίσκεται στη βόρεια Γαλλία και έχει πρωτεύουσα τη Λιλ. Έχει έκταση 31.806 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αποτελείται από 5 νομούς: Αιν, Νορ, Ουάζ, Πα-ντε-Καλαί και Σομ.
Συνορεύει προς τα δυτικά με τη Νορμανδία, προς τα ανατολικά με το Γκραντ Εστ και προς στα νότια με την Ιλ-ντε-Φρανς. Επίσης με το Βέλγιο σε όλο το βορειοανατολικό τμήμα της. Στα δυτικά και βόρεια η παράκτια περιοχή Κοτ ντ'Οπάλ βρέχεται από τη Μάγχη και τη Βόρεια Θάλασσα.
Με πληθυσμό 6.009.976 κατοίκους το 2015 [2], και πυκνότητα πληθυσμού 189 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, είναι η τρίτη πληθυσμιακά περιοχή της Γαλλίας και η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη μετά την Ιλ-ντε-Φρανς.
Όνομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την εδαφική μεταρρύθμιση των γαλλικών περιοχών του 2014, το προσωρινό όνομα της νέας περιοχής ήταν «Νορ-Πα-ντε-Καλαί-Πικαρδία», από την ένωση, βάση αλφαβητικής σειράς, των ονομασιών των δύο πρώην διοικητικών περιοχών, του Νορ-Πα-ντε-Καλαί και της Πικαρδίας. Η συγκεκριμένη διαδικασία έδινε την δυνατότητα αναμονής έως τον ορισμό νέου ονόματος μέσω σχετικού διατάγματος του Συμβουλίου του Κράτους, κατόπιν σχετικής προτάσεως του περιφερειακού συμβουλίου της συγχωνευθείσης διοικητικής περιοχής.
Στις 14 Μαρτίου 2016, το περιφερειακό συμβούλιο αποφάσισε το «Ω-ντε-Φρανς», που σημαίνει «Άνω Γαλλία», ως το μόνιμο όνομα της περιοχής. [1] Το νέο όνομα επισημοποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2016 με ισχύ από τις 30 Σεπτεμβρίου 2016.[3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόκειται για μια περιοχή με αρκετά διαφορετικές ιστορικές καταβολές. Μέχρι τον 18ο αιώνα, χωρίζονταν σε αρκετές επαρχίες, οι κυριότερες είναι:
- η Πικαρδία (γύρω από την Aμιάν, το Σαιν-Κεντέν, τη Βουλώνη και το Καλαί),
- η Γαλλική Φλάνδρα (γύρω από τη Λιλ και τη Δουνκέρκη) και
- το Αρτουά (γύρω από το Αράς, Λανς και Μπετύν), ενώ
- η Ιλ-ντε-Φρανς επεκτείνονταν έως τις πόλεις Μπωβαί, Κομπιένη και Λαν.
Ακόμη και σήμερα, γεωγραφικές, πολιτιστικές και οικονομικές διαφορές διακρίνονται σ' αυτή την ιστορική οριοθέτηση και ορισμένα από αυτά τα ονόματα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως αιώνες μετά τη δημιουργία των σημερινών νομών κατά τη Γαλλική Επανάσταση.
Η συνοριακή θέση της περιοχής Ω-ντε-Φρανς την έχει καταστήσει στρατηγικό οικονομικό και στρατιωτικό χώρο και πολύ συχνά βρέθηκε στο επίκεντρο σημαντικών συγκρούσεων.
Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή Ω-ντε-Φρανς χωρίζεται σε πέντε νομούς:
| Κωδ | Έμβλημα | Νομός | Πρωτεύουσα | ISO | Διαμ. | Καντόνια | Κοινότ. | Κάτοικοι
Απογραφή 2016 |
Έκταση
(km²) |
Πυκν.
(Κατ./km²) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 02 | 
|
Aιν | Λαν | FR-02 | 5 | 21 | 804 | 536.136 | 7.362 | 73 |
| 59 | 
|
Νορ | Λιλ | FR-59 | 6 | 41 | 648 | 2.603.723 | 5.743 | 453 |
| 60 | 
|
Ουάζ | Μπωβαί | FR-60 | 4 | 21 | 686 | 823.542 | 5.860 | 141 |
| 62 | 
|
Πα-ντε-Καλαί | Αράς | FR-62 | 7 | 39 | 891 | 1.470.725 | 6.672 | 220 |
| 80 | 
|
Σομ | Αμιάν | FR-80 | 4 | 23 | 779 | 572.744 | 6.167 | 93 |
| Σύνολο | 26 | 145 | 3.808 | 6.006.870 | 31.804 | 189 | ||||
Οι κυριότερες πόλεις της περιοχής Ω-ντε-Φρανς:
| Πόλη | Κάτοικοι(2016) | Νομός |
|---|---|---|
| Λιλ | 232.440 | Νορ |
| Αμιάν | 133.755 | Σομ |
| Ρουμπαί | 96.412 | Νορ |
| Τουρκουάν | 97.476 | Νορ |
| Ντανκέρκ | 88.108 | Νορ |
| Καλαί | 74.978 | Πα-ντε-Καλαί |
| Βιλνέβ-ντΆσκ | 62.358 | Νορ |
| Σαιν-Κεντέν | 54.443 | Αιν |
| Μπωβαί | 56.020 | Ουάζ |
| Βαλενσιέν | 43.680 | Νορ |
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή εξόρυξης της ανθρακοφόρου λεκάνης του Νορ-Πα-ντε-Καλέ επί τρεις αιώνες αποτελούσε σημαντικό οικονομικό παράγοντα της περιοχής έως τη δεκαετία του 1990 οπότε τα ορυχεία έκλεισαν. Με ποσοστό ανεργίας 12,8%, η περιοχή Ω-ντε-Φρανς είναι η πλέον πληγείσα στη μητροπολιτική Γαλλία.[4]
Τουρισμός
Ο τουρισμός αντιπροσωπεύει το 4,3% του περιφερειακού ΑΕΠ και δημιουργεί 70.000 θέσεις εργασίας στην περιοχή. Οι ξένοι τουρίστες προέρχονται κυρίως από το Βέλγιοτη Μεγάλη Βρετανία (ειδικά στην ακτή Κοτ ντ'Οπάλ και γύρω από το Αράς).[5]
Γεωργία
Τα Ω-ντε-Φρανς είναι η πρώτη περιοχή της Γαλλίας στην φυτική παραγωγή. Η περιοχή παράγει το 10% του γαλλικού γάλακτος και το 10% της γαλλικής σαμπάνιας. Το ήμισυ της εγχώριας παραγωγής ζαχαρότευτλων καλλιεργείται εδώ, επίσης σχεδόν το 75% της γαλλικής πατάτας. Η περιοχή παράγει σχεδόν όλα τα γαλλικά ραδίκια και τα λαχανάκια Βρυξελλών της γαλλικής κατανάλωσης. [6]
Η περιοχή υποστηρίζει την ανάπτυξη χρήσης της βιοαιθανόλης τόσο στον αγροτικό όσο και στον οικιακό τομέα. Η βιοαιθανόλη που παρασκευάζεται στην περιοχή προέρχεται από ζαχαρότευτλα. [7]
Πολιτιστική κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γοτθικά μνημεία
Η περιοχή ήταν ένα από τα μέρη όπου η γοτθική αρχιτεκτονική έφτασε στο αποκορύφωμά της στον 12ο και 13ο αιώνα, κυρίως στο νότιο τμήμα της (το οποίο ήταν τμήμα της βασιλικής επικράτειας). Αυτό το στυλ κυριάρχησε αργότερα σε όλη την Ευρώπη. Αρκετοί μεγάλοι καθεδρικοί ναοί είναι ένδοξοι μάρτυρες αυτής της αρχιτεκτονικής ανάπτυξης. Η πρώιμος γοτθικός ρυθμός φαίνεται στους καθεδρικούς ναούς της Νουαγιόν, Λαν και Σανλίς, ενώ οι κύριοι γοτθικοί καθεδρικοί ναοί του Βορρά της περιοχής, των πόλεων Αράς, Καμπραί και Τερουάν, που ανήκαν επίσης στον πρώιμο γοτθικό ρυθμό, δεν έχουν διασωθεί. Ο κλασικός γοτθικός ρυθμός, δηλαδή η αποκορύφωση της γοτθικής αρχιτεκτονικής, αναπτύχθηκε σημαντικά στην περιοχή και εκπροσωπείται χρονολογικά από τους καθεδρικούς ναούς των πόλεων Σουασόν, Αμιάν και Μπωβαί. [8][9] Η Πικαρδία ήταν ένα από τα μέρη όπου άνθησε ο φλογόμορφος γοτθικός ρυθμός, με χαρακτηριστικά κτίρια την εκκλησία Σαιν-Βυλφράν στην Αμπεβίλ, το παρεκκλήσι του Αγίου Πνεύματος και το αβαείο του Σαιν-Ρικιέ. Η βασιλική του Σαιν-Κεντέν, λόγω των εξαιρετικών διαστάσεων και του πλούτου του αρχιτεκτονικού της τμήματος, είναι ένα ιδιαίτερο κτίριο στην περιοχή. Πρέπει επίσης να αναφερθεί η ύπαρξη πολλών αβαείων και ενοριακών εκκλησιών, που απεικονίζουν αυτή την αρχιτεκτονική σε ολόκληρη την περιοχή.
-
Ο καθεδρικός ναός Σαιν-Πιέρ του Μπωβαί -
Ο καθεδρικός ναός του Σαιντ- Ομέρ -
Ο καθεδρικός ναός του Σανλίς -
Ο καθεδρικός ναός της Νουαγιόν -
Η εκκλησία Σαιν-Βυλφράν στην Αμπεβίλ -
Τμήμα του καθεδρικού ναού της Σουασόν -
Ο καθεδρικός ναός του Λαν
Φρούρια και Οχυρωμένες Πόλεις
Η περιοχή Ω-ντε-Φρανς περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό φρουρίων ή οχυρωμένων πόλεων που χτίστηκαν κατά τον Μεσαίωνα και επιδιορθώθηκαν αργότερα (κυρίως από τον Βωμπάν), μεταξύ των οποίων:
Η οχυρωμένη πόλη Μπουλόνι-συρ-Μερ (Βουλώνη) και το φρούριο της Μοντρέιγ. Τα φρούρια της Ντουλάνς και της Αμιάν, που χτίστηκαν τον 16ο αιώνα και επιδιορθώθηκαν στις αρχές του 17ου αιώνα. Τα φρούρια των πόλεων Αράς, Λιλ, Καλαί, και πολλά άλλα.
-
Το φρούριο της Μοντρέιγ, στο Πα-ντε-Καλαί -
Το φρούριο της Λιλ -
Είσοδος του φρουρίου της Αμιάν -
Το οχυρό της Αμπλετέζ
.jpg)
Κάστρα
Η νότια περιοχή διατηρεί μερικά αξιόλογα μεσαιωνικά κάστρα, όπως τα κάστρα Κουσύ, Σετμόν, Φερ-αν-Ταρντενουά και Λα Φερτέ-Μιλόν. Το κάστρο Πιερφόν αποκαταστάθηκε πλήρως κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Αυτοκρατορίας. Πολλά κάστρα συντηρήθηκαν στη σύγχρονη εποχή, όπως το κάστρο της Κομπιένης, που ξαναχτίστηκε σε κλασικό στυλ από τον Λουδοβίκο ΙΕ΄ και το οποίο αργότερα έγινε αυτοκρατορική διαμονή. Διαθέτει ένα μεγάλο κήπο και δύο εθνικά μουσεία: το Μουσείο της Δεύτερης Αυτοκρατορίας και το Μουσείο του αυτοκινήτου και του τουρισμού. Το κάστρο του Σαντιγί στεγάζει το μουσείο Κοντέ, διατηρεί πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, και διαθέτει κήπο σχεδιασμένο από τον Αντρέ Λε Νοτρ καθώς και στάβλους του 18ου αιώνα, όπου στεγάζεται το Μουσείο αλόγου. Το κάστρο του Μπλεανκούρ στεγάζει ένα γαλλο-αμερικανικό μουσείο.
Στο νομό Σομ, το κάστρο του Ραμπύρ του 15ου αιώνα, διατηρείται σε καλή κατάσταση. Στο Πα-ντε-Καλαί υπάρχει το κάστρο του Αρντελό, αφιερωμένο σήμερα στις γαλλο-βρετανικές σχέσεις, το κάστρο της Βουλώνης, που στεγάζει ένα αρχαιολογικό και εθνογραφικό μουσείο καθώς και το μεσαιωνικό κάστρο του Ολαίν.
-
-
Το κάστρο του Ραμπύρ -
Το κάστρο του Κουσύ -
Το κάστρο του Πιερφόν -
-
Το κάστρο του Ολαίν
.JPG)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επίσημη ιστοσελίδα της περιοχής Ω-ντε-Φρανς
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 . «La Voix du Nord (in French). Lille. 15 March 2016».
- ↑ . «INSEE Populations légales 2015».
- ↑ . «Décret n° 2016-1265 du 28 septembre 2016 portant fixation du nom et du chef-lieu de la région Hauts-de-France».
- ↑ . «Le Nord-Pas-de-Calais-Picardie : la région la plus touchée par le chômage».
- ↑ . «Le tourisme dans les Hauts-de-France : un secteur dynamique et en croissance pour l'emploi».
- ↑ . «LES HAUTS-DE-FRANCE, PREMIÈRE RÉGION AGRICOLE DE FRANCE».
- ↑ . «La Région Hauts-de-France encourage le développement du bioéthanol».
- ↑ revue Pays du Nord, numéro hors série "Cathédrales, 10 siècles d'histoire régionale", 2007
- ↑ Les cathédrales du Nord, éditions La Voix du Nord, 2009
|