Μοντρέιγ (Πα-ντε-Καλαί)
Συντεταγμένες: 50°27′49″N 1°45′48″E / 50.46361°N 1.76333°E
Μοντρέιγ-συρ-Μερ | ||
---|---|---|
| ||
Χώρα | Γαλλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Πα-ντε-Καλαί, καντόνιο του Μοντρέιγ και διαμέρισμα του Μοντρέιγ | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 62170[1] | |
Κωδικός Κοινότητας | 62588[2] | |
Πληθυσμός | 1.893 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
Έκταση | 2,85 km²[4] | |
Υψόμετρο | 2 μέτρα[5] και 43 μέτρα[5] | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
50°27′49″N 1°45′48″E | ||
Ιστότοπος | https://www.ville-montreuil-sur-mer.fr[6] | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα |
Το Μοντρέιγ (Γαλλικά: Montreuil), ονομάζεται και Μοντρέιγ-συρ-Μερ, είναι γαλλική κοινότητα που βρίσκεται στο νομό Πα-ντε-Καλαί στην περιοχή Ω-ντε-Φρανς.
Παρά τον μικρό πληθυσμό του (2.014 κάτοικοι κατά την απογραφή το 2017 [7]) και τη μικρή του περιοχή, το Μοντρέιγ είναι σημαντική κοινότητα, δεδομένου ότι είναι υπονομαρχία (μαζί με μεγάλες πόλεις όπως το Καλαί, η Βουλώνη, η Μπετύν και το Λανς) καθώς και η πρωτεύουσα μιας επαρχιακής περιφέρειας που συγκεντρώνει 164 δήμους, μερικοί από τους οποίους είναι πολύ πιο πυκνοκατοικημένοι, όπως οι κοινότητες Μπερκ και Ετάπλ.
Τυπική κωμόπολη με πλούσια ιστορία, γνωστή κυρίως για τις οχυρώσεις και τα τείχη του που χρονολογούνται από τον 13ο και τον 17ο αιώνα, έχει γίνει ένα από τα κύρια τουριστικά μέρη της περιοχής και έχει λάβει πολλές ετικέτες.
Τοπωνυμία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τοπωνύμιο Μοντρέιγ προέρχεται από το Monasteriolum (μικρό μοναστήρι) που έδωσε το Monstrolium και στη συνέχεια το Monstreuil.
Από το τέλος του 1793 έως τις αρχές του 1795, το Μοντρέιγ άλλαξε το όνομά του σε Μοντάνι-συρ-Μερ (Βουνό-στη-θάλασσα). Η πόλη ξαναπήρε το παλιό της όνομα στις 5 Φεβρουαρίου 1795 μετά από αναφορά του Γενικού Συμβουλίου προς τη Συμβατική που δικαιολόγησε την επαναφορά από τις «δυσκολίες που προκύπτουν από αυτήν την αλλαγή».[8]
Το επίσημο όνομα της πόλης είναι Μοντρέιγ. [9]Ωστόσο, χρησιμοποιείται συχνά το όνομα Μοντρέιγ-συρ-Μερ (Μοντρέιγ-στη-Θάλασσα). Αυτή η ονομασία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από ορισμένους, σε σχέση με την ιστορία της πόλης και για να τη διαφοροποιήσει από την κοινότητα Μοντρέιγ στο νομό του Σεν-Σαιν-Ντενί, το οποίο συνήθως ονομάζεται «Μοντρέιγ-σου-Μπουά».[10]
Γεωγραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μοντρέιγ είναι μια κωμόπολη που βρίσκεται στο νομό Πα-ντε-Καλαί στην περιοχή Ω-ντε-Φρανς. Βρίσκεται 30 χλμ νότια της Βουλώνης, 40 χλμ βόρεια της Αμπεβίλ, 75 χλμ δυτικά του Αράς και 185 χλμ βόρεια του Παρισιού.
Το Μοντρέιγ βρίσκεται σε ένα ακρωτήριο με θέα στον ποταμό Κανς, 10 χλμ. από την Ετάπλ, όπου ο ποταμός εκβάλλει στη Μάγχη, και βρίσκεται σε προνομιακή γεωγραφική θέση, πολύ κοντά στην παράκτια ζώνη της βορειοανατολικής Γαλλίας, την Κοτ ντ'Οπάλ.
Η συνολική έκταση της κοινότητας είναι 2,85 χμ². Το χαμηλότερο σημείο της είναι 2 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας και το υψηλότερο είναι στα 43 μέτρα. Το κλίμα είναι ωκεάνιο.
Αν και απέχει περίπου από 10 χλμ. από τη θάλασσα, το Μοντρέιγ ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα λιμάνι πρωταρχικής σημασίας. Τα καράβια έπλεαν τον ποταμό Κανς προς το λιμάνι της κοινότητας, το οποίο σήμερα επιτρέπει μόνο την πλοήγηση των αλιευτικών σκαφών και καγιάκ. Αυτή η ιδιαιτερότητα εξηγεί το κοινό όνομα Μοντρέιγ-συρ-Μερ. Το 987, όταν ο Ούγος Καπέτος ανήλθε στο θρόνο της Γαλλίας, ήταν το μοναδικό λιμάνι του βασιλικού τομέα.[11]
Ιστορικά ανήκει στην Πικαρδία, συμπεριλαμβάνεται στο νομό Πα-ντε-Καλαί από το 1790, στη συνέχεια στην περιοχή Νορ-Πα-ντε-Καλαί το 1972 και από την 1η Ιανουαρίου 2016, στην περιοχή Ω-ντε-Φρανς.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μοντρέιγ ήταν η έδρα του Βρετανικού Στρατού στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου από τον Μάρτιο του 1916 έως τον Απρίλιο του 1919. Το άγαλμα του Άγγλου στρατάρχη Ντάγκλας Χέιγκ βρίσκεται έξω από το θέατρο της κοινότητας.
Λογοτεχνία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λώρενς Στερν επισκέφθηκε την πόλη το 1765. Αφηγήθηκε την επίσκεψή του μέσα από τα μάτια του αφηγητή του μυθιστορήματός του «Ένα συναισθηματικό ταξίδι στη Γαλλία και την Ιταλία» (1768).
Το Μοντρέιγ είναι το σκηνικό για το πρώτο μέρος του μυθιστορήματος του Βικτόρ Ουγκώ Οι Άθλιοι. Ο πρωταγωνιστής, Ζαν Βαλζάν (Γιάννης Αγιάννης) και αργότερα με το όνομα κύριος Μαγδαληνής, είναι για μερικά χρόνια ο δήμαρχος του Μοντρέιγ, καθώς και ιδιοκτήτης του τοπικού εργοστασίου, και εκεί είναι όπου η Φαντίν ζει, εργάζεται και αργότερα γίνεται πόρνη πριν πεθάνει στο τοπικό νοσοκομείο. Ο Ουγκώ είχε περάσει αρκετές διακοπές στο Μοντρέιγ.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μοντρέιγ περιβάλλεται από αξιοσημείωτα τείχη, που κατασκευάστηκαν μετά την καταστροφή της πόλης από τα στρατεύματα του αυτοκράτορα των Αψβούργων Κάρολου Κουίντου τον Ιούνιο του 1537. [12] Αυτές οι οχυρώσεις επεκτάθηκαν κατά την εκτεταμένη οχύρωση πόλεων στη Γαλλία από τον Γάλλο μηχανικό Σεμπαστιάν ντε Βωμπάν τον 17ο αιώνα.
-
Εκκλησία στο Μοντρέιγ
-
Τα τείχη του Μοντρέιγ
-
Οχυρώσεις
-
Παρεκκλήσι Σαιντ-Ωστρεμπέρτ
-
Κεντρικός δρόμος
-
Η εκκλησία Σαιν-Σωλβ
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η ιστοσελίδα της κοινότητας Μοντρέιγ (γαλλικά)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ . «insee.fr/fr/statistiques».
- ↑ « Montagne-sur-Mer », dans La Violette no 12, 2e semestre 2007, p. 54-61.
- ↑ . «insee.fr/fr/metadonnees/cog/commune/COM62588-montreuil».
- ↑ Μοντρέιγ-στα-Δάση
- ↑ Anthony Bernard, La citadelle de Montreuil-sur-Mer p. 6.
- ↑ . «ville-montreuil-sur-mer.fr/histoire/».