Κάστρο του Αρντελό

Κάστρο του Αρντελό
Είδος	σατώ
Γεωγραφικές συντεταγμένες	50°38′45″N 1°36′41″E
Διοικητική υπαγωγή	Condette
Χώρα	Γαλλία
Προστασία	κατηγοριοποιημένο στο γενικό κατάλογο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 50°38′44.5″N 1°36′41.3″E / 50.645694°N 1.611472°E / 50.645694; 1.611472

Το κάστρο του Αρντελό (Γαλλικά: Château d'Hardelot) είναι οχυρωμένο κάστρο στην κοινότητα Κοντέτ στο νομό Πα-ντε-Καλαί, στη βόρεια Γαλλία, νότια της Βουλώνης, στην ακτή Κοτ ντ'Οπάλ. Το σημερινό κάστρο είναι ένα αρχοντικό που ολοκληρώθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, σε θεμέλια που χρονολογούνται από το 1222. Έχει το σχήμα πολυγώνου με εννέα πύργους και περιβάλλεται από δύο μεγάλες ομόκεντρες τάφρους και βρίσκεται σε λόφο με θέα τα έλη και μια λίμνη. Βρίσκεται κοντά στο παραθαλάσσιο θέρετρο Αρντελό-Πλαζ, το οποίο έλαβε το όνομά του από το κάστρο.

Σήμερα, στεγάζει το Πολιτιστικό Κέντρο Εγκάρδιας Συνεννόησης, αφιερωμένο στις σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας και την αγγλογαλλική συνεργασία, και φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων το φεστιβάλ Midsummer Festival κάθε καλοκαίρι. Βρίσκεται στο κέντρο του Περιφερειακού φυσικού καταφυγίου των ελών της Κοντέτ.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο κάστρο, που ονομαζόταν κάστρο του Αρντρελό^[2], ήταν ένα ξύλινο οικοδόμημα και κατασκευάστηκε από τους κόμητες της Βουλώνης τον 12ο αιώνα. Εκεί το 1194, ο Ρενώ, κόμης του Νταμμαρτέν υπέγραψε τον πρώτο δημοτικό χάρτη της Βουλώνης.

Ένα νέο κάστρο χτίστηκε από τον κόμη Φίλιππο Α΄ της Βουλώνης, γιο του βασιλιά Φιλίππου Αυγούστου, από το 1222 έως το 1231. Το φρούριο αυτό καταλήφθηκε, ανακαταλήφθηκε και είδε να περνούν από τα τείχη του στρατεύματα της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Βουργουνδίας. Το 1615, η Μαρία των Μεδίκων πολιόρκησε το κάστρο επειδή είχε καταληφθεί από Προτεστάντες. Το κάστρο καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό και ένα αγρόκτημα πήρε τη θέση του στη μέση των ερειπίων. Μόνο τμήματα των τειχών παραμένουν μέχρι σήμερα από το κάστρο εκείνης της εποχής.^[3]

Τα γεγονότα του 1789 δεν επηρέασαν την περιοχή ιδιαίτερα. Οι περίπου 380 κάτοικοι του χωριού ανησυχούσαν κυρίως για την εισβολή και τη διευθέτηση της άμμου της ακτής. Το κάστρο τέθηκε προς πώληση ως εθνική ιδιοκτησία το 1791, και το αγόρασε ο άρχοντας του Σατωμπούρ για 26.400 λίβρες.

Το 1820, το κάστρο πωλήθηκε ξανά με τα 880 εκτάρια αμμόλοφους και δάση που εκτείνονται μέχρι την ακτή Κοτ ντ'Οπάλ. Λίγα χρόνια αργότερα, με την ελπίδα να σταματήσει η αύξηση της άμμου στις ακτές, δημιουργήθηκαν οι πρώτες φυτείες κωνοφόρων. Το 1848, το κάστρο αγοράστηκε από τον Άγγλο σερ Τζον Ηέαρ, δικαστή από το Μπρίστολ, ο οποίος αποκατέστησε έναν από τους καλύτερα διατηρημένους πυργίσκους. Εκείνη την εποχή δόθηκαν στο κάστρο μεγάλες δεξιώσεις και ο συγγραφέας Τσαρλς Ντίκενς, φίλος του Χέαρ, που διέμενε στην περιοχή με τη σύντροφό του Έλεν Τέρναν για ένα διάστημα, ήταν τακτικός επισκέπτης.

Το 1865 ο πλοίαρχος Χένρι Γκάι αγόρασε το κάστρο και έχτισε ένα αρχοντικό πάνω στα θεμέλια του 13ου αιώνα. Η κόρη του Έλεν Γκάι έγινε διάσημη συνθέτης στις αρχές του 20ού αιώνα με το όνομα Γκι ντ' Αρντελό.^[4]

Σύγχρονη εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1897 το κάστρο και τα περίχωρά του (λιβάδια, αμμόλοφοι, βάλτοι, δάση, λίμνες) αγοράστηκαν και πάλι από έναν Άγγλο, τον Τζον Γουίτλεϊ, ο οποίος μετέτρεψε την περιοχή σε αθλητικό και ψυχαγωγικό κέντρο με γήπεδα γκολφ, τένις, κυνήγι, ψάρεμα, τοξοβολία κ.λπ. Συμμετείχε στη δημιουργία του παραθαλάσσιου θέρετρου του Αρντελό που προσέλκυσε κοσμικούς και αριστοκράτες από τη Γαλλία και την Αγγλία. Στις αρχές του 20ού αιώνα, πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια άνοιξαν κοντά στο κάστρο.

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το κάστρο ήταν στη διάθεση του βρετανικού στρατού.

Το 1934 το κάστρο πωλήθηκε στον ιερέα του χωριού Κοντέτ και χρησιμοποιήθηκε ως γυναικείο μοναστήρι. Από το 1987 το κάστρο ανήκει στο χωριό.

Μεταξύ 2007 και 2009 το κάστρο του Αρντελό ανακαινίστηκε εκτενώς. Οι χώροι του κάστρου είναι ελεύθερα προσβάσιμοι στο κοινό.

Από το 2009 στεγάζει το Πολιτιστικό Κέντρο Εγκάρδιας Συνεννόησης, αφιερωμένο στις σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας και την αγγλογαλλική συνεργασία, το οποίο έχει δημιουργηθεί από το Γενικό Συμβούλιο του Πα-ντε-Καλαί σε συνεργασία με την κομητεία του Κεντ στο Ηνωμένο Βασίλειο και επικεντρώνεται στον βρετανικό πολιτισμό, σε όλες τις μορφές τέχνης (μουσική, εικαστικές τέχνες, κινηματογράφος, λογοτεχνία, πολιτιστική κληρονομιά). ^[5]

Το 2016 κατασκευάστηκε αίθουσα 400 θέσεων ελισαβετιανού θεάτρου, μοναδικό στη Γαλλία.^[6]

Στους χώρους του κάστρου διενεργούνται συχνά φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Midsummer Festival, θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις, συναυλίες κλπ.

Το κάστρο έχει χρησιμοποιηθεί ως τοποθεσία γυρισμάτων πολλών ταινιών, όπως η ταινία Tess του Ρομάν Πολάνσκι.

Εσωτερικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2014, οι εσωτερικοί χώροι του κάστρου επανασχεδιάστηκαν ως μόνιμη έκθεση αφιερωμένη στην ιστορία του κάστρου και τις γαλλο-βρετανικές σχέσεις. Ο διάκοσμος είναι εμπνευσμένος από αγγλικά και γαλλικά σπίτια από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και είναι επιπλωμένο με έπιπλα που έχουν διατεθεί από το Mobilier National, μεταξύ άλλων. Η αρχική συλλογή έργων τέχνης συμπληρώθηκε από έργα του Λούβρου και μουσείων της Βουλώνης και του Σαιντ-Ομέρ.