Τουρκικές βουλευτικές εκλογές 1957

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τουρκικές βουλευτικές εκλογές 1957

1954 ←
27 Οκτωβρίου 1957 (1957-10-27)
→ 1961

610 της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας
306 έδρες χρειάζονται για την απόλυτη πλειοψηφία
Συμμετοχή 9.250.949
  Πρώτο κόμμα Δεύτερο κόμμα
 
Επικεφαλής Αντνάν Μεντερές Ισμέτ Ινονού
Κόμμα ΔΚ Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό
Έδρες 424 31
Ποσοστό 48.62% 41.35%
Μεταβολή Μείωση79 Αύξηση147


Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Αντνάν Μεντερές
Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό

Επόμενος Πρωθυπουργός

Αντνάν Μεντερές
ΔΚ

Οι τουρκικές βουλευτικές εκλογές του 1957 διενεργήθηκαν στις 27 Οκτωβρίου, νωρίτερα από το προβλεπόμενο (το 1958).[1] Από τις εκλογές καθορίστηκε η σύνθεση της 11ης περιόδου της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας. Νικητής αναδείχτηκε για τρίτη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση, το Δημοκρατικό Κόμμα, αν και με απώλεια ψήφων, κυρίως λόγω της χειροτέρευσης της οικονομικής κατάστασης της χώρας.

Η Εθνοσυνέλευση εξέλεξε, στις 2 Νοεμβρίου, τον Τζελάλ Μπαγιάρ ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας για 3η συνεχόμενη περίοδο. Η κυβέρνηση Μεντερές έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στις 25 Νοεμβρίου, με 403 ψήφους υπέρ και 103 κατά.[2]

Αυτές οι εκλογές ήταν οι τελευταίες στις οποίες συμμετείχε το Δημοκρατικό Κόμμα και ο Αντνάν Μεντερές καθώς τρία χρόνια αργότερα, στο πρώτο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1960, ο τουρκικός στρατός θα ανατρέψει την κυβέρνηση Μεντερές, θα διαλύσει το ΔΚ και θα αναλάβει την ηγεσία της χώρας.[3]

προεκλογική εκστρατεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κυβέρνηση Μεντερές αποφάσισε στις αρχές Φθινοπώρου του 1957 να επισπεύσει κατά 7 μήνες, την εκλογική αναμέτρηση που κανονικά θα έπρεπε να γίνει τον Μάιο του 1958. Οι λόγοι της επίσπευσης φαίνεται να ήταν κομματικοί: η Τουρκία βρισκόταν σε μια περίοδο έλλειψης βασικών καταναλωτικών αγαθών, έλλειψη που αναμενόταν να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί τους επόμενους μήνες. Το ΔΚ θέλοντας να προλάβει την φθορά που θα υπέκειτο, αποφάσισε να γίνουν οι εκλογές τον Οκτώβριο του 1957.[4] Η προεκλογική εκστρατεία από την πλευρά του ΔΚ εστίασε στην οικονομική ανάπτυξη που είχε επιτευχθεί τα προηγούμενα χρόνια καθώς στην εγγύηση για μελλοντική ανάπτυξη - αν και η τουρκική κοινωνία μαστιζόταν από υψηλό πληθωρισμό και ελλείψεις ακόμα και σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως φάρμακα. [5]

Ποσοστά ψήφων
ΔΚ
  
48.62%
ΡΛΚ
  
41.35%
Ρεπουμπλικανικό Εθνικό Κόμμα
  
6.53%
Κόμμα Απελευθέρωσης
  
3.48%
Κόμμα της Πατρίδας
  
0.01%

Η αντιπολίτευση από την πλευρά της κατάφερε τον Αύγουστο του 1957 να σχηματίσει εκλογικό συνασπισμό. Τον συνασπισμό τον αποτελούσαν το ΡΛΚ, το Ρεπουμπλικανικό Εθνικό Κόμμα (κόμμα που δημιουργήθηκε από δυσαρεστημένους βουλευτές του ΔΚ) και το Κόμμα Ελευθερίας, που ύστερα από επίπονες διαπραγματεύσεις κατάφεραν να βρουν ένα κοινό τόπο συννενοήσης, ελπίζοντας ότι οι συνασπισμένες δυνάμεις τους θα εκδίωχναν το ΔΚ από την εξουσία. Για την Αντιπολίτευση κυρίαρχο θέμα της προεκλογικής της εκστρατείας ήταν εκτός φυσικά από τα καθημερινά οικονομικά προβλήματα, ο αυταρχισμός της κυβέρνησης και η περιστολή των ατομικών ελευθεριών. Το ΡΛΚ ιδιαίτερα, επιζητούσε τη δημιουργία κράτους δικαίου, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, την ελευθερία του Τύπου, την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου και την επέκταση του δικαιώματος απεργίας και στους δημοσίους υπαλλήλους. [6] [7]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]