Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σόνι Άντερσον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σόνι Άντερσον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Sonny Anderson (Πορτογαλικά)
Γέννηση19  Σεπτεμβρίου 1970[1][2][3]
Γκοϊατούμπα
ΨευδώνυμοO Martelo (el martell)
Χώρα πολιτογράφησηςΒραζιλία
Ύψος186 cm Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠορτογαλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
προπονητής ποδοσφαίρου
σύμβουλος
Περίοδος ακμής1987
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άντερσον ντα Σίλβα (πορτογαλικά: Anderson da Silva) (γεννημένος στις 19 Σεπτεμβρίου 1970), ευρέως γνωστός ως Σόνι Άντερσον (Sonny Anderson), είναι Βραζιλιάνος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Ήταν παραγωγικός σκόρερ σε επίπεδο συλλόγων, περισσότερο γνωστός για τις περιόδους του με την Ολιμπίκ Λυών, τη Μονακό (έπαιξε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στο εξωτερικό στη Γαλλία, έχοντας συνολικά 221 αγώνες στη Λιγκ 1 και 138 γκολ) και τη Μπαρτσελόνα. Συμμετείχε με την Εθνική Βραζιλίας στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2001 και έκανε συνολικά 6 συμμετοχές για τη χώρα του, σημειώνοντας 1 γκολ.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στην Γκοϊατούμπα της Γκοϊάς, ο Άντερσον άρχισε να παίζει επαγγελματικά με την ΚΡ Βάσκο ντα Γκάμα, αλλά αρχικά δεν κατάφερε να κάνει εντύπωση. Αφού απέτυχε να σκοράρει σε 18 αγώνες την τελευταία του χρονιά, μετακόμισε στην Γκουαρανί Φουτεμπόλ Κλούμπε.

Η πρώτη εμπειρία του Άντερσον στο εξωτερικό έγινε με τη Σερβέτ Γενεύης, και ο αντίκτυπός του ήταν άμεσος, σκοράροντας 18 γκολ στην πρώτη του σεζόν και στη συνέχεια βοήθησε τον σύλλογο να κατακτήσει το εθνικό πρωτάθλημα την επόμενη σεζόν, σημειώνοντας 11 γκολ μόλις στο πρώτο μισό της σεζόν, καθώς έφυγε τον Ιανουάριο του 1994 για την Ολιμπίκ Μαρσέιγ.

Έπειτα από έξι μήνες, με την Ολιμπίκ Μαρσέιγ να υποβιβάζεται λόγω σκανδάλου δωροδοκίας, ο Άντερσον μετακόμισε στην ΑΣ Μονακό, σκοράροντας με εξίσου εντυπωσιακό ρυθμό και κερδίζοντας ομαδικές (πρωτάθλημα 1997) και ατομικές διακρίσεις.

Το 1997, ο Άντερσον εντάχθηκε στην Μπαρτσελόνα, έχοντας να παλέψει για τη θέση του βασικού επιθετικού με παίκτες όπως ο Λουίς Ενρίκε και ο Πάτρικ Κλάιφερτ. Τα πήγε καλά, σκοράροντας δέκα φορές μόνο στη Πριμέρα Ντιβισιόν την πρώτη του σεζόν, καθώς οι Καταλανοί έκαναν το νταμπλ.[4] Στη δεύτερη χρονιά του, η οποία περιελάμβανε κάποιες συμμετοχές υπό τον προπονητή Λουίς φαν Χάαλ,[5][6] έπαιξε λιγότερο, γεγονός που οδήγησε στην επιστροφή στη Γαλλία με την ανερχόμενη Ολιμπίκ Λυών, για περίπου 18 εκατομμύρια €. Θα ήταν μια πολύ σημαντική επιθετική μορφή, καθώς η ομάδα κέρδισε τα πρώτα δύο από τα επτά συνεχόμενα εθνικά πρωταθλήματα.

Σε ηλικία 33 ετών, ο Άντερσον επέστρεψε στην Ισπανία για τη Βιγιαρρεάλ ΚΦ.[7] Στη μοναδική του πλήρη σεζόν σκόραρε 12 φορές, μεταξύ των οποίων εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης (1–0, μετά από μόλις δύο λεπτά στο γήπεδο), της πρώην ομάδας του, Μπαρτσελόνα (2–1, στο 89ο λεπτό) και της Βαλένθια (1–0), ενώ βοήθησε και το Κίτρινο Υποβρύχιο στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.[8]

Αφού έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη της Βιγιαρεάλ στο Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ 2004,[9] ο Άντερσον τελείωσε την καριέρα του στο Κατάρ. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Λυών, συνεχίζοντας τη δουλειά ως προπονητής με τους επιθετικούς της ομάδας.[10]

Τον Ιούνιο του 2007, ο Άντερσον έπαιξε έναν αποχαιρετιστήριο αγώνα στο Σταντ ντε Ζερλάν, σε έναν αγώνα με τους φίλους του και τους πρωταθλητές Γαλλίας του 2002. Τέσσερα χρόνια αργότερα διέκοψε τη συνεργασία του με τη Λυών και ξεκίνησε προπονητική καριέρα στην ελβετική Νεσατέλ Ξαμάξ ΦΚΣ.[11] Στις 24 Ιουλίου, μετά από δύο μόνο αγώνες πρωταθλήματος, απολύθηκε.[12]

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άντερσον δεν μπορούσε να μεταφράσει την επιτυχία του συλλόγου σε συμμετοχές στην εθνική ομάδα. Έκανε μόνο 6 συμμετοχές για την Εθνική Βραζιλίας. Η πρώτη πραγματοποιήθηκε σε ένα φιλικό με τη Νότια Κορέα στις 11 Αυγούστου 1997, στο οποίο σημείωσε το μοναδικό του γκολ.[13] Ήταν επίσης μέλος της ομάδας που έλαβε μέρος στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2001 και κέρδισε την τελευταία του διεθνή συμμετοχή την ίδια χρονιά.

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βάσκο ντα Γκάμα

Σερβέτ

Μονακό

Μπαρτσελόνα

Λυών

Βιγιαρεάλ

Ατομικές

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (πολλαπλές γλώσσες) worldfootball.net. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Enciclopèdia de l'esport català» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 2012. 598.
  4. ↑ «La Copa de Hesp y del doblete de Van Gaal» (στα ισπανικά). Sport. 4 Απριλίου 2014. http://www.sport.es/es/noticias/copa-del-rey/copa-hesp-del-doblete-van-gaal-3241791. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015. 
  5. ↑ «Látigo para Stoichkov y Anderson» (στα ισπανικά). El Mundo. 1 Φεβρουαρίου 1998. http://www.elmundo.es/elmundo/1998/febrero/01/deportes/vangaal.html. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015. 
  6. ↑ «The Van Gaal dossier». The Daily Telegraph. 15 Αυγούστου 2014. http://s.telegraph.co.uk/graphics/projects/the-van-gaal-dossier/index.html. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015. 
  7. ↑ «Sonny delight for Villarreal». UEFA. 9 Ιουλίου 2003. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015. 
  8. ↑ Villarreal end Celtic challenge; UEFA, 14 Απριλίου 2004
  9. ↑ «Anderson fit for Intertoto mission». UEFA. 10 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015. 
  10. ↑ «Sonny Anderson: "A Lyon, c'est l'ère Benzema"» (στα Γαλλικά). FIFA. 1 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015. 
  11. ↑ «Football – Ligue 1. OL: Sonny Anderson prend la direction de Neuchâtel Xamax» (στα γαλλικά). Le Progrès. 2 Ιουνίου 2011. http://www.leprogres.fr/football/2011/06/02/lyon-sonny-anderson-prend-la-direction-de-neuchatel-xamax. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015. 
  12. ↑ Neuchatel Xamax sack entire staff Αρχειοθετήθηκε 2012-10-26 στο Wayback Machine.; ESPN Soccernet, 25 Ιουλίου 2011
  13. ↑ «SOUTH KOREA: BRAZIL SOCCER FRIENDLY». Reuters. 11 Αυγούστου 1997. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2019. 
  14. ↑ «Villarreal 0-0 Heerenveen (Aggregate: 2 - 1)». uefa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020. 
  15. ↑ «Atletico 2-0 Villarreal (Aggregate: 2 - 2)». uefa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020. 
  16. ↑ «France - Topscorers». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020. 
  17. ↑ «Palmarès Trophées UNFP - Oscars du football - Meilleur joueur de Ligue 1» (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2017. 
  18. ↑ «Fairs/UEFA Cup Topscorers». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020. 
  19. ↑ «Qatar - List of Topscorers». rsssf.com. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σόνι_Άντερσον&oldid=10679497"