Στοά Ευμένους
Συντεταγμένες: 37°58′14″N 23°43′34″E / 37.9706°N 23.7260°E
| Στοά Ευμένους | |
|---|---|
 Θέση της Στοάς του Ευμένους (Νο.16) στον ευρύτερο χώρο της Ακρόπολης | |
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Αρχιτεκτονική | αρχαία κλασική |
| Διεύθυνση | Ακρόπολη Αθηνών |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°58′14″N 23°43′34″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Αθηναίων |
| Τοποθεσία | Αθήνα |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Λειτουργία | 160 π.Χ. |
| Αναστήλωση | 1877-1878 από την Αρχαιολογική Εταιρεία |
| Κατάσταση | Υπό ανασκαφή |
| Χρήση | στοά, χώρος καταφυγίου για τους θεατές του Θεάτρου του Διονύσου, αποθηκευτικός χώρος σκηνικών |
| Ιδιοκτήτης | Υπουργείο Πολιτισμού |
| Διαστάσεις | |
| Γενικές διαστάσεις | 163 × 17.65 |
| Τεχνικές λεπτομέρειες | |
| Όροφοι | 2 |
| Δομικό σύστημα | ιωνικός ρυθμός, δωρικός ρυθμός, περγαμηνός ρυθμός |
| Σχεδιασμός και κατασκευή | |
| Δημιουργός | Ευμένης Β΄ της Περγάμου |
| Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα |
| Ιστότοπος | |
| Στοά Ευμένους | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Στοά του Ευμένους ήταν στοά στην Αθήνα η οποία δωρήθηκε στην πόλη από τον Ευμένη Β΄ της Περγάμου γύρω στο 160 π.Χ..[1] Σήμερα σώζονται τα ερείπιά της στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης μεταξύ του Ωδείου του Ηρώδου και του Θεάτρου του Διονύσου.[1] Η στοά ανασκάφτηκε και αποκαλύφθηκε πλήρως από την Αρχαιολογική Εταιρεία το 1877-1878.[1]
Η στοά σήμερα έχει μήκος 163 μέτρα, ωστόσο πρόσφατες ανασκαφές έδειξαν ότι το αρχικό της μήκος ήταν γύρω στα 190 μέτρα, και ότι γύρω στο 160 μ.Χ. ένα μέρος της κατεδαφίστηκε για την ανέγερση του Ηρώδειου, με το οποίο συνδέθηκε λειτουργικά.[2] Είχε δύο ορόφους, και πλάτος 17,65 μέτρα. Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο, σκοπός της ήταν να παρέχει καταφύγιο στους θεατές που περίμεναν να μπουν στο θέατρο του Διονύσου, αλλά και ως αποθηκευτικός χώρος για τα σκηνικά του θεάτρου.[2][1] Κατασκευάστηκε στα πρότυπα της αρχιτεκτονικής της Περγάμου, από μάρμαρο της Ανατολίας. Τα δομικά στοιχεία της στοάς προκατασκευάστηκαν στην Πέργαμο και στάλθηκαν έτοιμα στην Αθήνα, πράγμα όχι ασυνήθιστο για τις βασιλικές δωρεές της εποχής.[2] Οι εξωτερικοί κίονες ήταν δωρικού ρυθμού στο πρώτο επίπεδο και ιωνικού στο δεύτερο, ενώ οι εσωτερικοί ιωνικού και περγαμηνού αντίστοιχα. Η δωρεά του Ευμένη έγινε στα πλαίσια της προσπάθειας επέκτασης της διπλωματικής επιρροής του βασιλείου των Ατταλιδών στις ελληνικές πόλεις καθώς αυξανόταν η δύναμη και ο πλούτος του,[3] ενώ μοιάζει μορφολογικά με τη στοά η οποία δωρήθηκε από τον αδελφό του Ευμένη, Άτταλο.[1][2] Μπροστά από τη στοά υπάρχουν ευρήματα του μνημείου του Νικία, έργο του 320 π.Χ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Γιαννικαπάνη.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Berkeley 2014.
- ↑ Habicht 2004.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γιαννικαπάνη, Έφη. «Στοά Ευμένους». Κόμβος Οδυσσέας. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2014.
- Berkeley, Andrew Stewart, University of California, (2014). Art in the Hellenistic world. Cambridge University Press. σελ. 95. ISBN 9781107048577.
- Habicht, C. (2004). «The Seleucids and their rivals». Στο: J.B. Bury. The Cambridge ancient history (2η έκδοση). Cambridge [u.a.]: Cambridge Univ. Press. σελ. 331. ISBN 9780521234481.