Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σάιμον Χάρις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σάιμον Χάρις
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Οκτωβρίου 1986[1]
Δουβλίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΙρλανδία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςDublin Institute of Technology
Ardee Community School
St David's Holy Faith Secondary School, Greystones
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΦίνε Γκελ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Ιρλανδικού κοινοβουλίου (2011–2016, Wicklow)[2]
Minister for Health (Ireland) (2016–2020)
μέλος του Ιρλανδικού κοινοβουλίου (2016–2020, Wicklow)[2]
μέλος του Ιρλανδικού κοινοβουλίου (από 2020, Wicklow)[2]
Minister for Further and Higher Education, Research, Innovation and Science (από 2020)[3][4][5]
Υπουργός Δικαιοσύνης και Ισότητας της Ιρλανδίας (2022–2023)[6][7]
Τίσεχ (από 2024)
Ιστότοπος
www.simonharris.ie
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σάιμον Χάρις (Simon Harris, ιρλανδικά: Síomón Ó hEarchaí‎‎, γενν. 17 Οκτωβρίου 1986 στο Greystones της Ιρλανδίας) είναι Ιρλανδός πολιτικός. Είναι μέλος του Φίνε Γκελ, πρόεδρος του οποίου είναι από τον Μάρτιο του 2024. Είναι Πρωθυπουργός (Taoiseach) της Ιρλανδίας από τον Απρίλιο του 2024.

Το 2011 ο Χάρις εξελέγη βουλευτής για την εκλογική περιφέρεια Wicklow. Από το 2014 έως το 2016 διετέλεσε υπουργός Επικρατείας στο Υπουργείο Οικονομικών στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Έντα Κένι. Τον Μάιο του 2016 έγινε υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση μειοψηφίας του Κένι, διαδεχόμενος τον Λίο Βαράντκαρ. Τον Ιούνιο του 2020 έγινε Υπουργός Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Έρευνας, Καινοτομίας και Επιστήμης στην κυβέρνηση του Μιχόλ Μάρτιν, θέση που διατήρησε και στην επόμενη κυβέρνηση Βαράντκαρ. Από τις 17 Δεκεμβρίου 2022 έως την 1η Ιουνίου 2023 κατείχε το αξίωμα του Υπουργού Δικαιοσύνης αντί της Helen McEntee που βρισκόταν σε γονική άδεια.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάρις γεννήθηκε στο Greystones, στην κομητεία Wicklow στα ανατολικά της Ιρλανδίας το 1986 και ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Σε ηλικία 15 ετών ίδρυσε έναν οργανισμό για να βοηθήσει οικογένειες με παιδιά που πάσχουν από αυτισμό και ΔΕΠ-Υ, την Triple A Alliance, ευαισθητοποιημένος και από το γεγονός ότι ο αδερφός του είναι αυτιστικός[8]. Αναμείχθηκε στην τοπική πολιτική, καλώντας τους πολιτικούς να κάνουν περισσότερα για την επέκταση των εγκαταστάσεων προσβασιμότητας για αναπήρους.

Ο Χάρις σπούδασε δημοσιογραφία και γαλλικά στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Δουβλίνου για ένα χρόνο πριν επικεντρωθεί αποκλειστικά στην πολιτική του καριέρα. Βοήθησε τον πολιτικό Frances Fitzgerald, ο οποίος ήταν ηγέτης της αντιπολίτευσης στο Seanad Éireann εκείνη την εποχή[8]. Στις εκλογές του 2011 κέρδισε μία από τις πέντε έδρες του Dáil Éireann στην εκλογική περιφέρεια Wicklow. Ως ο νεότερος εκπρόσωπος (γνωστός και ως Baby of the Dáil), ο Χάρις επιλέχθηκε από το κόμμα του για να προτείνει τον Έντα Κένι ως Πρωθυπουργό στην πρώτη του ομιλία. Το 2014 έγινε Υπουργός Επικρατείας για το Γραφείο Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση του Έντα Κένι. Έλαβε μέρος και στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκείνη τη χρονιά, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Δύο χρόνια αργότερα διορίστηκε Υπουργός Υγείας στην Ιρλανδία, ο νεότερος κάτοχος αυτού του αξιώματος μέχρι σήμερα[8]. Έπαιξε κεντρικό ρόλο στο επιτυχημένο δημοψήφισμα για την κατάργηση της απαγόρευσης των αμβλώσεων.

Λίγο αργότερα, ωστόσο, δέχτηκε πυρά μετά την κρίση περί την εθνική εκστρατεία CervicalCheck. Σε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε εξετάσεις για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας δόθηκαν λανθασμένες διαγνώσεις. Ο Χάρις δέχτηκε κριτική για τον χειρισμό της κρίσης[8] και το 2019 ακολούθησε απεργία των νοσηλευτών[8]. Αφού δεν αποκάλυψε το κόστος νέου νοσοκομείου παίδων που κατασκευαζόταν στο Δουβλίνο, του έγινε πρόταση μομφής. Αν και κατάφερε να την υπερβεί, το κόμμα Φίανα Φαλ κατέστησε σαφές ότι απείχε μόνο και μόνο για να μην καταρρεύσει η κυβέρνηση μειοψηφίας. Προτού διεξαχθεί άλλη μια ψηφοφορία εμπιστοσύνης, ξέσπασε η πανδημία COVID-19 . Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπόρεσε να ανακτήσει τη δημοφιλία του[8].

Μετά τις εκλογές του 2020, διορίστηκε Υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης, Καινοτομίας και Έρευνας στην κυβέρνηση συνασπισμού του πρωθυπουργού Μάρτιν (με τη Φίανα Φαλ και το Κόμμα των Πρασίνων). Αντικατέστησε προσωρινά την υπουργό Δικαιοσύνης Helen McEntee κατά τη διάρκεια της γονικής της άδειας[8]. Μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Βαράντκαρ, ο Χάρις εξελέγη διάδοχός του την επόμενη μέρα[9]. Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν ανθυποψήφιοι, επικυρώθηκε ως ηγέτης του κόμματος χωρίς εκλογές στις 24 Μαρτίου 2024[10] και στις 9 Απριλίου 2024 το ιρλανδικό κοινοβούλιο τον εξέλεξε με 88 ψήφους έναντι 69 ως τον νεότερο πρωθυπουργό στην ιστορία της χώρας [11] .

Ο Χάρις είναι παντρεμένος με την Καοΐμχε Γουέιντ από το 2017, με την οποία έχει έναν γιο και μια κόρη. Ο Χάρις πάσχει από τη νόσο του Κρον.

  1. 1,0 1,1 books.google.pl/books?hl=pl&id=RP6UAwAAQBAJ&q=harris#v=snippet&q=harris&f=false.
  2. 2,0 2,1 2,2 Simon-Harris.D.2011-03-09.
  3. «gov.ie - Government Ministers». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2021.
  4. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2022.
  5. «gov.ie - Government Ministers». Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2022.
  6. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2022.
  7. «gov.ie - Government Ministers». Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2022.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Tommy Meskill (24 Μαρτίου 2024). «Simon Harris: From 'articulate' teen to Taoiseach-in-waiting» (στα Αγγλικά). RTÉ. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2024. 
  9. «Harris confirms Fine Gael leadership bid as others opt out» (στα Αγγλικά). RTÉ. 21 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2024. 
  10. Paul Cunningham (24 Μαρτίου 2024). «Harris wants 2025 election with Government to run full term» (στα Αγγλικά). RTÉ. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2024. 
  11. «Simon Harris formally appointed Taoiseach after Dáil vote» (στα Αγγλικά). RTÉ. 9 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2024.