Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προδοσία (ταινία, 1964)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προδοσία
Κινηματογραφική αφίσα.
ΣκηνοθεσίαΚώστας Μανουσάκης
ΠαραγωγήΚλέαρχος Κονιτσιώτης
ΣενάριοΆρης Αλεξάνδρου
Κώστας Μανουσάκης
ΙστορίαΝότη Περγιάλη
ΠρωταγωνιστέςΠέτρος Φυσσούν
Μάνος Κατράκης
Δημήτρης Μυράτ
Έλλη Φωτίου
Ζωρζ Σαρρή
ΦωτογραφίαΝίκος Γαρδέλης
ΜοντάζΓεράσιμος Παπαδάτος
ΣκηνογραφίαΚώστας Παπαχρήστος
Εταιρεία παραγωγήςΔαμασκηνός - Μιχαηλίδης
Πρώτη προβολή23 Νοεμβρίου 1964 (Ελλάδα)
Διάρκεια96΄
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνική

Η Προδοσία είναι μια ελληνική δραματική - πολεμική ταινία του 1964, σε παραγωγή Κλέαρχου Κονιτσιώτη και σε σκηνοθεσία Κώστα Μανουσάκη. [1]

Ο Γερμανός υπολοχαγός Καρλ φον Στάιν (Πέτρος Φυσσούν) βρίσκεται νεκρός. Η ιστορία όμως ξεκινά όταν η Γκεστάπο επιτάσσει την βίλα του Έλληνα καθηγητή Βίκτωρα Καστριώτη (Μάνος Κατράκης) για την εγκατάσταση του υπολοχαγού Καρλ Φον Στάιν. Ο αξιωματικός γνωρίζεται εκεί με τη δήθεν ανιψιά του καθηγητή, την Λίζα (Έλλη Φωτίου), και την ερωτεύεται παράφορα, αγνοώντας ότι είναι Εβραία. Πριν τον επικείμενο γάμο τους, η Λίζα λέει την αλήθεια στον Καρλ και, ο Καρλ αφού παραδώσει την Λίζα στην Γκεστάπο, φεύγει για το ανατολικό μέτωπο. Όταν η Γερμανία χάνει τον πόλεμο, το 1945, ο Καρλ γυρίζει στο Βερολίνο και μαθαίνει ότι η Λίζα εκτελέστηκε. Συγκλονισμένος, αποφασίζει να δώσει τέλος και στη δική του ζωή στο Σκοπευτήριο Καισαριανής.


Το σενάριο βασίστηκε σε μια ιδέα του Νότη Περγιάλη. Ξένοι τίτλοι της ταινίας: Treachery, Treason.

Το 20% της διάρκειας της ταινίας καλύπτεται με ναζιστικούς πολεμικούς σχηματισμούς, κινηματογραφημένους από τεχνίτες του είδους. Αυτές οι σκηνές προέρχονται από το ντοκιμαντέρ του Γ’ Ράιχ Ο θρίαμβος της θέλησης. [2]

Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσε τη σεζόν 1964-1965 και, κόβοντας 439.753 εισιτήρια, κατατάχθηκε στην 6η θέση ανάμεσα σε 93 ταινίες της ίδιας σεζόν. [3]

Βραβεία / Φεστιβάλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Κάννες, οι Γάλλοι κριτικοί κατέκριναν την ταινία χαρακτηρίζοντάς την «ύμνο στον ναζισμό», ενώ στη Θεσσαλονίκη, οι κριτικοί εκθείασαν την αντιπολεμική της πρόθεση.

Γράφει ο Βασίλης Δημητρούλιας:

Ο δημιουργός Μανουσάκης, βέβαια, ενδιαφέρεται και για την εικόνα. Στυλίστας σκηνοθέτης, είναι ο άρχων των πλάνων του, με υπέροχα καδραρίσματα και κίνησεις της κάμερας, που άλλοτε παίρνει θέση και κινηματογραφεί από χαμηλά, για να δείξει τον κατακτητή ψηλά και άλλοτε από ψηλά, για να δείξει τους υπόδουλους άλλους χαμηλά. Έχει ευτυχήσει, βέβαια, να έχει στη διεύθυνση της φωτογραφίας, τον Νίκο Γαρδέλη, σε μεγάλα κέφια. Άψογη η βραβευμένη, ασπρόμαυρη φωτογραφία του, με τις φωτοσκιάσεις, να φέρνουν στο νου μεγάλες στιγμές σπουδαίων συναδέλφων του, από το αμερικάνικο ή το γαλλικό νουάρ. Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από συναισθήματα, τα οποία κυρίως μας παραδίδονται, μέσα από σιωπές. Είναι ολιγόλογη και προτιμά την εικόνα για την απόδοση των συναισθημάτων των ηρώων της. [5]

  1. Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 99. 
  2. ΠΡΟΔΟΣΙΑ, https://www.filmfestival.gr/el/movie/movie/771, ανακτήθηκε στις 2021-08-29 
  3. «Προδοσία (1964) - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021. 
  4. «5η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου». www.filmfestival.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021. 
  5. «3 φανατικοί θεατές γράφουν για τις τελευταίες προβολές της «Χαμένης Λεωφόρου του Ελληνικού Σινεμά» - FLIX». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]