Οριάνα Φαλάτσι
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Οριάνα Φαλάτσι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Oriana Fallaci (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 29 Ιουνίου 1929[1][2][3] Φλωρεντία |
| Θάνατος | 15 Σεπτεμβρίου 2006[1][3][4] Φλωρεντία |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος του πνεύμονα |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Cimitero Evangelico agli Allori |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–2006) Βασίλειο της Ιταλίας (1929–1946) |
| Θρησκεία | αθεϊσμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιταλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[5] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας Liceo classico statale Galileo |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολεμική ανταποκρίτρια πολιτικός συγγραφέας[6] δημοσιογράφος[6] αντάρτης |
| Περίοδος ακμής | 1958 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Action Party |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Αλέξανδρος Παναγούλης[7] |
| Αδέλφια | Neera Fallaci Paola Fallaci |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Gold medal for merit in school, culture and art Ambrogino d'oro |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Οριάνα Φαλάτσι ή Φαλλάτσι (ιταλικά: Oriana Fallaci, 29 Ιουνίου 1929 - 15 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν Ιταλίδα δημοσιογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας. Ενεργή στις πολιτικές εξελίξεις σε όλη την διάρκεια της ζωής της, κάλυψε τους περισσότερους πολέμους της δεκαετίας του 1970 αλλά και τις επαναστάσεις της εποχής της. Έχει πάρει συνεντεύξεις από τα πιο ισχυρά και διάσημα πρόσωπα των δεκαετιών 1960 και 1970 οι οποίες έχουν εκδοθεί σε βιβλίο με τίτλο Intervista con la storia.
Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, επικέντρωσε την προσοχή της στον ισλαμικό εξτρεμισμό αλλά και στο Ισλάμ γενικότερα, του οποίου έγινε τελικά πολέμια.
Περισσότερο γνωστή στην Ελλάδα είναι εξαιτίας του ερωτικού δεσμού που διατηρούσε με τον Αλέκο Παναγούλη.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Φλωρεντία. Γνωστά έργα της είναι το Ένας άντρας: μια ιστορία, στο οποίο αναφέρεται στη σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη, το Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, το Η οργή και η περηφάνια και το Ινσαλλάχ. Το πιο επιτυχημένο εμπορικά βιβλίο της, Η οργή και η περηφάνια, που εκδόθηκε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 συγκέντρωσε τα πυρά των κριτικών με το σκεπτικό ότι προκαλεί το μίσος εναντίον των μουσουλμάνων.
Ανάμεσα στις διεθνείς προσωπικότητες από τις οποίες είχε πάρει συνέντευξη η Φαλάτσι ήταν και ο πρώην υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος (ως σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας τότε)[8] είχε αναφερθεί στη συνέντευξη εκείνη στον πόλεμο του Βιετνάμ ως «ένας άχρηστο πόλεμο».[9] Σε πολύκροτη συνέντευξή της με τον τότε θρησκευτικό και πολιτικό ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Χομεϊνί, είχε τολμήσει να βγάλει το τσαντόρ που ήταν υποχρεωμένη να φορά.[10] Ανάμεσα στις πολλές άλλες προσωπικότητες που είχαν δώσει συνέντευξη στη Φαλάτσι ήταν οι Γιάσερ Αραφάτ, Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί, Βίλι Μπραντ, Νόρμαν Μέιλερ, Σον Κόνερι και Ίνγκριντ Μπέργκμαν.[11]
Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο Μανχάταν, τη δεύτερη πατρίδα της όπως αποκαλούσε. Για πολλά χρόνια ζούσε γνωρίζοντας ότι έχει καρκίνο στο στήθος απο τον οποίο και πέθανε τελικά. Απο καρκίνο είχε πεθάνει και η μητέρα της κατα την περίοδο που η Φαλάτσι έπνιγε το πένθος της για τον άντρα της ζωής της, Αλέκο Παναγούλη, γράφοντας το βιβλίο Ένας άντρας.
Η προσωπική της ζωή παρέμεινε στάσιμη μετά το χαμό του συντρόφου της, όπως αποκαλούσε τον Αλέκο Παναγούλη, καθως δεν δημιούργησε δική της οικογένεια. Πιστή της φίλη για αρκετά χρόνια υπήρξε η Ιζαμπέλα Ροσελίνι.
Κατά το 2000 υπήρξε πολέμια συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας Σομαλών μεταναστών στη Φλωρεντία. Σύμφωνα με περιγραφές που δίνει στο έργο της Η οργή και η περηφάνια κατάφερε, με προσωπική πρωτοβουλία που ανέλαβε, να ενεργοποιήσει την ιταλική αστυνομία και να τις διαλύσει.[εκκρεμεί παραπομπή]
Πέθανε στη Φλωρεντία στις 15 Σεπτεμβρίου του 2006.
Βιβλία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- One Man (1979) ISBN 8427938543. Ελληνικά: Ένας άντρας: Μια ιστορία, Εξάντας 1992 ISBN 960-256-097-5
- The Seven Sins of Hollywood , Longanesi (Milan), 1958.
- The Useless Sex: Voyage around the Woman Horizon Press (New York City), 1961.
- Penelope at War 1962 (London).
- Limelighters 1963.
- The Egotists: Sixteen Surprising Interviews Regnery (Chicago), 1963.
- Quel giorno sulla Luna Rizzoli, 1970.
- Inshallah, 1983. Ελληνικά: Ινσαλλάχ, Εξάντας 1992. ISBN 960-256-099-1
- If the Sun Dies. Ελληνικά: Αν ο ήλιος πεθάνει, Λιβάνης-Νέα Σύνορα ISBN 960-236-077-1
- Interview With History 1976.
- Letter to a child never born. Ελληνικά: Γράμμα σ' ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, Λιβάνης-Νέα Σύνορα
- So be it.
- Oriana Fallaci intervista Oriana Fallaci. (Milan: Corriere della Sera, August 2004).
- The Rage and The Pride An "expose" on Islam. Αρχικός τίτλος La Rabbia e l'Orgoglio, Publisher: Rizzoli. ISBN 0847825043. Ελληνικά: Η οργή και η περηφάνια, Γκοβόστης 2003 ISBN 960-270-908-1
- The Force of Reason (La Forza della Ragione) Publisher: Rizzoli ISBN 0847825043 Εκδόσεις: Rizzoli, English edition ISBN 0847827534
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11902217m. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 15748883. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) ISFDB. 231709. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11902217m. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 6,0 6,1 BeWeB. 3968. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ www
.oriana-fallaci .com /panagulis /intervista .html. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2021. - ↑ Δημοπούλου, Μαρίσσα. «Ποιος δεν φοβήθηκε την Οριάνα Φαλάτσι;». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024.
- ↑ Μποζώνη, Αργυρώ (12 Δεκεμβρίου 2021). «Η Οριάνα Φαλάτσι και το πολύκροτο βιβλίο της για τον Αλέκο Παναγούλη». LiFO. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024.
- ↑ Κουντούρη, Μαριλένα (4 Μαΐου 2022). «Οριάνα Φαλάτσι. Η δημοσιογράφος που όλοι φοβούνταν». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024.
- ↑ «Η αντισυμβατική Οριάνα Φαλάτσι». CulturePoint.gr. 15 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημο site Αρχειοθετήθηκε 2008-09-19 στο Wayback Machine.
- The Slow Suicide of the West, του Jorge Majfud
- Fiorentini, esprimiamo il nostro sdegno Corriere della sera 6 Νοεμβρίου 2002