Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ναυτική Ανταρσία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ναυτική Ανταρσία / Η Ανταρσία του Μπάουντι
ΣκηνοθεσίαΦρανκ Λόιντ
ΠαραγωγήΈρβιν Θάλμπεργκ
Άλμπερτ Λιούιν
ΣενάριοΤζουλς Φέρθμαν
Τάλμποτ Τζένιγκς
Κάρεϊ Γουίλσον
Βασισμένο σεMutiny on the Bounty
ΠρωταγωνιστέςΚλαρκ Γκέιμπλ
Τσαρλς Λότον
Φράντσο Τόουν
ΜουσικήΧέρμπερτ Στόθαρτ
Νατ Γ. Φίνστον
ΦωτογραφίαΆρθουρ Έντισον
ΜοντάζΜάργκαρετ Μπουθ
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 8/11/1935
Διάρκεια132 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ναυτική Ανταρσία (αγγλ. Mutiny On The Bounty) είναι Αμερικανική δραματική επική ταινία του 1935 σκηνοθεσίας Φρανκ Λόιντ και με πρωταγωνιστές τους Κλαρκ Γκέιμπλ, Τσαρλς Λότον και Φράντσο Τόουν. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα των Τσαρλς Νόρντχοφ και Τζειμς Νόρμαν Χολ που καταγράφει τα γεγονότα της ανταρσίας που έλαβε χώρα στο ιστιοφόρο Μπάουντι το 1789 και βραβεύτηκε με Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Η επική αυτή παραγωγή έλαβε την 86η θέση ως μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.[1]

1787, ο δόκιμος αξιωματικός του ναυτικού, Ρότζερ Μπάιαμ (Φράντσο Τόουν) επιβιβάστηκε στο Βρετανικό ιστιοφόρο του Βασιλικού Ναυτικού Μπάουντι (HMS Bounty), πλοίο το οποίο επρόκειτο να ταξιδέψει μέχρι την Ταϊτή προκειμένου να συλλέξει μερικά δείγματα αρτόκαρπων. Καπετάνιος και κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Γουίλιαμ Μπλάι (Τσαρλς Λόουτον) και υποπλοίαρχος ο Κρίστιαν Φλέτσερ (Κλαρκ Γκέιμπλ). Οι συνθήκες διαβίωσης στο ιστιοφόρο ήταν δύσκολες, λόγω του δεσποτικού και τυραννικού πνεύματος του καπετάνιου Μπλάι και όποιος δεν έκανε τη δουλειά του σωστά μαστιγωνόταν. Μετά από μήνες το πλήρωμα έφτασε στην Ταϊτή, όπου παρέμεινε για 5 μήνες. Το πλήρωμα προσαρμόστηκε εύκολα στα ήθη και έθιμα των Ταϊτινών και μερικοί όπως ο Φλέτσερ παντρεύτηκαν Ταϊτινές γυναίκες. Μετά από την ευχάριστη διαμονή του πληρώματος στο νησί το Μπάουντι απέπλευσε από την Ταϊτή. Οι άνδρες του πληρώματος έπρεπε να υποστούν για άλλη μια φορά την τυραννία του Μπλάι. 24 μέρες μετά την αναχώρηση του ιστιοφόρου από την Ταϊτή, ο Κρίστιαν Φλέτσερ οργάνωσε ανταρσία κατά του καπετάνιου Μπλάι. Ο καπετάνιος και οι υποστηρικτές του βρέθηκαν εκτός πλοίου και κατόρθωσαν με μια βάρκα να επιστρέψουν στην Αγγλία και να καταγγείλουν την ανταρσία. Ο Μπάιαμ παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε μέρος στην ανταρσία κλήθηκε από τις αρχές για να δικαιολογηθεί και να εξηγήσει τα αίτια της ανταρσίας.

Η ταινία, βασισμένη σε πραγματικό γεγονός καθώς και στο μυθιστόρημα των Τσαρλς Νόρντχοφ και Τζειμς Νόρμαν Χολ που εξιστορεί την Ανταρσία του Μπάουντι, αποτέλεσε ίσως την πρώτη κολοσσιαία χολιγουντιανή παραγωγή που κέρδισε το χρυσό αγαλματίδιο. Ο παραγωγός της Metro-Goldwyn-Mayer Έρβιν Θάλμπεργκ ήθελε από καιρό να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία μιας επικής ταινίας που θα έκανε επιτυχία σε όλες τις άκρες του πλανήτη και που θα βασιζόταν σε ιστορικά γεγονότα. Ο Θάλμπεργκ, ενθουσιασμένος από το μυθιστόρημα των Νόρντχοφ και Χολ, προσπάθησε να πείσει τον Λούι Μπι Μάγιερ να τον αφήσει να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Ο Μάγιερ όμως ήταν διστακτικός φοβούμενος την αποτυχία του εγχειρήματος, δεδομένου ότι το μυθιστόρημα δεν περιλάμβανε γυναικείους ρόλους. Ο Θάλμπεργκ τον έπεισε λέγοντάς του ότι το κοινό δεν έμενε ασυγκίνητο από την ανθρώπινη κτηνωδία και ότι ακριβώς γι' αυτό το λόγο η Ανταρσία του Μπάουντι θα είχε τέτοιο απόηχο 200 χρόνια αργότερα. Η παραγωγή αποδείχθηκε ιδιαίτερα δαπανηρή, με προϋπολογισμό 2.000.000 δολαρίων αποτέλεσε την ακριβότερη παραγωγή στην ιστορία του Χόλιγουντ από τις ημέρες του Μπεν-Χουρ του Σέσιλ Μπι ΝτεΜιλ το 1925.

Ο Τσαρλς Λότον ως Καπετάνιος Γουίλιαμ Μπλάι.

Για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους η επιλογή έπεσε στους νικητές του όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείες τις χρονιές 1933 και 1934, Σερ Τσαρλς Λότον και Κλαρκ Γκέιμπλ (ο οποίος θεωρούνταν ο βασιλιάς του Χόλιγουντ την περίοδο εκείνη). Ο Γκέιμπλ αναγκάστηκε να ξυρίσει και το σήμα κατατεθέν του, το μουστάκι του, για τις ανάγκες της ταινίας. Στο επιτελείο των ηθοποιών προστέθηκε και ο Φράντσο Τόουν (αφότου οι Κάρι Γκραντ και Ρόμπερτ Μοντγκόμερι απέρριψαν το ρόλο του Μπάιαμ), μελλόντικός σύζυγος της Τζόαν Κρόφορντ, στο ρόλο του δόκιμου Ρότζερ Μπάιαμ. Οι Γκέιμπλ και Τόουν ήταν αντίζηλοι καθώς και οι δυο διεκδικούσαν την καρδιά της Τζόαν Κρόφορντ, παρόλα αυτά οι δυο τους έγιναν φίλοι μετά τη συνεργασία τους.

Επιτυχία και Όσκαρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 8 Νοεμβρίου του 1935[2], έκανε υψηλές εισπράξεις και απέφερε έσοδα στην MGM. Οι κριτικοί την αγάπησαν και η ακαδημία την αντάμοιψε με 8 υποψηφιότητες για βραβείο όσκαρ. Και οι τρεις πρωταγωνιστές έλαβαν υποψηφιότητα για το όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας, αλλά έχασαν από τον Βίκτορ ΜακΛάγκλεν πρωταγωνιστή της ταινίας "Ο καταδότης" (The Informant) του Τζον Φορντ. Η ταινία κατάφερε τελικά να κερδίσει μόνο το Όσκαρ καλύτερης ταινίας (η τελευταία ταινία στην ιστορία του θεσμού που βραβεύτηκε μόνο με όσκαρ καλύτερης ταινίας χωρίς άλλη νίκη) και η φήμη της είναι μεγάλη μέχρι και της μέρες μας.

Ο Κλαρκ Γκέιμπλ και ο Φράντσο Τόουν σε στιγμιότυπο της ταινίας.

Βράβευση:

  • Καλύτερης Ταινίας – Έρβιν Θάλμπεργκ & Άλμπερτ Λιούιν

Υποψηφιότητα:

  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Τσαρλς Λότον
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Κλαρκ Γκέιμπλ
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Φράντσο Τόουν
  • Σκηνοθεσίας – Φρανκ Λόιντ
  • Διασκευασμένου Σεναρίου – Τζουλς Φέρθμαν, Τάλμποτ Τζένιγκς & Κάρεϊ Γουίλσον
  • Μουσικής Επιμέλειας - Χέρμπερτ Στόθαρτ & Νατ Γ. Φίνστον
  • Μοντάζ - Μάργκαρετ Μπουθ

Το μυθιστόρημα των Τσαρλς Νόρντχοφ και Τζειμς Νόρμαν Χολ μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη άλλες δυο φορές το 1962 και το 1984. Η εκτέλεση του 1962 είχε ως πρωταγωνιστές τους Μάρλον Μπράντο και Τρέβορ Χάουαρντ και τίτλο Η Ανταρσία του Μπάουντι (Mutiny on the Bounty), ενώ η εκτέλεση του 1984 είχε ως πρωταγωνιστές τους Μελ Γκίμπσον και Άντονυ Χόπκινς και τίτλο The Bounty. Σύμφωνα με τον Ντέϊβιντ Ίρβινγκ, η παραπάνω ταινία ήτανε μία από τις αγαπημένες του Αδόλφου Χίτλερ.[3]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. «AFI's 100 Years...100 Stars». American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2006. 
  2. Brown, Gene (1995). Movie Time: A Chronology of Hollywood and the Movie Industry from its Beginnings to the Present. New York: MacMillan. σελ. 125. ISBN 0028604296.  In New York, the film opened at the Capitol Theatre, the site of many prestigious MGM film premieres.
  3. Ο πόλεμος του Χίτλερ, Ντέϊβιντ Ίρβινγκ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.127