Γκραντ Οτέλ (ταινία)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Γκραντ Οτέλ | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Έντμουντ Γκούλντινγκ |
Παραγωγή | Έρβιν Θάλμπεργκ |
Σενάριο | Γουίλιαμ Α. Ντρέικ |
Βασισμένο σε | Grand Hotel[1] και Grand Hotel[1] |
Πρωταγωνιστές | Γκρέτα Γκάρμπο Τζόαν Κρόφορντ Τζον Μπάριμορ Λάιονελ Μπάριμορ Γουάλας Μπίρι |
Μουσική | Γουίλιαμ Αξτ Τσαρλς Μάξουελ |
Φωτογραφία | Ουίλιαμ Ντάνιελς |
Μοντάζ | Μπλάνς Σούελ |
Ενδυματολόγος | Άντριαν |
Εταιρεία παραγωγής | Metro-Goldwyn-Mayer |
Διανομή | Metro-Goldwyn-Mayer και Netflix |
Πρώτη προβολή | 12/4/1932 |
Διάρκεια | 108 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Το Γκράντ Οτέλ (αγγλ.: Grand Hotel) είναι αμερικανική δραματική κοινωνική ταινία του 1932 σε σκηνοθεσία Έντμουντ Γκούλντινγκ βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Πρωταγωνιστές αυτής της κλασικής ταινίας της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ είναι οι Γκρέτα Γκάρμπο, Τζόαν Κρόφορντ, Τζον Μπάριμορ, Λάιονελ Μπάριμορ, Γουάλας Μπίρι και ο Τζιν Χέρσολτ.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μεσοπόλεμος, Βερολίνο, Γκραντ Οτέλ, "Κόσμος έρχεται, κόσμος φεύγει, τίποτα ποτέ δε συμβαίνει..." όπως παρατηρεί ειρωνικά ο γιατρός Ότενσλαγκ (Λιούις Στόουν) στην αρχή και το τέλος της ταινίας. Κι όμως αυτή τη φορά κάτι συμβαίνει, καθώς οι μοίρες των ηρώων της ταινίας διασταυρώνονται μέχρι την τελική κορύφωση. Άνθρωποι με διαφορετικές ιστορίες από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις γνωρίζονται και η προσωπικές ιστορίες τους γίνονται μία. Μια μπαλαρίνα (Γκρέτα Γκάρμπο) που απέτυχε να κερδίσει το κοινό στην τελευταία της παράσταση κι έχει πέσει σε κατάθλιψη ερωτεύεται έναν απένταρο βαρόνο (Τζον Μπάριμορ), ο οποίος επιχείρησε να τη ληστέψει. Ο βαρόνος εν άγνοιά της φλερτάρει ταυτόχρονα με τη στενογράφο (Τζόαν Κρόφορντ) ενός αδίστακτου επιχειρηματία (Γουάλας Μπίρι) καθώς ο πρώην λογιστής του επιχειρηματία (Λάιονελ Μπάριμορ), ο οποίος πρόκειται να πεθάνει, θέλει πριν γίνει αυτό να ζήσει τη ζωή των πλουσίων.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Βίκι Μπάουμ Menschen im Hotel, το Γκραντ Οτέλ αποτελεί το πρώτο δείγμα σπονδυλωτής ταινίας στην ιστορία του κινηματογράφου με διανομή πολλών αστέρων (all star cast). Η MGM θέλησε να προωθήσει τα μεγαλύτερά της ονόματα, δίνοντάς τους τον ίδιο χρόνο στην μεγάλη οθόνη. Οι σπονδυλωτές ταινίες με διανομή πολλών αστέρων του είδους έγιναν πολύ της μόδας τη δεκαετία του '60 και συνήθως διηγούνταν γεγονότα που εκτυλίσσονταν σε ξενοδοχεία (κι ενίοτε αεροδρόμια, πλοία ή τρένα). Τρανά παραδείγματα αποτελούν τα: Διεθνές ξενοδοχείο (VIPS, 1963), Το πλοίο των τρελών (Ship Of Fools, 1965), Διεθνές αεροδρόμιο (Airport, 1970) και Καλιφόρνια Οτέλ (California Suite, 1978). Η συνάθροιση μεγάλων ονομάτων σε μια ταινία του είδους ονομάστηκε συνταγή "Grand Hotel".
Η ταινία είναι επίσης γνωστή για την ατάκα της Γκάρμπο "I want to be alone" (Θέλω να μείνω μόνη) και για το γεγονός ότι είναι η μοναδική ταινία βραβευμένη με όσκαρ καλύτερης ταινίας που έλαβε μόνο μία (αλλά νικηφόρα) υποψηφιότητα στα βραβεία όσκαρ. Το 1945 η MGM χρηματοδότησε το ριμέικ της, Σκάνδαλα στο Γκραν Οτέλ (Week-End at the Waldorf) με τις Τζίντζερ Ρότζερς και Λάνα Τάρνερ.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Simply the Best: The Strange Legacy of 1932’s Grand Hotel». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2024.
- ↑ «AFI|Catalog». catalog.afi.com. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γκραντ Οτέλ στην IMDb (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο AllMovie (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο Box Office Mojo (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο TCMDB (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο AlloCine (Γαλλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Γκραντ Οτέλ στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου