Νίκος Ζαρκάδης
| Νίκος Ζαρκάδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1925 Αθήνα |
| Θάνατος | 13 Σεπτεμβρίου 2015 (90 ετών) Αθήνα |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποδοσφαιριστής καλαθοσφαιριστής |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Ιάκωβος Ζαρκάδης Βασίλης Ζαρκάδης |
Ο Νίκος Ζαρκάδης (Αθήνα, 1925 - 13 Σεπτεμβρίου 2015) ήταν Έλληνας παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου, στον οποίο αγωνίστηκε ως βασικός τις δεκαετίες 1940 και 1950. Διετέλεσε και προπονητής του συλλόγου.
Βιογραφικές πληροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νίκος Ζαρκάδης γεννήθηκε το 1925 και πρωτοέπαιξε ποδόσφαιρο στην ομάδα Πράσινη Θύελλα Κουκακίου τη δεκαετία του '30. Παράλληλα, από το 1938 ανήκε στις ομάδες στίβου και μπάσκετ του Πανιωνίου. Το 1940, μαζί με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές της Θύελλας, εντάχτηκε στην ποδοσφαιρική ομάδα του Πανιώνιου, ο οποίος μόλις είχε εγκατασταθεί στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης και προσπαθούσε να ανασυστήσει την διαλυμένη ποδοσφαιρική του ομάδα. Ο πρώτος αγώνας που έδωσε με τον Πανιώνιο ήταν εναντίον μιας μικτής ομάδας ναυτικών του αγγλικού στόλου, στον οποίο επικράτησε με 1-0.
Ο Νίκος Ζαρκάδης αγωνιζόταν στη θέση μέσα αριστερά με το νούμερο 10. Ήταν γρήγορος και σύντομα το επώνυμό του έγινε και παρατσούκλι: "ζαρκάδι". Το 1943 σε αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού (σκορ: 2-2) έπαιξε τερματοφύλακας για μισή ώρα περίπου, χωρίς να δεχτεί γκολ. Είχε θαυμάσια απόδοση, ώστε προς στιγμή υπήρξε σκέψη να μετακομίσει στη θέση αυτή. Όμως, λίγο αργότερα εμφανίστηκε ο θρυλικός Νίκος Πεντζαρόπουλος και η σκέψη ματαιώθηκε. Το 1944 τραυματίστηκε από χειροβομβίδα στην πλάτη και στο μηρό. Νοσηλεύτηκε για τέσσερις μήνες και κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του. Η περιπέτεια αυτή τον απομάκρυνε από τα γήπεδα για δύο χρόνια, ενώ στάμάτησε οριστικά το άλμα εις ύψος, το αγώνισμά του στο στίβο.
Επανήλθε το 1946 και αγωνίστηκε στον Πανιώνιο ως το 1955, πάντα ως βασικός στη μεσαία γραμμή. Ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος το 1952 και κατέκτησε το πρωτάθλημα Αθηνών το 1950-1.
Μετά το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας εργάστηκε ως προπονητής της εφηβικής ομάδας του Πανιωνίου. Το 1957 ανέλαβε για μικρό χρονικό διάστημα την προπόνηση της ανδρικής ομάδας μαζί με το Νίκο Πεντζαρόπουλο, όταν ο προπονητής Ιωάννης Σκορδίλης έφυγε για σπουδές στη Γαλλία. Ήταν σε όλη του τη ζωή κοντά στον Πανιώνιο, μέλος του "Συνδέσμου Παλαιμάχων". Πέθανε το 2015. Ο ίδιος έλεγε:[2]
"Από το ποδόσφαιρο δεν κέρδισα χρήματα, αλλά όσα κέρδισα σαν άνθρωπος μέσα στον Πανιώνιο δεν αγοράζονται με όλα τα χρήματα του κόσμου".
Πέθανε στις 13 Σεπτεμβρίου το 2015 στην Αθήνα σε ηλικία 90 ετών.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Πένθος στον Πανιώνιο, έφυγε από την ζωή ο Νίκος Ζαρκάδης.». Novasports. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ εφ. Πανιώνιος Κόσμος, φ. 9 (21/2/2009), σ. 14.
Τρία αδέρφια ποδοσφαιριστές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η οικογένεια του Νίκου Ζαρκάδη ανέδειξε δυο ακόμα επιφανείς ποδοσφαιριστές, τους δύο αδερφούς του: το μεγαλύτερο Βασίλη που έπαιξε σε Αθηναϊκό και Ολυμπιακό και το μικρότερο Ιάκωβο (1927-2007) που αγωνίστηκε στον Πανιώνιο.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αλέξ. Παπαδόπουλου, "Νίκος Ζαρκάδης, μια ζωή στον Πανιώνιο", εφ. Πανιώνιος Κόσμος 9 (21/2/2009), σ. 14.