Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρία Ιωσηφίνα της Ισπανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Ιωσηφίνα της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6  Ιουλίου 1744[1][2]
Γκαέτα
Θάνατος8  Δεκεμβρίου 1801[1][2]
Μαδρίτη
Τόπος ταφήςΠάνθεον των Ινφάντων
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΚάρολος Γ΄ της Ισπανίας και Μαρία Αμαλία της Σαξονίας
ΑδέλφιαΜαρία Λουίζα της Ισπανίας
Φίλιππος της Καλαβρίας
Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
Φρανσίσκο Χαβιέ της Ισπανίας
Γαβριήλ Αντώνιος της Ισπανίας
Αντώνιος Πασχάλης των Βουρβόνων
Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMember of the Junta de Damas de Honor y Mérito (από 1787)[3]
ΒραβεύσειςΤάγμα του Ενάστρου Σταυρού
Τάγμα της Μαρίας Λουίζας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία Ιωσηφίνα (ισπαν. Maria Josefa di Borbone, 6 Ιουλίου 1744 - 8 Δεκεμβρίου 1801) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν πριγκίπισσα της Νάπολης-Σικελίας, μετά πριγκίπισσα (infanta) της Ισπανίας. Έζησε στην Αυλή του πατέρα της και μετά του αδελφού της, Καρόλου Δ΄ της Ισπανίας.

Η Μαρία Ιωσηφίνα Καρμέλα ήταν το τέταρτο παιδί και η τέταρτη κόρη του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας και της Μαρίας Αμαλίας, κόρης του Φρειδερίκου Αυγούστου Β΄ της Σαξονίας (Αυγούστου Γ΄ της Πολωνίας).

Γεννήθηκε στη Γκαέτα της Νάπολης και έλαβε το όνομα της εκ μητρός μάμμης της, Μαρίας Ιωσηφίνας της Αυστρίας. Έζησε στην Αυλή του πατέρα της, που από το 1738 ήταν βασιλιάς της Νάπολης και -σε προσωπική ένωση- βασιλιάς της Σικελίας. Οι γονείς της παντρεύτηκαν το 1738. Αντί γι' αυτήν, επελέγη η επόμενη αδελφή της, Μαρία Λουίζα, ως σύζυγος του Λεοπόλδου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ως πριγκίπισσα της Ισπανίας είχε την προσφώνηση Βασιλική Υψηλότης. Οι γονείς της ήταν αφοσιωμένοι ως σύζυγοι. Όταν έφθασαν στην Ισπανία, σχεδόν ένα έτος μετά η μητέρα της απεβίωσε (1760). Ο πατέρας της απεβίωσε το 1788. Έπειτα, η Μαρία Ιωσηφίνα έζησε στην Αυλή, όπου δέσποζε η Μαρία Λουίζα της Πάρμας, σύζυγος του αδελφού της, Καρόλου Δ΄, με την οποία δεν τα πήγαινε καλά. Όταν το 1768 απεβίωσε η Μαρία Λετσύνσκα, σύζυγος του Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας, η 24ετής Μαρία Ιωσηφίνα ήταν υποψήφια νύφη, αλλά ο 58χρονος Λουδοβίκος ΙΕ΄ απέρριψε την ιδέα λόγω μεγάλης διαφοράς στην ηλικία.

Έμεινε άγαμη και έπειτα από το τέλος του πατέρα της συνέχισε να ζει στο βασιλικό ανάκτορο με τον αδελφό της Κάρολο Δ΄. Υποστήριξε τις Καρμελίτισσες μοναχές και κανόνισε να ταφεί στη μονή τους της Αγίας Θηρεσίας.

Απεβίωσε σε ηλικία 57 ετών στο Βασιλικό Ανάκτορο της Μαδρίτης. Το 1808 ο αδελφός της εκτοπίστηκε και εξορίστηκε. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Φερδινάνδος Ζ΄, τον οποίο σύντομα ανέτρεψε ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Το 1877 η σορός της μεταφέρθηκε στο Εσκοριάλ.

  • Mississippi Commission For international Cultural Exchange. The Majesty of Spain: Royal Collections from The Museo del Prado & The Patrimonio Nacional. Mississippi Commission For international Cultural Exchange Inc, 2001.