Μίλαν Μιλοβάνοβιτς (ζωγράφος)

Μίλαν Μιλοβάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	19ιουλ. / 31 Οκτωβρίου 1876γρηγ.; Κρούσεβατς
Θάνατος	15 Αυγούστου 1946; Βελιγράδι
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστροουγγαρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος
Περίοδος ακμής	1896 - 1946
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Μίλαν Μιλοβάνοβιτς (κυριλλικά: Милан Миловановић, 19 Οκτωβρίου 1876, Κρούσεβατς – 15 Αυγούστου 1946, Βελιγράδι) ήταν Σέρβος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος και δάσκαλος τεχνών.

Βιογραφία

Αφού ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση το 1896, εγγράφηκε στη σχολή τέχνης που διαχειρίζεται ο Κίριλ Κούτλικ στο Βελιγράδι. Τον επόμενο χρόνο, άρχισε να κάνει μαθήματα με τον Αντόν Άτσμπε στο Μόναχο και, λίγο μετά, εγγράφηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών, όπου αρχικά σπούδασε με τον Καρλ Ράουπ, μετά τον Λούντβιγκ βον Χερτέριχ και τον Καρλ βον Μαρρ. Μετά την αποφοίτησή του το 1902, πέρασε τέσσερα χρόνια σπουδών και εργασίας στο Παρίσι, ξεκινώντας από την Académie Colarossi (προφ. Ακαντεμί Κολαρόσι, ακαδημία του Παρισίου που ιδρύθηκε από τον Φιλίπο Κολαρόσι), στη συνέχεια στην Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου συνεργάστηκε με τους Λίον Μπονάτ και Λουκ-Ολιβιέρ Μερσόν.^[3]

Επιστρέφοντας στο Βελιγράδι, έλαβε προμήθεια από το Υπουργείο Εξωτερικών για να μελετήσει ορθόδοξα μοναστήρια στη Σερβία, τη Μακεδονία και το Άγιον Όρος. Το 1904 στο Κραγκούγιεβατς, βοήθησε επίσης τον Ζίβκο Γιούγκοβιτς. Η τέχνη του σε αυτές τις περιοχές τον ενέπνευσε να ζωγραφίσει έργα με πολύ φως, που απεικονίζουν κυρίως την αρχιτεκτονική σε φυσικά περιβάλλοντα. Η ζωγραφική του για την πέτρινη γέφυρα στα Σκόπια είναι ένα από τα πρώτα παραδείγματα του σερβικού ιμπρεσιονισμού.^[4]

Κατά τη διάρκεια του Α´ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στο Βασιλικό Σερβικό Στρατό, ζωγραφίζοντας κυρίως σκηνές με στρατιώτες και πορτρέτα αξιωματικών. Μετά από μια σοβαρή ασθένεια το 1915, στάλθηκε στην Ιταλία για ανάρρωση και συνέχισε με τα συνηθισμένα του θέματα ζωγραφικής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, και αμέσως μετά, έζησε στη Ρώμη, τη Νότια Γαλλία και το Ντούμπροβνικ.

Από το 1908 έως το 1933, ήταν περιστασιακός δάσκαλος στη Βασιλική Σχολή Τεχνών στο Βελιγράδι. Η παραγωγή ζωγραφικής του μειώθηκε δραματικά μετά το 1920, αλλά έκανε εργασίες αποκατάστασης σε τοιχογραφίες και έγραψε κάποιες περιστασιακές κριτικές τέχνης.^[5]

Παντρεύτηκε την Όλγκα Μίσιτς (1886–1977), την κόρη του στρατιωτικού Ζιβόγιν Μίσιτς. Είναι ο μητρικός θείος της αρχιτέκτονας Μιλίκα Κρστίτς.^[6]